Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 7 listopada 2022 r.

Sąd Okręgowy w Warszawie XXIII Wydział Gospodarczy Odwoławczy i Zamówień Publicznych w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 17 października 2022 r. w Warszawie

na rozprawie

sprawy w postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego

z udziałem:

zamawiającego B. Centrum Onkologii im. M. S.-C. w B.

ze skargi (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w Ł.

od wyroku Krajowej Izby Odwoławczej w Warszawie

z dnia 15 lipca 2022 r., sygn. akt KIO 1693/22

I.  oddala skargę;

II.  zasądza od (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w Ł. na rzecz B. Centrum Onkologii im. M. S.-C. w B. 7 500 zł (siedem tysięcy pięćset złotych) tytułem kosztów postępowania skargowego;

sędzia Andrzej Kubica

UZASADNIENIE

B. Centrum Onkologii im. M. C. w B. (Zamawiający), ogłosiło w trybie z wolnej ręki wybór wykonawcy w postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego pn. Usługa sporządzania i dostawy całodziennych posiłków szpitalnych oraz odbioru odpadów pokonsumpcyjnych. Postępowanie prowadzono na podstawie przepisów ustawy z dnia 11 września 2019 r. - Prawo zamówień publicznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1129 ze zm.), dalej „ustawa Pzp”. Ogłoszenie o udzieleniu zamówienia zostało opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej w dniu 15 czerwca 2022 r. pod numerem 2022/S 114-322110.

W dniu 24 czerwca 2022 r. wykonawca (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w Ł. (Odwołujący), wniósł odwołanie, zarzucając Zamawiającemu naruszenie art. 214 ust. 1 pkt 5 w zw. z art. 359 pkt 1 w zw. z art. 16 pkt 1 Pzp przez wszczęcie postępowania o udzielenie zamówienia publicznego w trybie z wolnej ręki, w sytuacji gdy: a) wskazana przez Zamawiającego przyczyna leżała po stronie Zamawiającego oraz mógł on ją przewidzieć; b) umowa została zawarta na okres od 6 do 12 miesięcy, a więc znacznie przekraczający czas potrzebny do przeprowadzenia postępowania w trybie konkurencyjnym; c) nie istniała konieczność natychmiastowego wykonania zamówienia i Zamawiający miał możliwość udzielenia zamówienia w trybie konkurencyjnym.

Odwołujący wniósł o uwzględnienie odwołania w całości i unieważnienie umowy zawartej w dniu 9 czerwca 2022 r. w trybie z wolnej ręki z wykonawcą (...) spółka jawna w zakresie zobowiązań niewykonanych i nałożenie kary finansowej; ewentualnie o orzeczenie o skróceniu okresu obowiązywania umowy zawartej w dniu 9 czerwca 2022 r. w trybie z wolnej ręki z wykonawcą (...) spółka jawna.

Do postępowania odwoławczego w ustawowym terminie nie przystąpił żaden wykonawca.

Zamawiający pismem z dnia 8 lipca 2022 r. złożył odpowiedź na odwołanie, wnosząc o jego odrzucenie, ewentualnie oddalenie odwołania w całości.

W wyroku z dnia 15 lipca 2022 r. Krajowa Izba Odwoławcza oddaliła odwołanie oraz obciążyła odwołującego kosztami postępowania odwoławczego.

W uzasadnieniu powyższego rozstrzygnięcia Izba w pierwszej kolejności wskazała, że nie zaszły przesłanki do odrzucenia odwołania, o których stanowi art. 528 pkt 2 ustawy Pzp. Dodała, że pomimo braku zaproszenia do negocjacji Odwołującego, okoliczność ta nie stanowi negatywnej przesłanki o charakterze formalnym, uniemożliwiającej takiemu wykonawcy wniesienie odwołania. Wobec powyższego wniosek o odrzucenie odwołania został przez Izbę oddalony.

W ocenie Izby Odwołującemu przysługiwało też prawo do skorzystania ze środka ochrony prawnej, gdyż wypełniono materialnoprawną przesłankę interesu w uzyskaniu zamówienia, określoną w art. 505 ust. 1 ustawy Pzp, kwalifikowaną możliwością poniesienia szkody.

Izba, uwzględniając zgromadzony w sprawie materiał dowodowy, w szczególności zakres zarzutów podniesionych w odwołaniu, doszła do przekonania, iż w niniejszym postępowaniu nie doszło do naruszenia przez Zamawiającego przepisów ustawy, które miało wpływ lub może mieć istotny wpływ na wynik postępowania o udzielenie zamówienia, a tym samym, na podstawie art. 554 ust. 1 ustawy Pzp, rozpoznawane odwołanie zasługiwało na oddalenie.

Przywołując treść art. 214 ust. 1 pkt 5 ustawy Pzp Izba wskazała, że katalog przesłanek zawartych w tym przepisie tworzą: wyjątkowość sytuacji, brak wpływu zamawiającego na jej zaistnienie (sytuacja nie wynikająca z przyczyn leżących po stronie zamawiającego), niemożność przewidzenia tej sytuacji przez zamawiającego, konieczność natychmiastowego wykonania zamówienia oraz brak możliwości zachowania terminów określonych dla innych trybów udzielenia zamówienia. Przesłanki te muszą być spełnione łącznie, co oznacza, że brak ziszczenia choćby jednej z nich wyłącza możliwość udzielenia zamówienia w trybie z wolnej ręki.

Odnosząc się kolejno do wymienionych przesłanek Izba wskazała, że w okolicznościach sprawy zaistniała sytuacja o wyjątkowym charakterze. Izba zważyła, że Zamawiający znalazł się w sytuacji wyjątkowej, gdyż Odwołujący wypowiedział umowę ze skutkiem na dzień 12 czerwca 2022 r. składając przedmiotowe oświadczenie o wypowiedzeniu umowy w dniu 25 maja 2022 r. (doręczone w dniu 27 maja 2022 r.) zatem, w 16-tym dniu kalendarzowym (a w 10-tym dniu roboczym). Izba podkreśliła przy tym, że przedmiotem zamówienia jest usługa żywienia pacjentów szpitala onkologicznego zatem niewątpliwie jest to usługa newralgiczna, szczególnego rodzaju, gdzie niemożliwa jest jakakolwiek przerwa w świadczeniu tejże usługi. Izba podzieliła stanowisko zamawiającego oparte na opinii specjalistów dietetyków i lekarzy, że żywienie jest elementem procesu terapeutycznego pacjentów.

W ocenie składu orzekającego Izby, przyczyny tego stanu rzeczy nie leżały po stronie Zamawiającego. Izba przedstawiając stanowiska stron wyrażone w przesyłanej pomiędzy nimi korespondencji oraz materiał dowodowy zgromadzony w sprawie wskazała, że Zamawiający nie odmawiał zmiany wysokości wynagrodzenia wykonawcy, a jedynie domagał się rzetelnego uzasadnienia wysokości żądanej przez wykonawcę nowej stawki w związku ze zmianą minimalnego wynagrodzenia. Zamawiający nie odmawiał też prośbom dotyczącym spotkań i negocjacji. Na każdą prośbę odpowiadał niezwłocznie. Nie można tym samym w ocenie Izby czynić było zarzutu Zamawiającemu, że przyczyna, jaką było wypowiedzenie umowy przez wykonawcę, leżała po stronie Zamawiającego. Niezasadnie więc wskazywał Odwołujący, że to Zamawiający był podmiotem odpowiedzialnym za zaistniałą sytuację.

Izba nie podzieliła również argumentacji Odwołującego w zakresie terminu obowiązywania umowy wskazując za zamawiającym, że w tym konkretnym przypadku, biorąc pod uwagę okoliczności sprawy, charakter zamówienia, dobro pacjentów zamawiający nie mógł sobie pozwolić na powtórzenie procedury wyłonienia wykonawcy zaproszonego do negocjacji, z uwagi na presję upływającego czasu do dnia, w którym Odwołujący (zgodnie z oświadczeniem o wypowiedzeniu) odstąpiłby od świadczenia usługi żywienia pacjentów.

Izba zaznaczyła, że dostrzega, iż okres 8 miesięcy na jaki została zawarta umowa z wykonawcą (...) spółką jawną przekracza czas jaki był wskazywany przez Odwołującego na przeprowadzenie postępowania w trybie konkurencyjnym, zgodnie z danymi podawanymi w Sprawozdaniach Prezesa UZP za lata 2018, 2019 i 2020 r. Niemniej uwzględniając wagę przedmiotu zamówienia, zachowanie Odwołującego oraz realia rynkowe, gdzie po pierwsze na wysłane zapytania ofertowe odpowiedzi udzieliło tylko dwóch wykonawców, po drugie wykonawca (...) spółka jawna nie zgodził się nawet na 6-miesięczny okres wykonywania umowy, a po trzecie zgodnie z oświadczeniem Zamawiającego (czemu Odwołujący nie zaprzeczył) Odwołujący był jedynym podmiotem na obszarze, w którym funkcjonuje Zamawiający, który świadczył usługi, tak specjalistyczne, będące przedmiotem zamówienia, nie sposób twierdzić, że doszło do naruszenia art. 214 ust. 1 pkt 5 ustawy Pzp.

Izba dokonała kwalifikacji prawnej w konkretnym stanie faktycznym z wszechstronnym rozważeniem okoliczności sprawy. Okolicznościami mającymi znaczenie dla ewentualnego stwierdzenia naruszenia z art. 214 ust. 1 pkt 5 ustawy Pzp, są wszelkie powyższe czynniki, w tym zakres zamówienia, jaki zamawiający ustalił dla postępowania z wolnej ręki. W przypadku świadczenia usług żywieniowych dla pacjentów onkologicznych, świadczenie to winno było być nieprzerwane ze względu na zagrożenie zdrowia i życia.

W ocenie Izby w przedmiotowej sprawie wymagane było natychmiastowe wykonanie zamówienia z uwagi na charakter i wagę przedmiotu zamówienia. Niewątpliwie natychmiastowe wykonanie zamówienia leżało w interesie publicznym, gdyż wiązało się z wystąpieniem zagrożenia życia i zdrowia pacjentów.

W ocenie Izby zamawiający nie naruszył art. 214 ust. 1 pkt 5 ustawy Pzp, a tym samym nie doszło na naruszenia pozostałych przepisów wskazanych w odwołaniu.

O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono stosownie do wyniku na podstawie
art. 575 ustawy Pzp oraz w oparciu o przepisy rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 2020 r. w sprawie szczegółowych rodzajów kosztów postępowania odwoławczego, ich rozliczania oraz wysokości i sposobu pobierania wpisu od odwołania
(Dz. U. z 2020 r. poz. 2437).

Skargę na powyższe orzeczenie wywiódł odwołujący (...) sp. z o.o. (skarżący) zaskarżając je w całości i zarzucając mu:

naruszenie przepisów postępowania, tj.

1.  art. 554 ust. 1 pkt 1 Pzp. w zw. z art. 513 pkt 1 Pzp przez jego błędne niezastosowanie i oddalenie odwołania,

naruszenie przepisu prawa materialnego, tj.

2.  art. 214 ust. 1 pkt 5 Pzp poprzez jego błędne zastosowanie i uznanie, że:

a.  rozwiązanie umowy przez poprzedniego wykonawcę z powodu braku zgody Przeciwnika skargi na waloryzację nie stanowi wyjątkowej sytuacji;

b.  Przeciwnik skargi mógł przewidzieć, że w przypadku odmowy zwaloryzowania wynagrodzenia wykonawca rozwiąże umowę, tym bardziej, że Skarżący poinformował o takiej konsekwencji Przeciwnika skargi;

c.  umowa została wypowiedziana / 16-dniowym okresem wypowiedzenia, a więc nie istniała natychmiastowa, a jedynie pilna potrzeba wykonania zamówienia;

d.  istniała możliwość udzielenia zamówienia w trybie zamówień społecznych, do których nie stosuje się przepisów o minimalnych terminach składania ofert;

e.  umowa z wolnej ręki została zawarta na okres 8 miesięcy, a więc okres wielokrotnie dłuższy od potrzebnego na przeprowadzenie postępowania w trybie przetargu nieograniczonego;

Z uwagi na powyższe zarzuty skarżący wniósł o uwzględnienie skargi i o zmianę zaskarżonego wyroku: w zakresie pkt 1 wyroku - przez uwzględnienie odwołania, unieważnienie umowy zawartej w dniu 9 czerwca 2022 roku przez Przeciwnika skargi z (...) spółka jawna, w zakresie zobowiązań niewykonanych i nałożenie na Przeciwnika skargi kary finansowej - na podstawie art. 554 ust. 3 pkt 2 lit. b) P.z.p. w zw. z art. 588 ust. 2 P.z.p.; w zakresie w pkt 2 wyroku - poprzez zasądzenie na rzecz Skarżącego od Przeciwnika skargi zwrotu kosztów postępowania przed Krajową Izbą Odwoławczą, tj. wpisu od odwołania w wysokości 15 000 zł, kosztów zastępstwa procesowego w wysokości 3 600 zł, opłaty skarbowej w wysokości 17 złotych oraz kwoty 41 zł tytułem kosztów dojazdu pełnomocnika na rozprawę przed Krajową Izbą Odwoławczą;

Ponadto skarżący wniósł o zasądzenie od Przeciwnika skargi na swoją rzecz zwrotu kosztów postępowania przed Sądem, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od dnia uprawomocnienia się orzeczenia do dnia zapłaty;

W odpowiedzi na powyższą skargę B. Centrum Onkologii im. M. C. w B. (przeciwnik skargi) wniósł o oddalenie skargi w całości oraz zasądzenie od Skarżącego na rzecz Przeciwnika skargi kosztów postępowania odwoławczego przed Sądem Okręgowym w Warszawie w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm prawem przepisanych.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Na podstawie art. 15zzs ¹ pkt 4 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych w brzmieniu nadanym z dniem 3 lipca 2021 r. sprawa podlegała rozpoznaniu przez Sąd odwoławczy w składzie 1-osobowym.

Sąd Okręgowy nie prowadził postępowania dowodowego, ani nie zmienił ustaleń faktycznych Krajowej Izby Odwoławczej, na podstawie art. 387 § 2 ¹ k.p.c. (który na podstawie art. 579 ust. 2 ustawy z dnia 11 września 2019 r. Prawo zamówień publicznych znajduje odpowiednie zastosowanie również w postępowaniu toczącym się wskutek wniesienia skargi) dlatego też ograniczył się do przedstawienia jedynie wyjaśnienia podstawy prawnej wyroku z przytoczeniem przepisów prawa.

W zakresie nowych dowodów zgłoszonych w skardze należało mieć na uwadze treść art. 381 k.p.c. w zw. z art. 579 ust. 2 Pzp, zgodnie z którym sąd drugiej instancji może pominąć nowe fakty i dowody, jeżeli strona mogła je powołać w postępowaniu przed sądem pierwszej instancji, chyba że potrzeba powołania się na nie wynikła później. Sąd Okręgowy powołując się na powyższe, oddalił wnioski dowodowe zgłoszone w skardze jako bezprzedmiotowe. Wnioski te były bowiem zarówno spóźnione, ponieważ mogły zostać złożone na etapie postępowania odwoławczego, jak również nieprzydatne. Powołane wnioski zostały złożone celem wykazania okoliczności bezspornych w sprawie, co nie stanowiło konieczności dowodzenia.

Przechodząc do oceny merytorycznej sprawy, wskazać należy, że w ocenie Sądu Okręgowego, skarga nie zasługiwała na uwzględnienie.

Sąd Okręgowy w całości podziela ustalenia faktyczne dokonane przez Krajową Izbę Odwoławczą w odniesieniu do zarzutów odwołania, jak i wywody zawarte w uzasadnieniu wyroku Izby prowadzące do uwzględnienia odwołania w części. Zauważyć też należy, iż w istocie wywody zawarte w części merytorycznej skargi sprowadzają się do prezentowania przez skarżącego własnej, a konkurencyjnej wobec Krajowej Izby Odwoławczej oceny faktycznej i prawnej sprawy. W ocenie Sądu Okręgowego, Krajowa Izba w sposób staranny, wyczerpujący i wszechstronny rozważyła wszystkie dowody przeprowadzone w toku rozprawy. Ocena materiału dowodowego została dokonana w sposób wszechstronny i bezstronny, nie naruszała granic oceny swobodnej, była zgodna z zasadami doświadczenia życiowego oraz nie zawierała błędów faktycznych lub logicznych, stąd ustalenia te Sąd Okręgowy uznaje za własne. Sąd Okręgowy w całości podziela także argumentację prawną przedstawioną przez Krajową Izbę Odwoławczą w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku. Żaden z zarzutów podniesionych w skardze okazał się zasadny.

Zgodnie z treścią art. 241 ust. 1 pkt 5 Pzp Zamawiający może udzielić zamówienia z wolnej ręki, jeżeli ze względu na wyjątkową sytuację niewynikającą z przyczyn leżących po stronie zamawiającego, której nie mógł on przewidzieć, wymagane jest natychmiastowe wykonanie zamówienia, a nie można zachować terminów określonych dla innych trybów udzielenia zamówienia.

W odniesieniu do zarzutów skarżącego podkreślić należy na treść §4 ust. 1 umowy łączącej skarżącego z zamawiającym „Ceny przedmiotu umowy mogą ulec zmianie w przypadku zmiany stanu prawnego, polegającego na zmianie stawek podatkowych, zmianie stawek opłat celnych, wprowadzeniu nowych podatków, z dniem rozpoczęcia obowiązywania odpowiednich przepisów. Ust. 2 wskazuje także przypadki w jakich strony dopuszczają zmiany cen w trakcie obowiązywania umowy. Wskazać w tym miejscu należy, że żaden z przypadków nie odnosi się do zmiany ceny przedmiotu umowy spowodowanej „radykalnym wzrostem cen produktów spożywczych”. Owszem, Sąd Okręgowego zdaje sobie sprawę, że aktualna sytuacja gospodarcza spowodowana szybkim wzrostem inflacji odbija się na cenach produktów spożywczych, nie mniej jednak umowa pomiędzy skarżącym oraz zamawiającym nie uwzględniała takiego przypadku.

Nie ulega także wątpliwości, że strony w przedmiotowej umowy w §13 ust. 1 przewidziały możliwość wcześniejszego rozwiązania umowy z zachowaniem jednakże trzymiesięcznego okresu wypowiedzenia. W kolejnych ustępach strony ustaliły przypadki skrócenia również i tego okresu. Należy podkreślić, że w niniejszej sprawie w ocenie Sądu nie zaszła żadna okoliczność na podstawie której którakolwiek ze stron mogłaby powołać sią na te postanowienia.

Niewątpliwie, jak zostało ustalone w niniejszej sprawie, skarżący wniósł do przeciwnika skargi pismo w którym poinformował go, że w przypadku nieuwzględnienia przez przeciwnika skargi wniosku o zmianę wynagrodzenia, skarżący rozwiąże umowę w trybie kodeksowym. Nie można także tracić z pola widzenia, że oświadczenie o wypowiedzeniu umowy z dniem 12 czerwca 2022 r. zostało doręczone przeciwnikowi skargi 27 maja 2022 r. Ponadto co istotne, przedmiotem zamówienia była usługa żywienia pacjentów szpitala onkologicznego jak również, że skarżący obsługuje w zasadzie w całości obszar, na którym znajduje się siedziba przeciwnika skargi.

W ocenie Sądu Okręgowego rozpoznającego niniejszą sprawę wskazane powyżej okoliczności w bezsprzeczny sposób ukazują wywieranie presji na zwiększenie ceny przedmiotu zamówienia przez skarżącego na przeciwnika skargi. Racjonalny obywatel jest świadomy, że przeciwnik skargi, którym jest centrum onkologii ma za zadanie zapewnić podstawowe potrzeby pacjentów, jakim jest ich żywienie w trakcie hospitalizacji. Do takich twierdzeń nie jest w ocenie Sądu potrzebna specjalistyczna wiedza. Pozycja dominująca a nawet wręcz monopolistyczna skarżącego w świadczeniu usługi żywienia pacjentów szpitala nie może prowadzić do sytuacji, w której to skarżący bez szczegółowych wyjaśnień będzie domagał się podwyżki stawki wynagrodzenia niejako stawiając przeciwnika skargi „pod ścianą”. Niewątpliwie skarżący był świadomy swojej dominującej pozycji w świadczeniu przedmiotowych usług, przeciwnik skargi natomiast chcąc kontynuować w dalszym ciągu zawartą umowę mając na względzie odpowiedzialność za zdrowie przebywających w szpitalu pacjentów nie dość, że nie odmówił zmiany spornego wynagrodzenia skarżącego to nie odmawiał także prośbom dotyczącym spotkań i negocjacji. Domagał się jedynie rzetelnego uzasadnienia wysokości żądanej przez skarżącego nowej stawki. Czego jak zostało ustalone nie otrzymał.

Nie można zatem przychylić się do stanowiska skarżącego, że Izba błędne ustaliła, że sytuacja, w której znalazł się przeciwnik skargi była wyjątkowa jak również, że przeciwnik skargi mógł przewidzieć, że w przypadku odmowy zwaloryzowania wynagrodzenia wykonawca rozwiąże umowę. Owszem skarżący wskazał na, jak to sam określił w skardze, „konsekwencje” odmowy jednakże przeciwnik skargi miał prawo być przekonanym, że druga strona zawartej umowy zastosuje się do postanowień w niej zawartych a jak już zostało wskazane żadne z postanowień nie uprawniało do rozwiązania umowy z uwagi na domaganie się uzasadnienia zmiany wysokości żądanej przez skarżącego nowej stawki, co ponadto było niewątpliwie uprawnieniem przeciwnika skargi.

W odniesieniu do okresu wypowiedzenia umowy wskazać należy, iż w ocenie Sądu Okręgowego wbrew stanowisku skarżącego z uwagi na charakter zamówienia nastąpiła natychmiastowa potrzeba jego wykonania. „Natychmiastowość wykonania zamówienia musi wynikać z konieczności ochrony interesu, którego naruszenie zagrożone jest wystąpieniem nieprzewidywalnych okoliczności, a który może doznać uszczerbku w przypadku zbyt długiego oczekiwania na udzielenie zamówienia publicznego. Do takich interesów zalicza się ochronę zdrowia i życia, bezpieczeństwo, zapobieganie szkodzie w majątku czy ochronę środowiska” (zob. KIO/KD 115/14). Trudno wyobrazić sobie sytuację, w której centrum onkologii nie wydawałoby posiłków swoim pacjentom z uwagi na nieudzielenie zamówienia publicznego. Ponadto „wyjątkowa sytuacja niewynikająca z przyczyn leżących po stronie zamawiającego, których wcześniej nie można było przewidzieć” jest przesłanką o charakterze obiektywnym i bezwzględnym, przy tym oznacza, że powinny one wynikać z przyczyn niezależnych od zamawiającego, nie zaś z uchybień lub niedołożenia należytej staranności na etapie przygotowania lub przeprowadzenia postępowania o udzielenie zamówienia publicznego. W ocenie Sądu nie można czynić zarzutu przeciwnikowi skargi, że ten domagał się rzetelnej informacji od poprzedniego wykonawcy a którego nielojalne w ocenie Sądu zachowanie doprowadziło do konieczności poszukiwania szybkiego rozwiązania zaistniałego problemu, jakim była niewątpliwie możliwość zaprzestania świadczenia usług żywienia pacjentów szpitala onkologicznego.

Istotną cechą charakteryzującą zamówienia udzielone w oparciu o przesłankę natychmiastowości wykonania, jest szybka reakcja i krótki okres trwania zamówienia, mający na celu jedynie usunięcie absolutnie niezbędnych skutków zdarzenia niemożliwego do przewidzenia. Nie ulega zatem wątpliwości, że przeciwnik skargi zmuszony był do szybkiej reakcji na zaistniałą sytuację. Sąd Okręgowy podziela przy tym także stanowisko zarówno przeciwnika skargi oraz Izby, że w tych konkretnych okolicznościach niniejszej sprawy uwzględniających charakter zamówienia a także zważając na odpowiedzialność przeciwnika skargi za zdrowie przebywających w szpitalu pacjentów nie mógł on dopuścić do sytuacji, w której nie byłby w stanie zapewnić posiłków przebywającym w szpitalu pacjentom. Bezsprzecznie świadczenie usług żywieniowych dla pacjentów onkologicznych powinno być nieprzerwane ze względu na zagrożenie zdrowia i życia a do tego mogłaby doprowadzić sytuacja braku wykonawcy na świadczenie tychże usług.

Podsumowując, należało uznać, że zarzuty skarżącego są wyłącznie polemiczne i opierają się na opozycyjnych twierdzeniach w stosunku do należycie ustalonego stanu sprawy przez Krajową Izbę Odwoławczą. Dlatego też Sąd Okręgowy nie znalazł przyczyn dyskwalifikujących zaskarżone orzeczenie. Skarga podlegała zatem oddaleniu.

Mając powyższe na uwadze, działając w granicach skargi i zaskarżenia, Sąd Okręgowy orzekł jak w wyroku i na podstawie art. 588 ust. 1 Pzp oddalił skargę.

O kosztach postępowania skargowego orzeczono na podstawie art. 98 k.p.c., art. 99 k.p.c. i art. 108 § 1 k.p.c. w zw. z art. 589 Pzp, stosownie do wyniku postępowania. Skarżący przegrał postępowanie skargowe w całości, dlatego też został obciążony kosztami procesu poniesionymi przez przeciwnika skargi w całości. Odnośnie wysokości zasądzonych kosztów (ustalonych od wskazanej w skardze wartości przedmiotu zaskarżenia), Sąd Okręgowy uwzględnił treść § 2 pkt 8 w zw. z §10 ust. l pkt 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz.U. 2015 r., poz. 1804 ze zm.) w brzmieniu obowiązującym w chwili wniesienia skargi, z uwzględnieniem 50% stawki minimalnej, ponieważ pełnomocnik reprezentował przeciwnika skargi również w postępowaniu odwoławczym. Sąd Okręgowy stoi na stanowisku, iż niniejsze postępowania należy do spraw cywilnych, do których zastosowanie mając ogólne przepisy dotyczące stawek zastępstwa procesowego.

sędzia Andrzej Kubica