Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

S., dnia 26 lipca 2018 r.

Sąd Rejonowy Szczecin-Centrum w Szczecinie VIII Wydział Rodzinny i Nieletnich      w następującym składzie:

Przewodniczący: SSR Dorota Pękała     

Protokolant: sekretarz sądowy Monika Mądrowska     

po rozpoznaniu w dniu 13 lipca 2018 r. w Szczecinie     

na rozprawie sprawy

z powództwa J. S. (1)     

przeciwko T. S. (1)     

o ustanowienie przez sąd rozdzielności majątkowej     

oddala powództwo.

VIII R C 89/17

UZASADNIENIE

Pozwem wniesionym dnia 11 stycznia 2017 roku powódka J. S. (2) (dalej, z uwagi na zmianę nazwiska: S.), wniosła o ustanowienie rozdzielności majątkowej wynikającej z zawarcia przez nią małżeństwa z pozwanym, T. S. (1), z dniem 1 marca 2009 roku.

W uzasadnieniu żądania wskazała w szczególności, że związek małżeński z pozwanym zawarła w roku 2005. W latach 2005-2009 pozwany pracował w rożnych zawodach, a w 2009 roku założył działalność gospodarczą w zakresie marketingu internetowego. W 2012 roku pozwany poinformował żonę, że ma poważne problemy finansowe, wynikające między innymi z nieopłaconych zobowiązań wobec Urzędu Skarbowego i ZUS. Strony podjęły próbę naprawienia swojej sytuacji finansowej. Zaciągały pożyczki u rodziny znajomych.

Z małżeństwa stron pochodzą dwie córki: D. urodzona w dniu
21 kwietnia 2008 r. oraz A. ur. (...) Powódka podała nadto, iż
w ramach naprawy finansów rodziny, zostało ustalone, że pozwany będzie mieszkał i pracował w S., we wspólnym mieszkaniu stron, przez okres dwóch lat, a powódka tymczasem z córkami zamieszka u swoich rodziców w G.. Pozwany miał spędzać z rodziną weekendy i faktycznie tak się stało. W uzasadnieniu pozwu wskazano ponadto, że pozwany mieszkając w S. nadal zaciągał długi, nie informował o tym powódki, a poza tym nie opłacał czynszu za mieszkanie w S..

W dniu 27 stycznia 2017 r. powódka złożyła do akt sprawy kopię aktu notarialnego z kancelarii notariusza, B. B., repertorium A nr 3455/2016 (k. 8), z której wynikało, że w dniu 24 października 2016 r. strony zawarły umowę o ustanowieniu rozdzielności majątkowej.

Pozwany w odpowiedzi na pozew z dnia 31 marca 2017 r. wniósł o oddalenie powództwa. W uzasadnieniu swego stanowiska wskazał w szczególności, iż powódka była świadoma zadłużenia jakie powstało w związku z prowadzeniem przez niego działalności gospodarczej. Podpisywała różne dokumenty związane z tym zadłużeniem i współuczestniczyła w zarządzaniu wspólnymi finansami. W roku 2015 powódka zapisała małżonków na kurs „Uzdrowienie finansów”. Podczas tego kursu strony zawierzyły swoje finanse Panu Bogu, podpisując przy świadkach tzw. świadectwo zawierzenia wspólnych długów.

Pozwany zaprzeczył jakoby jego zadłużenie powstało w 2009 roku, a dopiero w roku 2012. Wyjaśnił szczegółowo przyczyny kłopotów finansowych. Podał, że żona nie uczyniła nic, aby po ukończeniu studiów pedagogicznych uzyskać tytuł nauczyciela mianowanego i uzyskiwać wyższe wynagrodzenie, często brała zwolnienia lekarskie, nawet jak dzieci stron były zdrowe, a w żadnej pracy nie była w stanie utrzymać się dłużej. Jednocześnie pozwany zarzucił żonie dokonywanie niepotrzebnych zakupów, brak troski o finanse rodziny, nękanie jego starszych i schorowanych rodziców telefonami o zapłatę czynszu, wskazując, iż dołożyli się oni finansowo do zakupu przez strony wspólnej kawalerki w S., w której aktualnie przebywają, korzystając z rehabilitacji i leczenia. T. S. (1) nadmienił, iż matka jego przeszła dwa udary mózgu oraz cierpi na nadciśnienie tętnicze i niewydolność serca.

W dalszej części uzasadnienia odpowiedzi na pozew, pozwany wskazał między innymi, że każde zobowiązanie omawiał wspólnie z żoną, żonie znana była sytuacja finansowa rodziny. Małżonkowie pomimo wszelkich trudności żyli i mieszkali wspólnie oraz zgodnie, odwiedzali wspólnie rodzinę i znajomych, pozwany łożył na dzieci i utrzymanie żony, a do października 2016 r. małżonkowie należeli do wspólnoty K. Domowego.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Strony zawarły związek małżeński w dniu 8 sierpnia 2005 roku w USC
w T.. Z ich małżeństwa pochodzą dwie małoletnie córki: D., urodzona w dniu (...) oraz A. ur. (...) W dniu 24 października 2016 r. w Kancelarii Notarialnej notariusza B. B., z siedzibą w T. strony zawarły umowę o ustanowieniu z tym dniem rozdzielności majątkowej.

Dowód: bezsporne, a nadto:

- odpis aktu małżeństwa k. 6

- odpis aktu notarialnego repertorium A nr 3455/2016 k.8

Pozwany w latach 2005-2009 pracował w różnych zakładach pracy; natomiast w roku 2009 otworzył działalność gospodarczą z zakresu tworzenia stron internetowych i reklamy w Internecie. Przez pierwsze dwa lata działalności firma była stabilna, jej dochody systematycznie wzrastały, wskutek czego miesięczny dochód pozwanego doszedł do kwoty około 3000 zł miesięcznie. Przez pierwsze dwa lata działalności firmy pozwany płacił składkę ZUS w granicach około 400-450 zł miesięcznie. Następnie skalda wzrosła do kwoty około 1100 zł w skali miesiąca. T. S. (1) nie płacił składki ZUS regularnie, nawet wówczas kiedy była ona w niższej wysokości. Pozwany nie informował żony początkowo o tym, że składek nie opłaca regularnie. W styczniu 2007 roku strony zaciągnęły kredyt w wysokości 81 000 zł na zakup mieszkania (kawalerki). Miesięczna rata kredytu wynosi 400 zł. W okresie pomiędzy 18 grudniem 2006 r. a 9 stycznia 2007 r. rodzice pozwanego podarowali stronom kwotę 22 000 zł w związku z zakupem mieszkania, a w dniu 18 lipca 2007 r. dodatkowo kwotę 10 000 zł.

Dowód: przesłuchanie pozwanego k. 40

potwierdzenia przelewów k. 281-284

Pomimo nabycia mieszkaniu, w latach 2011-2013 strony nie zamieszkiwały w nim. Mieszkały natomiast wraz z dziećmi w większym, wynajętym mieszkaniu, za wynajem którego płaciły po 1500 zł miesięcznie plus opłaty za media. Mieszkanie stron było odplatanie wynajmowane koleżance stron. W tamtym okresie powódka wiedziała, że sytuacja materialna stron jest trudna, ale chciała, aby rodzina mieszkała w większym mieszkaniu.

W 2012 roku zaciągał kredyt inwestycyjny na kwotę 12 000 zł, co wymagało zgody powódki, która takiej zgody udzieliła. W tym samym roku towarzystwo L. pozwało T. S. (1) o zapłatę kwoty kilkudziesięciu tysięcy złotych (mniej niż 50 000 zł; dokładnej kwoty pozwany nie pamięta). T. S. (1) nie był w stanie zapłacić żądanej sumy pieniężnej. W pierwszej kolejności z uzyskiwanych dochodów starał się zaspokoić potrzeby rodziny. Poinformował żonę o zaistniałej sytuacji. Małżonkowi zaczęli wspólnie szukać rozwiązania problemu. W szczególności zwrócili się o pomoc do rodziców powódki, od których otrzymali 7000 lub 8000 zł. Pożyczali także pieniądze od przyjaciół i znajomych. Ponadto od lipca 2013 roku strony wraz z dziećmi przeprowadziły się do G., do domu rodziców powódki, aby obniżyć koszty utrzymania. Zgodnie z umową zawartą z rodzicami powódki przez strony, strony miały przekazywać rodzicom powódki kwotę po 800 zł miesięcznie na poczet kosztów utrzymania stron i ich dzieci. Podczas zamieszkiwania powódki w G., małżonkowie wspólnie rozliczali się z Urzędem Skarbowym, pomimo, że pozwany, podobnie jak to miało miejsce wcześniej, nie zawsze informował powódkę o wysokości zadłużeń firmy i rodziny wynikających z niespłacanych zobowiązań. T. S. (1) w tamtym okresie w tygodniu pracował w S., a na weekendy przyjeżdżał do żony i dzieci. Podczas pobytu w S. mieszkał w kawalerce należącej do stron. Z dochodów uzyskiwanych z pracy miał spłacać długi. 17 grudnia 2016 roku pozwany dowiedział się od żony, że zarówno ona jak i jej rodzice nie życzy sobie aby przebywał on w ich mieszkaniu. W listopadzie 2016 roku w kawalerce stron na jakiś czas zamieszkali rodzice pozwanego, będący ludźmi schorowanymi i potrzebującymi opieki (obecnie mieszkają w stałym swym miejscu zamieszkania, w miejscowości G.). Zgodnie z umową zawartą z rodzicami powódki przez strony, strony miały one przekazywać rodzicom powódki kwotę po 800 zł miesięcznie na poczet kosztów utrzymania stron i ich dzieci. Podczas zamieszkiwania powódki w G., małżonkowie wspólnie rozliczali się z Urzędem Skarbowym. Pozwany nie informował powódki dokładnie o wysokości zadłużeń firmy i rodziny wynikających z niespłacanych zobowiązań.

Dowód: przesłuchanie pozwanego k. 39-41

zeznania świadka T. Z. k. 164-165

zeznania świadka Z. S. k. 166

zeznania świadka M. Ś. k. 208-211

zeznania świadka A. K. k. 155

Strony przez okres kilku lat należały do katolickiej Wspólnoty K. Domowego.
W życiu Wspólnoty w G. uczestniczyli czynnie do października 2016 roku W 2015 roku powódka zapisała małżonków na kurs (...). Był to kurs organizowany dla ludzi, którzy znaleźli się w trudnej sytuacji finansowej. Kurs trwał około 4 miesięcy. Małżonkowie zaczęli podczas owego kursu optymalizować organizację budżetu rodziny. W sierpniu 2016 roku małżonkowie z dziećmi uczestniczyli w rekolekcjach dla rodzin, które odbywały się w K.. Te rekolekcje trwały dwa tygodnie. Podczas rekolekcji strony funkcjonowały jak inne małżeństwa i nic nie wskazywało na rozkład pożycia pomiędzy nimi, chociaż powódka nie ukrywała przed innymi uczestnikami rekolekcji, iż rodzina boryka się z trudnościami finansowymi. W ramach działalności Wspólnoty K. Domowego, strony co miesiąc spotykały się z innymi małżeństwami należącymi do tej samej Wspólnoty. Podczas spotkań dzielono się nawzajem swoimi problemami małżeńskimi. Strony prowadziły wspólny budżet domowy i namawiały innych członków Wspólnoty do tego, aby taki budżet prowadzić. Członkowie Wspólnoty zdołali zebrać kwotę około 60 000 zł, którą wręczyli stronom jako darowiznę z przeznaczeniem na spłatę zadłużeń rodziny.

We wrześniu 2016 roku powódka podjęła pracę w szkole jako nauczyciel. W pracy poznała innego mężczyznę i wówczas zmienił się jej stosunek do pozwanego.

Dowód: przesłuchanie pozwanego k. 53-54

przesłuchanie powódki k. 112

zeznania świadka T. Z. k. 164-165

zeznania świadka A. B. k.211

zeznania świadka D. S. (1) k. 155-156

zeznania świadka M. S. k. 156-157

korespondencja mailowa k. 249

Powódka była zorientowana w sprawach finansowych prowadzonej przez firmę męża. Miała dostęp do dokumentów firmy i pomagała mężowi w jej prowadzeniu, np. dzwoniła do kontrahentów. Wraz z pozwanym w roku 2013 prowadziła sklep internetowy o nazwie (...). Był to sklep z bucikami ortopedycznymi dla dzieci. J. S. (1) adresowała i wysyłała do klientów przesyłki z obuwiem.

Małżonkowie wspólnie analizowali problemy finansowe. J. S. (1) w ramach tej analizy pisemnie wskazała przyczyny trudności finansowych rodziny (notatka powódki k. 248). Powódka lubiła wysoki standard życia, który pozwany starał się jej zapewnić (nawet kosztem długów firmy). J. S. (1) pracowała podczas trwania małżeństwa, ale relatywnie przez krótki okres czasu. W 2006 roku uzyskała stopień nauczyciela kontraktowego w 2006 roku. Potem już nie podnosiła swoich kwalifikacji zawodowych. Korzystała z dochodów pozwanego. Uczestniczyła na szkoleniu z finansów organizowanym w W.. W czerwcu 2013 roku komornik zajął konto powódki na poczet długów, wynikających z niepłacenia czynszu za mieszkanie będące własnością małżonków. Wówczas to J. S. (1) pożyczyła od szwagra kwotę 3000 zł, ażeby spłacić owo zadłużenie i uniknąć egzekucji komorniczej. Część tej pożyczki spłacił pozwany. Powódka miała możliwość na bieżąco śledzić stan zadłużeń wobec Spółdzielni Mieszkaniowej (...), do której należały strony, albowiem posiadała indywidualne hasło i nazwę użytkownika do strony internetowej Spółdzielni. Powódka korzystała z dochodów pozwanego uzyskiwanych z prowadzonej przez niego działalności gospodarczej. T. S. (1) w miarę swych możliwości starał się spłacać zadłużenia rodziny; także po rozstaniu z powódką. Spłacał również raty kredytu mieszkaniowego i opłacał wynajem mieszkania w okresie, kiedy strony z takiego najmu korzystały. Realizował opłaty za garaż, przedszkole i basen. W roku szkolnym 2012/2013 rodzice pozwanego codziennie odprowadzali i przyprowadzali D. S. (2) z przedszkola.

Dowód: zeznania świadka J. J. k. 78

zeznania świadka A. T. k. 106

przesłuchanie powódki k. 112

zeznania świadka A. P. k. 133-134

zeznania świadka B. C. k. 135

zeznania świadka Z. S. k. 167

zeznania świadka M. Ś. k. 210

dokument z SM (...) k. 247

notatka powódki k. 248

potwierdzenia przelewów i opłat k. 250, 251-257, 258-269

kopia notatek i dowodów wysłania przesyłek k. 270-275

W dniu 21 marca 2016 r. pozwany obchodził 35 urodziny. Z tej okazji powódka, nazywając pozwanego czule (...), podarowała mu intymny prezent
w postaci swoistego notesu „z kuponami” np. „na ostry sex” (k. 233), „na masaż członka” (k.235), „na oddaj mi się natychmiast” (k. 236), z deklaracją; „ Kocham cię” (k. 245) itp.

Dowód: kopia notesu k. 229-245

Z kolei dnia 14 lutego 2018 r. powódka złożyła do Sądu Okręgowego w Szczecinie pozew o rozwód, w uzasadnieniu którego wskazała w szczególności, że od 2010 roku nastąpił między stronami rozkład pożycia fizycznego.

Dowód: kopia pozwu o rozwód k. 301

W sierpniu 2016 r. firma pozwanego wykonała dla firmy (...) S.A. stronę internetową, wymagającą szerokiego nakładu pracy. Usługobiorca był bardzo zadowolony ze współpracy z firmą pozwanego, rekomendując prowadzoną przez niego firmę jako profesjonalnego i rzetelnego partnera.

Dowód: referencje k. 277

Dnia 7 października 2017 r. na jednym z portali społecznościowych powódka napisała o pozwanym, że nie płaci alimentów.

Dowód: wydruk z portalu k.278

Sąd zważył co następuje:

Powództwo zostało oparte na treści przepisu art. 52 §1 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 1964 r., Nr 9, poz. 59 ze zm. – cyt. dalej jako: k.r.o.), który stanowi, że z ważnych powodów każdy z małżonków może żądać ustanowienia przez sąd rozdzielności majątkowej i okazało się nieuzasadnione. Zgodnie z utrwalonym orzecznictwem, żądanie jednego z małżonków ustanowienia przez sąd rozdzielności majątkowej wchodzi w grę, gdy małżonkowie nie wyrażają zgodnej woli ustanowienia takiej rozdzielności w drodze umowy (art. 47 k.r.o.).

W myśl § 2 powołanego przepisu, rozdzielność majątkowa powstaje z dniem oznaczonym w wyroku, który ją ustanawia. W wyjątkowych wypadkach sąd może ustanowić rozdzielność majątkową z dniem wcześniejszym niż dzień wytoczenia powództwa, w szczególności, jeżeli małżonkowie żyli w rozłączeniu.

Ustawodawca nie zdefiniował pojęcia „ważne powody”. Jego rozumienie kształtuje doktryna i judykatura. Punktem wyjścia rozumienia ważnych powodów, które można określić jako tradycyjne, jest uznanie, że ustrój małżeńskiej ustawowej wspólności majątkowej ma na celu wzmocnienie rodziny oraz zapewnienie jej ustabilizowanej bazy materialnej i najpełniej realizuje zasadę równych praw obojga małżonków w dziedzinie stosunków majątkowych stanowiących materialna podstawę funkcjonowania rodziny (wyrok SN z dnia 20 maja 1976 r., III CRN 373/75, OSNCP 1977, nr 2, poz. 31). Jako przykłady ważnych powodów można i należy wskazać sytuacje powstałe na skutek zachowania się jednego z małżonków, polegającego a trwonieniu majątku wspólnego na skutek hulaszczego trybu życia, alkoholizmu, rażącej niegospodarności itp., uchylania się od pomnażania i utrzymywania substancji majątku wspólnego albo też zatrzymaniu tego majątku wyłącznie dla siebie i niedopuszczeniu współmałżonka do korzystania niego. Ważny powód uzasadniający ustanowienie rozdzielności majątkowej może Stanowić także separacja faktyczna małżonków, uniemożliwiająca im współdziałanie w zarządzie majątkiem wspólnym i najczęściej zarazem stwarzająca zagrożenie interesów majątkowych jednego lub nawet obojga małżonków.

Jednocześnie w myśl utrwalonego orzecznictwa Sądu Najwyższego i sądów powszechnych należy wskazać, że rodzina korzystająca z dochodów związanych z działalnością gospodarcza jednego z małżonków musi też ponosić ujemne skutki takiej działalności; niepowodzenie współmałżonka w działalności gospodarczej zamiar uniemożliwienia wierzycielom egzekucji z majątku wspólnego nie mogą S. ważnego powodu do zniesienia wspólności majątkowej małżeńskiej w rozumieniu art. 52 § 1 k.r.o. (wyrok SN z dnia 24 maja 1994 r., I CRN 61/94). W innych swoich orzeczeniach Sąd Najwyższy wyraził pogląd, że okoliczność, iż poniesione zostały straty w rezultacie działalności gospodarzącej akceptowanej przez współmałżonka, nie wystarczy do uznania, że zachodzi ważny powód w zrozumieniu art. 52 § 1 k.r.o. (wyrok z dnia 7 grudnia 1994 r., I CRN 155/94 niepubl.) oraz, że nie samo zaciągniecie długu, nawet znacznego, lecz dopiero zaciągnięcie takiego długu, który nie był usprawiedliwiony interesem rodziny, kwalifikuje zachowanie jednego z małżonków jako naganne i przy istnieniu niepomyślnych prognoz co do tego rodzaju zachowania spełnia warunki do uznania zaciągniętego długu za ważny powód w rozumieniu art.. 52 § 1 k.r.o. (wyrok z dnia 27 lutego (...)., III CRN 7/95, niepubl.).

Przenosząc powyższe na grunt niniejszej sprawy, w pierwszej kolejności należy wskazać, że pomimo trwania małżeństwa stron (sprawa o rozwód jest bowiem w toku) nie istnieje już pomiędzy nimi ustrój ustawowej wspólności majątkowej. Została ona zniesiona w drodze umowy notarialnej zawartej dnia 24 października 2016 r. W kontekście powyższego należy przywołać raz już wskazywany w niniejszym uzasadnieniu przepis art. 52 § 2 k.r.o., zgodnie z którym jedynie w wyjątkowych wypadkach sąd może ustanowić rozdzielność majątkową z dniem wcześniejszym niż dzień wytoczenia powództwa, w szczególności, jeżeli małżonkowie żyli w rozłączeniu.

Sąd zważył, że w dacie wniesienia powództwa w niniejszej sprawie, małżonkowie żyli już w separacji faktycznej, a jednocześnie istniał pomiędzy nimi ustrój rozdzielności majątkowej ustanowiony na mocy wskazanej wyżej umowy zawartej przed notariuszem. Powódka domagała się ustanowienia rozdzielności majątkowej z datą wsteczna, wskazując, że pozwany okłamywał ja co do sytuacji finansowej firmy, nie regulował zobowiązań itp.

W ocenie Sądu powódka nie zdołała udowodnić swoich twierdzeń. Materiał dowodowy zebrany w sprawie wskakuje, że co najmniej do października 2016 roku strony, pomimo swoich problemów finansowych, pozostawały we wspólnym pożyciu. Także mimo, iż pozwany pracował i w tygodniu mieszkał w S. i do powódki oraz do dzieci przyjeżdżał jedynie na weekendy, strony wspólnie rozliczały się w Urzędzie Skarbowym i uczestniczyły całą rodziną jeszcze w sierpniu 2016 roku w rekolekcjach. Na trzydzieste piąte urodziny pozwanego, które przypadały w lutym 2016 roku, powódka podarowała mu upominek w postaci swoistych „kuponów”, świadczących o intymnej relacji pomiędzy stronami. Charakter upominku stoi w rażącej sprzeczności z twierdzeniami powódki zaprezentowanymi w niniejszym postępowaniu oraz w treści uzasadnienie pozwu o rozwód co do tego, że pożycie fizyczne między stronami ustało w 2010 roku i od tego czasu datuje się rozkład pożycia. Z zeznań świadków i dokumentów zgromadzonych w sprawie jednoznacznie wynika, iż strony borykały się z problemami finansowymi. Istotna część tych problemów wynikła z prowadzenia przez pozwanego działalności gospodarczej. T. S. (2) nie informował na bieżąco żony o wszystkich problemach, zadłużeniach itp. Chciał jej bowiem oszczędzić stresów. Nie trwonił jednakże majątku i nie czynił niczego, co byłoby świadomym działaniem na rzecz pokrzywdzenia finansowego rodziny. Strony starały się wspólnie problemy finansowe rozwiązywać. Uczestniczyły w kursie (...), współdziałały w prowadzeniu firmy (...), spotykały się regularnie z z zaprzyjaźnionymi małżeństwami katolickiej Wspólnoty K. Domowego, z którymi dzieliły się swoimi problemami. Zdołały w związku z tym otrzymać od przyjaciół darowiznę kwocie około 60 000 zł na poprawę swoich finansów.

Wobec powyższego żądanie powódki w świetle obowiązujących przepisów i poglądów judykatury w zakresie ustanowienia pomiędzy stronami rozdzielności majątkowej z dniem
1 marca 2009 roku Sąd uznał za nieuzasadnione.

Sąd dał wiarę zeznaniom przesłuchanych świadków oraz pozwanego, a także dokumentom przedstawionym przez obie strony, bowiem nie budziły one wątpliwości Sądu, a żadna ze stron nie podważała prawdziwości przedstawionych dokumentów.

Za zbędne do rozstrzygania w niniejszej sprawie uznał Sąd dopuszczanie dowodów z dokumentów przedłożonych przez powódkę przy piśmie z dnia 5 marca 2018 roku, z uwagi na przedmiot niniejszego postępowania.

Sąd nie dał wiary powódce w zakresie jej twierdzeń co do rozkładu pożycia z pozwanym od 2010 roku oraz co do tego, że nie znana jej była sytuacja finansowa rodziny i firmy prowadzonej przez pozwanego. Zeznania J. S. (1) w powyższym zakresie nie korespondują żadną miarą z całokształtem materiału dowodowego zebranego w sprawie, a co więcej stoją w sprzeczności nawet z pozostałymi zeznaniami powódki.

Należy podkreślić, że nie umknęło uwadze Sądu, iż aktualnie pomiędzy stronami toczy się sprawa o rozwód, a strony pozostają w separacji faktycznej. Nie podlegało ocenie Sądu orzekającego w niniejszej sprawie czy obecnie między małżonkami istnieje trwały rozkład pożycia. Niewątpliwie jednak, opierając się na zasadach doświadczenia życiowego, można domniemywać, że trudności finansowe, z jakimi małżonkowie borykali się od dłuższego czasu, wpłynęły na rozpad więzi między nimi, co z kolei znacznie utrudnia lub wręcz uniemożliwia wspólne zarządzanie majątkiem małżeńskim. Jednocześnie od dnia 24 października 2016 roku pomiędzy stronami istnieje ustanowiona w drodze umowy rozdzielność majątkowa.

Wobec wskazanych okoliczności, treści przywołanych przepisów oraz utrwalonego orzecznictwa, Sąd uznał, że żądanie ustanowienia rozdzielności z datą wsteczną w niniejszej sprawie było bezzasadne i orzekł jak w sentencji.