Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt. VII K 221/15

UZASADNIENIE

Na podstawie zebranego w sprawie materiału dowodowego, Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

R. Ś. w dniu 11 czerwca 2013 r. w O., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej oraz wspólnie i w porozumieniu z inną osobą, doprowadził M. K. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 1018 zł w ten sposób, że za pośrednictwem portalu internetowego Allegro.pl, posługując się kontem o nazwie raf-pol2012, adresem poczty elektronicznej rafpol@o2.pl oraz rachunkiem bankowym o nr (...), wprowadził M. K. w błąd co do zamiaru i możliwości wywiązania się z zawartej za pośrednictwem aukcji internetowej Allegro o nr 3304664053 umowy kupna sprzedaży telefonu komórkowego marki S. (...), na skutek czego uzyskał przelew pieniędzy w kwocie 1018 zł, a następnie nie przesłał zamówionego towaru kupującemu i nie zwrócił mu wpłaconych pieniędzy, działając na szkodę M. K.. Następnie R. Ś. w dniu 12 czerwca 2013 r. w O., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej oraz wspólnie i w porozumieniu z inną osobą, doprowadził A. P. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 1278 zł w ten sposób, że za pośrednictwem portalu internetowego Allegro.pl, posługując się kontem o nazwie raf-pol 2012, adresem poczty elektronicznej rafpol@o2.pl oraz rachunkiem bankowym o nr (...), wprowadził A. P. w błąd co do zamiaru i możliwości wywiązania się z zawartej za pośrednictwem aukcji internetowej Allegro o nr 3319287819 umowy kupna sprzedaży telefonu komórkowego marki S. (...), na skutek czego uzyskał przelew pieniędzy w kwocie 1278 zł, a następnie nie przesłał zamówionego towaru kupującemu i nie zwrócił mu wpłaconych pieniędzy, działając na szkodę A. P.. Ponadto R. Ś. w dniu 13 czerwca 2013 r. w O., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej oraz wspólnie i w porozumieniu z inną osobą, doprowadził Ł. L. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 2521 zł w ten sposób, że za pośrednictwem portalu internetowego Allegro.pl, posługując się kontem o nazwie raf-pol2012, adresem poczty elektronicznej rafpol@o2.pl oraz rachunkiem bankowym o nr (...), wystawił na aukcji o nr (...) do sprzedaży telefon komórkowy iPhone 5 za kwotę 2521 zł, wprowadzając w błąd kupującego odnośnie rzeczywistego zamiaru i możliwości wywiązania się z warunków umowy kupna sprzedaży, na skutek czego uzyskał przelew pieniędzy w w/w kwocie, a następnie nie przesłał zamówionego towaru kupującemu i nie zwrócił mu wpłaconych pieniędzy, działając na szkodę Ł. L.. W sierpniu 2012 r. R. Ś., będąc osobą bezdomną i bezrobotna, użyczył swoich danych osobowych nieustalonej osobie, która na podstawie dowodu osobistego R. Ś. założyła rachunek bankowy o nr (...), konto na portalu Allegro oraz konto e-mail o nazwie rafpol@o2.pl. Z w/w mężczyzną R. Ś. udał się również do Urzędu Miasta w Ż., gdzie został zameldowany pod adresem: Ż., Osiedle (...). Na podstawie w/w adresu zameldowania, na dane R. Ś. zarejestrowana została działalność gospodarcza pod firmą (...). O założeniu działalności gospodarczej na swoje dane R. Ś. wiedział, ponadto co miesiąc otrzymywał kwoty od 200 do 300 zł od nieustalonego mężczyzny, za udzielenie wszelkich swoich danych osobowych, na podstawie których zarejestrowana została działalność gospodarcza i na podstawie której od szeregu osób wyłudzono pieniądze na portalu Allegro. Za pośrednictwem danych R. Ś., w szczególności rachunku bankowego założonego na jego dane osobowe, do niekorzystnego rozporządzenia mieniem własnym doprowadzeni zostali: M. K. na kwotę 1018 zł, A. P. na kwotę 1278 zł oraz Ł. L. na kwotę 2521 zł. W podobny sposób pokrzywdzonych został szereg osób, co było przedmiotem postępowania o sygn. IIK 519/13 toczącego się przed Sądem Rejonowym w Żorach i zakończonego wyrokiem skazującym wobec R. Ś..

/ dowody: wyjaśnienia oskarżonego k. 299-301

zeznania świadka M. K. k. 1-2,

zeznania świadka Ł. L. k. 67-68,

zeznania świadka A. P. k. 193-196,

dokumentacja allegro k. 11-14, 70-72, 74-88, 90-93, 199-200a, 201-205, 209-2013

informacje k. 22-31, 37, 43-50, 177-183, 227-231, 234-241

potwierdzenie przelewu k. 73 /

R. Ś. w swoich wyjaśnieniach przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu. R. Ś. posiada wykształcenie zawodowe, z zawodu jest monterem urządzeń telekomunikacyjnych. Był już uprzednio karany sądownie za popełnione przestępstwa.

/ dowody: wyjaśnienia oskarżonego k. 299-301,

dane o karalności k. 251

odpis wyroku k. 284

dane o osobie k. 311 /

Sąd zważył, co następuje:

Analiza zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego prowadzi do wniosku, iż oskarżony jest winny popełnienia zarzucanych mu czynów. Sąd czyniąc ustalenia faktyczne oparł się na materiale dowodowym zgromadzonym w toku przeprowadzonego postępowania. Ten materiał dowodowy pozwolił ustalić istotne okoliczności dotyczące przebiegu zdarzeń i odpowiedzialności oskarżonego.

W świetle zeznań przesłuchanych w sprawie świadków jak również w oparciu o wyjaśniania samego oskarżonego, a także w oparciu o pozostałe dowody, zarówno sprawstwo jak i wina oskarżonego co do zarzucanych mu czynów nie budzi, w ocenie Sądu, wątpliwości.

Ustalając stan faktyczny Sąd oparł się na nie budzących wątpliwości zeznaniach świadków przesłuchanych do sprawy i zeznających na okoliczność przestępstwa popełnionego przez tego oskarżonego, to jest M. K., A. P., Ł. L.. Świadkowie ci, zeznawali w sposób wewnętrznie spójny i logiczny. Ich zeznania cechuje konsekwencja. Przesłuchiwani podawali dokładnie, szczerze, w sposób pełny i jasny okoliczności sprawy, które były im wiadome, o których wiedzieli, to jest w których uczestniczyli, widzieli lub słyszeli. Przesłuchani świadkowie zeznawali jedynie na temat okoliczności, im wiadomych. Sąd nie dopatrzył się w ich relacjach ewentualnych ubarwień, przekłamań lub próby rozbudowywania faktów przez dodawanie nieprawdziwych sytuacji. Świadkowie zeznawali szczerze o wiadomych im okolicznościach, nie zeznając o tym czego nie wiedzieli. Zeznania przesłuchanych świadków korespondują także z pozostałym zebranym w sprawie materiałem dowodowym, a to z dowodami w postaci dokumentów, oraz z wyjaśnieniami oskarżonego, uzupełniając się z tymi dowodowymi, wzajemnie potwierdzając się i uwiarygodniając.

Świadkowie M. K., A. P. i Ł. L., to osoby pokrzywdzone w sprawie to jest osoby, które uczestniczyły w zdarzeniu w ten sposób, iż przestępstwo oskarżonego dotknęło ich dóbr. Świadkowie, ci zatem wskazywali, na okoliczności związane z samym przestępstwem, to jest w zakresie dokonanych oszustw internetowych za pomocą portalu zakupowego allegro, okoliczności zwierania umowy, wpłaty pieniędzy i nieotrzymania towaru, ich wartości, prób kontaktu z oskarżonym. Zeznania tych świadków na powyższe okoliczności w pełni zasługują na wiarę. Nie były one kwestionowała w trakcie procesu przez strony, brak jest dowodów, które okoliczności te podawane przez w/w osoby, dyskredytowałyby lub czyniły niewiarygodnymi i nieprawdziwymi. Zeznania tych świadków ponadto pozostają w zbieżności, pokrywają się i uzupełniają z pozostałym materiałem dowodowym zebranym w sprawie, zarówno osobowym jak i z dokumentów.

W ocenie Sądu, zeznania powyższych świadków w pełni zasługują na wiarę i pozwoliły na poczynienie ustaleń stanu faktycznego w sprawie i wydanie prawidłowego rozstrzygnięcia, co do odpowiedzialności oskarżonego.

W zakresie wyjaśnień oskarżonego Sąd dał wiarę składanym przez niego wyjaśnieniom. Oskarżony bowiem w swoich wyjaśnieniach konsekwentnie w trakcie całego postępowania przyznawał się do stawianego mu zarzutu, które to przyznanie się do winy, odpowiada poczynionym ustaleniom i koresponduje z pozostałym uznanym za wiarygodny materiałem dowodowym. Oskarżony ten ponadto w ramach postępowania przygotowawczego, skorzystał z art. 335 § 1 kpk i dobrowolnie poddał się karze.

Ustalając stan faktyczny w sprawie Sąd oparł się również na materiale dowodowym w postaci dowodów z dokumentów przedłożonych do sprawy i ujawnionych na rozprawie. Dowody te, które wykorzystane zostały w ustaleniach stanu faktycznego w sprawie, Sąd uznał za w pełni wiarygodne. Korespondują one ze sobą, są spójne nie zawierają sprzeczności oraz korespondują z zeznaniami przesłuchanych świadków i oskarżonego w odpowiednim zakresie, którym Sąd dał wiarę, jak również okoliczności, w których zostały sporządzone oraz osoby je sporządzające lub uczestniczące w czynnościach z nimi związanych, w pełni zasługują na wiarygodność. Brak jest jakichkolwiek zasadnych podstaw lub okoliczności, które wskazywałyby na niewiarygodność dowodów wykorzystanych przez Sąd. Nie zostały wskazane fakty, które podważałyby wykorzystywane i uznane przez Sąd za wiarygodne dowody z dokumentów i w oparciu, o które do okoliczności dowody te należałoby zdyskwalifikować.

Przy ustaleniach sprawy Sąd oparł się także na dowodach w postaci danych o karności, w zakresie ustalanie uprzedniej karalności oskarżonego oraz danych o osobie w zakresie ustaleń sytuacji oskarżonego.

Nadmienić należy, iż jedną z elementarnych zasad procesu karnego, jest wyrażona w art. 7 kodeksu postępowania karnego zasada swobodnej oceny dowodów. Kierując się tą regułą Sąd rozważył wszystkie zgromadzone w sprawie dowody i na ich odstawie wysnuł wnioski dotyczące rozstrzygnięcia niniejszego procesu. Nie przekraczając, zatem zastrzeżonej mu ustawą swobody, ustalił stan faktyczny będący logiczną konsekwencja zgromadzonych dowodów. Ocena ta pozostając swobodną nie może być uznana za dowolną. Poczynione ustalenia faktyczne dają podstawę do niewątpliwego przyjęcia sprawstwa oskarżonego.

Oskarżony dopuścił się w ramach zarzucanych mu czynów opisanych w pkt. I- III przestępstw oszustwa z art. 286 § 1 kk albowiem w sposób opisany w zarzucie poprzez działanie w celu osiągnięcia korzyści majątkowej oraz wspólnie i w porozumieniu z inną osobą, doprowadził wskazanych pokrzywdzonych do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w podanych w zarzutach kwotach w ten sposób, że za pośrednictwem portalu internetowego Allegro.pl, posługując się kontem o nazwie raf-pol2012, adresem poczty elektronicznej rafpol@o2.pl oraz rachunkiem bankowym o nr (...), wprowadził pokrzywdzonych w błąd co do zamiaru i możliwości wywiązania się z zawartych za pośrednictwem aukcji internetowej Allegro umów kupna sprzedaży wskazanych w przedmiotów, na skutek czego uzyskał przelewy pieniędzy ww wskazanych kwotach, a następnie nie przesłał zamówionych towarów kupującym i nie zwrócił im wpłaconych pieniędzy.

Oskarżony przy tym działała w zakresie zarzucanych mu czynów w ramach ciągu przestępstw z art. 286 § 1 kk w zw. z art. 91 § 1 kk

Oskarżonemu zarzucić można stosunkowo duży stopień zawinienia w trakcie popełnienia czynu. Brak jest okoliczności winę wyłączających. Oskarżony ten jest osobą pełnoletnią. Brak było podstaw do ewentualnego zakwestionowania jego poczytalności. Nie zachodzą również inne przesłanki pozwalające wyłączyć winę oskarżonego co do popełnienia przypisanego mu czynu. Od oskarżonego można było wymagać zachowania zgodnego z prawem. Miał on pełną świadomość, iż popełnia czyn bezprawny. Wiedział, iż jego zachowanie jest działaniem niedozwolonym, niezgodnym z przyjętymi regułami zachowania. Oskarżony ten miał zatem pełną świadomość bezprawności swojego działania. Pomimo to zachował się w sposób zabroniony, a więc naruszający określone normy prawne.

Wymierzając oskarżonemu karę za dokonane przestępstwo Sąd kierował się dyrektywami określonymi w art. 53 kk. Uwzględniono, zatem rodzaj naruszonego dobra, stopień szkodliwości społecznej czynu jak i zawinienie sprawcy.

Do okoliczności negatywnych mających wpływ na rodzaj i wymiar kar zaliczyć należy pełna rozmyślność działania, świadomość, co do bezprawności podejmowanych decyzji, wagę naruszonych przez oskarżonego obowiązków, negatywny odbiór społeczny popełnionego czynu, działanie wspólnie i w porozumieniu z innymi osobami, wartość wyrządzonej czynami karalnymi szkody.

Na społeczną szkodliwość czynów oskarżonego ma wpływ fakt, iż kierował się on chęcią łatwego zysku, działał z determinacją, w pełni umyślnie, współdziałając w popełnianiu czynów z innymi osobami, skierował swoje działanie przeciwko szczególnemu dobru chronionemu prawem, to jest prawu własności innych podmiotów, działał z określoną determinacją, należy mieć na uwadze dodatkowo sposób działania sprawcy oraz wagę i naganność takiego działania.

Do okoliczności łagodzących wobec oskarżonego Sąd zaliczył jego przyznanie się do winy, okazaną skruchę i wolę poprawy, brak negatywnej opinii o nim.

Mając na uwadze powyższe okoliczności, Sąd wymierzył oskarżonemu za popełnione przestępstwa określoną w wyroku karę tam wskazaną, wynikającą jednocześnie z zaproponowanych przez samego oskarzonego warunków skazania w ramach instytucji dobrowolnego poddania się karze. W ocenie Sądu taka kara w przedmiotowym wymiarze w pełni spełni swoje cele.

W tej sprawie w ocenie Sądu zostały spełnione wobec oskarżonego ustawowe przesłanki określone w art. 69 § 1 kk i art. 70 § 1 kk. To powoduje, że łagodniejsze potraktowanie w postaci warunkowego zawieszenia wykonania kary może mieć zastosowanie. Sąd, zatem warunkowo zawiesił temu oskarżonemu orzeczoną karę pozbawienia wolności na okres próby określony w wyroku. Pomimo wagi popełnionych czynów można uznać, że dana oskarżonemu szansa w postaci warunkowego zawieszenia wykonania orzeczonej kary może spełnić swoje zadanie i ustrzec go od popełniania nowych przestępstw. W ocenie Sadu w przedmiotowym przypadku, cele kary w stosunku do oskarżonego spełni kara z warunkowym zawieszeniem niż kara bezwzględna. Należy tu bowiem dać prymat celom wychowawczym i zapobiegawczym kary wobec oskarżonego niż odpłaty za popełniony czyn. W ocenie Sądu, zatem warunkowe zawieszenie wykonanie kary, da szanse oskarżonemu na powrót do normalnego życia zgodnego z zasadami prawa i porządku publicznego, natomiast kara izolacyjna może powyższego nie spełnić. Sąd, zatem warunkowo zawiesił oskarżonemu orzeczoną karę pozbawienia wolności na okres próby określony w wyroku. Sąd przyjął, iż w przypadku oskarżonego, ze względu na jego właściwości i warunki osobiste oraz charakter popełnionych przestępstw wymagane jest orzeczenie okresu próby w takim wymiarze, co powinno skłonić go do przestrzegania porządku prawnego i nie popełniania w szczególności tego rodzaju przestępstw w przyszłości. Dlatego też ustalony został okres próby w powyższej wysokości. Sąd uznał, iż orzeczona kara z takim okresem zawieszenie spełni w większym stopniu swoją role kary w stosunku do oskarżonego, niż kara bezwzględna.

Wyrok wywiera również skutki w zakresie prewencji ogólnej, ma zatem oddziaływać na społeczeństwo. Dlatego też zdaniem Sądu wymierzona oskarżonemu kara spełni powyższe zadanie, mając w szczególności na uwadze wagę tego rodzaju przestępstw oraz ich negatywny odbiór społeczny, a także zagrożenie społeczne związane z ich popełnianiem.

Całokształt przedstawionych okoliczności sprawił, że Sąd orzekł jak w dyspozytywnej czci wyroku. Uznając, iż orzeczona kara jest współmierna do znacznego stopnia społecznej szkodliwości czynów i zawinienia sprawcy, a także będą skutecznym środkiem do zwalczania tego typu przestępczości, a indywidualnie wobec oskarżonego pozwoli na zrozumienie błędnego postępowania i unikniecie w przyszłości podobnych czynów.

Mając na uwadze, iż w wyniku przestępstw zaistniała szkoda na rzecz wymienionych pokrzywdzonych, która nie została naprawiona, wobec żadnego z w/w pokrzywdzonych, Sąd na podstawie art. 46 § 1 kk, uwzględniając w tym zakresie złożony wniosek, orzekł wobec oskarżonego w całości obowiązek jej naprawienia, wobec wszystkich trzech pokrzywdzonych. Sąd zasadził kwoty naprawienia szkody w wysokościach wynikający z popełnionych przez oskarżonego przestępstw, to jest w całości w wysokości rzeczywiście poniesionych szkód w wyniku popełnionych oszustw, zdefiniowanych w stawianych zarzutach. Ustalenia takich wysokości wynika z jednej strony z potrzeby pokrycia strat wynikających bezpośrednio z popełnionych czynów karalnych, z drugiej strony potrzebie uwzględnienia wobec oskarżonego elementów wymiaru kary w ramach prewencji ogólnej i szczególnej.

Sąd dodatkowo, jako ze kara zasadnicza została warunkowo zawieszona, aby dodatkowo zagwarantować przestrzeganie przez oskarżonego porządku prawnego i niepopełnianie przestępstw w przyszłości oddał w/w pod dozór kuratora sądowego w okresie próby.

Orzeczenie w przedmiocie opłat i kosztów procesu uzasadniają powołane przepisy prawa i są konsekwencją wydanego wyroku skazującego.

Mając powyższe na uwadze należało orzec jak w wyroku.