Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 5 maja 2021 r.

Sąd Okręgowy w Kaliszu V Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie: Przewodniczący: SSO Ewa Nowakowska

Protokolant: st.sekr.sądowy Alina Kędzia

po rozpoznaniu w dniu 21 kwietnia 2021 r. w Kaliszu

odwołania M. L.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O.

z dnia 18 stycznia 2021 r. Nr (...)

w sprawie M. L.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O.

o świadczenie postojowe

1.  Zmienia zaskarżoną decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O. z dnia 18 stycznia 2021 r. znak (...) w ten sposób, że przyznaje M. L. prawo do jednorazowego dodatkowego świadczenia postojowego.

2.  Zasądza od Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O. na rzecz M. L. kwotę 180zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

SSO Ewa Nowakowska

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 18.01.2021r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O. odmówił M. L. prawa do jednorazowego świadczenia postojowego gdyż w wykazie GUS na 30.09.2020r. nie posiadał kodu PKD 47.89.Z. Zmiany nastąpiły po 30.09.2020r.

Z decyzją tą nie zgodził się M. L. wnosząc do tutejszego Sądu odwołanie i domagając się przyznania prawa do świadczenia postojowego, podnosząc, że od początku prowadził działalność polegającą na sprzedaży detalicznej pozostałych wyrobów na straganach i targowiskach o PKD 47.89.Z i zaktualizował tę zmianę w GUS z mocą wsteczną niezwłocznie po wykryciu błędu.

Przestawił świadków na poparcie odwołania i wniósł o zasądzenie na jego rzecz zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Organ rentowy wniósł o oddalenie odwołania.

Sąd ustalił i zważył co następuje:

M. L. prowadzi działalność gospodarczą od 01.05.2018r. pod firmą przedsiębiorcy (...).

Od początku działalność ta polegała na handlu sprowadzanymi z zagranicy artykułami przemysłowymi jak rowery, kosiarki, sprzęt AGD, RTV.

Odwołujący się od początku prowadzenia działalności nie korzystał z lokalu do sprzedaży, produkty sprzedawał na straganie w ramach giełd handlowych odbywających się w określone dni tygodnia w rozmaitych miejscowościach. Z reguły były to następujące giełdy: w czwartki w K. lub B., w soboty w S. lub O. w niedziele w K. lub w S..

Taką samą działalność prowadzi jego partnerka życiowa I. S., z tym, że każde z nich dysponuje własnym towarem, prowadzi własny stragan, własne finanse, własne rozliczenia podatkowe. Towar przewożą wspólnie, jednym środkiem transportu, co zmniejsza koszty i jest wygodne organizacyjnie. Stragany na placu giełdowym stawiają w bezpośrednim sąsiedztwie. Z reguły odwołujący się i I. S. jeżdżą co drugi tydzień po towar do Niemiec, kupują go w rozmaitych punktach odsprzedażowych i serwisowych. Wyjazd zajmuje im około 3- 4 dni.

W tygodniu kiedy jadą na giełdę do S. w sobotę, to w niedzielę są na giełdzie w S., a gdy w sobotę są w O., w niedzielę handlują na giełdzie w K.. Czas między dniami targowymi odwołujący się poświęca na przygotowanie sprzętów do sprzedaży.

( Dowód- zeznania świadków I. S. [00:03- 00:17], i R. W. [00:17:22- 00:22] – k 21)

Z wpisu do CEIDG wynika, że od momentu rejestracji działalności zadeklarowany został kodem przeważającej działalności 4779Z : sprzedaż detaliczna artykułów używanych prowadzona w wyspecjalizowanych sklepach.

Kod ten w bazach stanowych rejestru REGON obowiązywał do 12.11.2020r., to jest do daty wniosku o zmianę PKD na 4789Z – sprzedaż detaliczna pozostałych wyrobów prowadzona na straganach i targowiskach z datą powstania zmiany 1.05.2018r.

Odwołujący się dokonywał wpisu sam, bez pomocy I. S., która od początku miała wpisana właściwy kod dotyczący handlu na straganach, nie zwrócił uwagi na to, że kod działalności wpisany w CEIDG jako przeważająca działalność w rzeczywistości nie odpowiada jego sytuacji, skoro nigdy nie dysponował lokalem i od początku prowadził handel wyłącznie na straganach. Dokonał zmiany na kod odpowiadający rzeczywistości (4789Z) na wniosek złożony w dniu 12.11.2020r., przy czym wskazał datę powstania zmiany 1.05.2018r. Urząd Statystyczny ujawnia zgłaszane zmiany, ale nie weryfikuje ich.

(zeznania świadka I. S. [00:10], pismo wyjaśniające Urzędu Statystycznego w P. z 31.03.2021r.k 19)

W myśl art. 15zs2 ust 1 ustawy z dnia 2 marca 2020r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz.U.2020. 1842 ze zm.) jednorazowe świadczenie postojowe przysługuje osobie prowadzącej na dzień 30.09.2020r. pozarolniczą działalność gospodarczą na podstawie przepisów ustawy z 06.03.2018r. –Prawo przedsiębiorców lub innych przepisów szczególnych oznaczoną według Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD) 2007, jako rodzaj przeważającej działalności kodem; 47.71.Z, 47.72.Z, 47.81.Z, 47.82.Z, 47.89.Z, 49.39.Z, 56.10.A, 56.10.B, 56.21.Z, 56.29.Z, 56.30.Z, 59.11.Z, 59.12.Z, 59.13.Z, 59.14.Z, 59.20.Z, 74.20Z, 77.21.Z, 79.90.A, 79.90.C, 82.30.Z, 85.52.Z, 85.59.A, 85.59.B, 86.10.Z. w zakresie działalności leczniczej określonym zakresie, 86.90A, 86.90.D, 90.01.Z, 90.02.Z, 90.04.Z, 91.02.Z, 93.11.Z, 93.13.Z, 93.19.Z, 93.21.Z, 96.21.Z, 96.01.Z, 96.04.Z, która skorzystała ze świadczenia postojowego w trybie art.15zs lub 15zua.

Prawo do dodatkowego świadczenia postojowego przysługuje, jeżeli przychód z tej działalności uzyskany w październiku lub listopadzie 2020r. był niższy co najmniej o 40% w stosunku do przychodu uzyskanego odpowiednio w październiku lub listopadzie 2019r.

W ocenie Sądu dla oceny czy wnioskodawca prowadzi na 30.09.2020r. działalność gospodarczą określoną przez ustawodawcę za pomocą wskazanych kodów istotne są okoliczności faktyczne, a nie jedynie teść wpisu.

Kod użyty we wpisie jest pomocny, ale nie może być traktowany jako czynnik decydujący, niepodważalny w sytuacji, gdy okoliczności faktyczne wskazują, że nie odpowiada on rzeczywistości.

Wspomniany przepis należy odczytywać zgodnie z duchem aktu prawnego, a celem wprowadzenia omawianej regulacji było udzieleniu pomocy tym podmiotom, których działania państwo ograniczyło wprowadzając kolejne ograniczenia w walce z covid19. Dla sprecyzowania podmiotów objętych pomocą ustawodawca posłużył się kodami PKD, ale należy zauważyć, że posłużył się przede wszystkim określeniem, iż jednorazowe dodatkowe świadczenie przysługuje osobie prowadzącej działalność oznaczoną wskazanymi kodami, co oznacza, że decydujące jest prowadzenie działalności odpowiadającej określonym kodom, a nie posiadanie wpisu z jednym z kodów.

Dla uniknięcia nadużyć ze strony wnioskujących, którzy dokonywali wstecznych zmian wpisów do kwestii tej należy podchodzić ze szczególną ostrożnością, ale zachowanie drogi odwoławczej od decyzji organu rentowego przed sądem powszechnym umożliwia wykazywanie im stanu faktycznego za pomocą wszelkich środków dowodowych przewidzianych w KPC. Powszechnie wiadome jest, że przedsiębiorcy nie przywiązywali wagi do kolejności używanych kodów i często wpisy nie odzwierciedlają rzeczywistego stanu.

Taka sytuacja ma miejsce w niniejszej sprawie, gdy odwołujący się nie zadbał o wpisanie prawidłowego kodu.

Bezsprzecznie prowadził handel artykułami używanymi nie w wyspecjalizowanym sklepie, ale wyłącznie na straganach, na giełdach handlowych urządzanych cyklicznie w rozmaitych miastach kraju. Towar przywoził przy tym z Niemiec. Wprowadzenie ograniczeń związanych z pandemią dotknęło go w zakresie związanym z przekraczaniem granicy, ale przede wszystkim w zakresie handlu na giełdach.

Poza sporem jest, że takie usytuowanie jego działalności postawiło ją w sytuacji gorszej niż gdyby punkt sprzedaży mieścił się w lokalu sklepowym, gdyż takowe mogły nadal funkcjonować.

Odwołujący się złożył oświadczenie co do spadku przychodów między listopadem 2019 i listopadem 2020r. o ponad 40%.

Poza sporem jest otrzymanie przez niego wcześniej pomocy w ramach świadczenia postojowego.

Mając powyższe na uwadze, Sąd uznał, że odwołujący się spełnia wszystkie warunki do uzyskania prawa do jednorazowego dodatkowego świadczenia postojowego.

Sąd zmienił zaskarżoną decyzję orzekając na podstawie art. 477 ¹⁴ § 2 k.p.c. jak w pkt.1wyroku.

O kosztach postępowania orzeczono na podstawie art. 98 kpc w zw. z § 9 ust. 2 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz.U.2015.1804 ze zm.). Zgodnie z wyżej powołanym rozporządzeniem stawka minimalna radcy prawnego w sprawach o świadczenia pieniężne z ubezpieczenia społecznego i zaopatrzenia emerytalnego wynosi 180 zł.

SSO Ewa Nowakowska