Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 3 października 2018 roku

Sąd Rejonowy w Kole Wydział III Rodzinny i Nieletnich

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR Agnieszka Pietruszka

Protokolant: st. sekr. sąd. Alicja Kleczkowska

po rozpoznaniu w dniu 2 października 2018 roku w Kole

sprawy z powództwa J. S.

przeciwko D. S. oraz M. S.

o ustalenie wygaśnięcia obowiązku alimentacyjnego

I.  Utrzymuje w mocy wyrok zaoczny z dnia 28 czerwca 2018 roku.

II.  Oddala powództwo przeciwko pozwanej M. S..

S ę d z i a :

Agnieszka Pietruszka

Sygn. akt III RC 362/17

UZASADNIENIE

Powód – J. S. wniósł o ustalenie, że jego obowiązek alimentacyjny wobec pozwanej M. S. ustalony wyrokiem Sądu Rejonowego w Kole z dnia 28.05.2013 r. w kwocie po 400,00 zł miesięcznie – wygasł z dniem 31.09.2016 r. W uzasadnieniu podniósł, że alimenty na córkę powinny zostać uchylone, przez wzgląd na zakończenie przez nią procesu edukacji i uzyskanie wykształcenia pozwalającego na samodzielne utrzymanie się. Według powoda, córka najpóźniej w dniu 31.09.2016 r. ukończyła naukę w Państwowej Wyższej Szkole Zawodowej w K. na kierunku kosmetologia. W tym momencie nabyła niezbędne doświadczenie w wykonywaniu zawodu, odbywając w tym celu praktyki. Odpowiednie przygotowanie do podjęcia pracy potwierdza także fakt, że studia miały charakter zaoczny, co niemal każdorazowo implikuje podejmowanie w tym czasie zatrudnienia. Jak wskazał powód, nabyte kwalifikacje pozwalają córce na samodzielne i regularne zarobkowanie, a tym samym na pokrycie własnych kosztów utrzymania. Powód wskazał również, że aktualnie pozwana rozpoczęła już samodzielne życie i tworzy ze swym partnerem D. B. osobne gospodarstwo domowe. Standard tego gospodarstwa można ocenić jako wysoki, a to za sprawą kolejnych zakupów prezentowanych przez córkę i jej partnera na portalach społecznościowych.

Pozwana – M. S. wniosła o oddalenie powództwa, podnosząc iż obowiązek alimentacyjny nie wygasł, gdyż kontynuuje naukę w systemie dziennym w (...). Pozwana zaprzeczyła, że pozostaje w nieformalnym związku. Nie jest nawet zaręczona i żaden chłopak nie posiada wobec niej obowiązku alimentacyjnego.

Na rozprawie w dniu 02.10.2018 r. powód podtrzymał swe stanowisko z tym , iż w przypadku ustalenia przez Sąd , że obowiązek alimentacyjny nadal istnieje , zgłosił żądanie ewentualne o obniżenie alimentów do kwoty po 200,00 zł miesięcznie.

Sąd ustalił co następuje :

Wyrokiem z dnia 28.05.2013 r. Sąd Rejonowy w Kole zasądził alimenty od J. S. na rzecz małoletniej wówczas córki M. S. w kwocie po 400,00 zł miesięcznie, począwszy od dnia 08.02.2013 r. Powód i matka pozwanej od stycznia 2010 r. pozostawali w nieformalnej separacji.

(dowód : akta III RC 43/13 Sądu Rejonowego w Kole)

M. S. miała wówczas 17 lat. Była uczennicą II klasy szkoły średniej. Chodziła na korepetycje z matematyki, które kosztowały 100,00 zł miesięcznie. Pozwana nie chorowała. Mieszkała z matką w mieszkaniu wynajmowanym od siostry powoda, która wyjechała za granicę. Matka pozwanej - A. S. pracowała w S. G. w oparciu o umowę o pracę na czas określony. Jej zarobki wynosiły 1.758,30 zł netto miesięcznie. Pomagała finansowo pełnoletniemu synowi D., który mieszkał z dziadkami ze strony ojca. Wyrokiem z dnia 28.05.2013 r. alimenty dla D. od ojca zostały ustalone na kwotę 450 zł miesięcznie.

(dowód : akta III RC 43/13 Sądu Rejonowego w Kole)

J. S. mieszkał w domu matki, która ponosiła opłaty związane z jego utrzymaniem. Powód zatrudniał się jak kierowca. Często zmieniał pracę. W chwili zamknięcia rozprawy w sprawie III RC 43/13 utrzymywał się z prac dorywczych, mimo iż według ustaleń Sądu nie miał problemów ze znalezieniem pracy. W 2012 r., w okresie pracy w firmie (...) osiągał zarobki w kwocie około 3 tys. zł, a w okresie pracy w firmie (...) łącznie z dietami jego wynagrodzenie wynosiło nawet 5 tys. zł. Począwszy od kwietnia 2013 r. powód był pod opieką poradni zdrowia psychicznego. Leczył się w ramach ubezpieczenia, ale także prywatnie. Za wizytę płacił 60 zł. Na leki przeznaczał 100-200 zł miesięcznie

(dowód: akta III RC 43/13 Sądu Rejonowego w Kole)

J. S. nadal pracuje jako kierowca. Aktualnie nie jest jednak zatrudniony. Ostatnio jego wynagrodzenie wynosiło 1.800,00 zł.

(dowód: zeznania powoda k. 86-86v)

M. S. po ukończeniu 3-letniego liceum oraz zdaniu egzaminu maturalnego podjęła naukę w Zaocznej Policealnej Szkole (...) w K., w zawodzie technika usług kosmetycznych. Uczyła się w tej szkole w okresie od 01.09.2014 r. do 24.06.2016 r. Podczas nauki odbywała praktyki. Wraz ukończeniem szkoły uzyskała tytuł technika oraz certyfikat pozwalający na wykonywanie zabiegów kosmetycznych. W czasie nauki pozwana podjęła zatrudnienie w firmie ochroniarskiej. Pracowała na podstawie umów zlecenia i z tego tytułu uzyskiwała wynagrodzenie w kwocie około 800,00 zł miesięcznie.

(dowód: zaświadczenie Zaocznej Policealnej Szkoły (...) w K. nr (...) z dnia 12.07.2018 r. k.83, zaświadczenie Zespołu Szkół (...) w K. z dnia 01.10.2018 r. k.84, kserokopia świadectwa dojrzałości k.85, zeznania pozwanej k. 86v-87)

W październiku 2016r. M. S. rozpoczęła studia stacjonarne I-go stopnia w Państwowej Wyższej Szkole Zawodowej w K. na kierunku kosmetologia. Studia nie są odpłatne. Zajęcia odbywają się od poniedziałku do piątku. Pozwana na zajęcia dojeżdża samochodem udostępnianym jej przez babkę. Koszty dojazdów wynoszą około 400 zł miesięcznie. Pieniądze na dojazdy pozwana otrzymuje od matki.

(dowód: zaświadczenia Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej w K. z dnia 13.12.2017r. k.33 oraz z dnia 27.04.2018 r. k.46, zeznania pozwanej k. 86v-87)

M. S. z początkiem kwietnia ubiegłego roku podjęła pracę na zlecenie w kinie H.. Pracuje 8 dni w miesiącu po 8 godzin. Stawka godzinowa za pracę wynosi 15,00 zł. Poza pracą w kinie, pozwana wykonywała również pracę w okresie przedświątecznym jako sprzedawca w galerii handlowej. Podejmowała również zatrudnienie w weekendy w salonie kosmetycznym, gdzie obsługiwała solarium. W okresach wakacyjnych M. S. odbywała praktyki. W ramach praktyk wykonywała podstawowe zabiegi, a jej wynagrodzenie stanowiło 20% ceny zabiegu. Z tego tytułu pozwana zarobiła 200,00 zł miesięcznie. Podczas studiów, we własnym zakresie zrobiła też kurs stylizacji paznokci, który kosztował 1 tys. zł.

(dowód: zeznania pozwanej k. 86v-87)

Pozwana w dalszym ciągu mieszka z matką. Nie utrzymuje kontaktów z powodem od około 7 lat. Ojciec od około roku nie łoży na jej rzecz alimentów, poza sporadycznymi wpłatami na jej konto.

(dowód: zeznania pozwanej k. 86v-87)

Sąd zważył co następuje :

Podstawą zgłoszonego przez powoda żądania jest art. 138 kro, zgodnie z którym w razie zmiany stosunków można żądać zmiany orzeczenia lub umowy dotyczącej obowiązku alimentacyjnego. Przez zmianę stosunków należy rozumieć także zaistnienie zdarzenia, które pociąga za sobą wygaśnięcie obowiązku alimentacyjnego.

W myśl art. 133 § 1 kro, rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania. Stosownie jednak do art. 133 § 3 kro, rodzice mogą uchylić się od świadczeń alimentacyjnych względem dziecka pełnoletniego, jeżeli są one połączone z nadmiernym dla nich uszczerbkiem lub jeżeli dziecko nie dokłada starań w celu uzyskania możności samodzielnego utrzymania się.

Zdaniem Sądu, w realiach niniejszej sprawy, żądanie powoda w zakresie ustalenia wygaśnięcia obowiązku alimentacyjnego względem pozwanej M. S. nie może zostać uwzględnione. Sąd nie podziela bowiem stanowiska powoda, iż pozwana ma możliwość samodzielnego utrzymania się. Przede wszystkim podkreślić należy, iż pozwana kontynuuje naukę w sposób nieprzerwany od momentu ukończenia szkoły średniej i aktualnie jest to nauka na studiach stacjonarnych. Pozwana nie ma zatem możliwość podjęcia pracy w pełnym wymiarze czasu pracy. Zdaniem Sądu, nie można czynić pozwanej zarzutu , iż najpierw uczyła się w szkole zaocznej. Podkreślić należy , iż pozwana ukończyła szkołę zaoczną z powodzeniem w czerwcu 2016 r., uzyskując tytuł technika i certyfikat pozwalający na wykonywanie zabiegów kosmetycznych. Ponadto jak wynika z wyjaśnień pozwanej, dopiero w 2016 r. otwarto kierunek kosmetologii na studiach stacjonarnych. Dzięki temu pozwana kontynuuje naukę w tym samym kierunku, a zatem podnosi swoje kwalifikacje. Poza tym dotychczas nie miała miejsca sytuacja, aby pozwana zaniedbywała się w nauce, powtarzała którykolwiek rok nauki.

Na istnienie obowiązku alimentacyjnego nie ma wpływu fakt , iż pozwana już w czasie 2- letniej nauki w trybie zaocznym podejmowała pracę w firmie ochroniarskiej, czy też że obecnie pracuje w kinie H.. Z zeznań pozwanej wynika zresztą, iż podejmował różne prace , wykazując w tym zakresie szeroką aktywność. Z reguły jednak były i są to prace na umowy zlecenie i nie dające dochodów pozwalających na samodzielne utrzymanie się, a co najwyżej stanowiły uzupełnienie pomocy finansowej udzielanej przez rodziców. Trudno zatem czynić pozwanej z tego tytułu zarzuty i w konsekwencji pozbawiać ją alimentów należnych od ojca. Powód zamiast próbować uchylić się od obowiązku alimentacyjnego względem córki, winien sobie zdać sprawę, iż dzięki jej zaradności, być może uniknął sprawy o podwyższenie alimentów.

Reasumując, zauważyć trzeba, że edukacja pozwanej przeplata się ze zdobywaniem przez nią cennych umiejętności praktycznych, co przyczynia się do zdobycia przez nią doświadczenia potrzebnego w przyszłej pracy zawodowej. W takim układzie z całą pewnością uprawnione jest stwierdzenie, iż pozwana nie oczekuje biernie na pomoc powoda, ale stopniowo zmierza do usamodzielnienia się.

Powód podnosił , iż o dobrej sytuacji finansowej córki świadczy fakt , iż pozwana ma chłopaka, z którym prowadzą życie na wysokim poziomie, a co potwierdzają publikowane na portalu społecznościowym zdjęcia. W ocenie Sądu , wbrew twierdzeniom powoda okoliczność ta nie weryfikuje w żaden sposób jego obowiązku alimentacyjnego względem córki, albowiem sam fakt utrzymywania przez nią znajomości z chłopakiem nie dowodzi tego, że winna się sama utrzymywać. Ponadto trudno założyć, iż chłopak pozwanej jest w stanie pomagać jej finansowo, skoro jest osobą niepełnosprawną i otrzymuje rentę.

Pozwany wystąpił również z żądaniem ewentualnym , wnosząc aby w przypadku ustalenia iż obowiązek alimentacyjny nadal istnieje , obniżyć kwotę alimentów do 200 zł miesięcznie.

Zdaniem Sądu, zebrany materiał dowodowy nie daje podstaw do uwzględnienia żądania ewentualnego. Należy zauważyć, iż w momencie zamknięcia rozprawy w sprawie III RC 43/13 jak i obecnie powód pozostaje bez pracy. Powód jest jednak nadal czynny zawodowo i zatrudnia się jako kierowca. Możliwości zarobkowe powoda nie uległy zatem zmianie. Poza tym, już w toku poprzedniej sprawy, powód zwracał uwagę na swój stan zdrowia, podając iż pozostaje pod opieką poradni zdrowia psychicznego.

Przyczyną obniżenia alimentów nie może być również podejmowanie pracy zarobkowej przez pozwaną. Jak zaznaczono powyżej, dochody pozwanej nie wystarczają na całkowite zaspokojenie jej potrzeb, i co najwyżej mogą być traktowane jako uzupełnienie obowiązku alimentacyjnego rodziców. Nie sposób bowiem uznać , iż pozwana jest w stanie utrzymać się z alimentów, skoro jak podała na same dojazdy na zajęcia wydaje miesięcznie około 400 zł. Ponadto należy mieć na uwadze, iż Sąd uchylił obowiązek alimentacyjny na rzecz syna powoda, w kwocie 450 zł miesięcznie. W konsekwencji zobowiązania alimentacyjne J. S. uległy i tak znacznemu zmniejszeniu.

W tym stanie rzeczy , na podstawie cytowanych przepisów , orzeczono jak w pkt II wyroku.

SSR Agnieszka Pietruszka