Sygnatura akt VI Ka 190/19
Dnia 4 czerwca 2019 r.
Sąd Okręgowy w Gliwicach, Wydział VI Karny Odwoławczy w składzie:
Przewodniczący SSO Ewa Trzeja-Wagner (spr.)
Sędziowie SSO Arkadiusz Łata
SSR del. Piotr Pawlik
Protokolant Monika Dąbek
przy udziale Aleksandry Mazur – Żwaki Prokuratora Prokuratury Rejonowej w R.
po rozpoznaniu w dniu 4 czerwca 2019 r.
sprawy skazanego F. K. ur. (...) w K.
syna J. i R.
w przedmiocie wydania wyroku łącznego
na skutek apelacji wniesionej przez skazanego
od wyroku Sądu Rejonowego w Rudzie Śląskiej
z dnia 30 listopada 2018 r. sygnatura akt II K 609/18
na mocy art 437 kpk, art. 438 kpk, art. 440 kpk i art. 624 § 1 kpk
1. zmienia punkt 3 zaskarżonego wyroku, przyjmując iż umorzenie postępowania dotyczy kar połączonych wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w Chorzowie z dnia 11 kwietnia 2018 roku sygn. akt VII K 938/17;
2. w pozostałej części zaskarżony wyrok utrzymuje w mocy;
3. zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adw. M. P. kwotę 147,60 zł (sto czterdzieści siedem złotych i sześćdziesiąt groszy) obejmującą kwotę 27,60 zł (dwadzieścia siedem złotych i sześćdziesiąt groszy) podatku VAT, tytułem zwrotu nieuiszczonych kosztów obrony skazanego z urzędu w postępowaniu odwoławczym;
4. zwalnia skazanego od ponoszenia wydatków postępowania odwoławczego obciążając nimi Skarb Państwa.
Sygn. akt VI Ka 190/19
Od wyroku łącznego wydanego przez Sąd Rejonowy w Rudzie Śląskiej w dniu 30 listopada 2018 r. sygn. akt II K 609/18 apelację wniósł skazany F. K..
Skazany zarzucił orzeczeniu:
rażącą niewspółmierność wymierzonej kary albowiem zastosowano ograniczoną absorpcję zamiast zasady pełnej absorpcji.
Podnosząc powyższy zarzut skazany wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku i odmienne orzeczenie co do istoty sprawy poprzez wydanie wyroku łącznego w oparciu o zasadę pełnej absorpcji.
Sąd Odwoławczy zważył co następuje:
Apelacja nie zasługiwała na uwzględnienie.
Wbrew twierdzeniom apelacji należy stwierdzić, że kara łączna stanowi niejako podsumowanie przestępczej działalności skazanego, zaś zastosowanie wnioskowanej w apelacji skrajnej metody łączenia kar, jest rozwiązaniem wyjątkowym, mającym zastosowanie w sytuacji, gdy występuje wyjątkowo bliski związek podmiotowo - przedmiotowy pomiędzy poszczególnymi czynami, albo jeśli istnieją w sprawie wyjątkowe, szczególne okoliczności dotyczące osoby sprawcy zwłaszcza jego zachowania w zakładzie karnym. Podkreślić należy, iż orzekając o karze łącznej stosuje się zwykle dyrektywy karania, a w szczególności - słuszności i celowości wyrażone przez związek przedmiotowo - podmiotowy pomiędzy poszczególnymi przestępstwami. Mając na uwadze powyższe stwierdzić trzeba, że Sąd Rejonowy zasadnie zwrócił uwagę na okoliczność iż F. K. dopuścił się występków naruszających różnorakie dobra prawne i wykluczył możliwość zastosowania pełnej absorpcji, jako metody łączenia kar jednostkowych. Poza tym czynnikiem prognostycznym negatywnie świadczącym o skazanym była wielość popełnionych przez niego dotychczas przestępstw, wręcz przemawiającym za określeniem wymiaru kary łącznej surowszej od wynikającej z dyrektywy absorpcji. Na przestrzeni stosunkowo krótkiego okresu czasu było aż dziesięć wyroków skazujących, a pośród nich wiele skazujących za kilka przestępstw.
Nie sposób też nie dostrzec tego, co celnie wyartykułował Sąd meriti, iż skazany posiada pozytywną opinię z okresu odbywania kary - co umożliwiło zastosowanie przy łączeniu kar, zasady asperacji. Sąd pierwszej instancji uwzględnił, że postawa skazanego podczas wykonywania kary była właściwa i dlatego też nie stosował zasady kumulacji. Nawet w sytuacji, gdyby skazany w okresie odbywania kary, zmienił w sposób radykalny swoje zachowanie, to nie sposób przyjąć, iż jest to postawa utrwalona, świadcząca w sposób pewny o trwałej zmianie zachowania skazanego. Dopiero bowiem dłuższy okres właściwego, regulaminowego zachowania skazanego, mógłby świadczyć o zmianie jego zachowania o charakterze trwałym. W tych warunkach należy stwierdzić, że orzeczona kara łączna pozbawienia wolności uwzględnia wszystkie istotne przesłanki wymiaru kary łącznej, a tym samym kara ta nie może uchodzić za surową i to w stopniu rażącym, a tylko w takim wypadku należałoby ją skorygować.
Dlatego też, Sąd Okręgowy nie znalazł podstaw do zmiany wyroku w zakresie kary wymierzonej skazanemu. Sąd Okręgowy zmienił zaskarżony wyrok orzekając poza granicami zaskarżenia i podniesionych zarzutów po myśli ar. 440 k.p.k. w ten sposób, że przyjął, iż orzeczenie o umorzeniu postępowania zawarte w punkcie 3 wyroku Sądu Rejonowego dotyczy kar połączonych wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w Chorzowie z dnia 11.04.2018 r. sygn. akt VII K 938/17.
Orzeczenie o wydatkach za postępowanie odwoławcze oparto na treści art. 624 § 1 k.p.k., uznając że ich uiszczenie przez skazanego ze względu na jego trudną sytuację majątkową, byłoby dla niego nadmiernie uciążliwe.