Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 8 lutego 2019r.

Sąd Rejonowy w Giżycku III Wydział Rodzinny i Nieletnich

w składzie:

Przewodniczący SSR Bożena Makowczenko

Protokolant Donata Romanowska

po rozpoznaniu w dniu 4 lutego 2019 roku w Giżycku na rozprawie

sprawy z powództwa małoletnich: K. G. (1), K. G. (2) i K. G. (3) reprezentowanych przez matkę B. L. (1)

przeciwko W. G. (1)

o alimenty

1.Zasądza od pozwanego W. G. (1) tytułem alimentów na rzecz każdego z małoletnich powodów: K. G. (1) ur. (...) w G., K. G. (3) ur. (...) w G. i K. G. (2) ur. (...) w G. kwoty po 200,00 zł miesięcznie (dwieście złotych) miesięcznie, płatne z góry do dnia 10-go każdego miesiąca, do rąk matki B. L. (1) poczynając od dnia 1 maja 2018 roku.

2. W pozostałym zakresie powództwo oddala.

3. Nie obciąża pozwanego opłatą sądową, od której powódka była zwolniona

z mocy ustawy.

4. Zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adw. M. P. kwotę 147,60 zł (sto czterdzieści siedem 60/100), w tym kwotę 27,60zł podatku Vat tytułem wynagrodzenia za pełnomocnictwo ustanowione z urzędu.

5. Wyrokowi w pkt 1 nadaje rygor natychmiastowej wykonalności.

Sygn. akt III RC 110/18

UZASADNIENIE

B. L. (1) reprezentująca małoletnich powodów – K. G. (1), K. G. (2) i K. G. (3) w pozwie przeciwko W. G. (1) wniosła o zasądzenie alimentów od pozwanego na rzecz małoletnich powodów w kwotach po 500 zł na każdego z nich płatnych do rąk matki do dnia 10 każdego miesiąca poczynając od dnia 16 kwietnia 2018r. Wniosła nadto o nadanie wyrokowi rygoru natychmiastowej wykonalności.

W uzasadnieniu pozwu podniosła, że przez okres 13 lat pozostawała w związku z pozwanym, z którego urodziło się 3 dzieci. Pozwany nigdy nie interesował się losem dzieci, co więcej – w domu stosowana była przemoc wobec czego pozwany skazany został na karę pozbawienia wolności i otrzymał dozór kuratora. W dniu 21 listopada 2016r. matka dzieci wyprowadziła się z domu, w którym wspólnie zamieszkiwali a powodem tego była agresja partnera. Początkowo relacje stron były poprawne, pozwany kupował dzieciom prezenty, ale od dłuższego czasu nie pomaga w utrzymaniu dzieci, pije alkohol a ostatnia wizyta pozwanego u dzieci miała miejsce w dniu 18 kwietnia 2018r. kiedy to doszło do awantury z uwagi na stan nietrzeźwości pozwanego.

Pozwany W. G. (1) nie wniósł odpowiedzi na pozew. Obecny na rozprawie nie uznał powództwa i wniósł o jego oddalenie w całości. Podał, iż utrzymuje się wyłącznie z renty w wysokości 645 zł, sam ponosi koszty utrzymania domu, w którym mieszka a jego stan zdrowia jest zły. Legitymuje się orzeczeniem o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności, jest niezdolny do pracy i nie może ciężko pracować. Pracy nie będzie szukał bo z uwagi na stan zdrowia nie nadaje się do niej. Poza małoletnimi powodami nikogo na utrzymaniu nie posiada. W czasie gdy rodzina zamieszkiwała razem pozwany pracował w lesie – miał zgodę leśniczego na wyrąb drzewa po czym drzewo to odsprzedawał.

W wyniku przeprowadzonej rozprawy Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

B. L. (1) oraz pozwany W. G. (1) przez okres 13 lat pozostawali w związku, z którego urodziło się troje dzieci: K. G. (1) ur. (...) w G., K. G. (3) ur. (...) w G. i K. G. (2) ur. (...) w G.. W czasie trwania związku rodzina zamieszkiwała w miejscowości (...), w mieszkaniu pozwanego. W 2016 roku objęta została opieką Gminnego Ośrodka Pomocy (...). Pozwany pozostawał wówczas osoba bezrobotną zarejestrowaną w Powiatowym Urzędzie Pracy w G. bez prawa do zasiłku. Uskarżał się wówczas pozwany na dolegliwości zdrowotne – ustalony miał termin operacji biodra na 8 maja 2016 roku. Pozwany w roku 2001 doznał udaru niedokrwiennego mózgu. W dniach od 3 maja 2016r. do 10 maja 2016r. przebywał w szpitalu w G. na oddziale urazowo – ortopedycznym gdzie przeszedł operację protezoplastyki biodra prawego. W dniach zaś od 10 maja 2016r. do 24 maja 2016r. przebywał w szpitalu w W. na oddziale rehabilitacyjnym. Orzeczeniem z dnia 25 maja 2017r. wydanym przez (...) ds. Orzekania o niepełnosprawności uznany został za osobę niepełnosprawną o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności na czas do 30 maja 2020r. Aktualnie pozwany W. G. (1) nigdzie nie pracuje. Otrzymuje rentę socjalną w wysokości ok. 654 zł netto.

Rodzinę w czasie trwania związku stron utrzymywał pozwany, matka małoletnich nie pracowała, zajmowała się domem. W. G. (1) pracował dorywczo w lesie – zawierał z Leśnictwem L. umowy w zakresie wyrębu drzewa. Pozyskiwał surowiec przez samowyręb a pozyskaną masę zakupywał następnie na asygnatę po czym odsprzedawał ją. Oprócz tych dochodów rodzina otrzymywała zasiłki okresowe z Gminnego Ośrodka Pomocy (...) w W.. Warunki mieszkaniowe rodziny były bardzo trudne, dom wymagał generalnego remontu, małoletnie nie miały własnego miejsca do nauki. Od lutego 2016r. z rodziną pracował asystent rodziny. Pozwany W. G. (1) objęty był już wówczas nadzorem kuratora sądowego w związku z zapadłym wobec niego wyrokiem skazującym za stosowanie przemocy w rodzinie. Dozór orzeczono do 30 października 2019 roku.

W dniu 17 listopada 2016r. powódka razem z dziećmi wyprowadziła się z mieszkania pozwanego do miejscowości R.. Złożyła wtedy także pozew do Sądu o zasądzenie od pozwanego alimentów na rzecz dzieci, który to jednak następnie wycofała w związku z czym postępowanie w sprawie zostało umorzone. Po wyprowadzeniu się z mieszkania pozwanego i zamieszkaniu w R. strony przez jakiś czas ponownie nawiązywali związek. Sytuacja taka trwała do listopada 2017 roku kiedy to definitywnie strony rozstały się. Na skutek wniosku powódki z dnia 28 maja 2018r. zakończono z powódką współpracę asystenta rodziny.

Powódka B. L. (1) nie ma żadnego zawodu, edukację zakończyła na szkole podstawowej. Nigdy nie pracowała zawodowo. Utrzymuje się z zasiłków rodzinnych na dzieci w wysokości po 124 zł na każde dziecko, ze świadczenia wychowawczego 500+ (1500 zł łącznie) oraz z zasiłków jakie otrzymuje z ośrodka pomocy społecznej w wysokości ok. 690 zł co trzy miesiące.

Aktualnie powódka zamieszkuje w W. gdzie wynajmuje mieszkanie za kwotę 1500 zł miesięcznie. Pozostaje w związku z A. W. i razem w wynajmowanym mieszkaniu zamieszkują. Małoletnie uczęszczają do szkoły w W..

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o: dokumenty w postaci – decyzji (...) w W. k. 10 – 12, odpisów zupełnych aktów urodzenia małoletnich k. 13-15, kopii rachunku oraz wyniku badań k. 32, kopii decyzji w sprawie podatku k. 33, wynik badania k. 34, karty leczenia k. 35, 37-43,orzeczenia o niepełnosprawności k. 36, dokumentacji (...) k. 53-55, zeznań stron: B. L. k. 83-83v, W. G. k. 83v-84.

Sąd zważył, co następuje :

Rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, a zakres tych świadczeń wyznaczają z jednej strony usprawiedliwione potrzeby dziecka, z drugiej możliwości zarobkowe i majątkowe rodzica – art. 133 § 1 oraz art.135 § 1 kr i o.

W świetle przeprowadzonych dowodów zasadne jest, zdaniem Sądu , zasądzenie kwoty alimentów należnych małoletnim powodom w wysokości po 200 zł.

Koszty utrzymania dzieci są obecnie niewątpliwie wysokie. Prócz potrzeb wynikających z egzystencji, rodzice powinni zapewnić dzieciom również możliwości rozwoju fizycznego, duchowego, rozrywek. Wymienione potrzeby mogą być jednak zaspokojone w sposób ograniczony możliwościami zarobkowymi i majątkowymi rodziców. W toku procesu Sąd czynił ustalenia zmierzające do wykazania aktualnej sytuacji finansowej obu stron ale też ich obiektywnej możliwości zarobkowania.

O ile sytuacja finansowa powódki została w toku procesu wskazana – opisano ją wyżej - to jednak nie można tego odnieść do pozwanego. Pozwany konsekwentnie w trakcie postępowania utrzymywał, że utrzymuje się wyłącznie z renty i innych dochodów nie uzyskuje. Nie podał również jaką kwotę dochodu uzyskiwał w czasie gdy zarabiał dorywczo na wyrębie drzewa w lesie. Odnośnie sytuacji w jakiej znajduje się obecnie wskazywał jedynie, iż nie jest w stanie podjąć zatrudnienia z uwagi na swój stan zdrowia i nie podjąłby żadnej proponowanej mu pracy właśnie z tego powodu.

Pozwany, mimo żądania Sądu, nie przedstawił dokumenty potwierdzającego wysokość pobieranej renty. Wobec jednak braku kwestionowania tej kwoty przez stronę przeciwną uznać należało, iż jej wysokość wynosi tyle ile podał pozwany czyli kwotę 645 zł.

Sąd jednak nie podzielił argumentacji pozwanego jeśli chodzi o jego niezdolność do wykonywania pracy a tym samym brak możliwości partycypowania w utrzymywaniu małoletnich powodów. Otóż, pozwany na tę okoliczność złożył orzeczenie o stopniu niepełnosprawności, jednakże nie wynika z niego całkowita niezdolność pozwanego do pracy. Wręcz przeciwnie, pozwany może pracę wykonywać w zakładzie pracy chronionej. Pracy takiej jednak pozwany ani nie szukał ani szukać – jak sam przyznał – nie zamierza. Nadto, pozwany nie podał żadnych okoliczności, które wskazywałyby na brak jakiejkolwiek możliwości zarobkowania a tym samym współudziału w utrzymaniu małoletnich powodów. Usprawiedliwieniem na brak innych dochodów poza rentą pozwany nie podał. Takim nie są z pewnością słowa pozwanego – „ja nie muszę pracować jak w kieracie, ja sobie robię kiedy chcę”. Co więcej, sam pozwany podawał, iż w latach kiedy to strony razem zamieszkiwały to od dorabiał w lesie i utrzymywał rodzinę. Może to zatem czynić obecnie kiedy jego pomoc w utrzymaniu dzieci jest niezbędna.

Małoletnie powódki są w wieku szkolnym, uczą się i wymagają wsparcia drugiego rodzica w zakresie ponoszenia kosztów ich utrzymania. Matka dzieci nigdzie nie pracuje, ale w bezpośredni sposób sprawuje piecze nad dziećmi. Oczywistym jest też, że ceny produktów i usług stale rosną, a potrzeby wraz z wiekiem dziecka również się zwiększają. Nie ma w tym zakresie zdaniem Sądu potrzeby przeprowadzania szczegółowej analizy wydatków związanych z utrzymaniem dziecka w wieku powódek. Rodzice winni zapewnić małoletnim nie tylko środki do życia, ale również zaspokoić ich potrzeby w zakresie edukacji i leczenia. Niezbędne są przecież ubrania dla dzieci, lekarstwa itp. Małoletnia K. G. (3) ma wadę wzroku, zakupione zostały okulary a niezbędne będą też wizyty kontrolne u okulisty. Wszystkie te elementy wchodzą w zakres usprawiedliwionych potrzeb dziecka. Potrzebują one bieżącej pieczy, przygotowania posiłków, opieki w chorobie, leczenia, wreszcie pracy wychowawczej. Czynności te aktualnie spełnia wyłącznie matka małoletnich. Na co dzień zajmuje się ich wychowaniem przez co w znacznej części wykonuje obowiązek alimentacyjny – art. 135 § 2 kr i o. Pozwany na co dzień nie zajmuje się dziećmi i może w większym stopniu skupić się na polepszeniu swojej sytuacji finansowej.

Ustalając zakres świadczenia Sąd miał na uwadze, iż sytuacja finansowa powódki i pozwanego jawi się jako trudna. Jednak pozwany ma obiektywną, zdaniem Sądu, możliwość zwiększenia swoich dochodów przez podjęcie pracy zarobkowej

W ocenie Sądu zasądzone w tej sytuacji kwoty po 200 zł tytułem alimentów na rzecz małoletnich są adekwatne do ich usprawiedliwionych potrzeb oraz możliwości zarobkowych i majątkowych zobowiązanego. Alimenty w tej wysokości pokryją koszty związane z edukacją małoletnich oraz związane z ich leczeniem. Alimenty w takiej kwocie nie obciążają także nadmiernie pozwanego.

Sąd zwolnił pozwanego od opłaty, od uiszczenia której powódka była ustawowo zwolniona uznając, iż tego rodzaju rozstrzygnięcie znajduje uzasadnienie w aktualnej sytuacji finansowej zobowiązanego.

Powyższe rozstrzygnięcie w zakresie kosztów od pozwanego wpłynęło też na orzeczenie Sądu w zakresie przyznanego pełnomocnikowi powódki ustanowionemu z urzędu wynagrodzenia. Otóż, przyznając pełnomocnikwoi wynagrodzenie Sąd oparł się o uregulowania zawarte w §10ust.1 pkt 9 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu z dnia 3 października 2016 r. (Dz.U. z 2016 r. poz. 1714). Pozwany zwolniony został z obowiązku ponoszenia kosztów procesu a zatem nie może tu być zastosowany przepis §10ust. 4 Rozporządzenia w myśl którego opłaty te ustala się od wartości przedmiotu sprawy, jeżeli obowiązek zwrotu kosztów obciąża osobę zobowiązaną do alimentów lub małżonka, którego wynagrodzenie za pracę ma być wypłacone do rąk drugiego współmałżonka.

W oparciu o art. 333 § 1 pkt 1 kpc Sąd wyrokowi w części zasądzającej alimenty nadał rygor natychmiastowej wykonalności.

Wobec powyższego orzeczono jak w wyroku.