Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU

RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 21 lutego 2022 r.

Sąd Rejonowy w Puławach IV Wydział Pracy

w składzie następującym:

Przewodniczący: sędzia Magdalena Gałkowska

Protokolant st.sekr.sąd. Agnieszka Wójciak

po rozpoznaniu w dniu 21 lutego 2022 r. w Puławach

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa A. M.

przeciwko Zespołowi (...) w L.

o przywrócenie do pracy

I.  oddala powództwo;

II.  nie obciąża powódki kosztami procesu.

UZASADNIENIE

W pozwie z dnia 12 listopada 2020r. skierowanym wobec Zespołu (...) w L. powódka A. M. wnosiła o przywrócenie jej do pracy ze stanu nieczynnego i dopuszczenie jej do pracy w Zespole (...) w L. na poprzednie warunki pracy i płacy.

Pozwany Zespół (...) w L. powództwa nie uznawał i wnosił o jego oddalenie.

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

Powódka A. M. zawarła od 1 września 2008rr. umowę o pracę z Zespołem (...) w L., początkowo na podstawie umowy zawartej na czas określony, potem na czas nieokreślony, a następnie stosunek pracy łączący strony istniał na podstawie mianowania ( k.71,akta osobowe).

Powódka od 2010r. swoją pracę wykonywała w przedszkolu, wchodzącym w skład pozwanego Zespołu, uzyskała stopień awansu zawodowego nauczyciela dyplomowanego ( akta osobowe).

Powódka ukończyła studia licencjackie na kierunku plastyka, wyższe magisterskie na kierunku pedagogika – edukacja początkowa i podyplomowe na kierunku filologia polska ( akta osobowe). W dniu 1 grudnia 2020r. powódka ukończyła studia podyplomowe w zakresie Wspomagania rozwoju, edukacji i rehabilitacji osób ze spektrum autyzmu( k.230).

W pozwanym Zespole od 1989r. zatrudniona jest H. J., która realizowała godziny nauczania przedszkolnego w oddziale przedszkolnym; w dniu 10 lutego 2015r. została dyrektorem S. (...) w R. ( k.409v) i począwszy od roku 2015 składała co roku do dyrektora pozwanego Zespołu wnioski o udzielenie jej urlopu bezpłatnego na okres od 1 września danego roku do 31 sierpnia kolejnego roku - w związku z pełnieniem funkcji dyrektora S. (...) w R., a kolejni dyrektorzy pozwanego udzielali H. J. tego urlopu ( zeznania świadków złożone na piśmie: A. S. (1) k.326-339, H. J. k.348-351, k.400-408). Dyrektorzy pozwanego Zespołu co roku, począwszy od roku 2015, zawierali na okres od 1 września danego roku do 31 sierpnia kolejnego roku umowy o pracę na zastępstwo za H. J., począwszy od 1 września 2017r. umowy te co roku były zawierane z M. S. ( k.390-394).

Od 1 września 2017r. dyrektorem pozwanego Zespołu została M. J. (1) ( k.100).

W roku szkolnym 2019/2020 w Zespole istniały 3 oddziały przedszkolne, powódka swoją pracę wykonywała w oddziale przedszkolnym 3-4 latków, w oddziale 6-latków pracowała J. G. (1) i w oddziale 5-latków pracowała M. S. (1), która była zatrudniona w Zespole na podstawie umowy o pracę na zastępstwo na okres od 1 września 2019r. do 31 sierpnia 2020r. ( zeznania stron słuchanych w trybie art. 299 kpc 01:36:53 nagrania rozprawy z dnia 28.10.2021r., k.64v, akta osobowe). Powódka pracowała w pełnym wymiarze zajęć ( angaż k.73).

Począwszy od roku szkolnego 2017/2018 liczba uczniów w Zespole zmniejszała się, w wyniku rekrutacji dzieci do przedszkola na rok szkolny 2020/2021 ubyło 44 godzin nauczycielskich w przedszkolu w stosunku do poprzedniego roku szkolnego, co spowodowało że liczba oddziałów w przedszkolu musiała się zmniejszyć o 1 oddział, o czym dyrektor pozwanego Zespołu poinformowała w kwietniu powódkę, a nadto podała jej informację, że w innej placówce tj. Zespole (...) w O. jest wakat na stanowisku nauczyciela przedszkola ( zeznania dyrektor pozwanego Zespołu (...) słuchanej w trybie art. 299 kpc 01:36:53 nagrania rozprawy z dnia 28.10.2021, tabela k.94). Powódka nie wyraziła zainteresowania pracą w tej placówce, nie skontaktowała się w tej sprawie z dyrektor Zespołu (...) w O. ( zeznania świadka E. B. (1) 01:20:54 nagrania rozprawy z dnia 28.10.2021). W dniu 28 kwietnia 2020r. dyrektor pozwanego poinformowała powódkę o przydziale jej godzin w wymiarze 3/26 w świetlicy ( notatka służbowa k.111-111v) i wtedy też powódce wręczone zostało pismo, w którym dyrektor pozwanego Zespołu zwracała się do powódki z prośbą o wyrażenie przez nią zgody na przeniesienie jej z dniem 1 września 2020r. na stanowisko nauczyciela przedszkola w Zespole (...) w O., co pozwoliłoby na przeniesienie jej tam do pracy i kontynuowanie zatrudnienia w pełnym wymiarze na czas nieokreślony, a powódka w dniu 5 maja 2020r. nie wyraziła na to zgody ( k.110)

W piśmie z dnia 21 maja 2020r., wręczonym tego dnia powódce, dyrektor pozwanego oświadczyła, że rozwiązuje z powódką stosunek pracy zawarty z mianowania za trzymiesięcznym okresem wypowiedzenia na podstawie art. 20 ust 1 pkt 2 Karty Nauczyciela (tekst jedn. Dz.U.z 2019r., poz. 2215 ze zm), a jako przyczyny podała: zmiany organizacyjne polegające na zmniejszeniu liczby oddziałów w Zespole (...) w L. (...) w L. uniemożliwiające dalsze zatrudnianie powódki w pełnym wymiarze zajęć, natomiast pozostała do realizacji liczba godzin nie pozwala na dalsze zatrudnianie powódki przez mianowanie. Dalej w piśmie podniesiono, że arkusz organizacyjny szkoły został zgodnie z prawem zaopiniowany, a powódce zostało zaproponowane przeniesienie na takie samo stanowisko w (...) w O. z czego nie skorzystała ( k.13, 109, akta osobowe). W piśmie tym zawarte było pouczenie o możliwości odwołania się do sądu od tego wypowiedzenia w terminie 21 dni od doręczenia pisma, a także o możliwości złożenia pisemnego wniosku o przeniesienie w stan nieczynny w terminie 30 dni od dnia doręczenia wypowiedzenia stosunku pracy. Powódka nie złożyła odwołania do sądu od wręczonego jej wypowiedzenia stosunku pracy ( bezsporne).

W dniu 29 maja 2020r organ prowadzący zatwierdził przygotowany przez dyrektor pozwanego, zaopiniowany uprzednio, projekt arkusza organizacji roku szkolnego 2020/2021, w którym przewidziano, że powódka będzie realizowała zajęcia w świetlicy w wymiarze 3/26 ( k.119-147). W tym zatwierdzonym arkuszu organizacji roku szkolnego 2020/2021 godziny pracy w przedszkolu przydzielono: J. G. (1) w wymiarze 22 godzin i H. J. w wymiarze 24,5 godzin, zaś L. K. miała przydzielone zajęcia rewalidacyjne, korekcyjno-kompensacyjne, a A. S. (2) miała przydzielone obowiązki nauczyciela wspomagającego w wymiarze 20 godzin.

W piśmie z dnia 1 czerwca 2020r. powódka złożyła wniosek do dyrektor pozwanego Zespołu o przeniesienie jej na podstawie art. 20 ust 5 Karty Nauczyciela w stan nieczynny ( k.14,akta osobowe). Pismem z dnia 9 czerwca 2020r. dyrektor pozwanego Zespołu poinformowała powódkę, że stosownie do art. 20 ust 1 pkt 2 Karty Nauczyciela, w związku ze złożonym przez nią wnioskiem o przeniesienie w stan nieczynny, z dniem 1 września 2020r. przenosi powódkę w stan nieczynny ( k.15,akta osobowe).

W piśmie z dnia 25 sierpnia 2020r. skierowanym do dyrektor pozwanego Zespołu powódka oświadczyła, że w wyniku przeprowadzonych konsultacji prawnych wycofuje złożony przez siebie wniosek o przeniesienie jej w stan nieczynny i jednocześnie wyraża zgodę na przeniesienie jej do wykonywania pracy w charakterze nauczyciela przedszkola w Zespole (...) w O. ( k.23, akta osobowe). W kolejnym piśmie z dnia 27 sierpnia 2020r. powódka oświadczyła, że w związku z brakiem możliwości przeniesienia jej do wykonywania pracy w charakterze nauczyciela przedszkola w Zespole (...) w O. podtrzymuje swój wniosek o przeniesienie jej w stan nieczynny oraz wyraża zgodę na ewentualne ograniczenie jej zatrudnienia oraz skierowanie do pracy na czas określony ( k24).

W dniu 31 sierpnia 2020r. H. J. złożyła kolejne pismo do dyrektor pozwanego Zespołu o udzielenie jej urlopu bezpłatnego na okres od 1 września 2020r. do 31 sierpnia 2021r. w związku z pełnieniem funkcji dyrektora S. (...) w R., a dyrektor pozwanego tego dnia udzieliła H. J. tego urlopu ( k.101, 101v, 399-388v). Również tego dnia zawarta została pomiędzy dyrektor pozwanego Zespołu a M. S. umowa o pracę na zastępstwo – na podstawie art. 10 ust7 Karty Nauczyciela na okres od 1 września 2020r. do 31 sierpnia 2021r. (k.102, 390, zeznania świadka M. S. złożone na piśmie k.341-347). M.S. rozpoczęła faktycznie wykonywanie pracy jako nauczyciel przedszkola od 1 września 2020r. ( bezsporne).

Aneksem do arkusza organizacji roku szkolnego 2020/2021, zatwierdzonym 5 października 2020r., godziny pracy w przedszkolu przydzielono: J. G. (1) w wymiarze 24 godzin i M. S. w wymiarze 24,5 godzin, której także przydzielono zajęcia rewalidacyjne i doradztwo zawodowe – łącznie w wymiarze 29,06 godzin, zaś Z. K. (1), która w arkuszu organizacyjnym zatwierdzonym przez organ prowadzący w dniu 29 maja 2020r. miała przydzielone zajęcia rewalidacyjne, zajęcia korekcyjno- kompensacyjne została przeniesiona na okres 1 roku na stanowisko nauczyciela współorganizującego proces kształcenia w grupie 5 i 6 latków- praca z dzieckiem autystycznym do czasu powrotu z urlopu macierzyńskiego, rodzicielskiego i wypoczynkowego tj. do 13 lipca 2021r. A. S. (2), zaś godziny pierwotnego etatu Z. K. zostały rozdysponowane pomiędzy nauczycieli posiadających kwalifikacje z zakresu pomocy psychologiczno-pedagogicznej i rewalidacji ( k.116-118v, zeznania dyrektor pozwanego M. J. słuchanej w trybie art. 299 kpc, arkusz organizacji roku szkolnego k.149- 183, koperta k. 148,185, zeznania świadka J. G. (1) złożone na piśmie k.317-325). W arkuszu tym wpisano, że powódka w okresie od 1 września 2020r. do 28 lutego 2021r. znajduje się w stanie nieczynnym ( angaż k.72).

Powódka w piśmie skierowanym do dyrektor pozwanego Zespołu, które wpłynęło w dniu 11 września 2020r., złożyła wniosek o przywrócenie jej do pracy ze stanu nieczynnego, ewentualnie zatrudnienie jej na czas określony na czas stanu nieczynnego ( k.32-33). Dyrektor pozwanego w piśmie z dnia 25 września 2020r. odpowiedziała powódce na jej wniosek z 11 września 2020r. i poinformowała ją, że zgodnie z treścią art.20 ust 7 Karty Nauczyciela nie powstała możliwość powrotu powódki ze stanu nieczynnego, bo wolne godziny które zostały przydzielone innemu nauczycielowi były godzinami tylko na zastępstwo, a zatem nie pozwalały na kontynuacje zatrudnienia powódki na czas nieokreślony ( k.55-56).

Dyrektor pozwanego Zespołu we wrześniu 2020r. zwróciła się do Burmistrza R.o wydłużenie pracy (...) w L., ale jej wniosek nie uzyskał akceptacji ( k114-115).

W dniu 15 września 2020r. zawarta była umowa pomiędzy pozwanym Zespołem, a Powiatowym Urzędem Pracy w R. o zorganizowanie stażu dla bezrobotnego współfinasowana ze środków Unii Europejskiej i w ramach tej umowy w okresie od 17.09.20 do 16.03.21 staż na stanowisku asystenta nauczyciela przedszkola odbywała M. P., a w dniu 17 marca 2021r. zawarta została z nią umowa o pracę na okres do 30.06.2021r. na stanowisku pomocy nauczyciela przedszkola ( k.375-384).

Powyższy stan faktyczny sąd ustalił przede wszystkim w oparciu o dokumenty złożone do akt sprawy przez strony, a konkretnie wskazane wyżej, w szczególności o arkusz organizacji roku szkolnego 2020/2021 i aneks do tego arkusza, wnioski o urlop bezpłatny H. J. i decyzje dyrektora pozwanego Zespołu co do udzielenia urlopu bezpłatnego, umowy o pracę zawarte z M.S. oraz akta osobowe powódki. Dokumenty te złożone do akt sprawy, a wskazane przez sąd w ustaleniach, nie były kwestionowane przez żadną ze stron, w szczególności przez powódkę, co do ich prawdziwości i autentyczności, a więc zasługują na uznanie ich za wiarygodne; natomiast dokumenty złożone do akt sprawy, a niewymienione powyżej, nie były brane pod uwagę przez sąd jako że nie miały one znaczenia dla istoty sprawy.

Sąd obdarzył wiarą zeznania przesłuchanych w sprawie świadków: Z. K. (1), J. G. (2), A. S. (1), M. S., E. B. (1) i H. J., ale tylko w zakresie, w którym świadkowie ci przedstawiali fakty mające znaczenie dla rozstrzygnięcia sprawy, jako że co do zasady świadkowie zeznają tylko co do faktów, a nie co do ich oceny. Fakty zaś, które mają być udowodnione za pomocą zeznań świadków, muszą mieć znaczenie dla rozstrzygnięcia sporu. Sąd, mając na uwadze powyższe, w szczególności dał wiarę zeznaniom świadka H. J. – co do faktów, jako że jej zeznania są zgodne z dokumentami złożonym do akt sprawy, a nadto korespondują z zeznaniami świadka E. B. i M. S. oraz z zeznaniami dyrektor pozwanego M. J.. Zeznania świadka E. B. także należy obdarzyć walorem wiarygodności, bo są one zgodne z zeznaniami świadka H. J.. Zeznania świadków L. K. i J. G. (2), a także M. S. – co do faktów istotnych dla sprawy, znajdują potwierdzenie w dokumentach złożonych do akt sprawy, w szczególności w arkuszach organizacji roku szkolnego, a więc zasługują na obdarzenie ich wiarą. Także i zeznania świadka M. S., jako że zgodne są z dokumentami złożonymi do akt sprawy, to zasługują na obdarzenie ich wiarą. Zeznania dyrektor pozwanego Zespołu (...) słuchanej w trybie art. 299 kpc zgodne są z dokumentami złożonymi do akt sprawy, a także zeznaniami świadków, w szczególności: H. J., M.S. i E. B., a więc zasługują na obdarzenie ich walorem wiarygodności. Zeznania zaś powódki słuchanej w trybie art. 299 kpc, także nie są sprzeczne z dokumentami złożonymi do akt sprawy, które mają znaczenie dla meritum sprawy tj. możliwości przywrócenia powódki do pracy w stanie nieczynnym; pozostałe zaś okoliczności przedstawiane przez powódkę, ale nie dotyczące tej okoliczności, nie mają znaczenia dla sprawy i nie zostały ocenione przez sąd. Zatem tylko zeznania powódki co do faktów istotnych dla meritum sprawy należy obdarzyć wiarą.

Zeznania świadka złożone na piśmie: I. K. (1) ( k.290-254), I. K. (2) (k.295-299), M. C. ( k.309-316) nic nie wniosły do sprawy i nie zostały poddane analizie przez sąd.

Sąd Rejonowy zważył co następuje:

Żądanie powódki przywrócenie jej do pracy ze stanu nieczynnego i dopuszczenie jej do pracy w Zespole (...) w L. na poprzednie warunki pracy i płacy nie zasługuje na uwzględnienie.

Poza sporem jest, że dyrektor pozwanego Zespołu (...) w L. złożyła w dniu 21 maja 2020r. wobec powódki oświadczenie woli o rozwiązaniu z nią stosunku pracy zawartego z mianowania za trzymiesięcznym okresem wypowiedzenia na podstawie art. 20 ust 1 pkt 2 Karty Nauczyciela (tekst jedn. Dz.U.z 2019r., poz. 2215 ze zm), podając jako przyczynę swojej decyzji zmiany organizacyjne polegające na zmniejszeniu liczby oddziałów w Zespole (...) w L. (...) w L. uniemożliwiające dalsze zatrudnianie powódki w pełnym wymiarze zajęć, natomiast pozostała do realizacji liczba godzin nie pozwala na dalsze zatrudnianie powódki przez mianowanie. Powódka nie złożyła odwołania do sądu od wręczonego jej wypowiedzenia stosunku pracy, a zatem sąd w toku niniejszego procesu nie może badać zasadności i zgodności z prawem złożonego przez dyrektor pozwanego Zespołu tegoż oświadczenia woli, a w szczególności nie może badać i oceniać, czy decyzja dyrektor pozwanego o nieprzydzieleniu powódce na rok szkolny 2020/2021 godzin wychowania przedszkolnego, a przydzieleniu ich J. G. i H. J. była prawidłowa i zgodna z przepisami. Zresztą wobec tego, że powódka w dniu 1 czerwca 2020r. złożyła wniosek do dyrektor pozwanego Zespołu o przeniesienie jej na podstawie art. 20 ust 5 Karty Nauczyciela w stan nieczynny, a dyrektor pozwanego Zespołu z dniem 1 września 2020r. przeniosła ją w stan nieczynny, to w takiej sytuacji i zgodnie z art. 20 ust 5c Karty Nauczyciela, wypowiedzenie to stało się bezskuteczne. Powódka więc w okresie od 1 września 2020r. do 28 lutego 2021r. przebywała w stanie nieczynnym, po czym stosunek pracy łączący strony wygasł.

Zgodnie z ust 7 art. 20 Karty Nauczyciela, dyrektor szkoły ma obowiązek przywrócenia do pracy w pierwszej kolejności nauczyciela pozostającego w stanie nieczynnym w razie powstania możliwości podjęcia przez nauczyciela pracy w pełnym wymiarze zajęć na czas nieokreślony lub na okres, na który została zawarta umowa, w tej samej szkole, na tym samym lub innym stanowisku, pod warunkiem posiadania przez nauczyciela wymaganych kwalifikacji.

Należy w tym miejscu podnieść, ze powódka w momencie wręczania jej pisma o wypowiedzeniu stosunku pracy, jak i w momencie przejścia w stan nieczynny, miała kwalifikacje wyłącznie do prowadzenia zajęć z wychowania przyszkolnego, a dopiero w dniu 1 grudnia 2020r. powódka ukończyła studia podyplomowe w zakresie Wspomagania rozwoju, edukacji i rehabilitacji osób ze spektrum autyzmu, co dawałoby jej możliwości prowadzenia ewentualnie innych zajęć w Zespole. Z zebranego w sprawie materiału nie wynika, iżby powstała możliwość, jeżeli chodzi o organizację zajęć w Zespole w roku szkolnym 2020/2021, w okresie pomiędzy 1 września 2020r do 28 lutego 2021r., aby powódka mogła podjąć pracę w pozwanym Zespole w pełnym wymiarze zajęć, na czas nieokreślony. Poza sporem jest, że w momencie zatwierdzania w dniu 29 maja 2020r. arkusza organizacji roku szkolnego 2020/2021, istniejące w Zespole godziny wychowania przedszkolnego przydzielone były J. G. (1) w wymiarze 22 godzin i H. J. w wymiarze 24,5 godzin, a dla powódki nie przewidziano żadnej godziny wychowania przedszkolnego, tylko 3 godziny świetlicy. Taki przydział godzin dla powódki spowodował właśnie, że dyrektor pozwanego na mocy art. 20 ust 1 Karty Nauczyciela złożyła wobec niej oświadczenie o wypowiedzeniu jej stosunku pracy, od którego to wypowiedzenia powódka nie odwołała się do sądu, tym samym nie kwestionowała wtedy zasadności i zgodności z prawem dokonania przez dyrektor pozwanego takiego przydziału godzin w arkuszu organizacji roku szkolnego, a w szczególności nie kwestionowała, iż dla H. J. dyrektor przewidziała godziny wychowania przedszkolnego. Natomiast w aneksie do arkusza organizacji roku szkolnego 2020/2021, zatwierdzonym 5 października 2020r., godziny pracy w przedszkolu nie uległy istotnemu zwiększeniu i przydzielono je, tak jak w poprzednim arkuszu J. G. (1) w wymiarze 24 godzin i przydzielono godziny uprzednio przypisane H. J. M. S. w wymiarze 24,5 godzin, zaś dla H. J. nie przewidziano już wymiaru godzin i przy jej nazwisku wpisano „etat 0, urlop bezpłatny”. Faktem jest, że H. J., w związku z pełnieniem przez nią funkcji dyrektora S. (...) w R., począwszy od lutego 2015 r. faktycznie pracy w pozwanym Zespole nie wykonuje, bo co roku składa pisma do dyrektora pozwanego Zespołu o udzielenie jej urlopu bezpłatnego na okres od 1 września danego roku do 31 sierpnia kolejnego roku, a dyrektorzy pozwanego udzielali jej co roku na kolejny rok szkolny tego urlopu i także w dniu 31 sierpnia 2020r. złożyła ona kolejne pismo do dyrektor pozwanego Zespołu z wnioskiem o udzielenie jej urlopu bezpłatnego na okres od 1 września 2020r. do 31 sierpnia 2021r., a dyrektor pozwanego tego dnia udzieliła H. J. tego urlopu. Udzielenie urlopu bezpłatnego H. J. spowodowało oczywiście w tym dniu, że zaistniała potrzeba, aby godziny wychowania przedszkolnego przewidziane w zatwierdzonym arkuszu organizacji roku szkolnego dla niej przydzielić w zastępstwie innemu nauczycielowi i dyrektor pozwanego Zespołu w dniu 31 sierpnia 2020r. zawarła umowę o pracę na zastępstwo z M. S.– na podstawie art. 10 ust7 Karty Nauczyciela na okres od 1 września 2020r. do 31 sierpnia 2021r. Natomiast jeżeli chodzi o powódkę, to w tym czasie aktualna pozostawała decyzja dyrektor pozwanego Zespołu przenosząca powódkę, zgodnie z jej wnioskiem, od 1 września 2020r. do 28 lutego 2021r. w stan nieczynny. Wprawdzie powódka w piśmie z dnia 25 sierpnia 2020r. skierowanym do dyrektor pozwanego Zespołu oświadczyła, że wycofuje złożony przez siebie wniosek o przeniesienie jej w stan nieczynny i jednocześnie wyraża zgodę na przeniesienie jej do wykonywania pracy w charakterze nauczyciela przedszkola w Zespole (...) w O., ale już w kolejnym piśmie z dnia 27 sierpnia 2020r. oświadczyła, że w związku z brakiem możliwości przeniesienia jej do wykonywania pracy w charakterze nauczyciela przedszkola w Zespole (...) w O., podtrzymuje swój wniosek o przeniesienie jej w stan nieczynny oraz wyraża zgodę na ewentualne ograniczenie jej zatrudnienia oraz skierowanie do pracy na czas określony. Zatem w momencie podejmowania przez dyrektor decyzji o zawarciu umowy na zastępstwo za H. J., dla stron przedmiotowego stosunku pracy aktualnym było, że powódka od 1 września 2020r.do 28 lutego 2021r. będzie znajdowała się w stanie nieczynnym.

Jak już wyżej podniesiono, z art 20 ust 7 Karty Nauczyciela wynika obowiązek dyrektora przywrócenia do pracy nauczyciela przebywającego w stanie nieczynnym wyłącznie wtedy gdy możliwe jest kontynuowanie jego zatrudnienia w pełnym wymiarze na czas nieokreślony lub na czas okres, na który została zawarta umowa. Tymczasem „wolne” godziny wychowania przedszkolnego, które pojawiły się w dniu 31 sierpnia 2020r., bo wtedy H. J. zdecydowała, że ma wolę dalszego przebywania na urlopie bezpłatnym, przydzielone M.S. od 1 września 2020r. były godzinami tylko na zastępstwo za H. J. i to na czas określony, bo tylko do 31 sierpnia 2021r., a zatem nie pozwalały na kontynuację pracy powódki w tym Zespole na czas nieokreślony, a jedynie do dnia 31 sierpnia 2021r. Oczywiście prawdopodobnym jest, że H. J. również i w kolejnych latach składałaby do dyrektor pozwanego Zespołu wnioski o urlop bezpłatny na kolejny rok szkolny, a wtedy znowu byłyby godziny wolne, ale przecież powrót H. J. do pracy w Zespole z urlopu bezpłatnego mógł też nastąpić w każdym czasie.

Zatem stwierdzić należy, że w ustalonych okolicznościach sprawy, po stronie pozwanego Zespołu nie powstał obowiązek wynikający z art. 20 ust 7 Karty Nauczyciela, aby przywrócić powódkę, pozostającą w stanie nieczynnym, do pracy w pozwanym Zespole , zgodnie z jej kwalifikacjami.

Należy wskazać, że zgodnie z ust 8. tegoż przepisu, w wypadkach podyktowanych koniecznością realizacji programu nauczania w tej samej lub w innej szkole nauczyciel pozostający w stanie nieczynnym może, na swój wniosek lub na wniosek dyrektora szkoły, podjąć pracę zgodnie z wymaganymi kwalifikacjami w niepełnym lub w pełnym wymiarze zajęć, jednak na okres nie dłuższy niż okres stanu nieczynnego. Zatem dyrektor pozwanego Zespołu mogła zaproponować te godziny za H. J. na podstawie art. 20 ust. 8 Karty Nauczyciela powódce, bo ta w kolejnym piśmie z dnia 27 sierpnia 2020r. oświadczyła, że wyraża zgodę na skierowanie do pracy na czas określony; jednakże dyrektor pozwanego Zespołu nie miała takiego obowiązku. Zresztą zgodnie z brzemieniem tego przepisu, okresem na jaki ta umowa mogłaby być zawarta był tylko okres stanu nieczynnego, a potem ewentualnie strony mogłyby zawrzeć umowę o prace na nowych zasadach, ale- jak wyżej podniesiono, dyrektor pozwanego Zespołu nie miała jednak takiego obowiązku.

Wobec tego sąd orzekł jak w sentencji.

O kosztach procesu Sąd orzekł w oparciu o przepis art. 102 kpc, który to przepis ustanawia zasadę słuszności, będącą odstępstwem od zasady odpowiedzialności za wynik procesu. Do okoliczności branych pod uwagę przez sąd, przy ocenie przesłanek zastosowania dyspozycji omawianego przepisu, zaliczyć można nie tylko te związane z samym przebiegiem postępowania, ale również dotyczące stanu majątkowego i sytuacji życiowej strony. Za trafny należy uznać pogląd, iż sama sytuacja ekonomiczna strony przegrywającej, nawet tak niekorzystna, że strona bez uszczerbku dla utrzymania własnego i członków rodziny nie byłaby w stanie ponieść kosztów, nie stanowi podstawy zwolnienia - na podstawie art. 102 k.p.c. - od obowiązku zwrotu kosztów przeciwnikowi, chyba że na rzecz tej strony przemawiają dalsze szczególne okoliczności, które same mogłyby być niewystarczające, lecz łącznie z trudną sytuacją ekonomiczną wyczerpują znamiona wypadku szczególnie uzasadnionego. Taka właśnie sytuacja zaistniała w okolicznościach niniejszej sprawy. Powódka decydując się na dochodzenie swoich praw na drodze sądowej, niewątpliwie była subiektywnie przekonana o zasadności swego roszczenia i obciążanie jej kosztami procesu stanowiłoby dla niej znaczną dolegliwość.