Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 9 czerwca 2020 r.

Sąd Apelacyjny we Wrocławiu II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący sędzia SA Wiesław Pędziwiatr

Sędziowie: SA Bogusław Tocicki (spr.)

SO del. do SA Jarosław Mazurek

Protokolant: Wiktoria Dąbrowicz

przy udziale prokuratora Prokuratury (...) we W. Zbigniewa Jaworskiego

po rozpoznaniu w dniu 9 czerwca 2020 r.

sprawy oskarżonego P. J.

z art. 158 § 1 kk w związku z art. 148 § 1 kk w związku z art. 11 § 2 kk, art. 119 § 1 kk i art. 257 kk w związku z art. 11 § 2 kk, art. 119 § 1 kk i art. 257 kk i art. 157 § 2 kk w związku z art. 11 § 2 kk

na skutek apelacji wniesionej przez oskarżonego i oskarżycieli posiłkowych

od wyroku Sądu Okręgowego we Wrocławiu

z dnia 23 września 2019 r. sygn. akt III K 371/18

I.  zmienia zaskarżony wyrok w stosunku do oskarżonego P. J. w ten sposób, że:

a)  w ramach czynu przypisanego w punkcie I części rozstrzygającej uznaje oskarżonego P. J. za winnego tego, że w dniu 24 września 2017 roku, we W., w okolicach lokalu (...), przewidując możliwość spowodowania u pokrzywdzonego ciężkiego uszczerbku na zdrowiu w postaci choroby realnie zagrażającej życiu i godząc się na to, wziął udział w pobiciu G. P. wspólnie i w porozumieniu z drugim ustalonym sprawcą w ten sposób, że:

⚫

uderzył go dłonią w twarz, zaś drugi ze sprawców uderzył pokrzywdzonego pięścią w głowę powodując jego upadek na betonowy śmietnik, po czym obaj pobiegli za uciekającym pokrzywdzonym G. P. w celu dalszego bicia go,

⚫

następnie w obecności drugiego ze sprawców, dwukrotnie starał się uderzyć pięściami pokrzywdzonego w głowę, szarpał się z nim i kopnął go w lewą nogę, po czym inny mężczyzna powstrzymał P. J., który odszedł od pokrzywdzonego,

⚫

wraz z drugim ze sprawców ponownie wrócił do G. P. i sam zadał mu szereg ciosów pięściami obu rąk w głowę oraz górną partię ciała pokrzywdzonego, w wyniku czego pokrzywdzony upadł na prawy bok asekurując upadek ręką, a po upadku leżał na prawym boku i osłaniał głowę rękami, po czym jeszcze raz zadał G. P. kilka ciosów pięściami obu rąk w głowę pokrzywdzonego oraz kopnął go w głowę raz prawą nogą od przodu i dwukrotnie lewą nogą od góry, a także ponownie kopnął pokrzywdzonego prawą nogą w szczytową część głowy po czym oddalił się, zaś inny mężczyzna powstrzymał drugiego ze sprawców, odciągając go od pokrzywdzonego,

⚫

po powrocie pokrzywdzonego G. P. pod lokal (...), chcąc zaatakować oskarżonego, wykonał unik unikając ciosu, w następstwie czego G. P. przewrócił się na chodnik wyłożony kostką brukową i upadł na pośladki oraz częściowo na plecy, po czym pobiegł za nim wraz z drugim sprawcą i uderzył pokrzywdzonego ręką w brzuch, a następnie raz kopnął go lewą nogą w okolicę brzucha, po czym zawrócił do klubu,

⚫

ponownie podszedł sam do pokrzywdzonego G. P. wracającego do klubu i dwukrotnie uderzył go pięścią prawej ręki w okolice głowy, a następnie kopnął go, w wyniku czego pokrzywdzony przewrócił się na wyłożony kostką brukową chodnik, uderzając głową w metalową szynę tramwajową, po czym raz kopnął leżącego G. P. w nieustaloną część ciała i z nieustaloną siłą oraz odszedł od niego, zwracając się do przechodniów, aby zajęli się pokrzywdzonym,

czym spowodował u pokrzywdzonego G. P. obrażenia w postaci rany tłuczonej okolicy potylicznej głowy, złamania kości nosa, złamania kości potylicznej, krwiaka przymózgowego, stłuczenia prawego płata czołowego oraz móżdżku, obrzęku prawej półkuli mózgu, z przemieszczeniem struktur mózgowia na stronę lewą o około 9 mm, otarć naskórka na głowie, przedramionach i lewym udzie, podbiegnięć krwawych na kończynach górnych, stanowiące ciężki uszczerbek na zdrowiu w postaci choroby realnie zagrażającej życiu, w następstwie czego w dniu 16 października 2017 roku pokrzywdzony G. P. zmarł, tj. przestępstwa z art. 158 § 1 k.k. i art. 156 § 3 k.k. w zw. z art. 156 § 1 pkt 2 k.k. oraz w zw. z art. 11 § 2 k.k. i za to na podstawie art. 156 § 3 k.k. w zw. z art. 11 § 3 k.k. wymierza mu karę 14 (czternastu) lat pozbawienia wolności;

b)  czyn przypisany oskarżonemu P. J. w punkcie II części rozstrzygającej kwalifikuje jako przestępstwo z art. 119 § 1 k.k., art. 257 k.k. i art. 157 § 2 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k., art. 12 k.k. i art. 57a § 1 k.k.;

c)  stwierdza, że nawiązkę w wysokości 500,- (pięciuset) złotych na rzecz pokrzywdzonego M. K., określoną w punkcie VI części rozstrzygającej, orzeczono od oskarżonego P. J. w związku z przypisaniem mu w punkcie II części rozstrzygającej przestępstwa z art. 119 § 1 k.k., art. 257 k.k. i art. 157 § 2 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k., art. 12 k.k. i art. 57a § 1 k.k.;

d)  stwierdza, że utraciła moc kara łączna wymierzona w punkcie III części rozstrzygającej;

e)  w zakresie orzeczenia zawartego w punkcie VII części rozstrzygającej ustala, że oskarżony P. J. jest zobowiązany do zapłaty na rzecz oskarżycieli posiłkowych: D. P., B. P. i Ż. P. po 2.665,- (dwa tysiące sześćset sześćdziesiąt pięć) złotych tytułem zwrotu poniesionych przez nich kosztów zastępstwa procesowego w postępowaniu przed sądem I instancji;

II.  w pozostałej części zaskarżony wyrok utrzymuje w mocy;

III.  na podstawie art. 85 § 1 i 2 k.k. i art. 86 § 1 k.k. łączy kary jednostkowe orzeczone w stosunku do oskarżonego P. J. i wymierza mu karę łączną 15 (piętnastu) lat pozbawienia wolności, na poczet której – na podstawie art. 63 § 1 k.k. – zalicza mu okres rzeczywistego pozbawienia wolności od dnia 16 września 2018r. godz. 20:45 do dnia 9 czerwca 2020r.;

IV.  zasądza od oskarżonego P. J. na rzecz Skarbu Państwa 620,- (sześćset dwadzieścia) złotych tytułem kosztów postępowania odwoławczego, na co składa się 20,- złotych zryczałtowanych wydatków Skarbu Państwa w tym postępowaniu oraz 600,- opłaty za obie instancje.