sygn. akt I C 2554/21
5 stycznia 2022 roku
Sąd Rejonowy dla miasta stołecznego Warszawy w Warszawie w I Wydziale Cywilnym w składzie:
Przewodniczący: asesor sądowy Mateusz Janicki
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym 5 stycznia 2022 roku w W.
sprawy z powództwa (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W.
przeciwko (...) spółce z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W.
o pozbawienie tytułu wykonawczego wykonalności
oddala powództwo jako oczywiście bezzasadne.
Powód w datowanej na 6 lipca 2021 r. skardze na czynności komornika „z ostrożności procesowej” wniósł „roszczenie przeciwegzekucyjne w związku z wydaniem nakazu zapłaty (tytułu wykonawczego na podstawie nieprawdziwych danych zawartych we wniosku do (...), w części dotyczącej czasu trwania umowy, nienależytego jej wykonania i niewykonania zaleceń dłużnika w zakresie sposobu rozliczenia za wykonaną część umowy a przez to nadmierne obciążenie dłużnika i nadmierne wzbogacenie wierzyciela”, w kolejnych punktach podniósł szereg zarzutów dotyczących, uogólniając, niezasadności wydania nakazu zapłaty w elektronicznym postępowaniu upominawczym i nieprawidłowości jego doręczenia. Wniósł o „przekazanie sprawy przeciwegzekucyjnej właściwemu sądowi do rozpoznania w razie stwierdzenia, że zakres wniosku przekracza skargę na czynności komornika” (k. 4-6).
Powód został wezwany do wypowiedzenia się, czy rzeczywiście wnosi powództwo o pozbawienie wykonalności nakazu zapłaty wydanego w elektronicznym postępowniu upominawczym, zaopatrzonego w klauzulę wykonalności, czy też jego celem jest zaskarżenie samego nakazu (co powinien uczynić sprzeciwem wniesionym do sądu, który wydał nakaz) albo zaskarżenie postanowienia o nadaniu klauzuli wykonalności (co powinien uczynić zażaleniem wniesionym do sądu, który nadał klauzulę wykonalności) – w terminie 7 dni pod rygorem uznania, zgodnie z treścią złożonego pisma, że wnosi powództwo przeciwegzekucyjne uzasadnione błędną oceną dowodów przez sąd, który wydał nakaz zapłaty, wydaniem tego nakazu mimo braku podstaw do jego wydania, błędnym jego doręczeniem i w konsekwencji niezasadnym nadaniem temu nakazowi klauzuli wykonalności (k. 28).
Powód nie odpowiedział na doręczoną mu 6 grudnia 2021 r. korespondencję (k. 29).
Zgodnie z art. 840 § 1 pkt 2 k.p.c. dłużnik może w drodze powództwa żądać pozbawienia tytułu wykonawczego wykonalności, jeżeli po powstaniu tytułu egzekucyjnego (lub po zamknięciu rozprawy) nastąpiło zdarzenie, wskutek którego zobowiązanie wygasło albo nie może być egzekwowane. W przypadku tytułów wykonawczych będących orzeczeniami sądowymi wyłączone są inne podstawy powództwa opozycyjnego (por. art. 840 § 1 pkt 1 k.p.c.), a to z uwagi na ochronę prawomocności orzeczeń (art. 363 § 1 k.p.c.), bowiem prawo przewiduje ściśle określone środki prawne mające na celu podważanie orzeczeń, z którymi strony się nie zgadzają. Procedura sądowa jest oparta na założeniu niekonkurowania środków prawnych, co oznacza, że możliwe jest zwalczanie danego konkretnego uchybienia wyłącznie jednym, przewidzianym w tym celu przez prawodawcę, środkiem.
Przenosząc to na grunt niniejszej sprawy, wyłącznym środkiem, który przewiduje prawo, a przeznaczonym do kwestionowania trafności (zasadności wydania) nakazu zapłaty w elektronicznym postępowaniu upominawczym jest sprzeciw od nakazu zapłaty (art. 505 § 1 k.p.c. w zw. z art. 50528 § 1 k.p.c.), z kolei wyłącznym środkiem do kwestionowania zasadności nadania klauzuli wykonalności jest zażalenie (jeśli klauzulę nadał sąd) albo skarga na postanowienie referendarza sądowego (jeśli nadał ją referendarz).
Z kolei powództwo przeciwegzekucyjne służy „modyfikacji” prawomocnych orzeczeń z powodu nowych, zaistniałych już po wydaniu tych orzeczeń, okoliczności. Powództwem przeciwegzekucyjnym nie można podważać trafności decyzji sądów lub referendarzy sądowych, do czego dążył powód.
R., już z samej treści pozwu wynika oczywista bezzasadność powództwa, co pozwala na podstawie art. 1911 § 3 k.p.c. oddalić powództwo bez doręczania pozwanemu odpisu pozwu, bez wzywania do usunięcia braków formalnych i fiskalnych. Ma to dla powoda o tyle korzystny skutek, że nie zostanie obciążony kosztami zastępstwa procesowego pozwanego, które musiałby ponieść, gdyby sąd oddalił powództwo po zajęciu przez pełnomocnika pozwanego stanowiska.
W., 5 stycznia 2022 roku asesor sądowy Mateusz Janicki
Z. ądzenia:
1. zakreślić sprawę w repertorium C;
2. odpis wyroku z uzasadnieniem doręczyć tylko powodowi z pouczeniem, że w terminie 2 tygodni może wnieść apelację do Sądu Okręgowego w Warszawie za pośrednictwem Sądu Rejonowego dla m. st. Warszawy w Warszawie;
3. akta przedłożyć z wpływem lub za miesiąc z potwierdzeniem doręczenia.
W., 5 stycznia 2022 roku asesor sądowy Mateusz Janicki