Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 5 czerwca 2019 r.

Sąd Rejonowy w Giżycku III Wydział Rodzinny i Nieletnich

w składzie:

Przewodniczący: SSR Janina Olchowska

Protokolant: st. sekr. sądowy Zofia Mórawska

po rozpoznaniu w dniu 30 maja 2019r .w Giżycku na rozprawie

sprawy z powództwa M. P. działającej na rzecz małoletniej J. M.

przeciwko K. M. (1)

o alimenty

1.  Zasądza od pozwanego K. M. (1) na rzecz małoletniej J. M. ur.(...) alimenty w wysokości po 1000,- zł ( tysiąc złotych), płatne z góry do dnia 10-tego każdego miesiąca, z ustawowymi odsetkami na wypadek zwłoki w terminie płatności każdej z rat, płatne do rąk matki małoletniej – M. P. poczynając od dnia 25 października 2018r.

2.  W pozostałym zakresie powództwo oddala

3.  Zasądza od pozwanego K. M. (1) na rzecz powódki kwotę 2477,- zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

4.  Zasądza od pozwanego na rzecz Skarbu Państwa ( (...) kwotę 720,- zł tytułem nieuiszczonej opłaty sądowej, od której powódka była zwolniona z mocy ustawy.

5.  Wyrokowi w pkt.1 nadaje rygor natychmiastowej wykonalności

Sygn. akt III RC 320/18

UZASADNIENIE

M. P. przedstawicielka ustawowa małoletniej J. M. w pozwie przeciwko K. M. (1) wniosła o zasądzenie alimentów na rzecz małoletniej w kwotach po 1.300 zł miesięcznie, wraz z ustawowymi odsetkami w przypadku opóźnienia w płatności którejkolwiek z rat, płatnych do rąk matki do dnia 10 każdego miesiąca, poczynając od daty wniesienia pozwu. Nadto wniosła o zasądzenie od pozwanego na jej rzecz kosztów procesu według norm przepisanych.

W uzasadnieniu pozwu podała, że małoletnia J. M. jest dzieckiem M. P. i pozwanego K. M. (1). Dziecko urodziło się (...) W tym czasie pozwany pracował jako przedstawiciel handlowy w przedsiębiorstwie (...) S.A. i osiągał miesięczny dochód w wysokości około 4.500 zł brutto. Matka małoletniej J. w latach 2016 – 2017 pracowała głównie dorywczo. W 2016r. jej dochód wyniósł 149,60 zł zaś w 2017r. nie osiągnęła żadnego dochodu. Strony rozstały się po raz pierwszy w styczniu 2017r. z powodu nadużywania alkoholu przez pozwanego i prowadzenia przez niego hulaszczego trybu życia. W styczniu 2018r. M. P. ponownie związała się z pozwanym i wraz z córką powróciły do W.. W marcu 2018r. powódka rozpoczęła działalność gospodarczą w postaci wynajmu sprzętu piorącego, na którą otrzymała dofinansowanie. Od kwietnia do września 2018r. pracowała w magazynie swojego przedsiębiorstwa i opiekowała się jednocześnie córką. Z uwagi na to, że zachowanie pozwanego nie zmieniło się powódka wraz z dzieckiem ponownie przeprowadziły się do G..

W dalszej części uzasadnienia pozwu wskazała, że na koszty utrzymania córki składają się między inny wydatki w postaci opłaty za żłobek w kwocie 720 zł, wyżywienia w kwocie 400 zł, odzieży i obuwia w kwocie 300 zł. Udział dziecka w czynszu najmu mieszkania wraz z opłatami wynosi 525 zł. Dodała, że dziecko od listopada 2018r. będzie uczęszczało do żłobka. M. P. ponosi koszt wynajmu mieszkania w wysokości 1.050 zł miesięcznie, do którego należy doliczyć opłaty za media. Do maja 2019r. musi opłacać miesięcznie ZUS w kwocie 520 zł.

Obecnie pozwany zatrudniony jest w tym samym przedsiębiorstwie, co wcześniej, na stanowisku specjalisty ds. sprzedaży. Nadto prowadzi faktyczną działalność polegającą na wypożyczaniu odkurzaczy piorących oraz posiada trzy samochody, które wypożycza klientom.

Powódka przypuszcza, że pozwany ze wskazanych prac osiąga dochód w granicach 5.000 zł miesięcznie. M. P. przeniosła swoją działalność gospodarczą do G.. Nie przynosi ona spodziewanych zysków i dopiero od maja 2019r. będzie mogła ją zakończyć. Obecnie utrzymuje się z oszczędności i korzysta z pomocy najbliższej rodziny.

Pozwany na rozprawie uznał powództwo do kwoty alimentów po 500 zł miesięcznie, zaś w pozostałym zakresie wniósł o jego oddalenie.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Małoletnia J. M. ur. (...) w W. jest dzieckiem M. P. i pozwanego K. M. (1).

(d: odpis skrócony aktu urodzenia k. 8)

Strony rozstały się po raz pierwszy już po narodzinach córki w 2017r., by po pewnym czasie pogodzić się i ponownie ze sobą zamieszkać. W tym okresie mieszkały w W. we wspólnie wynajmowanym mieszkaniu. Ponosiły razem koszty mieszkaniowe. Ich stopa życiowa była wówczas wysoka.

(pozew k. 5 – 7 d: zeznania M. P. k. 193 – 193v)

W kwietniu 2018r. M. P. założyła działalność gospodarczą w zakresie sprzątania. Na rozpoczęcie tej działalności otrzymała dotację z Urzędu Pracy w wysokości 22.000 zł. Warunkiem jej otrzymania było prowadzenie działalności przez rok czasu. Wcześniej wynajmowaniem sprzętu czyszczącego wymienieni zajmowali się dorywczo i mieli już swoich klientów w W..

(pozew k. 5 – 7, wyjaśnienia powódki k. 38 – 38v d: informacja (...) k. 15)

Pozwany pozostawał w tym czasie zatrudniony w (...) S.A. w pełnym wymiarze czasu pracy na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony na stanowisku specjalisty ds. sprzedaży. Jego dochód w roku podatkowym 2016 wyniósł 49.469,78 zł., zaś w roku 2017r. 58.237,28 zł. Wynagrodzenie pozwanego z tytułu pracy wyniosło w marcu 2018r. 3.114,72 zł netto. Średnie wynagrodzenie netto pozwanego w okresie wrzesień – listopada 2018r. wyniosło 2.861,72 zł. K. M. (1) oprócz wykonywania pracy w ramach etatu oraz świadczenia dorywczych usług w zakresie wypożyczania sprzętu piorącego zajmował się wynajmem trzech posiadanych samochodów osobowych z czego osiągał dodatkowe dochody. Powódka w 2016r i 2017r. nie pracowała.

(pozew k. 5 – 7, wyjaśnienia powódki k. 38 – 38v d: zeznania podatkowe k. 9 – 12, zaświadczenie k. 13, 14, 16, 35, umowy najmu samochodu k. 17 – 23, ubezpieczenie samochodu k. 24).

W październiku 2018r. M. P. i K. M. (1) definitywnie rozstali się. Powódka wraz z córką wyjechała do G., gdzie zamieszkała w rodzinnym domu. Pozwany nadal wynajmował dotychczasowe mieszkanie w W..

(pozew k. 5 – 7, wyjaśnienia powódki k. 38 – 38v).

Aktualnie powódka wynajmuje w G. mieszkanie o powierzchni 35m ². Ponosi związane z tym koszty, w tym odstępnego, w łącznej wysokości 1.300 zł miesięcznie. W ramach działalności gospodarczej zawarła umowę zlecenia sprzątania Urzędu Pracy w G. i otrzymuje za to 2.200 zł miesięcznie, z której to kwoty samodzielnie płaca ZUS oraz podatki. Otrzymywana kwota netto wynosi 1.300 zł miesięcznie. Nadto ogłasza się oferując usługi prania tapicerek. Dorabia jako kelnerka na weselach. Ma 5.000 zł oszczędności. Ponosi koszt w postaci opłat za żłobek do którego uczęszcza małoletnia J. w wysokości ok. 700 zł miesięcznie. Nie korzysta z pomocy socjalnej.

(d: umowa najmu k. 36, umowa k. 165 – 166, zeznania M. P. k. 193 – 194, zaświadczenie k. 118).

Pozwany K. M. (1) w toku postępowania początkowo nadal wykonywał pracę zarobkową w dotychczasowym miejscu zatrudnienia. W lutym 2019r. rozwiązał z pracodawcą umowę o pracę za porozumieniem stron. W okresie swojego zatrudnienia tj. od 04 maja 2015r. do 28 lutego 2019r. pozwany wykorzystał urlop wypoczynkowy w wymiarze 5 dni, urlop ojcowski w wymiarze 14 dni oraz był niezdolny do pracy w 2019r. przez okres 14 dni.

(d: porozumienie k. 131, świadectwo pracy k. 132 – 132v, informacja k. 155).

Aktualnie pozwany pozostaje osobą bezrobotną i poszukuje pracy. Pozwany w październiku 2018r. zawarł umowy sprzedaży posiadanych samochodów osobowych, które miał zbyć za kwotę łączną 8.000 zł. Jeden z samochodów – O. (...) z 2004r., który miał zbyć za 2.000 zł, powódka widziała zaparkowany pod mieszkaniem matki pozwanego, nadto wskazywała, że po dacie zawarcia umowy – październiku 2018r., pozwany jeszcze w grudniu 2018r. pisał do powódki, że został on mu ukradziony. Na rozprawie w maju 2019r. K. M. zeznawał natomiast, że samochód sprzedał 4 miesiące wcześniej jakiemuś handlarzowi.

(d: umowy sprzedaży k. 63 – 67, zaświadczenie k. 148, wydruk korespondencji k. 102 – 103, zdjęcie k. 161, zeznania K. M. (1) k. 194v, zeznania M. P. k. 193 - 194).

K. M. (1) zrezygnował w toku procesu z wynajmowanej stancji i przeprowadził się do mieszkania matki z którą zawarł umowę użyczenia pokoju z czynszem na kwotę 800 zł miesięcznie. Pozwany z matką w marcu 2019r. zawarł nadto umowę pożyczki kwoty 30.000 zł, którą zobowiązał się spłacić do października 2020r. w miesięcznych ratach po 1.000 zł.

(d: umowa k. 138 – 139, umowa pożyczki, harmonogram i potwierdzenie przelewu k. 140 – 143).

Po swoim rozstaniu strony dokonały podziału posiadanego sprzętu, który służył im dotychczas do świadczenia usług. Sprzęt ten przechowywany był w magazynie, który pozwany opłacał nadal w toku sprawy. Wyjaśniał w tym zakresie, że nie wypowiedział umowy najmu magazynu, gdyż musiał trzymać w nim rzeczy po wyprowadzeniu się ze stancji. W marcu 2019r. pozwany złożył wypowiedzenie tej umowy z dniem 30 kwietnia 2019r. Czynsz za magazyn wynosił ok 1.000 zł miesięcznie. Działalność w zakresie wypożyczania sprzętu piorącego była nadal reklamowana, a ogłoszenia dotyczące jej pojawiały się na portalu z drobnymi ogłoszeniami. Także w marcu bieżącego roku matka pozwanego L. M. (1) rozpoczęła działalność gospodarczą w zakresie sprzątania budynków i obiektów przemysłowych pod nazwą (...) L. M. (2), pod tym samym adresem pod którym działalność wykonywana była przez pozwanego. Ogłoszenia reklamujące tę działalność na portalu (...) wystawiane były przez osobę o imieniu (...). Matka pozwanego pracuje w wojsku na pełen etat. Na rozprawie pozwany podał, że sprzedał prawie cały sprzęt piorący, który posiadał. K. M. (1) ubiegał się o dofinansowanie z Urzędu Pracy na rozpoczęcie działalności gospodarczej w zakresie sprzątania. Nie uzyskał jej, jak wskazał nastąpiło to z uwagi na donos. Pozwany posiada dom w stanie surowym, obciążony służebnością dożywocia na rzecz matki, położony nieopodal Ż..

(d: potwierdzenie przelewu k. 115 – 117, 135 – 137, wydruk k. 162, wydruki z internetu k. 190, zeznania K. M. (1) k. 194 – 195, zeznania M. P. k. 193 – 194, zdjęcia k. 160).

Pozwany z córką utrzymuje sporadyczne kontakty. Dotychczas nie występował o ich sądowe ustalenie.

(d: zeznania M. P. k. 193 – 194, zeznania K. M. (1) k. 194 – 195).

Sąd zważył co następuje:

Rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, a zakres tych świadczeń wyznaczają z jednej strony usprawiedliwione potrzeby dziecka, z drugiej możliwości zarobkowe i majątkowe rodzica – art. 133 § 1 oraz art.135 § 1 kr i o.

Bez wątpienia małoletnia J. M. nie osiągnęła jeszcze zdolności do samodzielnego utrzymania. Jej rodziców obciąża zatem obowiązek alimentacyjny, którego zakres wyznaczają wspomniane przepisy.

Dotychczasową sytuację finansową pozwanego K. M. (1) określić należy jako bardzo dobrą. Wykonywał on pracę zarobkową, z której osiąga dochód w wysokości niespełna 3.000 złotych netto. Uwzględniając fakt wykonywania wspólnie z partnerka działalności gospodarczej, z której dochody strona powodowa określała na kwoty między 5.000 a 10.000 zł miesięcznie, jego dochód łączny wynosił zatem co najmniej 5.000 zł miesięcznie. Zaznaczyć w ty miejscu należy, że usługi wykonywane były przez pozwanego „dorywczo” zatem nie znalazły one odzwierciedlenia w jego zeznaniach podatkowych. Stopa życiowa partnerów była wówczas wysoka, na co wskazała powódka.

Aktualnie pozwany pozostaje osobą bezrobotną. W tym zakresie wskazać należy, że pozwany rozwiązał dotychczasowy stosunek pracy za porozumieniem stron. Nie przedstawił przy tym żadnych okoliczności, które przemawiałyby za uznaniem takiego postępowania za uzasadnione. Wyjaśnił jedynie, że spowodowane było to zmianą dyrektora i obawą, że zostanie zwolniony. Pozwany dodał, że nie chciał zostać zwolniony dyscyplinarnie, gdyż zdarzało mu się spóźniać do pracy, ale jednocześnie dodał, że nie wstawał wcześnie do niej. Zdaniem Sądu wyjaśnień takich nie sposób uznać w żadnej mierze za usprawiedliwiające rezygnację pozwanego z pracy, tym bardziej, że w ich świetle nawet okoliczność, iż niedługo zostałby pozwany zwolniony, jest niepewna.

Zauważyć należy także, że pozwany w ostatnim czasie wyzbył się co najmniej dwóch posiadanych samochodów, które wypożyczał i czerpał z tego tytułu dochody. Przy tym okoliczności sprzedaży jednego z aut – O. (...) budzą wątpliwości bowiem, choć umowa jego sprzedaży datowana jest na październik 2018r., to pozwany jeszcze w grudniu 2018r, pisał do powódki, że został on mu ukradziony. Nadto w toku sprawy M. P. widziała go zaparkowanego pod mieszkaniem matki byłego partnera.

Sporna między stronami była także kwestia, czy pozwany zakończył świadczenie usług wynajmu sprzętu piorącego. Odnośnie tej okoliczności pozwany zaprzeczał, aby wykonywał te czynności. W ocenie Sądu niezależnie od tego, czy pozwany istotnie miał w tym czasie klientów, to posiadał taką możliwość zarobkowania. Z przeprowadzonego postępowania wynika, iż miał on w tym okresie sprzęt piorący, który przypadł mu w wyniku nieformalnego podziału majątku dokonanego z powódką. Nadto pozwany, co wynika także z jego zeznań, posiada doświadczenie w tej branży, a w związku z rozwiązaniem stosunku pracy posiadał także czas wolny. Zatem nic nie stało na przeszkodzie, aby w dalszym ciągu zarobkował w ten sposób świadcząc te usługi, tym bardziej, że pozostaje osobą bezrobotną.

Zważywszy na te okoliczności stwierdzić należy, że pozwany bez istotnych przyczyn pozbawił się dotychczasowych zdolności zarobkowania i nie przedstawił w tym względzie żadnych argumentów, które pozwalałyby uznać działania te za uzasadnione.

W tej sytuacji Sąd ustalając podstawę wysokości świadczeń alimentacyjnych pod uwagę wziął dotychczasowe zdolności zarobkowe pozwanego, które stwierdzić należy wynosiły co najmniej 5.000 zł netto miesięcznie. Składały się na nie wynagrodzenie z tytułu pracy etatowej oraz dodatkowych dochodów z działalności w zakresie wynajmu sprzętu piorącego i samochodów. W tym zakresie ustalenia Sądu są zbieżne z twierdzeniem pozwu, w którym dochody pozwanego określono na tę samą wysokość.

Sąd uwzględnił także okoliczność, iż K. M. (1) nie ponosi żadnych szczególnych wydatków i nie ma innych osób na swoim utrzymaniu. W szczególności bez większego znaczenia dla rozstrzygnięcia pozostała kwestia rat pożyczki, którą miał zaciągnąć u swojej matki. Nie ma powodów, by dawać pierwszeństwo tym zobowiązaniom pozwanego przed obowiązkiem alimentacyjnym, tym bardziej, że pożyczka zaciągnięta miała zostać już w toku postępowania.

Koszty utrzymania małoletnich dzieci niewątpliwie są wysokie. Koszt utrzymania J. nie jest natomiast wyższy niż przeciętny. W tym zakresie strona powodowa nie przedstawiła okoliczności wskazujących, że ponoszone są nietypowe, wyższe koszty utrzymania małoletniej.

Proponowane przez pozwanego świadczenie alimentacyjne w kwocie 500 zł. pokryłoby jedynie częściowo koszt wyżywienia, ubrań, leczenia małoletniej. Alimenty w kwocie 1.000 zł miesięcznie zasądzone przez Sąd, uwzględniają zaś także inne potrzeby małoletniej takie jak żłobka, czy rekreacji.

Świadczenie w takiej wysokości jest całkowicie adekwatne do możliwości zarobkowych pozwanego i stanowi około 20% jego dochodów miesięcznych jakimi powinien dysponować, gdyby nie pozbawił się możliwości zarobkowania. Nie można też wykluczyć, a stwierdzić wręcz można, iż jest bardzo prawdopodobnym, że pozwany nadal wykonuje dotychczasową działalność. Biorąc pod uwagę ustalenia, iż w marcu 2019r. działalność gospodarczą w zakresie sprzątania założyła jego matka, i to pod tym samym adresem pod którym wykonywał ją wcześniej pozwany, a na ogłoszeniach reklamowych widnieje kontakt do osoby o imieniu K., pozwany też do czasu założenia działalności gospodarczej przez L. M. (2) nie wypowiedział umowy najmu magazynu służącego mu do tej działalności (mimo, że jest właścicielem domu w którym mógłby - wbrew swym twierdzeniom - składować przedmioty) jego twierdzenie, iż zaprzestał wykonywania takich prac nie jawi się jako wiarygodne. W tym zakresie zeznania i wyjaśnienia pozwanego są nieprzekonywujące bowiem są niespójne i nielogiczne. Pozwany utrzymywał przykładowo na rozprawie iż nic nie wie o działalności swojej matki z którą obecnie mieszka w jednym mieszkaniu i nigdy nie był pod adresem pod którym ma ona wykonywać tę działalność, gdy tymczasem adres ten jest miejscem wykonywania działalności przez niego samego przez okres kilku lat. Podobnie niezrozumiałym są jego wyjaśnienia, że nie mógł wypowiedzieć umowy najmu magazynu, gdyż nie miałby gdzie trzymać swoich rzeczy, gdy tymczasem jest właścicielem domu w Ż., w którym mógłby je przechowywać. Nieprzekonujące całkowicie przy tym są jego wyjaśnienia, ze nieruchomość ta obciążona jest służebnością na rzecz matki i dlatego nie mógł zwieźć tam swych rzeczy. W tym kontekście niewiarygodnie brzmią jego tłumaczenia, iż w ogłoszeniach na portalu (...) dodanych przez – jak utrzymywał jego matkę – przez przypadek znalazło się jego imię, zapewne z powodu korzystania z tego samego komputera.

Zasądzone alimenty mogą stanowić zatem dla niego jeszcze mniejsze obciążenie.

Zasądzenie jednakże alimentów w żądanej przez stronę powodową kwocie (1.300 zł.) nie znajduje natomiast uzasadnienia w kosztach utrzymania dziecka, które ma dopiero niecałe 3 lata i jak wynika z poczynionych ustaleń rozwija się prawidłowo i nie generuje nietypowych kosztów.

W pozostałej części Sąd zatem powództwo oddalił.

O kosztach procesu orzeczono na podstawie art. 100 kpc zasądzając na rzecz powódki kwotę 2.477 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego, zgodnie z przedłożonym spisem, uznając, że powódka uległa tylko co do nieznacznej części swojego żądania.

Sad zasądził od pozwanego na rzecz Skarbu Państwa opłatę uznając, iż tego rodzaju rozstrzygnięcie znajduje uzasadnienie w jego ujawnionej sytuacji finansowej.

W oparciu o art. 333 § 1 pkt 1 kpc Sąd wyrokowi w części zasądzającej alimenty od dnia wniesienia pozwu tj. 25 października 2018r. nadał rygor natychmiastowej wykonalności.