Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 13 grudnia 2012 r.

Sąd Apelacyjny w Katowicach III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 13 grudnia 2012r. w Katowicach

sprawy z odwołania K. Ś. (K. Ś. )

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z.

o zwrot nienależnie pobranego świadczenia

na skutek apelacji ubezpieczonego K. Ś.

od wyroku Sądu Okręgowego - Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w Katowicach

z dnia 17 stycznia 2012r. sygn. akt XI U 2522/11

oddala apelację.

/-/ SSA J. Pietrzak /-/ SSA M. Żurecki /-/ SSA I. Goik

Sędzia Przewodniczący Sędzia

Sygn. akt III AUa 558/12

UZASADNIENIE

Sąd Okręgowy - Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Katowicach wyrokiem z dnia 17 stycznia 2012r. oddalił odwołanie K. Ś. od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w Z. z dnia 10 sierpnia 2011r. zobowiązującej ubezpieczonego do zwrotu kwoty 1.786,82 zł tytułem nienależnie pobranej renty z tytułu niezdolności do pracy za kwiecień 2010r.

Sąd nie uwzględnił odwołania, w którym ubezpieczony podnosił, że wypłacone mu w kwietniu 2010r. wynagrodzenie z tytułu stosunku pracy zakończonego z dniem 31 marca 2010r. nie powinno być uwzględnione w rozliczeniu jego przychodów uzyskanych w 2010r., gdyż zgodnie z art. 104 ust. 1 ustawy o emeryturach i rentach
z FUS, prawo do świadczeń ulega zawieszeniu lub świadczenia ulegają zmniejszeniu tylko w razie osiągania przychodu z tytułu działalności podlegającej obowiązkowi ubezpieczenia społecznego, zaś ubezpieczony w kwietniu 2010r. nie uzyskał takiego przychodu.

Sąd stwierdził, że niepozostawanie skarżącego w kwietniu 2010r. w stosunku pracy nie sprawia, że wypłacona mu w kwietniu kwota 23.020,00 zł tytułem wynagrodzenia za marzec 2010r. nie powinna być uznana za przychód podlegający rozliczeniu w celu ustalenia czy prawo do emerytury lub renty powinno ulec zawieszeniu lub zmniejszeniu jej wysokości.

Sąd wskazał, że zgodnie z § 1 ust. 4 rozporządzenia ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 22 lipca 1992r. w sprawie szczegółowych zasad zawieszenia lub zmniejszenia emerytury lub renty, wydanego na podstawie art. 106 ustawy
o emeryturach i rentach, jedynie dochód wypłacony z tytułu stosunku pracy, służby lub działalności wykonywanej przed miesiącem, od którego ustalono prawo do emerytury lub renty nie ma wpływu na zawieszenie prawa do tych świadczeń lub zmniejszenia ich wysokości.

W związku z tym Sąd uznał, że organ rentowy prawidłowo dokonał rozliczenia przychodów ubezpieczonego za 2010r. i zobowiązał skarżącego do zwrotu kwoty wskazanej w zaskarżonej decyzji na podstawie art. 138 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach w związku z udzielonym w decyzjach pouczeniem, że osiągnięcie przychodu w wysokości ponad 130 % przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia powoduje zawieszenie prawa do świadczenia.

W apelacji od wyroku ubezpieczony, zarzucając rozstrzygnięciu Sądu naruszenie art. 104 ust. 1, 2 i art. 138 ust. 2 pkt 1 i art. 135 ust. 1 ustawy o emeryturach i rentach z FUS, wnosił o zmianę wyroku i uwzględnienie odwołania od zaskarżonej decyzji organu rentowego.

W treści apelacji ubezpieczony powtórzył swoje stanowisko wyrażone
w odwołaniu od decyzji argumentując, że dosłowna i celowościowa wykładnia przepisu art. 104 ust. 1 ustawy o emeryturach i rentach prowadzi do wniosku, że zawieszenie prawa do emerytury lub renty może nastąpić gdy zachodzą łącznie dwie przesłanki: osiągnięcie przychodu w odpowiedniej wysokości i osiągnięcie przychodu z odpowiedniego tytułu.

W związku z tym apelujący podnosił, że w spornym okresie
(kwietniu 2010r.) w jego przypadku nie zachodziła druga ze wskazanych przesłanek skoro w tym czasie nie pozostawał w stosunku pracy, a więc nie było odpowiedniego tytułu dla osiągnięcia przychodu.

Ponadto apelujący zarzucił, że nie był prawidłowo pouczony o obowiązku zwrotu świadczenia w przypadku osiągania przychodu.

Sąd Apelacyjny oddalił apelację, jako bezzasadną.

Nietrafny jest zarzut ubezpieczonego, że kwota wynagrodzenia za pracę wypłacona mu w kwietniu 2010r. po ustaniu stosunku pracy pozostaje bez wpływu na zawieszenie prawa do renty lub zmniejszenia jej wysokości, co ma wynikać z treści art. 104 ust. 1 ustawy o emeryturach i rentach.

Pogląd taki jest niezgodny z powołanymi przez Sąd I instancji przepisami rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej w sprawie szczegółowych zasad zawieszania lub zmniejszania emerytury i renty z dnia 22 lipca 1992r. mającego nadal zastosowanie na podstawie art. 194 ustawy o emeryturach i rentach (§ 1 ust. 4 tego rozporządzenia).

Należy powtórzyć, że jedynie przychody wypłacone z tytułu pracy wykonywanej przed miesiącem, od którego ustalono prawo do emerytury lub renty nie mają wpływu na zawieszenie lub zmniejszenie tych świadczeń. W przypadku apelującego, którego prawo do renty zostało ustalone o wiele wcześniej niż w 2010r., taka sytuacja nie ma miejsca.

Bezpodstawny jest również zarzut apelacji naruszenia art. 138 ust. 1 pkt 2 ustawy o emeryturach i rentach, tj. braku pouczenia ubezpieczonego o braku prawa do pobierania świadczenia w razie zaistnienia okoliczności powodujących ustanie lub zawieszenie prawa do świadczenia w świetle pouczeń zawartych w decyzjach kierowanych do ubezpieczonego w 2009r. i w lutym 2010r. - pkt I i II informacji zawartych w decyzjach z 29 września 2009r., 24 lutego 2010r. (k. 112 i 119 a.r.) oraz w świetle informacji na odwrocie oświadczenia o osiąganiu przychodów (k. 59 a.r.).

Wobec powyższego należało orzec o oddaleniu apelacji (art. 385 k.p.c.).

/-/ SSA J. Pietrzak /-/ SSA M. Żurecki /-/ SSA I. Goik

Sędzia Przewodniczący Sędzia

JR