Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III AUa 711/13

POSTANOWIENIE

Dnia 4 marca 2014 r.

Sąd Apelacyjny w Szczecinie - Wydział III Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący:

SSA Anna Polak

Sędziowie:

SSA Urszula Iwanowska

SSA Barbara Białecka (spr.)

Protokolant:

st. sekr. sądowy Katarzyna Kaźmierczak

po rozpoznaniu w dniu 4 marca 2014 r. na rozprawie

sprawy B. S.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w K.

o podjęcie wypłaty emerytury

na skutek apelacji ubezpieczonej

od wyroku Sądu Okręgowego w Koszalinie IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

z dnia 17 czerwca 2013 r. sygn. akt IV U 1431/13

p o s t a n a w i a :

umorzyć postępowanie apelacyjne.

SSA Barbara Białecka SSA Anna Polak SSA Urszula Iwanowska

III AUa 711 /13

UZASADNIENIE

B. S. wniosła odwołanie od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w S. z dnia 22 marca 2013 r. odmawiającej uchylenia decyzji z dnia 20 września 2011r. w części w jakiej decyzja ta zawiesza prawo do emerytury za okres od 1 października 2011r. do 21 listopada 2012r. Ubezpieczona domagała się wypłaty emerytury za ten okres, powołując się na wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 13 listopada 2012r. w sprawie o sygn. akt K 2/12.

Wyrokiem z dnia 17 czerwca 2013r. Sąd Okręgowy w Koszalinie Wydział IV Pracy i Ubezpieczeń Społecznych oddalił odwołanie. Sąd wskazał, że rozstrzygnięcie Trybunału Konstytucyjnego w sprawie K 2/12 odnosi się tylko do tych ubezpieczonych, którzy nabyli prawo do emerytury w okresie od 8 stycznia 2009r. do 31 grudnia 2010r. Ubezpieczona zatem nie należy do kręgu osób, których dotyczy ten wyrok albowiem przyznano jej prawo do emerytury od 1 grudnia 2008r.

Apelację od tego wyroku wywiodła ubezpieczona.

Organ rentowy nie wniósł odpowiedzi na apelację.

W piśmie z dnia 7 lutego 2014r. ubezpieczona cofnęła apelację w związku z wejściem w życie w dniu 19 lutego 2014r. ustawy o ustaleniu i wypłacie emerytur, do których prawo uległo zawieszeniu w okresie od dnia 1 października 2011r. do dnia 21 listopada 2012r.(Dz. U. z 2014r. poz. 169), która zaspokaja roszczenia ubezpieczonej.

Sąd Apelacyjny zważył, co następuje:

Postępowanie odwoławcze należało umorzyć w związku z cofnięciem apelacji.

Zgodnie z art. 391 § 2 k.p.c. w razie cofnięcia apelacji sąd drugiej instancji umarza postępowanie apelacyjne i orzeka o kosztach jak przy cofnięciu pozwu. Przy czym, cofnięcie apelacji jest czynnością dyspozycyjną strony, która nie podlega kontroli sądu (por. uchwała Sądu Najwyższego z dnia 29 maja 2000 r., III CZP 6/00, Prok. i Pr. 2000/10/37). Jednakże w sprawach z zakresu prawa pracy i ubezpieczeń społecznych powyższa czynność z uwagi na treść art. 469 k.p.c., który stanowi, że Sąd uzna zawarcie ugody, cofnięcie pozwu, sprzeciwu lub środka odwoławczego oraz zrzeczenie się lub ograniczenie roszczenia za niedopuszczalne także wówczas, gdyby czynność ta naruszała słuszny interes pracownika lub ubezpieczonego, podlega kontroli Sądu.

W ocenie Sądu Apelacyjnego, ubezpieczona skutecznie dokonała czynności procesowej – cofnięcia apelacji, a brak jest przesłanek do uznania, iż czynność ta narusza słuszny interes ubezpieczonej (art. 469 k.p.c.), skoro cytowana wyżej ustawa zaspokaja roszczenia ubezpieczonej. Z uwagi na powyższe Sąd Apelacyjny uznał, że cofnięcie apelacji nie narusza prawa, w tym słusznego interesu B. S. i dlatego na podstawie art. 391 § 1 k.p.c. umorzył postępowanie apelacyjne.

III AUa 711/13

Podstawa prawna:

Korekty wprowadzone przez SAOS:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

UZASADNIENIE