Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 30 września 2020 roku

Sąd Rejonowy w Człuchowie I Wydział Cywilny w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 11 września 2020 roku w Człuchowie

na rozprawie

sprawy z powództwa P. (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W.

przeciwko T. S.

o zapłatę

1.  zasądza od pozwanej T. S. na rzecz powoda P. (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W. kwotę 1.641,71zł (tysiąc sześćset czterdzieści jeden złotych siedemdziesiąt jeden groszy) wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od kwoty:

a)  283,73zł (dwieście osiemdziesiąt trzy złote siedemdziesiąt trzy grosze) od dnia 19 listopada 2019 roku do dnia 30 września 2020 roku,

b)  670,12zł (sześćset siedemdziesiąt złotych dwanaście groszy) od dnia 16 sierpnia 2019 roku do dnia 30 września 2020 roku,

c)  670,12zł (sześćset siedemdziesiąt złotych dwanaście groszy) od dnia 16 września 2019 roku do dnia 30 września 2020 roku,

2.  należność zasądzoną w punkcie 1 (pierwszym) wyroku wraz z odsetkami, tj. kwotę 1.750,06zł (tysiąc siedemset pięćdziesiąt złotych sześć groszy) rozkłada na 9 miesięcznych rat, 8 rat w wysokości 200zł (dwieście złotych) każda rata i ostatnia 9 rata w wysokości 150,06zł (sto pięćdziesiąt złotych sześć groszy), płatnych do 15-tego dnia każdego miesiąca, poczynając od miesiąca następnego od tego, w którym niniejszy wyrok się uprawomocni, z ustawowymi odsetkami za opóźnienie w razie nieuiszczenia poszczególnych rat w terminie, od dnia wymagalności każdej raty do dnia zapłaty;

3.  umorzyć postępowanie co do kwoty 379,27zł (trzysta siedemdziesiąt dziewięć złotych dwadzieścia siedem groszy),

4.  w pozostałym zakresie powództwo oddala,

5.  nie obciąża pozwanej T. S. kosztami procesu.

Pobrano opłatę kancelaryjną

w kwocie zł – w znakach

opłaty sądowej naklejonych

na wniosku.

Sygn. akt I C 1164/20 upr.

UZASADNIENIE

Powód (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W. wniósł w elektronicznym postępowaniu upominawczym przeciwko pozwanej T. S. pozew o zapłatę kwoty 2.020,98 złotych wraz z ustawowymi odsetkami ustawowymi z opóźnienie liczonymi od kwoty 2003,24 zł. oraz o zasądzenie od pozwanej na rzecz powoda kosztów procesu.

W uzasadnieniu pozwu wskazano, iż powód, posiadając tytułu prawny do nieruchomości znajdującej się przy ul. (...) w W., wynajmował nieruchomość na rzecz pozwanej. Pozwana zobowiązana była uiszczać opłaty związane ze świadczeniem przez (...) SA usług w zakresie dostawy mediów oraz pokrywać odsetki ustawowe w przypadku nieterminowej płatności, a także uiszczać czynsz. Pozwana zaprzestała regulowania swoich zobowiązań w stosunku do strony powodowej, wobec czego stosunek prawny łączący strony został wypowiedziany. Pomimo rozwiązania stosunku najmu pozwana w dalszym ciągu zajmowała nieruchomość, w związku z czym strona powodowa comiesięcznie obciążała pozwaną kwotą, która odpowiadała wysokości czynszu najmu, jaki powód mógłby pobierać gdyby nie była ona bezumownie zajmowana przez pozwaną oraz opłatami z tytułu usług świadczonych w zakresie mediów. Powód podkreślał, ze pozwana nigdy nie kwestionowała wysokości opłaty, a swoje uprawnienie do żądania odszkodowania za bezumowne korzystanie z lokalu wywodził z treści art. 18 ustawy o ochronie praw lokatorów. W pozwie podkreślono, że skierowano do pozwanej wezwanie do zapłaty, jednakże pomimo wezwania nie uregulowała ona należności, dlatego też pozew jest konieczny i uzasadniony.

W dniu 3 grudnia 2019 r. Referendarz Sądowy w Sądzie Rejonowym Lublin Zachód w Lublinie przekazał rozpoznanie niniejszej sprawy do Sądu Rejonowego w Człuchowie.

Na rozprawie w dniu 15 lipca 2020 r. pozwana przyznała, że wie czego sprawa dotyczy, że dotyczy opłat za mieszkanie. Wyjaśniała, ze jej czynsz obecnie to 670zł., a wcześniej wynosił 360 zł., że musi sama opalać mieszkanie. Podkreślała, ze jej trudno ponieważ ma raka płuc. Zgodziła się zapłacić kwotę dochodzoną pozwem.

Wyjaśniła także, że cały czas mieszka w tym mieszkaniu wraz z synem, który ma 28 lat i jest chory na padaczkę, dlatego nie pracuje. Syn otrzymuje z opieki zasiłek około 500zł i opiekuńcze około 150 zł, natomiast powódka otrzymuje 1.200zł emerytury, po potrąceniach 870zł. Zobowiązała się, że będzie czynsz płaciła już na bieżąco. Wyjaśniła, że ma zaległości, których nie spłaciła przez 2 miesiące, ponieważ jeździła do lekarza do G.. Pozwana wskazała także, ze ma drugiego syna, który jest w S. i który jej czasami pomaga np. spłacił wcześniejsze zaległości. Poinformowała także, że powód zmienił konta, w związku z czym pozwana pomyliła konta i wpłacone przez nią wcześniej pieniądze odesłano.

W związku z powyższym pozwana uznała przedmiotowe roszczenie w całości, które zobowiązała się spłacić w ratach, podkreślając, że zaległości powstały m.in. z powodu podwyżki czynszu z kwoty 370 zł. na kwotę 670 zł. Wyjaśniła również, że wszystkim najemcom powód podwyższył czynsz. .

Pismem z dnia 14 stycznia 2020 r. powód cofnął pozew w części co do kwoty 379,27 zł., z uwagi na fakt dokonania wpłaty przez pozwaną. W piśmie powód zmodyfikował również roszczenie i wskazał, ze domaga się kwoty 16,02 zł. tytułem odsetek ustawowych za opóźnienie w transakcjach handlowych.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Pozwana T. S. zajmuje wraz z dwudziestoośmioletnim synem lokal mieszkalny położny w W. przy ul. (...). Właścicielem mieszkania jest powód (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W.. Wcześniej strony łączyła umowa najmu ww. lokalu, jednakże z uwagi na zadłużenie pozwanej z tytułu opłat, umowa została wypowiedziana i obecnie pozwana zajmuje lokal mieszkalny bez tytułu prawnego. Pozwana zobowiązana jest płacić na rzecz powoda odszkodowanie za korzystanie z lokalu bez tytułu prawnego opłatę w wysokości 670,12 zł. miesięcznie.

bezsporne, ponadto dowód: załącznik k. 30, wezwanie k. 24 wypowiedzenie k. 27, zpo 25-26, k. 28-29, informacja k. 31

Pozwana pomimo swojego zobowiązania wobec powoda, wynikającego z zajmowania lokalu mieszkalnego, nie regulowała należności w ustalonych terminach.

bezsporne,

Pozwana T. S. mieszka w ww. mieszkaniu wraz z synem, który ma 28 lat i jest chory na padaczkę, dlatego nie pracuje. Jej syn otrzymuje z opieki zasiłek około 500zł i świadczenie opiekuńcze około 150 zł, natomiast powódka otrzymuje 1.200 zł emerytury, po potrąceniach jest to kwota 870 zł. Powódka choruje, ma raka płuc. W związku z choroba musi jeździec do lekarza m.in do G.. Z uwagi na trudną sytuacje majątkową, powódce pomaga drugi syn, który mieszka w S., wspiera ją finansowo, regulując powstałe zadłużenia.

bezsporne, por. wyjaśnienia pozwanej k. 69, k. 74

Sąd zważył co następuje:

W niniejszej sprawie stan faktyczny był bezsporny. Pozwana T. S. uznała powództwo nie kwestionując faktu, iż nie wywiązała się z obciążającego ją zobowiązania regulowania opłat z tytułu zajmowania, należącego do powoda, lokalu mieszkalnego bez tytułu prawnego. Podkreślała jednak, że jej sytuacja osobista i majątkowa jest bardzo trudna (por. wyjaśnienia pozwanej k. 69, k. 74 ).

Z treści art. 229 k.p.c. wynika, że nie wymagają dowodu fakty przyznane w toku postępowania przez stronę przeciwną, jeżeli przyznanie nie budzi wątpliwości. Za „fakty przyznane" rozumie się w nauce i praktyce fakty twierdzone przez jedną stronę i potwierdzone, jako zgodne z prawdą, przez stronę przeciwną w drodze wyraźnego oświadczenia wiedzy (przyznania) złożonego w toku (w każdym stadium) postępowania. Podkreślić należy, ze pozwana ostatecznie uznała powództwo w całości. Zgodnie z treścią art. 213 § 2 k.p.c. Sąd jest związany uznaniem powództwa, chyba że uznanie jest sprzeczne z prawem lub zasadami współżycia społecznego albo zmierza do obejścia prawa.

Mając powyższe na uwadze, w oparciu o dowody przedstawione przez powoda oraz oświadczenie pozwanej, należało uwzględnić żądanie powoda jednakże w części tj co do kwoty 1641,71 zł, w związku z czym Sąd zasądził od pozwanego na rzecz powoda ww. kwotę z odsetkami, których domagała się strona powodowa od kwoty 283,73 zł., 670,12 zł, 670,12 zł. Sąd nie uwzględnił roszczenia w zakresie kwoty 16,02 zł. tytułem odsetek ustawowych za opóźnienie w transakcjach handlowych, albowiem wprawdzie ustawa z dnia 8 marca 2013 r. o przeciwdziałaniu nadmiernym opóźnieniom w transakcjach handlowych przewiduje możliwość zasądzenia odsetek ustawowych za opóźnienie w transakcjach handlowych, jednakże przepisy ustawy stosuje się tylko do transakcji handlowych,

których wyłącznymi stronami są podmioty wymienione w art. 2 ww. ustawy, a nie stron w niniejszym postępowaniu. W związku z powyższym Sąd oddalił powództwo co do kwoty 16,02 zł.

Zgodnie z treścią art. 320 k.p.c. w szczególnie uzasadnionych wypadkach sąd może w wyroku rozłożyć na raty zasądzone świadczenie. Takie wypadki zachodzą, jeżeli ze względu na stan majątkowy, rodzinny, zdrowotny spełnienie świadczenia przez pozwanego niezwłoczne lub jednorazowe spełnienie zasądzonego świadczenia przez pozwanego byłoby niemożliwe lub bardzo utrudnione albo narażałoby jego lub jego bliskich na niepowetowane szkody (vide: A. Jakubecki, Komentarz do art. 320 Kodeksu postępowania cywilnego, Lex Omega). Rozłożenie zasądzonego świadczenia na raty ma jednak ten skutek, że wierzycielowi nie przysługują odsetki od ratalnych świadczeń za okres od daty wyroku do daty płatności poszczególnych rat ( uchwała składu siedmiu sędziów Sądu Najwyższego - zasada prawna z dnia 22 września 1970 roku, III PZP 11/70, OSNC 1971, nr 4, poz. 61).

W niniejszej sprawie, w ocenie Sądu, zasądzone roszczenie na mocy art. 320 k.p.c. należało rozłożyć na raty, z uwagi na sytuację materialną i osobistą pozwanej. Niezastosowanie w tym wypadku przepisu art. 320 k.p.c. mogłoby narazić ją i jej rodzinę na niepowetowaną szkodę.

Zauważyć należy, że brak spłaty zobowiązania spowodowane było faktem, ze T. S. znalazła się w bardzo trudnej sytuacji finansowej z uwagi na swoją chorobę tj raka płuc jak i chorobę syna, która uniemożliwia mu podjęcie pracy. Podkreślała również, ze powód dokonał dużej podwyżki opłat z kwoty 370 zł. na kwotę 670 zł. T. S. mieszka w przedmiotowym mieszkaniu wraz z synem, który ma 28 lat i jest chory na padaczkę. Jej syn otrzymuje z opieki zasiłek około 500zł i świadczenie opiekuńcze około 150 zł, natomiast powódka otrzymuje 1.200 zł emerytury, po potrąceniach jest to kwota 870 zł. W związku z chorobą pozwana musi jeździec do lekarza m.in do G.. Z uwagi na trudną sytuacje majątkową, powódce pomaga wprawdzie drugi syn, który mieszka w S. i wspiera ją finansowo, jednakże reguluje on powstałe już zadłużenia Strona powodowa nie zakwestionowała twierdzeń pozwanej.

Z uwagi na fakt, ze powód cofnął powództwo co do kwoty 379,27 zł., Sąd na mocy art., 355 k.p.c. umorzył postępowanie w tym zakresie.

Sąd odstąpił również od obciążenia pozwanej kosztami procesu.

Zgodnie z treścią art. 102 k.p.c. w wypadkach szczególnie uzasadnionych sąd może zasądzić od strony przegrywającej tylko część kosztów albo nie obciążać jej w ogóle kosztami. Przepis ten ustanawia zasadę słuszności, będącą odstępstwem od zasady odpowiedzialności za wynik procesu. Jest rozwiązaniem szczególnym, niepodlegającym wykładni rozszerzającej, wykluczającym stosowanie wszelkich uogólnień, wymagającym do swego zastosowania wystąpienia wyjątkowych okoliczności. Nie konkretyzuje on pojęcia wypadków szczególnie uzasadnionych, pozostawia ich kwalifikację, przy uwzględnieniu całokształtu okoliczności danej sprawy, sądowi ( porów. m.in. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 20 grudnia 1973 r., II CZ 210/73, LEX nr 7366). Sąd bierze pod uwagę przesłanki związane z samym przebiegiem postępowania oraz dotyczące stanu majątkowego i sytuacji życiowej strony.

Sąd, biorąc pod uwagę charakter sprawy jak i, że pozwana uznała powództwo na rozprawie, spłaca zaległości oraz uwzględniając jej sytuację osobistą i majątkową, odstąpił od obciążenia jej kosztami procesu.