Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt: I C 1250/19

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 26 lutego 2020 r.

Sąd Rejonowy w Giżycku I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący:

SSR Dorota Scott- Sienkiel

Protokolant:

Justyna Koleśnik-Matelak

po rozpoznaniu w dniu 26 lutego 2020 r. w Giżycku na rozprawie

sprawy z powództwa W. M. (1) i L. M. (1)

przeciwko W. M. (2)

o pozbawienie wykonalności tytułu wykonawczego

1.  Powództwo oddala.

2.  Zasądza od powodów W. M. (1) i L. M. (1) solidarnie na rzecz pozwanej W. M. (2) kwotę 287,00 zł (dwieście osiemdziesiąt siedem złotych 00/100 ) tytułem zwrotu kosztów procesu.

SSR Dorota Scott- Sienkiel

Sygn. akt I C 1250/19

UZASADNIENIE

Pełnomocnik powodów W. M. (1) i L. M. (2) wniósł pozew o pozbawienie wykonalności tytułu wykonawczego w postaci postanowienia Sądu Rejonowego w. (...) I Wydział Cywilny z dnia 20 lutego 2019r. w sprawie sygn. akt I Co 528/18 przysądzającego własność nieruchomości gruntowej zabudowanej położonej w miejscowości Z., gmina G., stanowiącej działkę numer (...) o powierzchni 0,1223 ha zapisanej w księdze wieczystej (...) na rzecz przejmującego wierzyciela W. M. (2) za cenę 78.800,00 zł, która została zapłacona do kwoty 34.328,72 zł. Podniósł, że dłużnicy kwestionują zasadność zapadłego orzeczenia, albowiem tytuł egzekucyjny był wystawiony tylko przeciwko W. M. (1) z pomięciem jego żony L. M. (2). Ponadto nie orzeczono w nim o prawie do otrzymania lokalu socjalnego.

Pełnomocnik pozwanej wniósł o oddalenie powództwa. Podniósł, że liczne skargi na czynności komornika, wnioski o jego wyłączenie itp.- podobnie jak niniejsze powództwo- oceniać należy jako pozbawione zasadności, zmierzające wyłącznie do utrudnienia czynności egzekucyjnych.

Sąd zważył, co następuje:

W ocenie Sądu powództwo nie jest zasadne.

Powodowie skierowali swoje roszczenie przeciwko postanowieniu Sądu Rejonowego w. (...) I Wydział Cywilny z dnia 20 lutego 2019r. w sprawie sygn. akt I Co 528/18 przysądzającego własność nieruchomości.

Stosownie do art. 999§1 kpc prawomocne postanowienie o przysądzeniu własności przenosi własność na nabywcę i jest tytułem do ujawnienia na rzecz nabywcy prawa własności w katastrze nieruchomości oraz przez wpis w księdze wieczystej lub przez złożenie dokumentu do zbioru dokumentów. Prawomocne postanowienie o przysądzeniu własności jest tytułem wykonawczym do wprowadzenia nabywcy w posiadanie nieruchomości i opróżnienia znajdujących się na tej nieruchomości pomieszczeń bez potrzeby nadania mu klauzuli wykonalności. Przepis art. 791 kpc stosuje się odpowiednio. Stosownie do tego przepisu, tytuł wykonawczy zobowiązujący do wydania nieruchomości, statku lub do opróżnienia pomieszczenia upoważnia do prowadzenia egzekucji także przeciwko każdemu, kto uzyskał władanie nad tym przedmiotem po wszczęciu postępowania, w którym wydano tytuł egzekucyjny. Tytuł wykonawczy zobowiązujący do wydania nieruchomości, statku lub do opróżnienia pomieszczenia upoważnia do prowadzenia egzekucji nie tylko przeciw dłużnikowi, lecz także przeciwko jego domownikom, krewnym i innym osobom reprezentującym jego prawa. Przepisy § 1 i 2 nie wyłączają praw określonych przepisami o ochronie lokatorów oraz praw, które są skuteczne wobec wierzyciela. Jeżeli dłużnik twierdzi, że przysługuje mu prawo skuteczne wobec wierzyciela, komornik wstrzyma się względem niego z czynnościami egzekucyjnymi, pouczając, że w terminie tygodnia może wytoczyć powództwo o pozbawienie w stosunku do niego tytułu wykonawczego wykonalności.

Rozszerzona skuteczność tytułu wykonawczego oznacza, że wierzyciel nie ma obowiązku uzyskania klauzuli wykonalności w celu prowadzenia egzekucji przeciwko osobom niewymienionym w treści tytułu wykonawczego.

Zgodnie z art. 840§1 kpc powództwo przeciwegzekucyjne może być wniesione tylko przez dłużnika. Może on żądać pozbawienia tytułu wykonawczego wykonalności w całości lub części albo ograniczenia, jeżeli po powstaniu tytułu egzekucyjnego nastąpiło zdarzenie, wskutek którego zobowiązanie wygasło albo nie może być egzekwowane; gdy tytułem jest orzeczenie sądowe, dłużnik może oprzeć powództwo także na zdarzeniach, które nastąpiły po zamknięciu rozprawy, na zarzucie spełnienia świadczenia, jeżeli zgłoszenie tego zarzutu w sprawie było z mocy ustawy niedopuszczalne.

Od zasady, że powództwo przeciwegzekucyjne może wnieść tylko dłużnik wprawdzie istnieje wyjątek, zgodnie z którym także domownik, którym jest również powódka, może zainicjować takie postępowanie, niemniej odnosi się to wyłącznie do tych sytuacji, kiedy powołuje się na istnienie prawa skutecznego względem wierzyciela (art. 999§1 kpc w z. z art. 791§3 kpc).

O ile powodowi W. M. (1) przysługuje status dłużnika i jest legitymowany do wniesienia powództwa przeciwegzekucyjnego to jednak nie wykazał on istnienia przesłanek uzasadniających jego uwzględnienie. Przywoływał okoliczności irrelewantne z punktu widzenia podstaw do pozbawienia wykonalności tytułu wykonawczego w postaci postanowienia o przysądzeniu własności nieruchomości. Choć zgłaszał jedynie zastrzeżenia co do zasadności tytułu wykonawczego, na podstawie którego wszczęto egzekucję, to jednak skarżył postanowienie o przysądzeniu własności. Podnoszone przez niego argumenty nie są więc już na obecnym etapie dopuszczalne. Powód jako były właściciel nie korzysta z praw lokatora w rozumieniu ustawy o ochronie praw lokatorów.

Jeśli zaś chodzi o powódkę, w związku z tym, że jej zarzuty skupiają się tylko i wyłącznie na kwestii istnienia uprawnienia do żądania lokalu socjalnego (a nie na prawie wobec wierzyciela), swoje prawa w tym zakresie może realizować jedynie z trybie powództwa o ustalenie. Tak orzekł Sąd Najwyższy w uchwale z 8.12.2017 r. (III CZP 75/17, (...) 2018, Nr 1, s. 148), gdzie stwierdził, że dłużnik mający status lokatora w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 1 OchrLokU, przeciwko któremu zostało wszczęte postępowanie egzekucyjne o opróżnienie lokalu służącego zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych, prowadzone na podstawie tytułu wykonawczego określonego w art. 999 § 1 kpc może dochodzić ustalenia prawa do lokalu socjalnego na podstawie art. 189 kpc.

Mając powyższe na uwadze, Sąd uznał, że wobec braku spełnienia przesłanek wynikających z art. 840§1 kpc, powództwo o pozbawienie wykonalności tytułu wykonawczego należało oddalić.

O kosztach procesu należnych stronie pozwanej Sąd orzekł w oparciu o art. 98§1 kpc.