Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 15 marca 2023 roku

Sąd Rejonowy w Gdyni I Wydział Cywilny w składzie:

Przewodniczący: Sędzia Sławomir Splitt

Protokolant: Małgorzata Świst

po rozpoznaniu w dniu 15 marca 2023 r. w Gdyni,

na rozprawie

sprawy z powództwa (...) Państwowych S.A. z siedzibą w W.

przeciwko M. K. (1) i M. K. (2)

o zapłatę

I. oddala powództwo;

II. zasądza od powoda (...) Państwowych S.A. z siedzibą w W. na rzecz pozwanego M. K. (1) kwotę 917,00 złotych (dziewięćset siedemnaście złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu, wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia uprawomocnienia się orzeczenia do dnia zapłaty;

III. nakazuje ściągnąć od powoda (...) Państwowych S.A. z siedzibą w W. na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Gdyni kwotę 120,00 złotych (sto dwadzieścia złotych) tytułem zwrotu wydatków poniesionych tymczasowo ze środków Skarbu Państwa.

UZASADNIENIE

Powód (...) Państwowe S.A. w W. wytoczył powództwo przeciwko M. K. (1) i M. K. (2) o zapłatę kwoty 4.628,35 złotych z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od wskazanych pozwem kwot cząstkowych.

W uzasadnieniu wskazał, iż posiada tytuł prawny do lokalu numer (...) znajdującego się w budynku (...) a przy ulicy (...) w G..

W niniejszym pozwie dochodzi od pozwanych wynagrodzenia za bezumowne korzystanie z lokalu mieszkalnego za okres od stycznia 2020 roku do października 2020 roku.

Z treści załączonego do pozwu dokumentu (k. 7) wynika, iż powód dochodzi należności z tytułu wynagrodzenia za korzystanie z lokalu mieszkalnego – w kwocie 808,70 złotych oraz należności z tytułu rozliczenia za media w kwocie po 43 złote miesięcznie, a od czerwca 2020 roku – 73,97 złotych miesięcznie.

(vide: pozew, k. 3-5)

Pozwany M. K. (1) złożył sprzeciw od nakazu zapłaty, w którym wniósł o oddalenie powództwa. Stwierdził, iż powód nie wykazał tego, aby pozwany w okresie objętym żądaniem pozwu zamieszkiwał we wskazanym lokalu, jak również tego, aby podpisał umowę najmu. We wskazanym lokalu pozwany został zameldowany jako dziecko. Było to mieszkanie zakładowe jego dziadka, tam była również zameldowana jego matka. M. K. (1) od 2008 roku zamieszkuje na Islandii, zaś w 2014 roku został wymeldowany z adresu przy ulicy (...).

(vide: sprzeciw, k. 108)

Ponadto sprzeciw od nakazu wywiódł kurator pozwanego M. K. (2) wnosząc o oddalenie powództwa, pod tymi samymi zarzutami co pierwszy pozwany.

(vide: sprzeciw, k. 128)

Stan faktyczny:

Lokal mieszkalny numer (...) znajdujący się w budynku (...) a przy ulicy (...) w G. stanowi własność (...) Państwowych S.A. w W..

Na podstawie umowy najmu z dnia 18 kwietnia 1964 roku K. T. powyższy lokal wynajął jako lokal zakładowy. W lokalu tym zamieszkały wraz z nim M. T. (1) – żona oraz córki – M. T. (2) i I. T..

K. T. zmarł w dniu 8 maja 2016 roku. Od 29 kwietnia 1980 roku był zameldowany pod innym adresem niż adres wskazany powyżej. M. T. (1) zmarła w dniu 23 lutego 2023 roku, podobnie jak K. T. była zameldowana od 29 kwietnia 1980 roku pod innym adresem.

M. T. (2) była matką pozwanych. Zarówno M. K. (2) jak i M. K. (1) pod adresem wskazanym w pozwie zostali zameldowani w kilka dni po swoich narodzinach (odpowiednio w 1976 roku i 1979 roku).

M. K. (3) (T.) zajmowała lokal mieszkalny przy ulicy (...) aż do swojej śmierci – to jest do dnia 5 października 2008 roku.

Co najmniej na rok przed śmiercią M. K. (3) obaj jej synowie M. K. (2) i M. K. (1) wyjechali z Polski, przy czym pierwszy wyjechał do Anglii, a drugi do Islandii. Obaj wyjechali na stałe. M. K. (1) wymeldował się w 2014 roku.

Po śmierci M. K. (3) w lokalu nikt nie przebywał. Żaden z pozwanych nie miał kluczy do mieszkania. W lokalu nie znajdowały się również rzeczy pozwanych. W czasie pobytu w Polsce M. K. (1) zamieszkiwał w lokalu swojego ojca przy ulicy (...). M. K. (2) do Polski nie przyjeżdżał.

(umowa najmu i przydział, k. 159- 160, wydruk z systemu PESEL – SAD, zeznania świadków S. L., k. 196-, J. K., k. 195, pozwanego M. K. (1), k. 198)

W dniu 13 czerwca 2019 roku powód sporządził do pozwanych na adres lokalu mieszkalnego pismo zawierające wezwanie do zapłaty i uprzedzenie o zamiarze wypowiedzenia umowy najmu. Następnie w dniu 23 lipca 2019 roku dokonał w stosunku do obu pozwanych wypowiedzenia umowy najmu.

(pisma, k. 34- 37)

Sąd zważył, co następuje:

Powyższy stan faktyczny Sąd oparł na dowodach z dokumentów oraz zeznań świadków J. K. i S. L. oraz M. K. (1). Dowody z zeznań Sad uznał za wiarygodne, albowiem pozostawały ze sobą w zgodności. W zakresie dowodów z dokumentów sąd za wiarygodne uznał dowody z umowy najmu i zajęcia lokalu przez K. T.. Powyższe dokumenty wskazują na fakt zawarcia umowy najmu, najemcy i osób zamieszkałych pierwotnie w lokalu. Z kolei dokumenty w postaci wezwań do zapłaty oraz wypowiedzenia umowy najmu stanowią jedynie dowód na to, iż dokumenty takiej treści zostały sporządzone. Załączone dokumenty nadania tych pism na adres lokalu, którego dotyczy pozew potwierdzają jedynie to, iż nie zostały one odebrane, a zatem nie stanowią potwierdzenia faktu zamieszkiwania przez pozwanych w lokalu.

Ponadto celem ustalenia faktu zameldowania pozwanych oraz K. i M. T. (1) oraz ich zgonów Sąd oparł się na wydrukach z systemu PESEL – SAD.

Podstawą dochodzonych przez powoda roszczeń jest przepis art. 18 ustawy o ochronie praw lokatorów. Zgodnie z jego treścią osoby zajmujące lokal bez tytułu prawnego są obowiązane do dnia opróżnienia lokalu co miesiąc uiszczać odszkodowanie. Tym samym na osobach zajmujących lokal spoczywa obowiązek zapłaty odszkodowania oraz pokrycia kosztów związanych z eksploatacją.

W powyższej sprawie powód dochodził od pozwanych roszczeń za okres od stycznia 2020 roku do października 2020 roku. Swoje roszczenie opierał na twierdzeniu, iż pozwani byli najemcami przedmiotowego lokalu.

Pozwani zakwestionowali powyższe stanowisko, zaś powód nie przedstawił dowodów pozwalających na uznanie, iż między stronami doszło do zawarcia umowy najmu.

Jak wynika z przedstawionych przez powoda dokumentów umowa najmu lokalu mieszkalnego została zawarta z K. T. – była to umowa najmu lokalu zakładowego.

Powód nie powołał żadnego dokumentu, z którego wynikałoby to, aby między nim, a pozwanymi doszło do zawarcia umowy najmu. Nie przedstawił w szczególności dokumentów wskazujących na to czy pierwotnie zawarta umowa najmu została rozwiązana w związku z wyprowadzką z lokalu K. i M. T. (1), którzy żyli odpowiednio do 2016 roku i 2023 roku. Niewątpliwie po ich wyprowadzce w mieszkaniu zamieszkiwała córka – M., zaś w chwili jej śmierci żaden z pozwanych nie zamieszkiwał wraz z nią w przedmiotowym lokalu. Powód nie wskazał zatem ani dokumentu potwierdzającego zawarcie przez pozwanych umowy najmu, ani też nie przedstawił dowodów pozwalających na przypisanie pozwanym nabycia takiego prawa.

Nie udowodnił również tego, aby pozwani w okresie objętym pozwem zajmowali powyższy lokal mieszkalny.

Z przeprowadzonych dowodów wynika, że pozwani na stałe opuścili Polskę w okresie poprzedzającym zgon ich matki, to jest przed 2008 rokiem. Jedynym faktem łączącym ich z przedmiotowym lokalem jest fakt zameldowania, ale z powyższego nie można wywodzić domniemania faktycznego zamieszkiwania w lokalu. Jak wynika bowiem z wydruku z systemu PESEL – SAD obaj pozwani zostali zameldowani w lokalu bezpośrednio po swoich narodzinach – odpowiednio w 1976 roku i 1979 roku, a zatem bez swojej zgody i wiedzy. Nie podjęcie przez nich działań zmierzających do wymeldowania po opuszczeniu na stałe zajmowanego lokalu nie może stanowić podstawy do przypisania im zamieszkiwania w lokalu w sytuacji gdy z innych dowodów to nie wynika, a przeczą temu zeznania świadków i samych pozwanych.

Mając zatem na względzie to, iż powód nie wykazał tego, aby pozwani ponosili odpowiedzialność za roszczenie objęte pozwem Sad powództwo oddalił.

Zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik procesu wyrażoną w art. 98 k.p.c. Sad zasądził od powoda na rzecz pozwanego M. K. (1) koszty procesu w wysokości odpowiadającej stawce wynagrodzenia pełnomocnika profesjonalnego i opłacie skarbowej.

Ponadto od powoda ściągnął również poniesiona na opłacenie kuratora – w zakresie nie pokrytym uiszczoną zaliczką.