Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 26 lutego 2021 roku

Sąd Okręgowy w Gliwicach I Wydział Cywilny

w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 26 lutego 2021 roku w Gliwicach

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa Stowarzyszenia (...) w Z.

przeciwko Wspólnocie Mieszkaniowej (...) przy ulicy (...) w Z.

o uchylenie uchwał

oddala powództwo (art. 191 ¹ kpc).

SSO Tadeusz Trojanowski

Sygn. akt:I C 3/21

UZASADNIENIE

Powodowe stowarzyszenie wystąpiło z pozwem o uchylenie czterech uchwał pozwanej wspólnoty przy ul. (...) i pl. (...) w Z.. Główny wspólny zarzut pod adresem każdej z uchwał sprowadza się do bezprawnego w ocenie powodów odstąpienia od zasady głosowania wielkościami udziałów na rzecz zasady jeden właściciel jeden głos a następnie równie bezprawny powrót do zasady głównej.

Z dołączonych do pozwu dokumentów wynika, iż w dniu 30 września 2020 roku pozwana wspólnota miała podjąć zaskarżone uchwały (...) (przyjęcie sprawozdania finansowego), (...) (pokrycie straty/zagospodarowanie zysku), (...) (udzielenie absolutorium zarządcy), (...) (udzielenie absolutorium zarządowi), (...) (przyjęcie planu gospodarczego, ustalenie stawek na pokrycie kosztów zarządu, upoważnienie do dokonania zmian w opłatach). Uchwały podjęto częściowo na zebraniu, częściowo w drodze indywidualnego zbierania głosów. Z protokołu zebrania wynika, iż głosowanie nad uchwałami na wniosek czterech członków wspólnoty odbywało się w myśl zasady 1 właściciel – 1 głos. Karty do głosowania przesłane powodowemu stowarzyszeniu zawierają natomiast jedną rubrykę zawierającą jeden podmiot uprawniony do głosowania wraz ze wskazaniem wielkości udziałów jakimi dysponuje – powodowe Stowarzyszenie 52,4% udziałów. Strona powodowa oddała głos przeciwko każdej z ww. uchwał.

Żądanie powoda było niezasadne. Zgodnie z art. 23 ust. 1 i 2 ustawy o własności lokali uchwały właścicieli lokali są podejmowane bądź na zebraniu, bądź w drodze indywidualnego zbierania głosów przez zarząd; uchwała może być wynikiem głosów oddanych częściowo na zebraniu, częściowo w drodze indywidualnego ich zbierania. Uchwały zapadają większością głosów właścicieli lokali, liczoną według wielkości udziałów, chyba że w umowie lub w uchwale podjętej w tym trybie postanowiono, że w określonej sprawie na każdego właściciela przypada jeden głos. Treść tego przepisu a zwłaszcza ust. 2 jednoznacznie wskazuje, iż uchwałą staje się taki akt (dokument) za podjęciem którego oddała głos większość głosów właścicieli lokali liczona bądź to według wielkości udziałów bądź według reguły „jeden właściciel – jeden głos”. Tylko takie uchwały (przegłosowane pozytywnie) podlegają zaskarżeniu w trybie art. 25 ustawy o własności lokali.

Zaskarżony dokument takiego wymogu nie spełnia. Sąd rozpoznając sprawę opierał się na dotychczas zgromadzonym w aktach sprawy materiale dowodowym. Wynika z niego, iż na zebraniu na którym przedyskutowywano zaskarżone uchwały (naówczas ich projekty) pojawił się w ramach wolnych wniosków (pkt 10 zebrania k. 9) postulat, by nad uchwałami głosować w myśl zasady 1 właściciel – 1 głos. Przejście na tą zasadę wymaga podjęcia uchwały głosowanej wg większości udziałów. Trudno sobie wyobrazić, by powodowe stowarzyszenie dysponując większością udziałów głosowało wbrew własnym interesom za tego rodzaju uchwałom. Biorąc pod uwagę treść kart do głosowania jaką otrzymało powodowe stowarzyszenie należało uznać, iż uchwała o przejściu na głosowanie „osobami” nie została podjęta. Obowiązującą zasadą głosowania nad zaskarżonymi uchwałami była zatem zasada głosowania według wielkości udziałów.

Wyżej przytoczono wyniki głosowania jakie otrzymało skarżone przez powoda rozstrzygnięcie (przeciwko 52,40%). Projekty uchwał nie osiągnęły zatem wymaganej przepisami większości głosów. Stanowią one jedynie przegłosowane negatywnie projekty uchwał opisane w poprzedniej części uzasadnienia. „Uchwały” objęte pozwem nie istnieją w obrocie prawnym i w ocenie Sądu nie można ich zaskarżać. Orzecznictwo w tej sprawie nie pozostawia wątpliwości jednoznacznie wskazując, że skuteczne podjęcie uchwały we wspólnocie mieszkaniowej wymaga uzyskania więcej niż 50% głosów liczonych według wysokości udziałów w nieruchomości wspólnej, zatem niespełnienie tego wymogu powoduje, że uchwała w rzeczywistości nie istnieje (zob. np. wyrok Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 9 czerwca 2016 r. VI ACa 28/16; wyrok Sądu Apelacyjnego w Krakowie z dnia 23 czerwca 2016 r. I ACa 290/16).

Z ostrożności należy dodać, iż nie można utożsamiać negatywnie przegłosowanego projektu uchwały z pozytywnie przegłosowaną uchwałą wyrażającą sprzeciw wobec konkretnego działania. Jest to rozumowanie ewidentnie sprzeczne z treścią art. 23 ust. 2 ustawy o własności lokali, nie do przyjęcia nawet przy najdalej idącym liberalizmie co do zastosowania reguł interpretacyjnych; analiza treści uchwały przy użyciu każdego możliwego rodzaju wykładni nie daje podstaw do takich wniosków. Przyjęcie tego rodzaju argumentacji wprowadzałoby w błąd właścicieli lokali, samą wspólnotę czy też osoby trzecie; wprowadzałoby nieuzasadniony stan niepewności w obrocie prawnym co do stanowiska wspólnoty w konkretnych sprawach. W rozpatrywanym przypadku członkom wspólnoty poddano pod głosowanie projekty uchwał o konkretnej treści pozytywnej. Wobec nie uzyskania większości głosów projekty te nie stały się uchwałami; nie funkcjonują w obrocie prawnym a co za tym idzie substrat zaskarżenia (przedmiot postępowania) w chwili składania pozwu nie istniał. Powyższe okoliczności zatem uzasadniają oddalenie powództwa. Sąd rozpoznał żądanie uchylenia uchwał. Chociaż z uzasadnienia pozwu wynika również, iż powodowe stowarzyszenie stoi na stanowisku, iż uchwały mogą nie istnieć, to żądanie stwierdzenia/ustalenia nieistnienia uchwał nie zostało wyraźnie wyartykułowane.

Biorąc pod uwagę wyżej wskazaną argumentację powództwo należało oddalić wobec nieistnienia przedmiotu postępowania jako oczywiście bezzasadne w rozumieniu art. 191 ¹ kpc. Zgodnie z tym przepisem Sąd może oddalić powództwo na posiedzeniu niejawnym bez nadawania sprawie biegu jak w klasycznym postępowaniu rozpoznawczym (tj. bez doręczania odpisu pozwu czy rozpoznawania zawartych w nim wniosków dowodowych). Z powyższych względów uzasadnienie wyroku sporządzono z urzędu zgodnie z art. 191 ¹ par. 3 kpc.

SSO Tadeusz Trojanowski

Sygn. akt I C 3/21

z./

1.  poprawić w systemie oznaczenie sprawy;

2.  odpis wyroku z uzasadnieniem doręczyć powodowi;

3.  kal. 14 dni.

Gliwice, dnia 26 lutego 2021 roku

SSO Tadeusz Trojanowski