Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 27 lipca 2020 r.

Sąd Okręgowy w Kaliszu V Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: SSO Romuald Kompanowski

Protokolant: p.o. stażysty Katarzyna Dębczyńska

po rozpoznaniu w dniu 13 lipca 2020 r. w Kaliszu

odwołania A. A.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O.

z dnia 9 stycznia 2020 r. Nr (...)-2005

w sprawie A. A.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O.

o ustalenie kapitału początkowego

Oddala odwołanie

UZASADNIENIE

Decyzją z 9 stycznia 2020 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O. ustalił A. A. kapitał początkowy przyjmując do ustalenia wysokości kapitału okres składkowy wynoszący 5 miesięcy i 19 dni czym okres ten został ograniczony do pełnych miesięcy. Ponadto organ rentowy przyjmując wynagrodzenie za 1998 r. w kwocie 2 740,62 zł przyjął roczny – za 1998 rok - wskaźnik wysokości podstawy wymiaru kapitału początkowego 31,59%. Brak zarobków z wcześniejszych lat sprawił, że wskaźnik wysokości podstawy wymiaru kapitału początkowego obliczony z lat 1989 – 98 wyniósł 3,16%.

Odwołanie od powyższej decyzji złożyła A. A. wnosząc o obliczenie podstawy wymiaru kapitału początkowego z zastosowaniem wskaźnika wysokości podstawy wymiaru kapitału początkowego 44,22%.

Organ rentowy wniósł o oddalenie odwołania.

Sąd ustalił, co następuje:

Odwołująca A. A. urodzona (...) podjęła zatrudnienie 23 stycznia 1998 r. w pełnym wymiarze czasu pracy. Stosunek pracy trwał do 14 lipca 1998 r. Z tytułu powyższego zatrudnienia odwołująca uzyskała wynagrodzenie w kwocie 2 740,62 zł. W czasie zatrudnienia udzielone zostały odwołującej urlopy bezpłatne od 2 lipca 1998 r. do 4 lipca 1998 r. oraz w dniu 14 lipca 1998 r.

/bezsporne/

Sąd zważył, co następuje:

Zgodnie z przepisem art. 174 ust.1 i 2 ustawy z dnia 17.12.1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, kapitał początkowy ustala się na zasadach odpowiednich przy ustalaniu wysokości emerytury. Przepisy art.53 cytowanej wyżej ustawy wskazują na wpływ wysokości zarobków na wysokość emerytury a tym samym również na wysokość kapitału początkowego. Wysokości emerytury ustala się bowiem po obliczeniu podstawy wymiaru emerytury a ta w myśl przepisu art. 15 ust. 4 ustawy obliczana jest od podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne czyli od faktycznie wypłaconego wynagrodzenia za pracę z każdego roku kalendarzowego.

Zgodnie z art. 174 ust. 3 cytowanej wyżej ustawy, podstawę wymiaru kapitału początkowego ustala się na zasadach określonych w art. 15, 16, 17 ust. 1 i 3 oraz art. 18, z tym że okres kolejnych 10 lat kalendarzowych ustala się z okresu przed dniem 1 stycznia 1999 r.

Jeżeli okres wskazany do ustalenia podstawy wymiaru kapitału początkowego obejmuje rok kalendarzowy, w którym ubezpieczony pozostawał w ubezpieczeniu społecznym na podstawie przepisów prawa polskiego jedynie przez część miesięcy tego roku, do obliczenia stosunku sumy kwot podstaw wymiaru składek i kwot, o których mowa w art. 15 ust. 3, w okresie tego roku do przeciętnego wynagrodzenia, przyjmuje się sumę kwot przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia ogłoszonego za ten rok kalendarzowy odpowiednią do liczby miesięcy pozostawania w ubezpieczeniu (art. 174 ust. 3b ustawy).

Skoro odwołująca pozostawała w zatrudnieniu w 1998 r. od stycznia do lipca (7 miesięcy) to wskaźnik wysokości podstawy wymiaru za ten rok obliczyć należało jako proporcję uzyskanego w tym czasie wynagrodzenia do średniego wynagrodzenia za 7 miesięcy. Wysokość rocznego wynagrodzenia dla celów emerytalnych za 1998 r. wynosiła kwotę 14 873,88 zł. Przeciętne miesięczne wynagrodzenie wyniesie więc kwotę 1 239,49 zł a za 7 miesięcy – 8 676,43 zł. Przyrównując tę kwotę do kwoty uzyskanego przez odwołującą wynagrodzenia uzyskamy roczny wskaźnik wysokości podstawy wymiaru za 1998 r. 31,59%. Odwołująca wcześniej nie wykonywała pracy. Nie oznacza to jednak aby powyższy wskaźnik był stosowany do obliczenia podstawy wymiaru kapitału początkowego. Zgodnie bowiem z art. 174 ust. 3 ustawy, wskaźnik przy obliczaniu podstawy wymiaru kapitału początkowego ustalany jest z 10-u lat kalendarzowych. W realiach niniejszej sprawy brak innych zarobków z lat 1989 – 97 sprawić musiał o konieczności podzielenia wskaźnika z 1998 r. przez liczbę 10. Przy obliczaniu średniego wskaźnika wysokości podstawy wymiaru kapitału początkowego dla obliczenia podstawy wymiaru kapitału początkowego nie stosuje się zasady wynikającej z art. 174 ust. 3b ustawy gdy ubezpieczony nie posiada zarobków z innych lat przypadających przed 1 stycznia 1999 r. Uzyskaną sumę rocznych wskaźników dzieli się zawsze przez 10.

W tych warunkach odwołanie jako nieuzasadnione podlegało oddaleniu.