Pełny tekst orzeczenia

XVIII C 4814/17

WYROK ZAOCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 31 stycznia 2018 roku

Sąd Rejonowy dla Łodzi-Śródmieścia w Łodzi w Wydziale XVIII Cywilnym w składzie:

Przewodniczący: SSR Artur Piotr Wewióra

protokolant: Beata Kowalska

rozpoznawszy w dniu: 31 stycznia 2018 roku

w Ł. na rozprawie

sprawę z powództwa: Prokura Niestandaryzowanego Sekurytyzacyjnego Funduszu Inwestycyjny Zamkniętego we W.

przeciwko: E. K.

o: zapłatę

oddala powództwo

XVIII C 4814/17

UZASADNIENIE

I.  Stanowiska stron.

Powód Prokura Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty we W., reprezentowany przez radcę prawnego, domagał się zasądzenia od pozwanej E. K. 528,16 zł z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty, nadto kosztów procesu według norm przepisanych, tytułem należności powstałych w związku z umową zawartą przez pozwanego z nieokreślonym bliżej podmiotem 20 kwietnia 2011 roku o identyfikatorze (...), w zakresie których powód ma być następcą prawnym pierwotnego wierzyciela.

Pozwana nie zajęła stanowiska w sprawie; wydano wyrok zaoczny.

II.  Ustalenia faktyczne i ocena dowodów.

(...) w L. w Zjednoczonym K. Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej jako cedent i Prokura Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty we W. jako cesjonariusz zawarli 28 czerwca 2017 roku umowę przelewu bliżej nieokreślonych wierzytelności, w zakresie wyłącznie ich kwot głównych, bez należności ubocznych.

(umowa, k. 8 – 20)

Powód w pozwie nie wskazał, kto był drugą – obok pozwanego – stroną pierwotnej umowy. Jest oczywistym, że budzi to poważne wątpliwości co do zgłoszonego roszczenia, skoro na podstawie twierdzeń samego pozwu nie sposób ustalić podmiotu będącego pierwotnym wierzycielem.

Przy wydawaniu wyroku zaocznego przyjmuje się za prawdziwe twierdzenie powoda o okolicznościach faktycznych przytoczonych w pozwie lub w pismach procesowych doręczonych pozwanemu przed rozprawą, chyba że budzą one uzasadnione wątpliwości albo zostały przytoczone w celu obejścia prawa (art. 339 § 2 k.p.c.).

Brak wskazania w pozwie pierwotnego wierzyciela, od którego powód wywodzi swoje roszczenie, skutkuje poważnymi wątpliwościami co do zasadności powództwa i rodzi potrzebę przeprowadzenia postępowania dowodowego.

Kserokopia umowy z innym podmiotem (k. 33 – 34) nie mogła stanowić podstawy ustaleń, jako niepotwierdzona za zgodność. Nawet niezależne od tej fundamentalnej wady nie wykazano przejścia uprawnień z tej umowy na cedenta z umowy z 28 czerwca 2017 roku.

Obecnie składanie nowych dowodów wydaje się rażąco spóźnione.

III.  Ocena roszczenia.

Powód nie wykazał iżby istniała umowa opisana w uzasadnieniu pozwu jako zawarta przez pozwanego, w zakresie której powód byłby następcą prawnym pierwotnego wierzyciela. W postępowaniu uproszczonym zmiana przedmiotowa powództwa jest niedopuszczalna, stąd powództwo podlega oddaleniu w całości.

IV.  Koszty.

Powód przegrał sprawę w całości.

Wobec wydania wyroku zaocznego, nie sposób jednak na obecnym etapie twierdzić o istnieniu kosztów pozwanej, podlegających zwrotowi jako koszty procesu (art. 98 § 2 k.p.c.).