Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 13 grudnia 2022 r.

Sąd Rejonowy w Grudziądzu - Wydział II Karny w składzie:

Przewodniczący: sędzia Beata Malinowska

Protokolant : sekr. sąd. Natalia Tomaszewska

Przy udziale oskarżyciela K. : ---

po rozpoznaniu na rozprawie w dniach 08.02.2022r., 05.04.2022r., 10.06.2022r., 27.09.2022r., 29.11.2022r. sprawy

J. R. - s. E. i M. z d. S. , ur. (...) w W., PESEL: (...)

obwinionego o to, że:

W okresie od 15 września 2020 roku do dnia 16 kwietnia 2021 roku w G. na ul. (...) złośliwie niepokoił Z. R. poprzez kopanie w drzwi pomieszczenia piwnicznego, zamykanie drzwi do korytarza piwnicznego w czasie gdy pokrzywdzony tam przebywał, używanie słów obraźliwych w miejscu publicznym wobec pokrzywdzonego w obecności osób postronnych,

tj. o wykroczenie z art. 107 kw

o r z e k ł :

I.  Obwinionego J. R. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu, tj. wykroczenia z art. 107 kw i za to, na podstawie art. 107 kw wymierza mu karę grzywny w wysokości 300 ( trzysta ) złotych.

II.  Zasądza od obwinionego na rzecz oskarżyciela posiłkowego Z. R. kwotę 3280,74 zł ( trzy tysiące dwieście osiemdziesiąt złotych 74/100 ) tytułem zwrotu wydatków związanych z ustanowieniem w sprawie pełnomocnika z wyboru.

III.  Zwalnia obwinionego od ponoszenia kosztów sądowych w sprawie, obciążając nimi Skarb Państwa.

Sygn. akt II W 1158/21

UZASADNIENIE

J. R. i Z. R. byli sąsiadami. Zamieszkiwali w bloku mieszczącym się w G. przy ul. (...) , na tym samym piętrze. W związku z narastającym między nimi od ok. 5-6 lat konfliktem Z. R. zdecydował się sprzedać swoje mieszkanie. Kiedy J. R. dowiedział się o tym to oświadczył ,że będzie utrudniał sprzedaż. J. R. na ścianach piwnicy umieszcza napisy , które dotyczyły Z. R.. Kiedy Z. R. zamalowywał te napisy to pojawiały się nowe. Napisy były treści „(...)”, „(...)” , „(...)”, „(...)”. Od 15 września 2020r. do 16 kwietnia 2021r. , w obecności potencjalnych klientów , którzy byli zainteresowani zakupem mieszkania J. R. wykrzykiwał ,że Z. R. jest pijakiem, , złodziejem i ,że w mieszkaniu była melina. Kiedy tylko J. R. widział Z. R. to go wyzywał. Mówił „R. to (...)” . Kiedy po wyprowadzeniu się z mieszkania Z. R. był w piwnicy po swoje rzeczy to J. R. zamykał mu drzwi od piwnicy na klucz, kopał w drzwi piwnicy Z. R. i wytrącił mu z ręki słoik z kompotem. J. R. twierdził ,że Z. R. ma przekupioną spółdzielnie mieszkaniową i policję że ma za dużą piwnicę . J. R. mówił do sąsiadów odnośnie Z. R. „ (...)”. Żona Z. R. bardzo to przeżywała . Bała się ,że może coś się wydarzyć. Ciągle się denerwowała . Z. R. i jego żona chcieli mieć spokój i dlatego się wyprowadzili.

( dowód: zeznania świadka Z. R. k- 89v-90 , 1v, 5 , zeznania świadka E. H. k- 90 , zeznania świadka S. R. k- 93v, zeznania świadka G. R. k- 93v-94, notatka urzędowa k-10, zdjęcia k- 102, odpisy wyroków SR w Grudziądzu k- 105-106 ).

Z. R. poprosił swojego brata S. R. o pomoc w wywiezieniu rzeczy z piwnicy. J. R. zastawił im drzwi od piwnicy aby nie mogli ich otworzyć. J. R. myślał ,że S. R. jest kupcem mieszkania i powiedział ,że to jest melina pijacka i nie ma go kupować ,że piwnica jest do rozbioru. Kiedy Z. R. z bratem chcieli wynosić rzeczy z piwnicy to J. R. wyszedł i zamknął im drzwi na klucz. Następnie J. R. stał na dworze i wyzywał Z. R. i jego brata. Padały słowa „(...)” . Z. R. i jego brat się nie odzywali

( dowód: zeznania świadka S. R. k- 93v).

J. R. pisał skargi odnośnie zabudowy piwnicy Z. R.. Przebudowa tej piwnicy odbyła się w sposób prawidłowy

( dowód: zeznania świadka S. L. k- 103v, pisma k- 107-112).

Obwiniony J. R. przed Sądem nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu i wyjaśnił , że jest to zemsta za sprawę o pobicie. Z. R. rozbudował nielegalnie piwnicę. Przypadkowo uderzył w drzwi piwnicy sąsiada rowerem Nie używał słów obraźliwych w stosunku do Z. R. . Pisanie w piwnicy zaczęło się od Z. R. . On pierwszy napisał na drzwiach piwnicy J. R. „(...)”.

( dowód: wyjaśnienia obwinionego J. R. k- 83v, 90v , odpis wyroku SR w Grudziądzu k- 16).

Sąd nie dał wiary wyjaśnieniom obwinionego albowiem były one sprzeczne z zeznaniami świadków Z. R. , G. R., S. R. i E. H.. Z zeznań świadków wynikało jednoznacznie ,że pomiędzy obwinionym a pokrzywdzonym Z. R. jest konflikt odnośnie przebudowy piwnicy . W związku z tym obwiniony w ciągły sposób niepokoił pokrzywdzonego i kiedy tylko go widział to wyzwał go i ubliżał mu , ubliżał też rodzinie pokrzywdzonego, zamykał pokrzywdzonemu drzwi od piwnicy na klucz kiedy był on w środku , kopał w drzwi piwnicy, mówił negatywnie o obwinionym w obecności sąsiadów. Pokrzywdzony oraz jego żona żyli z tego powodu w ciągłym stresie i postanowili się wyprowadzić aby mieć spokój .

Sąd dał wiarę zeznaniom świadków Z. R. , G. R., S. R. i E. H. i S. L. albowiem były one spójne i konsekwentne a także wzajemnie ze sobą korespondowały tworząc logiczną całość . Świadkowie w dokładny sposób opisywali negatywne zachowanie obwinionego wobec pokrzywdzonego Z. R. .

Zeznania świadka E. P. nie miały znaczenia dla rozstrzygnięcia niniejszej sprawy.

Sąd dał wiarę dowodom z dokumentów i pism , protokołów zgromadzonym w toku postępowania uznając je za w pełni wiarygodne i nie znajdując podstaw do kwestionowania ich autentyczności.

W świetle zebranego w sprawie materiału dowodowego popełnienie przez obwinionego J. R. wykroczenia z art. 107 kw nie budzi wątpliwości. W okresie od 15 września 2020r. do dnia 16 kwietnia 2021r. w G. , na ul. (...) złośliwie niepokoił Z. R. poprzez kopanie w drzwi pomieszczenia piwnicznego, zamykanie drzwi od korytarza piwnicznego w czasie gdy pokrzywdzony tam przebywał, używanie słów obraźliwych w miejscu publicznym wobec pokrzywdzonego w obecności osób postronnych.

Zdaniem Sądu orzeczona wobec obwinionej kara grzywny w wysokości 300 zł jest odpowiednia do stopnia społecznego niebezpieczeństwa popełnionego czynu a także spełni swą funkcję w zakresie prewencji ogólnej jak i funkcję represyjno-wychowawczą.

Na mocy art. 119 par. 1 kpow w zw. z par. 11 ust.2 pkt 2 i par. 15 ust 3 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015r. w sprawie opłat za czynności adwokackie Sąd zasądził od obwinionego na rzecz oskarżyciela posiłkowego poniesione przez niego wydatki postępowania albowiem oskarżyciel posiłkowy w należyty sposób wykazał wysokość kosztów poniesionych w związku z ustanowieniem pełnomocnika z wyboru.

O kosztach postępowania orzeczono na podstawie art. 121 par. 1 kpow w zw. z art. 624 par. 1 kpk i art. 17 ustawy z dnia 23.06.1973r. „o opłatach w sprawach karnych” (tekst jednolity: Dz.U. z 1983r. Nr 49, poz. 223 ze zm.) gdyż z uwagi na wysokość emerytury obwinionego uiszczenie ich byłoby dla obwinionego zbyt uciążliwe .