Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 8 stycznia 2014 r.

Sąd Okręgowy Warszawa - Praga w Warszawie VII Wydział Pracy
i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: SSO Marcin Graczyk

Protokolant: sekr. sądowy Dominika Kołpa

po rozpoznaniu w dniu 8 stycznia 2014 r. na rozprawie w W.

sprawy K. M.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w W.

o wysokość podstawy wymiaru składek

na skutek odwołania K. M.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w W.

z dnia 28 czerwca 2013 r. znak: (...)

zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, że ustala, że składka na ubezpieczenia społeczne K. M. za miesiąc styczeń 2008 r. wynosi 337,80 zł ( trzysta trzydzieści siedem i 80/100).

Sygn. akt VII U 2225/13

UZASADNIENIE

Pismem z dnia 1 sierpnia 2013 r., K. M. złożył odwołanie od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych II oddział w W. z dnia 28 czerwca 2013 r., znak (...) i wniósł o zmianę zaskarżonej decyzji w całości i orzeczenie co do istoty sprawy oraz o zasądzenie na jego rzecz zwrotu kosztów postępowania odwoławczego, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm prawem przepisanych.

Zaskarżonej decyzji zarzucił naruszenie art. 47 ust. 3 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych poprzez pozbawienie prawa do złożenia korygującej deklaracji rozliczeniowej za miesiąc styczeń 2008 r. W uzasadnieniu swojego odwołania, ubezpieczony wskazał, że od 1 stycznia 2008 r. prowadzi działalność gospodarczą. Zgłoszenia do obowiązkowych ubezpieczeń społecznych skarżący dokonał na preferencyjnych zasadach, zgodnie z treścią art. 18 a ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, w okresie od stycznia 2008 r. do grudnia 2009 r. W dniu 4 lutego 2008 r. ubezpieczony złożył deklarację rozliczeniową za styczeń 2008 r. z pomyłkowo wskazaną wyższą podstawą wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne oraz zdrowotne. W dniu 8 lutego 2008 r. złożył deklarację korygującą rozliczeniową z prawidłowym kodem tytułu do ubezpieczenia uprawniającym do preferencyjnych składek. Ponadto, ubezpieczony złożył imienną deklarację miesięczną za miesiąc listopad 2008 r. nie uwzględniając w jej treści swojej osoby.

Odwołujący się wskazał ponadto, że pismem z dnia 15 kwietnia 2013 r. ZUS poinformował ubezpieczonego, że zgodnie z treścią art. 48b ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych zostały sporządzone z urzędu dokumenty rozliczeniowe: za styczeń 2008 r. z wykazaną podstawą wymiaru składek w wysokości 1622,05 zł, oraz za listopad 2008 r. z wykazaną podstawą wymiaru składek w wysokości 337,80 zł. Odwołujący się podkreślił, że prowadząc działalność gospodarczą, skorzystał z możliwości ustalenia podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne przez pierwsze 24 miesiące na preferencyjnych warunkach. Zdaniem odwołującego się organ emerytalny nie ma racji, iż nie jest możliwe złożenie deklaracji korygującej w zakresie błędnie wskazanej podstawy wymiaru składek oraz, ze w razie wskazania składki wyższej niż minimalna podstawa wymiaru składek, brak jest podstaw prawnych do jej późniejszego zmniejszenia w dokumentach rozliczeniowych korygujących.

W ocenie odwołującego się, Zakład Ubezpieczeń Społecznych, wydając zaskarżoną decyzję, działał bez podstawy prawnej.

W odpowiedzi na odwołanie, która wpłynęła do Sądu Okręgowego Warszawa-Praga w Warszawie w dniu 4 września 2013 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w W., wniósł o oddalenie odwołania. Organ emerytalny podkreślił, że ubezpieczony pomimo złożenia deklaracji rozliczeniowej za miesiąc styczeń 2008 r. na zasadach preferencyjnych, jako podstawę wymiaru składek wskazał kwotę 1622,05 zł. W ocenie organu emerytalnego brak jest podstaw do późniejszej korekty zadeklarowanej podstawy wymiaru składek. Korekta deklaracji złożona przez ubezpieczonego w dniu 8 lutego 2008 r. nie wywołuje skutków prawnych. Zakład Ubezpieczeń Społecznych powołał się na przepis art. 47 ust 3 i art. 41 ust 6 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych. W ocenie organu emerytalnego to płatnik składek odpowiada za prawidłowość składanych dokumentów rozliczeniowych oraz dokonywania wpłat z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej. Skoro odwołujący się za okres stycznia 2008 r. zadeklarował daną kwotę jako podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne, to brak jest podstaw prawnych do późniejszego jej zmniejszenia.

Na rozprawie w dniu 8 stycznia 2014 r. organ rentowy podtrzymał stanowisko wyrażone w odpowiedzi na odwołanie.

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny.

K. M. od 1 stycznia 2008 r. prowadzi działalność gospodarczą na podstawie wpisu do ewidencji działalności gospodarczej nr (...) z dnia 18 grudnia 2007 r. wydanego przez Burmistrza Miasta Z., a po zmianie przepisów na podstawie wpisu do ewidencji działalności gospodarczej nr (...) z dnia 26 listopada 2011 r. wydanego przez Ministra Gospodarki (okoliczności bezsporne). Zgłoszenia do obowiązkowych ubezpieczeń społecznych skarżący dokonał na preferencyjnych zasadach, zgodnie z treścią art. 18 a Ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych , w okresie od stycznia 2008 r. do grudnia 2009 r. W dniu 4 lutego 2008 r. ubezpieczony złożył deklarację rozliczeniową za styczeń 2008 r. z pomyłkowo wskazaną wyższą podstawą wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne oraz zdrowotne. W dniu 8 lutego 2008 r. złożył deklarację korygującą rozliczeniową z prawidłowym kodem tytułu do ubezpieczenia uprawniającym do preferencyjnych składek. Ponadto, ubezpieczony złożył imienną deklarację miesięczną za miesiąc listopad 2008 r. nie uwzględniając w jej treści swojej osoby.

Pismem z dnia 15 kwietnia 2013 r.(znak (...)) Zakład Ubezpieczeń Społecznych poinformował Ubezpieczonego, iż zgodnie z treścią art. 48b ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych zostały sporządzone z urzędu dokumenty rozliczeniowe: za styczeń 2008 r. – ze wskazaną podstawą wymiaru składek w wysokości 1622,05 zł, oraz za listopad 2008 r. z wykazaną podstawą wymiaru składek w wysokości 337,80 zł.

W dniu 10 czerwca 2013 r. ubezpieczony przesłał do ZUS pismo w sprawie wydania decyzji w sprawie ustalenia podstawy wymiaru składek za miesiące styczeń i listopad 2008 r.

Powyższy stan faktyczny jest pomiędzy stronami bezsporny. Spór dotyczy jedynie interpretacji przepisów prawa.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje.

Odwołanie jest zasadne i skutkuje zmianą zaskarżonej decyzji. W ocenie Sądu Okręgowego odwołujący się miał możliwość złożenia deklaracji korygującej w zakresie wysokości podstawy wymiaru składki na ubezpieczenia społeczne, natomiast twierdzenie przez organ rentowy, iż brak jest podstawy prawnej do poprawienia błędnej deklaracji nie zasługuje na uwzględnienie.

Podkreślić należy, że odwołujący się prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą i skorzystał zgodnie z treścią art. 18a Ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2013 r. poz. 1442 ze zm.) z możliwości ustalenia podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe przez pierwsze 24 miesiące, na warunkach preferencyjnych. Zgodnie z powołanym przepisem, podstawą wymiaru składek, jest zadeklarowana kwota, nie niższa jednak niż 30 % minimalnego wynagrodzenia.

Oznacza to, że osoba prowadząca działalność gospodarczą, która skorzystała z możliwości ustalenia podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne na warunkach preferencyjnych może zadeklarować podstawę wymiaru składki w wysokości co najmniej równej 30% minimalnego wynagrodzenia. Możliwe jest oczywiście zadeklarowanie wyższej kwoty.

W regulacji tej chodzi o stworzenie przedsiębiorcom korzystnych warunków do rozpoczęcia i prowadzenia działalności gospodarczej przez pierwsze 24 miesiące działalności.

Osoba prowadząca działalność gospodarczą ma obowiązek nie tylko zadeklarować konkretną kwotę jako podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne ale także dbac o prawidłowość deklaracji i odprowadzać właściwe składki.

Zgodnie z treścią art. 47 ust. 3 i art. 41 ust. 6 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych dokumenty rozliczeniowe korygujące składa się w przypadku stwierdzenia nieprawidłowości wymagających korekty.

Całkowicie niezrozumiałe i bezpodstawne w ocenie Sadu Okręgowego jest twierdzenie organu, że wskazanie błędnej podstawy wymiaru składek nie może być uznane za nieprawidłowość wymagającą korekty, zwłaszcza zaś w sytuacji, gdy płatnik składek zgłosił działalność gospodarczą na warunkach preferencyjnych. W takim wypadku, płatnik zmierza do obniżenia kosztów prowadzenia działalności gospodarczej poprzez opłacanie niższych składek na ubezpieczenia społeczne. Oczywiście nie jest wykluczone zgłoszenie podstawy wymiaru składek w wysokości wyższej niż 30 % minimalnego wynagrodzenia, jednak w takim wypadku płatnik, który uczyniłby to celowo, nie składałby następnie deklaracji korygującej. Pozbawienie płatnika możliwości skorygowania błędu w takim zakresie jest w ocenie Sądu nie tylko sprzeczne z podstawowymi zasadami obowiązującymi w demokratycznym państwie prawa, ale także sprzeczne z założeniami systemu ubezpieczeń społecznych, które pozwalają na korygowanie błędów, wynikających często z nieuwagi osób składających deklaracje. Żaden przepis prawa ubezpieczeń nie zakazuje dokonania korekty błędnej deklaracji.

Zakład Ubezpieczeń Społecznych nie przedstawił też wywodu prawnego, który w sposób przekonujący argumentowałby z jakich przyczyn dokonanie takiej korekty miałoby być niedopuszczalne w świetle obowiązujących przepisów lub z punktu widzenia technicznych możliwości systemu elektronicznego ZUS. Dodać także należy, że w przypadkach, w których dochodzi do sytuacji w której deklaracje korygujące wskazują, że podstawa wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne jest wyższa od wcześniej wskazanej, organ rentowy nie kwestionuje możliwości złożenia takiej deklaracji.

Wobec powyższego Sąd Okręgowy doszedł do przekonania, że odwołanie jest uzasadnione i zmienił zaskarżoną decyzję ustalając, że składaka an ubezpieczenie społeczne odwołującego się za miesiąc styczeń 2008 r. powinna wynieść 337,80 zł a więc powinna być obliczona od podstawy wynoszącej 30% minimalnego wynagrodzenia, a nie powinna być obliczana od kwoty 1622,05 zł.

Z powyższych względów Sąd Okręgowy w oparciu o powołane przepis orzekł jak w wyroku.