Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 30 czerwca 2020 roku

Sąd Rejonowy dla Warszawy Pragi-Południe w Warszawie VI Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący:Sędzia Zofia Pawelczyk-Bik

po rozpoznaniu w dniu 30 czerwca 2020 roku w Warszawie na posiedzeniu niejawnym

sprawy M. O.

przeciwko (...) w W.

o zasiłek chorobowy

w związku z odwołaniem M. O. od decyzji (...)w W. z dnia 29 października 2019 roku, znak:(...) nr sprawy: (...)

zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, że przyznaje M. O. prawo do zasiłku chorobowego za okres od 19 sierpnia 2019 roku do 6 września 2019 roku oraz od 9 września 2019 roku do 4 października 2019 roku.

Sędzia Zofia Pawelczyk-Bik

ZARZĄDZENIE

(...)

Sygn. akt VI U 2/20

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 29 października 2019 roku znak:(...)w W. odmówił M. O. prawa do zasiłku chorobowego od 19 sierpnia 2019 roku do 6 września 2019 roku oraz od 9 września 2019 roku do 4 listopada 2019 roku. W uzasadnieniu organ rentowy wskazał, że niezdolności do pracy nieprzerwana trwała mniej niż 30 dni w okresie od 19 sierpnia 2019 roku do 6 września 2019 roku, gdyż kolejna niezdolność powstała od 9 września 2019 roku.

(decyzja z dnia 29 października 2019 roku – a.r.)

Od powyższej decyzji M. O. wniósł odwołanie zaskarżając decyzję w całości. W uzasadnieniu wskazał, że był niezdolny też w okresie od 7 września 2019 roku do 8 września 2019 roku, nie miał możliwości udania się do lekarza wcześniej niż w dniu 9 września 2019 roku.

(odwołanie – k. 1-2)

Organ rentowy wniósł o oddalenie odwołania wskazując na zasadność zaskarżonej decyzji.

(odpowiedź na odwołanie – k. 7-7v)

Sąd ustalił, co następuje:

Odwołujący był zatrudniony u płatnika składek J. in T. (...) od 13 maja 2019 roku. Stosunek pracy ustał z dniem 12 sierpnia 2019 roku.

(okoliczność bezsporna)

Odwołujący otrzymał zwolnienia lekarskie dokumentujące niezdolności do pracy w okresach:

- od 19 sierpnia 2019 roku do 28 sierpnia 2019 roku,

- od 29 sierpnia 2019 roku do 6 września 2019 roku,

- od 9 września 2019 roku do 20 września 2019 roku.

Odwołujący się był niezdolny do pracy w dniach 7 i 8 września 2019 roku. W tych dniach dolegliwości bólowe kręgosłupa utrzymywały się. Niezdolności do pracy były spowodowane przewlekłymi dolegliwościami bólowymi kręgosłupa lędźwiowego. Niezdolności do pracy wynikały z przeciążanie kręgosłupa lędźwiowego przenosząc ciężki przedmiot podczas przeprowadzki.

( (...) k.16; opinia biegłego ortopedy-traumatologa K. K. – k. 29)

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie dokumentacji zgromadzonej w aktach sprawy oraz aktach rentowych. Podstawą do ustalenia czy odwołujący się był niezdolny także w dniach 7 i 8 września 2019 roku była opinia biegłego ortopedy-traumatologa K. K.. Opinia biegłego została sporządzona w sposób zgodny z zasadami orzekania przez biegłych, zawiera logiczne wnioski które zostały sporządzone po przeanalizowaniu dokumentacji medycznej złożonej do akt sprawy. Żadna ze stron nie zgłaszała uwag do opinii sporządzonej przez biegłego K. K..

Sąd zważył, co następuje:

Zgodnie z treścią art. 7 ustawy z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa - dalej: ustawa o świadczeniach, (Dz. U. 2020 poz. 870 j.t.). zasiłek chorobowy przysługuje również osobie, która stała się niezdolna do pracy po ustaniu tytułu ubezpieczenia chorobowego, jeżeli niezdolność do pracy trwała bez przerwy co najmniej 30 dni i powstała nie później niż w ciągu 14 dni od ustania tytułu ubezpieczenia chorobowego.

Dla przyjęcia, że odwołującemu należy przyznać zasiłek chorobowy za sporny okres koniecznym jest wykazanie, że odwołujący w tym czasie posiadał tytuł do ubezpieczenia chorobowego.

Zgodnie z poglądem obowiązującym w doktrynie, zasiłek chorobowy, udzielany po przekroczeniu okresu objętego składką - w kontekście ogólnych zasad nabywania prawa do zasiłku chorobowego - jest świadczeniem wyjątkowym, przysługującym tylko osobom niepodlegającym ubezpieczeniu i to z tytułu zdarzeń nieobjętym ryzykiem ubezpieczenia chorobowego, skoro przyczyna utraty przez nie zarobków nie jest choroba, lecz zaprzestanie wykonywania działalności stanowiącej tytuł do ubezpieczenia. Zasiłek ten różni się zatem od zasiłku przysługującego w trakcie trwania tytułu ubezpieczenia nie tylko pod względem konstrukcyjnym (wymaganie wystąpienia co najmniej trzydziestodniowej niezdolności do pracy w krótkim czasie od ustania tytułu ubezpieczenia), ale również co do charakteru tego świadczenia w systemie świadczeń na wypadek choroby. Natomiast konstrukcja przesłanek "nienabycia" prawa do tego zasiłku pozwala na stwierdzenie, że ryzykiem chronionym jest niemożność wykonywania (kontynuowania lub podjęcia) każdej działalności zarobkowej, a także nowej działalności dającej źródło utrzymania, niemożność otrzymywania zasiłku dla bezrobotnych, świadczenia emerytalnego, rentowego (A. Rzepecka - Gil, Ustawa o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa. Komentarz, wyd. II, 2017 r., dostęp: LEX).

Jak również zostało przyjęte w doktrynie, warunkiem co do otrzymania zasiłku chorobowego po ustaniu tytułu ubezpieczenia chorobowego jest łączne wystąpienie następujących przesłanek:

- utrata zdolności do pracy z powodu choroby w czasie okresu ochronnego - niezdolność do pracy musi powstać nie później niż w ciągu 14 dni od ustania tytułu ubezpieczenia chorobowego;

- niezdolność do pracy musi trwać co najmniej 30 dni - niezdolność ta nie może być przerwana, a zatem musi być orzeczona w ciągłości;

- brak okoliczności negatywnych, wykluczających nabycie prawa do zasiłku chorobowego za okres po ustaniu tytułu ubezpieczenia chorobowego. (A. Rzepecka - Gil, Ustawa o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa. Komentarz, wyd. II, 2017 r., dostęp: LEX).

W tej sprawie zostały spełnione wszystkie przesłanki uprawniające odwołującego do przyznania prawa do zasiłku chorobowego za okresy od 19 sierpnia 2019 roku do 6 września 2019 roku oraz od 9 września 2019 roku do 4 listopada 2019 roku. Niezdolność do pracy powstała po 7 dniach od ustania tytułu ubezpieczenia chorobowego u płatnika składek J. in T. (...). Niezdolność do pracy trwała nieprzerwanie co najmniej 30 dni. W tej sprawie Sąd ustalił, że w przypadku odwołującego niezdolność do pracy obejmowała również dni, na które nie zostało mu wystawione zaświadczenie lekarskie (...) tj. 7 i 8 września 2019 roku (sobota i niedziela). Odwołujący miał wystawione pierwsze zwolnienie lekarskie do piątku tj. 6 września 2019 roku i kolejne dopiero od 9 września 2019 roku. Jednak było to uzasadnione tym, że pierwszym dniem kiedy mógł udać się do lekarza był poniedziałek. Natomiast z ustaleń Sądu wynika, że niezdolność do pracy w znaczeniu medycznym, na którą wskazuje art. 7 ustawy obejmowała też 7 i 8 września 2019 roku. Oznacza to, że mimo niewystawienia zwolnienia lekarskiego na te dni odwołujący miał nieprzerwaną niezdolność do pracy od 19 sierpnia 2019 roku do 4 listopada 2019 roku. Organ rentowy nie podnosił, że były jakiekolwiek negatywne okoliczności wykluczające nabycia prawa do zasiłku chorobowego po ustaniu zatrudnienia np. posiadanie innego tytułu do objęcia odwołującego ubezpieczeniem chorobowym. Organ rentowy niezasadnie przyjął, że w dniach 7 i 8 września 2019 roku wystąpiła przerwa w niezdolności do pracy jak wynika z ustaleń Sądu dokonanych na podstawie opinii biegłego.

Mając na względzie powyższe Sąd orzekł jak w sentencji wyroku.