Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III AUz 8/14

POSTANOWIENIE

Dnia 17 marca 2014 r.

Sąd Apelacyjny w Szczecinie Wydział III Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący

SSA Jolanta Hawryszko (spr.)

Sędziowie

SSA Anna Polak

SSA Romana Mrotek

po rozpoznaniu 17 marca 2014 r. na posiedzeniu niejawnym

sprawy R. S.

przeciwko Dyrektorowi Wojskowego Biura Emerytalnego w S.

o wysokość świadczenia

na skutek zażalenia ubezpieczonego R. S. na postanowienie Sądu Okręgowego w Szczecinie VII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych z 26 listopada 2013 r. sygn. akt VII U 552/13

postanawia:

oddalić zażalenie.

UZASADNIENIE

Sąd Okręgowy w Szczecinie VII Wydział Pacy i Ubezpieczeń Społecznych postanowieniem z 26.11.2013 r. odmówił R. S. sporządzenia uzasadnienia postanowienia z 28 października 2013 r., którym ustanowił dla R. S. pełnomocnika z urzędu, w związku z wnioskiem dotyczącym zamiaru wywiedzenia skargi kasacyjnej. Sąd okręgowy w uzasadnieniu rozważył, że w myśl art. 357 § 2 k.p.c. postanowienia wydane na posiedzeniu niejawnym sąd doręcza z urzędu obu stronom, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej. Gdy stronie przysługuje środek zaskarżenia, postanowienie należy doręczyć z uzasadnieniem; doręczając postanowienie, należy pouczyć stronę występującą w sprawie bez adwokata, radcy prawnego, rzecznika patentowego lub radcy Prokuratorii Generalnej Skarbu Państwa o dopuszczalności, terminie i sposobie wniesienia środka zaskarżenia. Natomiast zażalenie do sądu drugiej instancji przysługuje na postanowienia sądu pierwszej instancji kończące postępowanie w sprawie, a ponadto na postanowienia sądu pierwszej instancji i zarządzenia przewodniczącego, których przedmiot jest objęty dyspozycją art. 394 § 1 k. p. c. Postanowienie o ustanowieniu pełnomocnika z urzędu nie mieści się w dyspozycji wskazanego przepisu, a zatem nie podlega zaskarżeniu i tym samym nie podlega uzasadnieniu.

Zażalenie na to postanowienie złożył ubezpieczony wnosząc o jego uchylenie i sporządzenie uzasadnienia.

Sąd apelacyjny rozważył zażalenie i uznał, że nie zasługuje na uwzględnienie.

Orzeczenie sądu okręgowego, które zaskarżył ubezpieczony jest prawidłowe i zgodne z treścią obwiązującego prawa procedury cywilnej. Sąd okręgowy wskazał podstawę prawną swojego rozstrzygnięcia i jest to prawidłowy przepis, zaś ubezpieczony składając zażalenie nie ustosunkował się merytorycznie do rozstrzygnięcia ograniczając się do niezadowolenia i wniosku o nakazanie sporządzenia uzasadnienia. Nie są to argumenty prawne, które zasługują na uwagę. Należy zauważyć, że zgodnie z przywołanym przez sąd okręgowy przepisem prawa procesowego sąd sporządza uzasadnienie jedynie w enumeratywnie wymienionych przypadkach, nie ma natomiast przepisu zobowiązującego sąd do sporządzania uzasadnienia na każdy wniosek strony. Wyjaśniając wątpliwości skarżącego należy podkreślić, że w postanowieniu z 10.10.2013 r. sąd apelacyjny wskazał podstawę prawną przekazania wniosku ubezpieczonego o ustanowienie w sprawie pełnomocnika z urzędu do rozpoznania sądowi I instancji.

Mając na uwadze bezzasadność zażalenia sąd apelacyjny na podstawie art.397 § 2 k.p.c. w zw. z art. 385 k.p.c. oddalił zażalenie.