Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 9 października 2019 r.

Sąd Rejonowy w Kamiennej Górze I Wydział Cywilny w następującym składzie:

Przewodniczący:SSR Marek Dziwiński

Protokolant:Anna Lasko

po rozpoznaniu w dniu 9 października 2019 r. w Kamiennej Górze

na rozprawie sprawy z powództwa Powiatu (...) - Powiatowego Urzędu Pracy w K.

przeciwko T. S.

o zapłatę

utrzymuje w mocy wyrok zaoczny z dnia 3 kwietnia 2019 r.

Sygn. akt I C 1060/18

UZASADNIENIE

Strona powodowa Powiat (...) – Powiatowy Urząd Pracy w K. wniosła o zasądzenie od pozwanego T. S. kwoty 12 800,00 zł z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 3.10.2017 r. do dnia zapłaty wraz z kosztami procesu, w tym kosztami zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

W uzasadnieniu strona powodowa podała, że w dniu 13 września 2017 r. między stronami została zawarta umowa nr (...) o finansowanie działań obejmujących kształcenie ustawiczne pracodawcy i pracowników w okresie od 13.09.2017 r. do 30.01.2018 r. ze środków Krajowego Funduszu Szkoleniowego na kwotę 12 800 zł. Strona powodowa podniosła, że wyraziła zgodę pozwanemu na wydłużenie realizacji umowy do dnia 31.03.2018 r. i w tym celu strony podpisały w dniu 2.02.2018 r. aneks do umowy. Strona powodowa wyjaśniła, że pozwany nie wywiązał się w sposób należyty z obowiązków określonych w umowie i z tych względów pismem z dnia 20.04.2018 r. rozwiązano umowę. Strona powodowa wskazała, że zobowiązała pozwanego do zwrotu środków, czego ten nie uczynił.

W sprzeciwie od wyroku zaocznego pozwany T. S. wniósł o zasądzenie na rzecz strony powodowej kwoty 12 800 zł rozłożonej na 10 rat i umorzenie odsetek. Pozwany podał, że pismem z 8.08.2018 r. wnosił o rozłożenie zwrotu dotacji na raty z powodu rozwiązania stosunku pracy przez pracowników pozwanego, którzy byli szkoleni.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 13 września 2017 roku T. S. (pracodawca) zawarł z Powiatem (...) – Powiatowym Urzędem Pracy w K. umowę o finansowanie działań obejmujących kształcenie ustawiczne pracodawcy i pracowników finansowane ze środków Krajowego Funduszu Szkoleniowego. Urząd przyznał na rzecz T. S. środki na sfinansowanie kształcenia ustawicznego w wysokości 12 800 zł. W razie rozwiązania umowy pracodawca zobowiązał się do zwrotu środków w terminie 30 dni od otrzymania wezwania wraz z odsetkami ustawowymi naliczonymi od dnia wypłaty środków do dnia całkowitej spłaty.

Dofinansowanie zostało wypłacone w dniu 2 października 2017 r. W związku z niewykonaniem umowy przez T. S., umowa została skutecznie rozwiązana i pozwany został wezwany do zwrotu kwoty finansowania.

(okoliczności bezsporne)

W sierpnia 2018 r. T. S. zwrócił się do strony powodowej o sporządzenie aneksu do umowy. Poinformował o trudnościach w realizowaniu umowy, tłumacząc to wypowiedzeniem umowy o pracę przez dwóch pracowników, którzy byli wytypowani do szkolenia. T. S. zwrócił się do strony powodowej, aby w razie negatywnego rozpatrzenia wniosku rozłożyć należność na 10 miesięcznych rat.

W odpowiedzi na wniosek pozwanego, strona powodowa zażądała przedłożenia dokumentów potwierdzających sytuację finansową firmy pozwanego wraz z wypełnionym formularzem o otrzymanej pomocy de minimis w terminie do 29 sierpnia 2018 r.

Dowody: pismo z 8.08.2018 r. k. 73, pismo z 17.08.2018 r. z potwierdzeniem odbioru k.82-83.

Sąd zważył co następuje:

Ustaleń stanu faktycznego dokonano niemalże w całości w oparciu o okoliczności bezsporne, które znajdowały potwierdzenie w przedstawionych dokumentach, jak również w oparciu o treść pism, którymi strony się wymieniły w sierpniu 2018 roku. Poza sporem były okoliczności dotyczące podstaw i zasadności dochodzonego pozwem roszczenia. Sporna była jedynie kwestia rozłożenia świadczenia na raty.

Jak wynika z pisma z 8.08.2018 r. pozwany, który miał trudności w realizacji umowy, zwrócił się do Urzędu Pracy o zmianę umowy, a w razie odmowy – o rozłożenie świadczenia na raty. W odpowiedzi na ten wniosek strona powodowa zażądała udowodnienia sytuacji finansowej oraz złożenia formularza o otrzymanej pomocy de minimis w terminie do 29 sierpnia 2018 r. Pozwany pismo to odebrał w dniu 22.08.2018 r. (por. potwierdzenie odbioru k.83). Pozwany miał zatem tydzień, a nie jak podawał 3 dni, na uzupełnienie swojego wniosku. Niezależnie od tego stwierdzić należy, że sąd, co do zasady, nie jest władny ingerować w sferę stosunków cywilnoprawnych stron umowy. W prawie cywilnym obowiązuje przecież zasada swobody umów. Roszczenie, jakiego dochodziła strona powodowa, wynikało z umowy o finansowanie kosztów kształcenia. W umowie tej brak jest zapisów dotyczących rozłożenia zwrotu świadczenia na raty. Z perspektywy orzeczniczej istotne jest istnienie zobowiązania i jego wymagalność. W sytuacji, gdy świadczenie było wymagalne, jego ewentualne rozłożenie na raty nie powodowało, że świadczenie traciło walor wymagalności. Skoro zatem strona powodowa dowiodła, że roszczenie dochodzone pozwem jej przysługuje, to należało takie świadczenie zasądzić od pozwanego. Wyrokiem zaocznym z dnia 3 kwietnia 2019 roku zasądzono od pozwanego T. S. na rzecz strony powodowej Powiatu (...) - Powiatowego Urzędu Pracy w K. kwotę 12.800,00 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 03.10.2017 r. do dnia zapłaty, a także zasądzono od pozwanego T. S. na rzecz strony powodowej Powiatu (...) - Powiatowego Urzędu Pracy w K. kwotę 4.240,00 zł tytułem zwrotu kosztów procesu, w tym kwotę 3.600,00 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Mając na uwadze podniesione wyżej uwagi, po ponownym rozpoznaniu sprawy należało na podstawie art. 347 k.p.c. utrzymać w mocy wyrok zaoczny z dnia 3 kwietnia 2019 r.