Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt: I C 424/22

WYROK ZAOCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 6 października 2022 r.

Sąd Rejonowy w Gdyni I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący: sędzia Joanna Jank

po rozpoznaniu w dniu 6 października 2022 r. w Gdyni

sprawy z powództwa A. D. (1)

przeciwko S. D.

o pozbawienie tytułu wykonawczego wykonalności

oddala powództwo

UZASADNIENIE

Powód A. D. (2) w pozwie wniesionym przeciwko S. D. domagał się pozbawienia wykonalności następujących tytułów wykonawczych:

a)  Nakazu zapłaty Sądu Rejonowego w Gdyni z 2 sierpnia 2007 r. wydanego w sprawie I Nc 844/07

b)  Nakazu zapłaty Sądu Rejonowego w Gdyni z 8 sierpnia 2007 r. wydanego w sprawie I Nc 969/07

c)  Nakazu zapłaty Sądu Rejonowego w Gdyni z 17 sierpnia 2007 r. wydanego w sprawie I Nc 968/07

d)  Nakazu zapłaty Sądu Rejonowego w Gdyni z 18 czerwca 2007 r. wydanego w sprawie I Nc 746/07

Powód zarzucił przedawnienie roszczeń objętych wskazanymi wyżej nakazami zapłaty podnosząc,, że egzekucja na ich podstawie jest prowadzona nieprzerwanie Przez Naczelnika I Urzędu Skarbowego w G. od czasu wydania przez Sąd Rejonowy w Gdyni postanowienia w sprawie VII Co 3961/07 z 15 stycznia 2008 w przedmiocie rozstrzygnięcia zbiegu egzekucji prowadzonych przez komornika sądowego na podstawie w/w tytułów wykonawczych z egzekucją prowadzoną przez Naczelnika Urzędu Skarbowego.

S ąd ustalił następujący stan faktyczny:

Na podstawie nakazów zapłaty wydanych w sprawach I Nc 844/07, I Nc 969/07 i I Nc 968/07 zaopatrzonych w klauzule wykonalności odpowiednio w dniach: 18 stycznia 2008 r, 22 stycznia 2008 r., 12 lutego 2008 r., wierzyciel S. D. wszczął przeciwko powodowi postępowanie egzekucyjne przed Komornikiem Sądowym Rewiru I przy Sądzie Rejonowym w Gdyni. Wniosek o wszczęcie egzekucji został złożony 9 lutego 2010 r. Egzekucja prowadzona była pod sygnaturą I Km 270/10.

Na podstawie nakazu zapłaty wydanego w sprawie I Nc 746/07, zaopatrzonego w klauzulę wykonalności 10 sierpnia 2007 r., S. D. wszczął egzekucje przeciwko powodowi przed Komornikiem Sądowym Rewiru I przy Sądzie Rejonowym w Gdyni. Wniosek o wszczęcie egzekucji został złożony 20 sierpnia 2007 r.

Postanowieniem z 15 stycznia 2008 r. wydanym w sprawie VII Co 3961/07 Sad rejonowy w Gdyni wyznaczył Naczelnika II Urzędu Skarbowego w G. do łącznego prowadzenia egzekucji na podstawie nakazu zapłaty I Nc 746/007 oraz administracyjnych tytułów wykonawczych.

Postanowieniem z 29 kwietnia 2010 r. Komornik Sądowy rewiru I przy Sądzie Rejonowym w Gdyni uznał się niewłaściwym do prowadzenia sprawy I KM 270/10 i przekazał ją Naczelnikowi II Urzędu Skarbowego w G..

/okoliczności ustalone w oparciu o akta egzekucyjne Naczelnika II US w G./

Od chwili przekazania obu egzekucji Naczelnik II Urzędu Skarbowego w G. prowadzi postępowanie egzekucyjne nieprzerwanie do chwili obecnej.

/okoliczność niesporna/

S ąd zważył, co następuje.

Powyższy stan faktyczny wynikał w całości z akt egzekucyjnych Naczelnika II Urzędu Skarbowego w G., a poczynione na ich podstawie ustalenia sądu są zgodne z twierdzeniami powoda, który zgłaszał wnioski dowodowe na okoliczność „ciągłego prowadzenia egzekucji”.

Ustalenia zgodne z tezą dowodową powoda, iż egzekucja prowadzona jest w sposób nieprzerwany, przesądziły o oddaleniu powództwa opartego na zarzucie przedawnienia. Do przedawnienia roszczenia nie dochodzi bowiem na skutek wieloletniego prowadzenia egzekucji, lecz na skutek jej wieloletniego nieprowadzenia przez wierzyciela.

W sprawie poza sporem pozostawała okoliczność, że tytuły egzekucyjne pochodziły z 2007 r., a klauzule wykonalności były im nadawane w latach 2007 – 2008. Wniosek o wszczęcie egzekucji na podstawie nakazu zapłaty I Nc 746/07 został złożony w sierpniu 2007 r., a na podstawie pozostałych nakazów – 9 lutego 2010 r. Od tego czasu postępowanie egzekucyjne jest prowadzone bez przerwy. Pomiędzy poszczególnymi czynnościami wierzyciela nigdy nie upłynął termin dziesięcioletni, ano nawet trzyletni, który mógłby przesądzić o przedawnieniu odsetek.

Zgodnie z przepisem art. 125 § 1 k.c. roszczenie stwierdzone prawomocnym orzeczeniem sądu lub innego organu powołanego do rozpoznawania spraw danego rodzaju albo orzeczeniem sądu polubownego, jak również roszczenie stwierdzone ugodą zawartą przed sądem albo sądem polubownym albo ugodą zawartą przed mediatorem i zatwierdzoną przez sąd przedawnia się z upływem sześciu lat. Jeżeli stwierdzone w ten sposób roszczenie obejmuje świadczenia okresowe, roszczenie o świadczenie okresowe należne w przyszłości przedawnia się z upływem trzech lat.

Zgodnie z brzmieniem art. 5 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 13 kwietnia 2018 r. (Dz.U. z 2018 r. poz. 1104), 1. Do roszczeń powstałych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy i w tym dniu jeszcze nieprzedawnionych stosuje się od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy przepisy ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą. 2. Jeżeli zgodnie z ustawą zmienianą w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, termin przedawnienia jest krótszy niż według przepisów dotychczasowych, bieg terminu przedawnienia rozpoczyna się z dniem wejścia w życie niniejszej ustawy. Jeżeli jednak przedawnienie, którego bieg terminu rozpoczął się przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, nastąpiłoby przy uwzględnieniu dotychczasowego terminu przedawnienia wcześniej, to przedawnienie następuje z upływem tego wcześniejszego terminu.

Zgodnie z przepisem art. 123 k.c. § 1 pkt. 1 bieg przedawnienia przerywa się przez każdą czynność przed sądem lub innym organem powołanym do rozpoznawania spraw lub egzekwowania roszczeń danego rodzaju albo przed sądem polubownym, przedsięwziętą bezpośrednio w celu dochodzenia lub ustalenia albo zaspokojenia lub zabezpieczenia roszczenia;

Zgodnie z art. 124 § 1 k.c. po każdym przerwaniu przedawnienia biegnie ono na nowo. Zgodnie z przepisem art. 124 § 2 k.c,. W razie przerwania przedawnienia przez czynność w postępowaniu przed sądem lub innym organem powołanym do rozpoznawania spraw lub egzekwowania roszczeń danego rodzaju albo przed sądem polubownym przedawnienie nie biegnie na nowo, dopóki postępowanie to nie zostanie zakończone.

Do czynności przerywających bieg przedawnienia niewątpliwie należą: złożenie wniosku o nadanie klauzuli wykonalności oraz złożenie wniosku o wszczęcie egzekucji. W rozpoznawanej sprawie zatem, po wydaniu nakazów zapłaty bieg przedawnienia przerywany był zarówno złożeniem przez wierzyciela wniosków o nadanie klauzuli wykonalności, jak i złożeniem wniosków egzekucyjnych. Wszczęcie postępowania egzekucyjnego spowodowało przerwanie przedawnienia, które z zgodnie z art. 124 2 k.c. nie biegnie dopóki postępowanie egzekucyjne nie zostanie zakończone. Postępowanie egzekucyjne w niniejszej sprawie nie zostało zakończone i zgodnie z twierdzeniami pozwu prowadzone jest nieprzerwanie od roku 2007 (I Nc 746/07) i od lutego 2010 r. (pozostałe nakazy zapłaty).

W konsekwencji dopiero z chwilą zakończenia egzekucji prowadzonej przeciwko powodowi przedawnienie rozpocznie bieg na nowo i dopiero od tego momentu należało będzie liczyć jego sześcioletni termin (w ocenie sądu, skoro przedawnienie jeszcze nie nastąpiło, a po zakończeniu egzekucji rozpocznie bieg od nowa, do roszczenia powoda znajdzie zastosowanie termin sześcioletni , a nie dziesięcioletni).

Mając na uwadze powyższe, należało powództwo oddalić.