Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 17 stycznia 2014 r.

Sąd Okręgowy w Kaliszu V Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie :

Przewodniczący SSO Romuald Kompanowski

Protokolant Anna Werner-Dudek

po rozpoznaniu w dniu 17 stycznia 2014 r. w Kaliszu

odwołania A. B.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O.

z dnia 6 września 2013 r. Nr (...)

i z dnia 25 października 2013 r. Nr (...)

w sprawie A. B.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O.

o świadczenie przedemerytalne

oddala odwołania.

UZASADNIENIE

Decyzjami z dnia 6 września 2013 roku i z dnia 25 października Zakład Ubezpieczeń Społecznych, Oddział w O., odmówił A. B. prawa do świadczenia przedemerytalnego, albowiem wnioskodawczyni nie udowodniła co najmniej 30-letniego okresu ubezpieczenia. Według wyliczeń ZUS okres ten w przypadku odwołującej wynosi 24 lata, 9 miesięcy i 2 dni, z czego 18 lat, 6 miesięcy i 24 dni to okresy składkowe, a 6 lat, 2 miesiące i 8 dni to okresy nieskładkowe, ograniczone do 1/3 udokumentowanych okresów składkowych.

Odwołania od powyższych decyzji złożyła A. B., wnosząc o zmianę przedmiotowych decyzji ZUS poprzez przyznanie jej prawa do świadczenia przedemerytalnego powołując się na błędnie obliczone przez ZUS okresy składkowe i nieskładkowe. Według obliczeń odwołującej suma okresów wynosi ponad 30 lat. Na rozprawie odwołującą sprecyzowała swoje zarzuty wskazując, iż doliczeniu podlega okres pobierania renty z tytułu niezdolności do pracy w latach 1995 – 2002.

Organ rentowy wniósł o oddalenie obydwu odwołań.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Odwołująca A. B. urodziła się dnia (...) W okresie 02.01.1975 r. – 31.01.1995 r. odwołująca pozostawała w stosunku pracy. Następnie odwołująca uzyskała prawo do renty inwalidzkiej według III grupy, poczynając od dnia 24 lipca 1995 r. Świadczenie rentowe zamienione na rentę z tytułu częściowej niezdolności do pracy odwołująca pobierała do dnia 31 stycznia 2002 r. Prawo do świadczenia ustało w związku z odzyskaniem zdolności do pracy. Po ustaniu prawa do renty, odwołująca pobierała w okresie 20.04–19.10.2002 r. zasiłek dla bezrobotnych. W okresie 01.05–31.10.2008 r. urząd pracy przyznał odwołującej prawo do stypendium, w celu przygotowania zawodowego. Od dnia 12 listopada 2008 r. odwołująca podjęła pracę w firmie (...) sp. z o.o. Stosunek pracy u tego pracodawcy trwał do dnia 05.01.2013 r. Został rozwiązany na skutek wypowiedzenia umowy o pracę, dokonanego przez pracodawcę z przyczyn niedotyczących pracownika, w związku ze zmniejszeniem liczby pracowników. Po rozwiązaniu tego stosunku pracy, odwołująca od dnia 22 stycznia 2013 r. uzyskała prawo do zasiłku dla bezrobotnych, będąc zarejestrowaną w urzędzie pracy jako osoba bezrobotna. Zasiłek dla bezrobotnych odwołująca pobierała do dnia 21 lipca 2013 r. Do dnia 1 sierpnia 2013 r. odwołująca nie odmówiła przyjęcia propozycji zatrudnienia (dowód: świadectwa pracy w aktach ZUS, zaświadczenia urzędu pracy w aktach ZUS. decyzje rentowe w aktach ZUS).

Sąd zważył, co następuje:

Zgodnie z przepisem art. 2 ust. 1 pkt. 5 ustawy z dnia 30 kwietnia 2004 r., o świadczeniach przedemerytalnych, prawo do świadczenia przedemerytalnego przysługuje osobie, która do dnia rozwiązania stosunku pracy, z przyczyn dotyczących zakładu pracy, w rozumieniu przepisów ustawy o promocji zatrudnienia, w którym była zatrudniona przez okres nie krótszy niż 6 miesięcy, posiada okres uprawniający do emerytury, wynoszący co najmniej 30 lat dla kobiet przy ukończonym przez nią wieku 55 lat.

Przez przyczynę dotyczącą zakładu pracy należy rozumieć zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt. 29 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz. U z 2004 r., Nr 99, poz. 1001 ze zm.):

-

rozwiązanie stosunku pracy lub stosunku służbowego z przyczyn niedotyczących pracowników, zgodnie z przepisami o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników lub zgodnie z przepisami ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94, z późn. zm.), w przypadku rozwiązania stosunku pracy lub stosunku służbowego z tych przyczyn u pracodawcy, zatrudniającego mniej niż 20 pracowników,

-

rozwiązanie stosunku pracy lub stosunku służbowego z powodu ogłoszenia upadłości pracodawcy, jego likwidacji lub likwidacji stanowiska pracy z przyczyn ekonomicznych, organizacyjnych, produkcyjnych albo technologicznych,

-

wygaśnięcie stosunku pracy lub stosunku służbowego w przypadku śmierci pracodawcy lub gdy odrębne przepisy przewidują wygaśnięcie stosunku pracy lub stosunku służbowego w wyniku przejścia zakładu pracy lub jego części na innego pracodawcę i niezaproponowania przez tego pracodawcę nowych warunków pracy i płacy.

Odwołująca spełniła przesłankę zawartą w art. 2 ust. 1 pkt. 29b, ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r., o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz. U z 2004 r., Nr 99, poz. 1001 ze zm.), gdyż była zatrudniona w firmie (...) sp. z o. o. przez okres dłuższy niż 6 miesięcy, a stosunek pracy został z nim rozwiązany z przyczyn dotyczących zakładu pracy w związku z likwidacją jego stanowiska pracy.

Zgodnie z art. 5 ust. 3 w/w ustawy świadczenie przedemerytalne przysługuje po upływie co najmniej 6 miesięcy pobierania zasiłku dla bezrobotnych, o którym mowa w ustawie o promocji zatrudnienia, jeżeli osoba ta spełnia łącznie następujące warunki:

-

nadal jest zarejestrowana jako bezrobotna;

-

w okresie pobierania zasiłku dla bezrobotnych nie odmówiła, bez uzasadnionej przyczyny, przyjęcia propozycji odpowiedniego zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej, w rozumieniu ustawy o promocji zatrudnienia, albo zatrudnienia w ramach prac interwencyjnych lub robót publicznych;

-

złoży wniosek o przyznanie świadczenia przedemerytalnego w terminie nieprzekraczającym 30 dni od dnia wydania przez powiatowy urząd pracy dokumentu poświadczającego 6-miesięczny okres pobierania zasiłku dla bezrobotnych.

Odwołująca w momencie złożenia wniosku była zarejestrowana jako bezrobotna, pobierała zasiłek przez okres ponad 6 miesięcy, nie domówiła podjęcia zatrudnienia i złożyła wniosek w zakreślonym przez przepis art. 5 ust. 3 ustawy oświadczeniach przedemerytalnych.

Zgodnie z art. 5 ust. 2 w/w ustawy okres uprawniający do emerytury ustala się zgodnie z zasadami wynikającymi z art. 5-9, art. 10 ust. 1 oraz art. 11 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2004 r. Nr 39, poz. 353 ze zm.). Przepisy cytowanej ustawy o świadczeniach przedemerytalnych nie odwołują się zatem do uregulowania zawartego w art. 10a ustawy o emeryturach i rentach, w którym ustawodawca co do zasady zawarł prawo do doliczenia okresu pobierania renty z tytułu niezdolności do pracy jeżeli okresy składkowe i nieskładkowe, ustalone na zasadach określonych w art. 5-7 i 10, są krótsze od okresu wymaganego do przyznania emerytury, w zakresie niezbędnym do uzupełnienia tego okresu. Brak odwołania się w przepisach ustawy o świadczeniach przedemerytalnych do wskazanego uregulowania, zawartego w art. 10a ustawy o emeryturach i rentach, sprawił, iż wnioskowane zaliczenie pobierania renty nie mogło zostać dokonane. Omawianą w tym miejscu zasadę stosuje się zatem wyłącznie przy ustalaniu prawa do emerytury.

Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 25 lutego 2008 r. w sprawie I UK 232/07 (OSNP 2009/11 – 12/151) stwierdził, że przy ustalaniu prawa do emerytury uwzględnia się okresy pobierania renty z tytułu niezdolności do pracy, jeżeli odzyskanie zdolności do pracy nastąpiło po osiągnięciu wieku emerytalnego (co najmniej 60 lat dla kobiety i co najmniej 65 dla mężczyzny). Sąd rozpoznający niniejszą sprawę w pełni podziela zaprezentowaną w uzasadnieniu tego orzeczenia ocenę prawną. Odwołująca utraciła prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy w związku z odzyskaniem zdolności do pracy w wieku 45 lat. Nie miała zatem ukończonego 60 –go roku życia. Nie spełniła więc warunku aby okres pobierania renty mógł zostać jej doliczony do okresu przy ubieganiu się o prawo do emerytury. Z tych przyczyn nie było także warunków, aby ten okres mógł zostać uwzględniony przy ustalaniu prawa do świadczenia przedemerytalnego.

W tych warunkach odwołania jako nieuzasadnione podlegały oddaleniu.