Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 17 października 2013 r.

Sąd Apelacyjny w Katowicach III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 17 października 2013r. w Katowicach

sprawy z odwołania A. D. (A. D. )

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

o prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy

na skutek apelacji ubezpieczonej A. D.

od wyroku Sądu Okręgowego - Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w Katowicach z dnia 30 listopada 2012r. sygn. akt XI U 2827/11

1.  oddala apelację,

2.  przyznaje ze środków Skarbu Państwa (Sądu Okręgowego w Katowicach) na rzecz adwokata B. M. kwotę 147,60 zł (sto czterdzieści siedem złotych 60/100) tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu w postępowaniu apelacyjnym.

/-/SSA I.Goik /-/SSA M. Żurecki /-/SSA M.Procek

Sędzia Przewodniczący Sędzia

Sygn. akt III AUa 186/13

UZASADNIENIE

Sąd Okręgowy Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Katowicach wyrokiem z dnia 30 listopada 2012 roku oddalił odwołanie A. D. od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w S. z dnia 30 września 2011 roku odmawiającej ubezpieczonej prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy na wniosek z dnia 17.06.2011 roku.

Sąd nie uwzględnił odwołania, w którym ubezpieczona kwestionowała ustalenia lekarsko-orzecznicze zawarte w orzeczeniu lekarza orzecznika z dnia 24.08.2011 roku
i komisji lekarskiej ZUS z dnia 26.09.2011 roku w oparciu, o które organ rentowy stwierdził, że wnioskodawczyni jest zdolna do pracy fizycznej operatora urządzeń przeróbki mechanicznej węgla (wykonywanej przez skarżącą w latach 1982-1994) na tle obustronnego zapalenia ucha wewnętrznego, obustronnego uszkodzenia narządu słuchu i równowagi małego stopnia.

Sąd wskazał, że weryfikując ocenę lekarską stanu zdrowia ubezpieczonej przeprowadził dowody z opinii biegłych sądowych lekarzy specjalistów: laryngologa A. S., kardiologa I. G. (2) i lekarza specjalisty z zakresu medycyny pracy W. S..

Sąd ustalił, że ubezpieczona (ur. w (...)r.), z wykształcenia i doświadczenia zawodowego - mechanik operator urządzeń przeróbczych, była uprawniona do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy w okresie od 1994 do 31.01.2010 roku z powodu schorzeń narządu słuchu i równowagi.

Wyrokiem Sądu Okręgowego w Katowicach z dnia 5.10.2010 roku oddalono odwołanie ubezpieczonej od decyzji wstrzymującej wypłatę renty w styczniu 2010 roku.

Ponawiając wniosek o rentę w czerwcu 2011 roku ubezpieczona przedłożyła zaświadczenia o stanie zdrowia potwierdzające leczenie przewlekłej choroby wrzodowej żołądka i dwunastnicy, przewlekłego zapalenia uszu, stanu po operacji kamicy pęcherzyka żółciowego i po operacji tarczycy z jej niedoczynnością.

Na podstawie opinii biegłych sporządzonych w sprawie Sąd ustalił, że w obecnym stanie zdrowia nie ma podstaw dla uznania skarżącej za osobę co najmniej częściowo niezdolną do pracy z uwagi na niewielkie ubytki słuchu w paśmie mowy nie upośledzające społecznej wydolności słuchu, brak dowodów leczenia zaburzeń równowagi i prawidłowy wynik badań bezpośrednich w tym zakresie oraz wydolność układu krążenia, przebieg choroby wrzodowej bez zaostrzeń. Sąd podkreślił, że również w ocenie biegłego sądowego
z zakresu medycyny pracy obecny stan nasilenia udokumentowanych zaburzeń nie powoduje niezdolności do pracy ubezpieczonej.

Sąd Okręgowy dysponując zatem jednolitymi wypowiedziami biegłych nie znalazł podstaw dla podważenia oceny stanu zdrowia dokonanej przez organ rentowy.

W apelacji od wyroku, sporządzonej przez pełnomocnika z urzędu ubezpieczonej, zarzucono wyrokowi: nierozważnie w sposób wszechstronny zebranego w sprawie materiału dowodowego, tj. art.233 k.p.c. oraz przepisów art.477 ¹⁴ § 4 i art.477 ^14a k.p.c. przez ich niezastosowanie.

Wskazując na powyższe zarzuty apelujący wnosił o uchylenie zaskarżonego wyroku oraz poprzedzającej go decyzji i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania bezpośrednio organowi rentowemu.

Apelujący podnosił, że sporządzone w sprawie opinie biegłych budzą uzasadnione wątpliwości, albowiem wnioski z nich wynikające „nie są wynikiem logicznej konsekwencji całości opinii”.

Wskazano, że ubezpieczona leczy się na szereg schorzeń u różnych specjalistów a jej stan zdrowia jest zły stąd jest niezdolna do podjęcia jakiejkolwiek pracy z uwagi na sumę występujących schorzeń udokumentowanych dokumentacją z leczenia, z którą nie zapoznał się Sąd. W sprawie konieczne jest zatem sporządzenie opinii interdyscyplinarnej, albowiem opinia biegłego sądowego z zakresu medycyny pracy nie spełnia takiego wymogu.

Do apelacji ubezpieczona dołączyła historie choroby z poradni zdrowia psychicznego potwierdzające wizyty od stycznia 2013 roku.

Sąd Apelacyjny nie uwzględnił apelacji, albowiem nie podzielił zarzutu niewłaściwej oceny stanu zdrowia ubezpieczonej przez Sąd pierwszej instancji, który prawidłowo zweryfikował taką ocenę organu rentowego, przeprowadzając dowody z opinii biegłych sądowych lekarzy ze specjalności właściwych dla rodzaju udokumentowanych schorzeń skarżącej. Sąd dysponował opiniami dwóch biegłych sądowych z zakresu chorób wewnętrznych, którzy zgodnie potwierdzili fakt nieznacznego nasilenia schorzeń płuc, tarczycy, żołądka i układu krążenia wskazując w swych opiniach na argumenty przemawiające za takimi wnioskami, odwołując się do wyników badań dodatkowych
i rezultatów badań bezpośrednich. Sąd nie dostrzegł uzasadnionych podstaw dla podważenia wniosków opinii biegłych internistów lub formułowania zarzutu braku logicznej spójności opinii.

Również opinia biegłego laryngologa nie budzi wątpliwości co do oceny stopnia ubytków słuchu ubezpieczonej potwierdzonych badaniami audiometrycznymi, które w paśmie mowy nie osiągnęły poziomu społecznej niewydolności słuchu.

Należy zauważyć, że o niezdolności do pracy w rozumieniu ustawy o emeryturach
i rentach nie świadczy rozległość leczonych schorzeń lecz stopień ich nasilenia i wpływ na zdolność podjęcia pracy zarobkowej zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji
ze względu na znaczne upośledzenie sprawności organizmu (art.12 ust.1 i 3 ustawy
o emeryturach i rentach). Odnosząc powyższe do ustaleń poczynionych w sprawie należało przyjąć, że ubezpieczona, z uwagi na zachowaną sprawność ruchową, zachowaną wydolność słuchu i brak istotnych objawów niedoczynności tarczycy, choroby wrzodowej, czy choroby obturacyjnej płuc, zachowała zdolność do podjęcia pracy fizycznej przy przeróbce mechanicznej węgla, w szczególności jako wagowa.

Należy również podkreślić, że w postępowaniu odwoławczym od decyzji rentowej sąd ubezpieczeń społecznych ocenia legalność tej decyzji według stanu faktycznego i prawnego
z chwili jej wydania.

W rozpoznawanej sprawie ubezpieczona przedłożyła dokumentację z leczenia aktualną na dzień wydania zaskarżonej decyzji, tj. wrzesień 2011 roku. Dołączone przez apelującą dowody podjęcia leczenia w poradni zdrowia psychicznego z okresu 2013 roku pozostają bez wpływu na ocenę prawidłowości zaskarżonej decyzji z 30.09.2011 roku.

W sprawie nie zachodziła potrzeba sporządzenia dodatkowych opinii, w szczególności opinii łącznej biegłych w sytuacji, w której biegli wypowiadający się w sprawie jednoznacznie
i zbieżnie prezentowali swoje wnioski co do nikłego stopnia zaawansowania powyższych schorzeń, zaś ubezpieczona nie przeciwstawiła tym opiniom skonkretyzowanych zarzutów natury medycznej eksponując jedynie subiektywne poczucie niezdolności do podjęcia jakiejkolwiek pracy.

Wobec powyższego apelację jako bezzasadną należało oddalić zgodnie z art.385 k.p.c.

/-/SSA I.Goik /-/SSA M. Żurecki /-/SSA M.Procek

Sędzia Przewodniczący Sędzia

JM