Sygn. akt I ACa 629/20
Dnia 14 września 2020 r.
Sąd Apelacyjny w Katowicach I Wydział Cywilny
w składzie:
Przewodniczący : |
SSA Elżbieta Karpeta |
Sędziowie : |
SA Anna Bohdziewicz (spr.) SO del. Jacek Włodarczyk |
po rozpoznaniu w dniu 14 września 2020 r. w Katowicach
na posiedzeniu niejawnym
sprawy z powództwa P. M. (1)
przeciwko M. K., R. Ł., J. S., P. M. (2) i A. N.
o zapłatę
na skutek apelacji powoda
od wyroku Sądu Okręgowego w Katowicach
z dnia 3 lipca 2020 r., sygn. akt II C 446/20
uchyla zaskarżony wyrok i sprawę przekazuje do ponownego rozpoznania Sądowi Okręgowemu w Katowicach.
SSA Anna Bohdziewicz |
SSA Elżbieta Karpeta |
SSO Jacek Włodarczyk |
Sygn. akt I ACa 629/20
Powód P. M. (1) wystąpił z pozwem przeciwko M. K., R. Ł., J. S., P. M. (2) i A. N., domagając się od nich zadośćuczynienia w związku z doznanym uszczerbkiem na zdrowiu. Powód uzasadnił swoje żądanie tym, iż w sposób niewłaściwy był leczony w czasie pobytu w Areszcie Śledczym w M., co miało doprowadzić do zniszczenia jego zdrowia i życia.
Zaskarżonym wyrokiem z dnia 3 lipca 2020 r. Sąd Okręgowy w Katowicach oddalił powództwo. Z uzasadnienia wyroku wynika, iż żądanie powoda zostało zakwalifikowane jako oczywiście bezzasadne, co uprawniało Sąd do jego oddalenia na posiedzeniu niejawnym. Oczywista bezzasadność powództwa ma polegać na skierowaniu przez powoda żądań przeciwko funkcjonariuszom służby więziennej, leczącym go w trakcie pobytu w placówce penitencjarnej. Sąd pierwszej instancji wskazał, że w takiej sytuacji powód powinien pozwać Skarb Państwa - dyrektora właściwego zakładu karnego, a nie osoby zatrudnione w tym zakładzie. Zatem brak legitymacji biernej skutkował oddaleniem powództwa w trybie art. 191 1 k.p.c. Jednocześnie zaznaczono, iż nie pozbawia to powoda prawa do wniesienia „pozwu z prawidłowo oznaczonym pozwanym”.
Wyrok ten został zaskarżony przez powoda, który stanowczo stwierdził, iż domaga się zadośćuczynienia od konkretnie wskazanych lekarzy, a nie od Skarbu Państwa.
Sąd Apelacyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 191 1 k.p.c. sąd może oddalić powództwo na posiedzeniu niejawnym, bez podejmowania wcześniejszych czynności i prowadzenia postępowania, jeżeli z treści pozwu i załączników oraz okoliczności dotyczących sprawy wynika oczywista bezzasadność powództwa. Przepis ten stanowi wyłom w prawie dostępu do sądu, a zatem nie może być wykładany w sposób rozszerzający. W doktrynie wskazuje się, że „oczywista bezzasadność powództwa" jest to stan, w którym dla każdego prawnika, bez potrzeby dokładnej analizy sprawy pod względem faktycznym i prawnym jest jasne, że nie ma podstawy do udzielenia żądającemu merytorycznej ochrony prawnej. Wskazuje się, że oczywista bezzasadność roszczenia to bezzasadność niebudząca jakichkolwiek wątpliwości co do tego, że roszczenie, z którym występuje powód, nie zasługuje na udzielenie mu ochrony prawnej, przy czym wniosek taki nasuwa się niezwłocznie po zaznajomieniu się z roszczeniem oraz jego podstawą faktyczną i prawną. Przywołany przepis znajdzie zastosowanie wówczas, gdy wnioski wysnute przez stronę z powołanych przez nią okoliczności faktycznych są rażąco sprzeczne z zasadami logiki, względnie gdy powód sformułował żądanie nieznane prawu albo w świetle przepisów prawa materialnego niedopuszczalne.
W tej sprawie Sąd pierwszej instancji uznał, iż brak legitymacji biernej stanowi podstawę uznania powództwa za oczywiście bezzasadne. Wniosek ten nie zasługuje na podzielenie. Przepisy kodeksu postępowania cywilnego przewidują wszak możliwość dokonania przekształceń podmiotowych w toku procesu. Żądanie sformułowane przez powoda oraz jego uzasadnienie nie dają podstaw do jednoznacznej oceny, że powództwo jest oczywiście bezzasadne. Wobec tego zaskarżony wyrok podlegał uchyleniu, a sprawa została przekazana do ponownego rozpoznania Sądowi pierwszej instancji na podstawie art. 391 1§ 3 k.p.c.
SSA Anna Bohdziewicz SSA Elżbieta Karpeta SSO Jacek Włodarczyk