Pełny tekst orzeczenia

Sygnatura akt II 1 C 33/22

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 19 stycznia 2023 roku

Sąd Rejonowy dla Łodzi – Widzewa w Łodzi w II Wydziale Cywilnym – Sekcji Egzekucyjnej

Przewodniczący: Sędzia Anna Braczkowska

Protokolant: asystent sędziego Monika Paczyńska

po rozpoznaniu w dniu 10 stycznia 2023 roku w Łodzi

na rozprawie

sprawy z powództwa B. P.

przeciwko B. A.

o pozbawienie tytułu wykonawczego wykonalności

1.  pozbawia wykonalności tytuł wykonawczy w postaci postanowienia wydanego przez Sąd Rejonowy dla Łodzi – Widzewa w Łodzi, Wydział V Rodzinny i Nieletnich w dniu 25 marca 2021 roku w sprawie o sygnaturze akt V RC 168/21, zaopatrzonego w klauzulę wykonalności w dniu 20 kwietnia 2021 roku oraz zaopatrzonego w klauzule wykonalności w dniu 10 czerwca 2021 roku – celem wszczęcia i prowadzenia egzekucji z ruchomości należących do dłużnika B. P., w części, w zakresie:

a) raty alimentacyjnej za miesiąc kwiecień 2021 roku zapłaconej w kwocie 500 zł (pięćset złotych) w dniu 9 kwietnia 2021 roku;

b) raty alimentacyjnej za miesiąc maj 2021 roku zapłaconej w kwocie 500 zł (pięćset złotych) w dniu 19 maja 2021 roku;

c) raty alimentacyjnej za miesiąc czerwiec 2021 roku zapłaconej w kwocie 500 zł (pięćset złotych) w dniu 10 czerwca 2021 roku;

d) raty alimentacyjnej za miesiąc lipiec 2021 roku zapłaconej w kwocie 500 zł (pięćset złotych) w dniu 16 lipca 2021 roku;

e) raty alimentacyjnej za miesiąc sierpień 2021 roku zapłaconej w kwocie 500 zł (pięćset złotych) w dniu 10 sierpnia 2021 roku;

f) raty alimentacyjnej za miesiąc wrzesień 2021 roku zapłaconej w kwocie 500 zł (pięćset złotych) w dniu 9 września 2021 roku;

g) raty alimentacyjnej za miesiąc październik 2021 roku zapłaconej w kwocie 500 zł (pięćset złotych) w dniu 8 października 2021 roku;

h) raty alimentacyjnej za miesiąc listopad 2021 roku zapłaconej w kwocie 500 zł (pięćset złotych) w dniu 9 listopada 2021 roku;

i) raty alimentacyjnej za miesiąc grudzień 2021 roku zapłaconej w kwocie 500 zł (pięćset złotych) w dniu 13 grudnia 2021 roku;

j) raty alimentacyjnej za miesiąc styczeń 2022 roku zapłaconej w kwocie 500 zł (pięćset złotych) w dniu 12 stycznia 2022 roku;

k) raty alimentacyjnej za miesiąc luty 2022 roku zapłaconej w kwocie 500 zł (pięćset złotych) w dniu 10 lutego 2022 roku;

l) raty alimentacyjnej za miesiąc marzec 2022 roku zapłaconej w kwocie 500 zł (pięćset złotych) w dniu 10 marca 2022 roku;

ł) raty alimentacyjnej za miesiąc kwiecień 2022 roku zapłaconej w kwocie 500 zł (pięćset złotych) w dniu 9 kwietnia 2022 roku;

m) raty alimentacyjnej za miesiąc maj 2022 roku zapłaconej w kwocie 500 zł (pięćset złotych) w dniu 11 maja 2022 roku;

n) raty alimentacyjnej za miesiąc czerwiec 2022 roku zapłaconej w kwocie 500 zł (pięćset złotych) w dniu 10 czerwca 2022 roku;

o) raty alimentacyjnej za miesiąc lipiec 2022 roku zapłaconej w kwocie 500 zł (pięćset złotych) w dniu 8 lipca 2022 roku;

p) raty alimentacyjnej za miesiąc sierpień 2022 roku zapłaconej w kwocie 500 zł (pięćset złotych) w dniu 10 sierpnia 2022 roku;

q) raty alimentacyjnej za miesiąc wrzesień 2022 roku zapłaconej w kwocie 500 zł (pięćset złotych) w dniu 8 września 2022 roku;

r) raty alimentacyjnej za miesiąc październik 2022 roku zapłaconej w kwocie 500 zł (pięćset złotych) w dniu 10 października 2022 roku;

s) raty alimentacyjnej za miesiąc listopad 2022 roku zapłaconej w kwocie 500 zł (pięćset złotych) w dniu 8 listopada 2022 roku,

- jednak jedynie ponad kwotę już wyegzekwowaną od powoda B. P. na poczet powyżej szczegółowo opisanych należności alimentacyjnych B. A. przez Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym dla Łodzi – Widzewa w Łodzi M. G. w sprawie Kmp 5/21 w wysokości 2.294,42 zł (dwa tysiące dwieście dziewięćdziesiąt cztery złote i 42/100) zaksięgowanych na poczet należności głównej;

2.  oddala powództwo w pozostałej części;

3.  nie obciąża pozwanego B. A. obowiązkiem zwrotu na rzecz powoda B. P. kosztów postępowania - w zakresie uwzględnionej części powództwa;

4.  nie obciąża pozwanego B. A. obowiązkiem zwrotu na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego dla Łodzi – Widzewa w Łodzi nieuiszczonych kosztów sądowych.

Sygnatura akt II C 33/22

UZASADNIENIE

Pozwem z 30 sierpnia 2021 roku powód B. P., reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika, wniósł pierwotnie o ustalenie nieistnienia wierzytelności małoletniego B. A. przysługującej mu od powoda w postaci zabezpieczonych alimentów za marzec, kwiecień, lipiec i sierpień 2021 roku, stwierdzonej prawomocnym postanowieniem Sądu Rejonowego dla Łodzi – Widzewa w Łodzi z 25 marca 2021 roku w sprawie o sygnaturze akt V RC 270/21 oraz o zasądzenie od pozwanego na rzecz powoda kosztów procesu ( pozew – k. 4-5).

Pismem z dnia 1 kwietnia 2022 roku powód zmodyfikował powództwo, wnosząc o pozbawienie wykonalności tytułu wykonawczego w postaci ww. postanowienia w zakresie kwoty 1 717,35 zł, tj. zabezpieczonych alimentów za wskazywane już miesiące - wobec wygaśnięcia zobowiązania na skutek jego wykonania przez powoda (p ismo z modyfikacją powództwa – k. 69).

W odpowiedzi na pozew pozwany wniósł o oddalenie powództwa, jako niezasadnego, gdyż zobowiązania alimentacyjne powoda od pozwanego nie zostały zaspokojone ( odpowiedź na pozew – k. 74).

Pismem z 8 września 2022 roku powód rozszerzył powództwo, wnosząc o pozbawienie wykonalności ww. tytułu wykonawczego w zakresie kwoty 9 217,35 zł, na którą składają się:

0,69 zł tytułem odsetek za opóźnienie za okres od 11 do 18 maja 2021 roku;

216,66 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od 19 marca 2021 roku do dnia zapłaty tytułem raty alimentacyjnej za marzec 2021 roku;

kwoty po 500 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od 11. dnia każdego kolejnego miesiąca tytułem rat alimentacyjnych za miesiące od kwietnia 2021 roku do września 2022 roku ( pismo z 8 września 2022 roku – k. 106-110).

Pismem z 21 grudnia 2022 roku powód ponownie rozszerzył powództwo, wnosząc ostatecznie o pozbawienie ww. tytułu wykonawczego wykonalności w zakresie kwoty 10 217,35 zł, na którą składają się:

0,69 zł tytułem odsetek za opóźnienie za okres od 11 do 18 maja 2021 roku;

216,66 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od 19 marca 2021 roku do dnia zapłaty tytułem raty alimentacyjnej za marzec 2021 roku;

kwoty po 500 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od 11. dnia każdego kolejnego miesiąca tytułem rat alimentacyjnych za miesiące od kwietnia 2021 roku do listopada 2022 roku ( pismo z 21 grudnia 2022 roku – 150-151

W dalszym toku postępowania strony podtrzymały swoje dotychczasowe stanowiska, a pozwany wniósł ponadto o zasądzenie kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa prawnego według norm prawem przepisanych (p rotokół rozprawy z 10 stycznia 2023 roku – min. 00:00:52-00:02:39 i 00:08:47-00:10:57).

Sąd Rejonowy ustalił, co następuje:

Postanowieniem Sądu Rejonowego dla Łodzi – Widzewa w Łodzi z 25 marca 2021 roku w sprawie V RC 168/21 w sprawie z powództwa małoletniego B. A. przeciwko B. P. udzielono zabezpieczenia na czas trwania postępowania poprzez zobowiązanie B. P. do przekazywania na rzecz małoletniego kwot po 500 zł miesięcznie, płatnych z góry do 10. dnia każdego miesiąca do rąk matki małoletniego – M. A. wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie w przypadku uchybienia terminowi płatności którejkolwiek z należności poczynając od 19 marca 2021 roku (okoliczność bezsporna).

Powyższy tytuł egzekucyjny został zaopatrzony w klauzulę wykonalności w dniu 20 kwietnia 2021 roku oraz kolejno w dniu 10 czerwca 2021 roku – tym razem tytuł wykonawczy miał uprawniać wierzyciela do wszczęcia i prowadzenia egzekucji z ruchomości. Na podstawie tego tytułu wykonawczego na wniosek przedstawicielki ustawowej małoletniego wszczęto dwa postępowania egzekucyjne – jedno prowadzone przez Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym dla Łodzi – Widzewa w Łodzi M. G. pod sygnaturą akt Kmp 5/21 oraz drugie – w celu prowadzenia egzekucji z ruchomości – prowadzone przez Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym dla Łodzi – Widzewa w Łodzi B. G. pod sygnaturą akt Kmp 26/21. Postępowania te toczyły się równolegle ( wnioski egzekucyjne, tytuły wykonawcze znajdujące się w aktach Kmp 5/21 i Kmp 26/21 – załączonych do akt sprawy).

W toku postępowania egzekucyjnego toczącego się pod sygnaturą Kmp 5/21 dokonano zajęcia wynagrodzenia B. A.. Z tego składnika majątku dłużnika została wyegzekwowana i przekazana na rzecz wierzyciela kwota 2.294,42 zł, kwota ta została zaliczona na poczet należności głównej. Stan zaległości w sprawie egzekucyjnej na dzień 10 stycznia 2023 roku wynosił: 8.357,72 zł należności głównej, 111,38 zł odsetek ustawowych, 67,50 zł kosztów zastępstwa w egzekucji oraz koszty egzekucyjne ( karta rozliczeniowa w aktach Kmp 5/21 okładka, informacja k. 158).

W toku postępowania egzekucyjnego toczącego się pod sygnaturą akt Kmp 26/21 nie doszło do wyegzekwowania od dłużnika na rzecz wierzyciela (przymusowo) żadnych kwot. Stan zaległości w sprawie egzekucyjnej na dzień 10 stycznia 2023 roku wynosił: 13.073,34 zł należności głównej wraz z ratą za styczeń 20223 roku, 1082,13 zł odsetek ustawowych ( karta rozliczeniowa w aktach Kmp 26/21, informacja k. 159).

Postanowieniem komornika sądowego M. G. z dnia 12 stycznia 2023 roku wydanym w sprawie Kmp 5/21 postępowanie egzekucyjne zostało umorzone na wniosek wierzyciela. Kosztami przedmiotowego postępowania został obciążony dłużnik ( postanowienie k. 99 w aktach K. ).

B. A. uiścił przelewając bezpośrednio na rachunek bankowy przedstawicielki ustawowej pozwanego następujące raty alimentacyjne w kwotach po 500 zł:

za kwiecień 2021 roku – 9 kwietnia 2021 roku;

za maj 2021 roku – 19 maja 2021 roku;

za czerwiec 2021 roku - 10 czerwca 2021 roku;

za lipiec 2021 roku - 16 lipca 2021 roku;

za sierpień 2021 roku - 10 sierpnia 2021 roku;

za wrzesień 2021 roku - 9 września 2021 roku;

za październik 2021 roku - 8 października 2021 roku;

za listopad 2021 roku - 9 listopada 2021 roku;

z grudzień 2021 roku - 13 grudnia 2021 roku;

za styczeń 2022 roku - 12 stycznia 2022 roku;

za luty 2022 roku - 10 lutego 2022 roku;

za marzec do 2022 roku - 10 marca 2022 roku;

za kwiecień 2022 roku - 9 kwietnia 2029 roku;

za maj 2022 roku - 11 maja 2022 roku;

za czerwiec 2022 roku - 10 czerwca 2022 roku;

za lipiec 2022 roku - 8 lipca 2022 roku;

sierpień 2022 roku - 10 sierpnia 2022 roku;

ze wrzesień 2022 roku - 8 września 2022 roku;

za październik 2022 roku - 10 października 2022 roku;

za listopad 2022 roku - 8 listopada 2022 roku;

(okoliczności bezsporne, potwierdzenia wpłat – k. 119 – 130, 152 – 153)

B. A. 19 maja 2021 roku (data księgowania na rachunku komornika sądowego w dniu 20 maja 2021 roku) dokonał na rachunek Komornika Sądowego M. G. wpłaty kwoty 740 zł, która to kwota została następnie rozdysponowana zgodnie z planem podziału w ramach prowadzonych przeciwko dłużnikowi postępowań egzekucyjnych. Z kwoty tej dla wierzyciela alimentacyjnego została przekazana jedynie kwota 5,30 zł kotra została zaksięgowana na poczet raty bieżącej (a kta Kmp 5/21 – karta rozliczeniowa, potwierdzenie przelewu – k. 12).

M. A. w toku postępowania egzekucyjnego prowadzonego przez Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym dla Łodzi – Widzewa w Łodzi B. G. pod sygnaturą akt Kmp 26/21 pismem z 19 sierpnia 2021 roku ograniczyła egzekucję o kwotę łącznie 1 000 zł z tytułu rat alimentacyjnych za lipiec i sierpień 2021 roku uiszczonych przez B. A.. Pismem z 13 września 2021 roku w odpowiedzi na wniosek dłużnika o ograniczenie egzekucji wskazała, że dłużnik na tamtą chwilę zalega z należnościami na rzecz wierzyciela w kwotach: 216,66 zł z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od 19 marca 2021 roku do dnia zapłaty, 500 zł z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od 11 marca 2021 roku do dnia zapłaty, 0,61 zł tytułem odsetek od kwoty 500 zł od 11 do 19 maja 2021 roku oraz 0,31 zł tytułem odsetek od kwoty 500 zł od 11 do 16 lipca 2021 roku. Wniosła o kontynuowanie postępowania, nie wyraziła zgody na umorzenie postępowania i nie określiła czy i które z rat alimentacyjnych zostały przez powoda uregulowane dobrowolnie do jej rąk. Pismem z 20 grudnia 2021 roku M. A. wskazała, że dłużnik zalega z kwotami: 210,61 zł z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od 22 maja 2021 roku do dnia zapłaty, 500 zł z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od 11 marca 2021 roku do dnia zapłaty, 0,61 zł tytułem odsetek od kwoty 500 zł od 11 do 19 maja 2021 roku, 0,31 zł tytułem odsetek od kwoty 500 zł od 11 do 16 lipca 2021 roku oraz 0,30 zł tytułem odsetek od kwoty 500 zł od 11 do 13 grudnia 2021 roku. W piśmie z 12 grudnia 2022 roku przedstawicielka ustawowa małoletniego wniosła o kontynuowanie postępowania egzekucyjnego i rozszerzyła egzekucję, wskazując że obecnie dłużnik zalega z alimentami w kwocie 3 886,66 zł. Następnie pismem z 20 grudnia 2020 roku rozszerzyła egzekucję o kwoty wynikające z natychmiast wykonalnego wyroku Sądu Rejonowego dla Łodzi – Widzewa w Łodzi z 30 listopada 2022 roku w sprawie V RC 12/21 (akta Kmp 26/21 – k. 37, 42, 70, 122, 127).

W toku postępowania egzekucyjnego prowadzonego przez Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym dla Łodzi – Widzewa w Łodzi M. G. pod sygnaturą akt Kmp 5/21 M. A. nie zgłaszała komornikowi wpłat dokonywanych przez dłużnika i nie składała wniosków o ograniczenie egzekucji (a kta Kmp 5/21).

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie dokumentów zgromadzonych w aktach, wyjaśnień stron oraz w oparciu o dokumenty znajdujące się w aktach postępowań egzekucyjnych Kmp 5/21 i Kmp 26/21. Stan faktyczny pozostawał w najistotniejszej dla rozstrzygnięcia części bezsporny. Obie strony potwierdzały, że raty alimentacyjne za okres od kwietnia 2021 roku do listopada 2022 roku zostały przez dłużnika uiszczone. Powód przedstawił również potwierdzenia wpłat tych kwot na rachunek przedstawicielki ustawowej małoletniego pozwanego. W zakresie wskazywanej przez powoda kwoty 0,69 zł tytułem odsetek za opóźnienie za okres od 11 do 18 maja 2021 roku oraz kwoty 216,66 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od 19 marca 2021 roku do dnia zapłaty tytułem raty alimentacyjnej za marzec 2021 roku Sąd uznał, że powód nie przedstawił dowodów potwierdzających tę wpłatę na rzecz przedstawicielki ustawowej małoletniego. Powód przedstawił dowody wpłaty na rzecz komornika sądowego prowadzącego egzekucję, która to kwota została uwzględniona w prowadzonych przeciwko niemu postępowaniach egzekucyjnych i rozksięgowana do tych postępowań. Przedstawicielka ustawowa pozwanego wskazywała z kolei, że powód nie posiada obecnie zaległości w alimentach, bowiem część została jej wpłacona bezpośrednio przez powoda, a część wyegzekwowana przez komornika. W tej sytuacji w ocenie Sądu za wykazane należy uznać dokonanie przez powoda wpłat rat alimentacyjnych za miesiące od kwietnia 2021 roku do listopada 2022 roku w wynikających z potwierdzeń przelewów datach. Zeznania stron należało uznać za przydatne do rozstrzygnięcia sprawy jedynie w ograniczonym zakresie, okazały się one co do zasady potwierdzać okoliczności wynikające z dokumentów zgromadzonych w aktach postępowań egzekucyjnych. W tej sytuacji Sąd kierował się przy ustalaniu okoliczności związanych z kwestią ograniczania lub też braku ograniczania postępowań egzekucyjnych przez M. A. dokumentami znajdującymi się w aktach postępowań egzekucyjnych, nie zaś zeznaniami stron.

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

Powództwo zasługiwało na uwzględnienie w zasadniczej jego części.

Zgodnie z art. 840 § 1 pkt 2 kpc dłużnik może w drodze powództwa żądać pozbawienia tytułu wykonawczego wykonalności w całości lub części albo ograniczenia, jeżeli po powstaniu tytułu egzekucyjnego nastąpiło zdarzenie, wskutek którego zobowiązanie wygasło albo nie może być egzekwowane; gdy tytułem jest orzeczenie sądowe, dłużnik może oprzeć powództwo także na zdarzeniach, które nastąpiły po zamknięciu rozprawy, na zarzucie spełnienia świadczenia, jeżeli zgłoszenie tego zarzutu w sprawie było z mocy ustawy niedopuszczalne, a także na zarzucie potrącenia.

Nie ulega wątpliwości, że jedną z przesłanek pozbawienia tytułu wykonawczego wykonalności jest spełnienie świadczenia. W niniejszej sprawie bezsporne było, że dłużnik po powstaniu tytułu egzekucyjnego płacił raty alimentacyjne za poszczególne miesiące od kwietnia 2021 roku do listopada 2022 roku (włącznie) bezpośrednio na rachunek bankowy przedstawicielki ustawowej małoletniego powoda, z pominięciem postępowania egzekucyjnego. Okoliczności te nie były ostatecznie sporne pomiędzy stronami przedmiotowego postępowania. W tym też zakresie należało pozbawić tytuł wykonawczy wykonalności, o czym Sąd orzekł w punkcie 1. wyroku, będąc związany żądaniem pozwu co do końcowego miesiąca za który powód uiścił ratę alimentacyjną.

Należy w tym miejscu podkreślić, że wykonalność tytułu wykonawczego gaśnie w przypadku wyegzekwowania świadczenia, jednak jedynie w drodze przymusowej, a więc w toku egzekucji prowadzonej przez komornika sądowego. Nie jest bowiem już dopuszczalne wykonanie takiego tytułu w stosunku do tegoż wyegzekwowanego żądania. W konsekwencji w takiej sytuacji powództwo przeciwegzekucyjne jest niedopuszczalne, a wierzyciel traci możliwość dysponowania tytułem wykonawczym ( tak np. wyrok SA w Warszawie z 10.02.2022 r., VI ACa 407/21, LEX nr 3345219, por. również przywołane tam orzecznictwo). Podzielając w pełni powyższe stanowisko należy wskazać, że w toku postępowania egzekucyjnego prowadzonego pod sygnaturą Kmp 5/21 wyegzekwowano od dłużnika na poczet rat alimentacyjnych kwotę 2 294,42 zł. Jak wynika z analizy wpisów na karcie rozliczeniowej znajdującej się w aktach sprawy, kwota ta została zaliczona na poczet bieżących rat alimentacyjnych. W zakresie tej kwoty należało zatem oddalić powództwo. Powództwo zostało oddalone również w zakresie wskazywanej przez powoda kwoty 0,69 zł tytułem odsetek za opóźnienie za okres od 11 do 18 maja 2021 roku oraz kwoty 216,66 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od 19 marca 2021 roku do dnia zapłaty tytułem raty alimentacyjnej za marzec 2021 roku jako nieudowodnionych przez powoda, o czym była mowa wyżej. Powód nie przedstawił żadnych dokumentów potwierdzających dokonanie tej wpłaty na rzecz przedstawicielki ustawowej pozwanego, przedstawił jedynie potwierdzenie przelewu kwoty 740 zł na rachunek komornika sądowego prowadzącego egzekucję. W tym zakresie zatem żądanie powoda pozbawienia tytułu wykonawczego wykonalności również nie mogło zostać uwzględnione, gdyż bardzo znikoma część tej kwoty została objęta kwotą 2.294,42 zł wskazaną powyżej.

Odnosząc się do argumentów pozwanego, że brak jest możliwości pozbawienia wykonalności tytułu wykonawczego z uwagi na jego nieistnienie w obrocie prawnym, bowiem został już wydany wyrok zasądzający alimenty od powoda na rzecz pozwanego należy wskazać, że tytułem wykonawczym w niniejszej sprawie jest postanowienie o udzieleniu zabezpieczenia w tej sprawie, a wydany wyrok nie jest prawomocny. Klauzula wykonalności została nadana na ww. wyrok jako natychmiast wykonalny. Zgodnie z art. 754 1 § 1 kpc jeżeli przepis szczególny nie stanowi inaczej albo jeżeli sąd inaczej nie postanowi, zabezpieczenie udzielone według przepisów niniejszego tytułu upada po upływie dwóch miesięcy od uprawomocnienia się orzeczenia uwzględniającego roszczenie, które podlegało zabezpieczeniu, albo od uprawomocnienia się postanowienia o odrzuceniu apelacji lub innego środka zaskarżenia wniesionego przez obowiązanego od orzeczenia uwzględniającego roszczenie, które podlegało zabezpieczeniu, chyba że uprawniony wniósł o dokonanie czynności egzekucyjnych. W doktrynie wskazuje się, że natychmiastowa wykonalność orzeczenia nie powoduje upadku zabezpieczenia (por. E. Stefańska [w:] Kodeks postępowania cywilnego. Komentarz aktualizowany. Tom II. Art. 478-1217, red. M. Manowska, LEX/el. 2022, art. 754(1), teza 4, T. Ereciński [w:] J. Gudowski, T. Ereciński, Kodeks postępowania cywilnego. Komentarz. Tom IV. Postępowanie rozpoznawcze. Postępowanie zabezpieczające, wyd. V, Warszawa 2016, art. 754(1), teza 2). W pełni podzielając to stanowisko należy zatem stwierdzić, że wydanie nieprawomocnego wyroku zasądzającego alimenty od powoda wobec pozwanego nie powoduje upadku zabezpieczenia udzielonego w tej sprawie, a zatem argumenty pozwanego w tym zakresie są bezzasadne.

Należy również w tym miejscu wskazać, że sam fakt dysponowania tytułem wykonawczym w przez wierzyciela (w tej sprawie tytułem zabezpieczenia), mając na uwadze całokształt okoliczności przedmiotowej sprawy wskazuje na zasadność orzeczenia jak w punkcie 1 sentencji wyroku.

O kosztach orzeczono na podstawie art. 102 kpc, nie obciążając nimi małoletniego pozwanego. Pozwany w przeważającym zakresie przegrał sprawę, co uzasadniałoby zastosowanie zasady z art. 98 k.p.c., a nawet art. 100 kpc, jednak w ocenie Sądu w niniejszej sprawie zachodzi szczególnie uzasadniony wypadek, o którym mowa w art. 102 kpc. Zdaniem Sądu za nieobciążaniem małoletniego pozwanego kosztami postępowania w niniejszej sprawie przemawia przede wszystkim charakter niniejszej sprawy, dotyczącej alimentów zasądzonych na rzecz małoletniego powoda, a należy pamiętać że należności te mają służyć bieżącemu utrzymaniu małoletniego. W ocenie Sądu sprzeczne z zasadami współżycia społecznego byłoby obciążanie małoletniego kosztami postępowania spowodowanymi nieracjonalnym postępowaniem jego przedstawicielki ustawowej wszczynającej dwa tożsame postępowania egzekucyjne należności alimentacyjnych w sytuacji regulowania na jej rzecz dobrowolnie przez powoda kolejnych rat alimentacyjnych. Sąd zauważa bowiem w pełni brak racjonalności tego postępowania, częstą zmianę stanowiska procesowego przedstawicielki ustawowej w toku prowadzonych postępowań egzekucyjnych, brak konsekwencji w składanych przez nią wnioskach. Sąd zauważa również problemy komunikacyjne po je stronie z powodem oraz organami prowadzącymi egzekucję. Jednak wszystkie te okoliczności leżą po stronie przedstawicielki ustawowej małoletniego, nie zaś po stronie samego uprawnionego do alimentów. W tej sytuacji w punkcie 3. wyroku Sąd nie obciążył małoletniego pozwanego obowiązkiem zwrotu na rzecz powoda kosztów postępowania w zakresie uwzględnionej części powództwa.

Z uwagi na rozszerzenie powództwa przez powoda w toku postępowania w niniejszej sprawie powstał obowiązek uiszczenia opłaty od rozszerzonej części powództwa (art. 3 ust. 1 pkt 1a w zw. z art. 25a uksc ). Z uwagi na jej nieuiszczenie na podstawie art. 102 kpc w zw. z art. 130 3 § 2 zdanie drugie kpc Sąd w punkcie 4. wyroku nie obciążył małoletniego pozwanego obowiązkiem zwrotu na rzecz Skarbu Państwa nieuiszczonych kosztów sądowych, kierując się argumentacją taką samą jak wskazywana powyżej.