Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Powód J. K. (1) wniósł w pozwie skierowanym przeciwko D. K. (1) o ustalenie wygaśnięcia obowiązku alimentacyjnego.

Na uzasadnienie żądania podał, że wyrokiem Sądu Rejonowego w Dzierżoniowie w sprawie III RC 310/12 zostały zasądzone od niego na rzecz pozwanej alimenty w kwocie po 200 zł miesięcznie. Od 12 września 2013 roku powód nie pracuje i jest zarejestrowany jako bezrobotny. Jest bezdomny i bez środków na utrzymanie.

Pozwana D. K. (1) w odpowiedzi na pozew wniosła o oddalenie powództwa w całości.

Podniosła, że w sytuacji pozwanego nie zaszły żadne zmiany uzasadniające ustalenie wygaśnięcia obowiązku alimentacyjnego, a zdrowie i sytuacja finansowa pozwanej uległy znaczącemu pogorszeniu. Nadto powód nie wykazał z jakich przyczyn utracił zatrudnienie i z jakiego powodu nie otrzymał zasiłku dla bezrobotnych skoro w ostatnim zakładzie był zatrudniony kilkanaście lat. Jeżeli zaś zrzekł się zatrudnienia bez ważnej przyczyny, to zmiana ta nie powinna być brana pod uwagę. Jednocześnie pozwana otrzymuje zasiłek przedemerytalny w kwocie 833,96 zł. Ponosi wysokie koszty utrzymania mieszkania- 540 zł. Po ich opłaceniu pozostaje jej 300 zł na zaspokojenie pozostałych potrzeb. Jest osobą schorowaną. Żyje w ciągłym niedostatku. Powód zaś został uznany za wyłącznie winnego rozpadowi pożycia małżeńskiego, zamieszkuje z konkubiną i nie jest w związku z tym bezdomny.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Wyrokiem Sądu Rejonowego w Dzierżoniowie z dnia 22 stycznia 2013 roku w sprawie III RC 310/12 zostały zasądzone od powoda J. K. (1) alimenty na rzecz pozwanej D. K. (1) w kwocie po 200 zł miesięcznie, począwszy od 27 lipca 2012 roku.

Dowód: akta SR w Dzierżoniowie III RC 310/12;

Powód J. K. (1) pracował wówczas w Spółdzielni (...) w D. jego wynagrodzenie wahało się od 1024,04 zł do 2802,56 zł. Wynajmował mieszkanie, za które płacił 450 zł. Pozostałe koszty utrzymania określał na kwotę 750-800 zł. Mieszkał z konkubiną, która pracowała. Pozwana D. K. (1) utrzymywała się ze świadczenia przedemerytalnego w kwocie 803,81 zł miesięcznie. Za mieszkanie płaciła 447,37 zł, za energie elektryczną 74,92 zł, za gaz 150-180 zł. Mieszkała z niepracującą córką. Chorowała na zburzenia depresyjne, żylaki, zaburzenia korzeni nerwów i splotów nerwowych, chorobę przyzębia. Miała podejrzenie cieśni nadgarstka i chory kręgosłup.

Dowód: akta SR w Dzierżoniowie III RC 310/12;

W dniu 12 września 2013 roku powód J. K. (1) zwolnił się z pracy w (...) na swój wniosek, za porozumieniem stron, gdyż miał kłótnie z kierownikiem i czuł się nazbyt obciążony obowiązkami. Utrzymuje się z zasiłku dla bezrobotnych w kwocie 844,44 zł. Mieszka u konkubiny, która pomaga mu w utrzymaniu i korzysta z pomocy celowej ośrodka pomocy społecznej i swojej rodziny. Powód ma zadłużenie alimentacyjne, gdyż nie płaci alimentów od czasu zwolnienia z pracy.

Dowód: zeznanie powoda J. K. k. 13 – odwrót akt;

Pozwana D. K. (1) nadal przebywa na zasiłku przedemerytalnym, który pobiera w kwocie 833,96 zł. Mieszka z córka, która nie pracuje i nie ma zasiłku dla bezrobotnych. Nadal jest schorowana.

Dowód: zeznanie pozwanej D. K. k. 13 – odwrót akt.

Sąd zważył:

Powództwo nie zasługuje na uwzględnienie.

Dotychczasowe alimenty zostały zasądzone na podstawie przepisu art. 60 § 2 k.r. i. o., który stanowi, że jeżeli jeden z małżonków został uznany za wyłącznie winnego rozkładu pożycia, a rozwód pociąga za sobą istotne pogorszenie sytuacji materialnej małżonka niewinnego, sąd na żądanie małżonka niewinnego może orzec, że małżonek wyłącznie winny obowiązany jest przyczyniać się w odpowiednim zakresie do zaspokajania usprawiedliwionych potrzeb małżonka niewinnego, chociażby ten nie znajdował się w niedostatku. Potrzeby uprawnionego małżonka oraz możliwości zobowiązanego ulegają zmianie; tym samym może ulegać zmianie wysokość alimentów. Dlatego w razie zmiany stosunków zarówno uprawniony, jak i zobowiązany mogą żądać zmiany orzeczenia lub umowy dotyczącej obowiązku alimentacyjnego (art. 138 k.r.o.). Zmiana stosunków może prowadzić do uchylenia obowiązku alimentacyjnego bądź do podwyższenia lub obniżenia alimentów.

Powód J. K. (1) wniósł o ustalenie, że obowiązek alimentacyjny wygasł powołując się na to, że utracił zatrudnienie i nie ma żadnych innych źródeł dochodów. Jakkolwiek fakt utraty zatrudnienia powoda był bezsporny, to jednak nie mógł on stanowić podstawy do uchylenia obowiązku alimentacyjnego jaki ma w stosunku do byłej żony D. K. (1). Art. 136 k.r.io. stanowi bowiem, że jeżeli w ciągu ostatnich trzech lat przed sądowym dochodzeniem świadczeń alimentacyjnych osoba, która była już do tych świadczeń zobowiązana, bez ważnego powodu zrzekła się prawa majątkowego lub w inny sposób dopuściła do jego utraty albo jeżeli zrzekła się zatrudnienia lub zmieniła je na mniej zyskowne, nie uwzględnia się wynikłej stąd zmiany przy ustalaniu zakresu świadczeń alimentacyjnych. Stwierdzić zatem należy, że jakkolwiek J. K. (1) utracił zatrudnienie, to do zwolnienia doszło na skutek złożenia przez niego wniosku o rozwiązanie umowy o pracę i dodatkowo powód nie ukrywał, że jednym z motywów tej decyzji był obowiązek alimentacyjny jaki miał wobec pozwanej. Słuchany w charakterze strony powiedział, że „zrezygnował z pracy także dlatego żeby nie płacić alimentów, bo chodził do pracy, a pieniędzy z tego nie było”.

W tej sytuacji powództwo o uchylenie obowiązku alimentacyjnego nie mogło być uwzględnione.