Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 8 maja 2023 roku.

Sąd Rejonowy dla Warszawy Pragi - Południe w Warszawie VI Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący sędzia Przemysław Chrzanowski

Protokolant protokolant sądowy Beata Markowska

po rozpoznaniu w dniu 24 kwietnia 2023 roku w Warszawie

na rozprawie

sprawy P. B.

przeciwko (...) w W.

o ustalenie stopnia niepełnosprawności

w związku z odwołaniem P. B.

od orzeczenia (...) w W.

z dnia (...) roku, Nr (...)

zmienia zaskarżone orzeczenie (...) w W. z dnia (...) roku, Nr (...) oraz poprzedzające je orzeczenie (...) w W. z dnia(...) roku nr: (...) w ten sposób, że zalicza P. B. do osób o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności do 31 października 2024 roku ze wskazaniem, że ustalony stopień niepełnosprawności datuje się od 12 marca 2007 roku.

Sygn. akt VI U 359/22

UZASADNIENIE

Orzeczeniem z dnia (...) roku, nr: (...), (...) w W. zaliczył P. B. do lekkiego stopnia niepełnosprawności.

Orzeczeniem z dnia (...) roku, Nr (...), (...) w W. utrzymał w mocy zaliczenie P. B. do lekkiego stopnia niepełnosprawności.

(orzeczenia (...) i (...) akta (...))

Od powyższego orzeczenia (...) w W. z dnia (...) roku P. B. wniósł odwołanie do tut. Sądu Ubezpieczeń Społecznych. Wskazał, że wnosi o zmianę stopnia niepełnosprawności na umiarkowany.

(odwołanie – k. 1)

W odpowiedzi na odwołanie (...) w W. wniósł o jego oddalenie.

(odpowiedź na odwołanie – k. 5)

Sąd ustalił, co następuje:

Od dnia 12 marca 2007 roku do dnia 31 października 2021 roku, tj. przez prawie 15 lat P. B. miał ustalony umiarkowany stopnień niepełnosprawności.

Orzeczeniem z dnia (...) roku (...) w W. zaliczył P. B. do lekkiego stopnia niepełnosprawności.

Orzeczeniem z dnia (...) roku (...) w W. utrzymał w mocy zaliczenie P. B. do lekkiego stopnia niepełnosprawności.

(dowód: orzeczenia (...) i (...) akta (...))

P. B. ma 45 lat. Z zawodu monter urządzeń i sieci telekomunikacyjnych, nie pracuje jednak od 15 lat. W 2000 roku przebył złamanie górnej blaszki granicznej trzonu kręgu L4 z uszkodzeniem rdzenia kręgowego, z niedowładem prawej kończyny dolnej. Był leczony operacyjnie w (...) w K.. Wykonano odbarczenie struktur nerwowych, stabilizację L3-L4-L5. Po operacji niedowład prawej kończyny dolnej zmniejszył się. Następnie w dniu 1 czerwca 2007 roku przebył stłuczenie okolicy lędźwiowej i skręcenie kręgosłupa szyjnego. Od tego czasu stopniowo nasilały się dolegliwości bólowe kręgosłupa, bóle promieniują do kończyn dolnych.

U odwołującego rozpoznano stan po złamaniu górnej blaszki granicznej kręgu L-4, po leczeniu operacyjnym. Wielopoziomowe zmiany zwyrodnieniowe i dyskopatyczne z uciskiem korzeni nerwowych na poziomach L3L4, L4L5 i L5S1. Niedowład kończyn dolnych. W zaistniałej sytuacji P. B. jest osobą niepełnosprawną w stopniu umiarkowanym z powodu schorzeń oznaczonych symbolem niepełnosprawności 05-R, 10-N od 12 marca 2007 roku do 31 października 2024 roku.

Niepełnosprawny nie kwalifikuje się do zatrudnienia na otwartym rynku pracy, ponieważ ewidentna niewydolność układu ruchu nie daje się kompensować przy pomocy wyposażenia w przedmioty ortopedyczne, środki pomocnicze lub środki techniczne. Jest niezdolny do pracy wymagającej chodzenia, podnoszenia i przenoszenia cięższych przedmiotów i do pracy w pozycjach wymuszonych. Nie ma więc żadnej możliwości zatrudnienia i pracy w zawodzie montera urządzeń i sieci telekomunikacyjnych z powodu niedowładu kończyn dolnych w przebiegu ucisku korzeni nerwowych na poziomach L3L4, L4L5 i L5S1. Jest zdolny do pracy na stanowisku pracy przystosowanym do schorzenia w warunkach pracy chronionej i dlatego P. B. kwalifikuje się do zaliczenia do umiarkowanego stopnia niepełnosprawności.

(dowody: opinia biegłego lekarza specjalisty ortopedy - traumatologa k. 21-22, opinia uzupełniająca biegłego lekarza specjalisty ortopedy - traumatologa k. 42)

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie ww. opinii sporządzonych przez biegłego lekarza specjalistę ortopedę - traumatologa, a także na podstawie złożonej dokumentacji medycznej.

Zgromadzone w niniejszej sprawie, ww. dowody, Sąd ocenił jako wiarygodne, bowiem są one nie tylko spójne wewnętrznie, ale i korespondują ze sobą, tworząc logiczną całość. Dlatego też stanowiły podstawę ustalonego przez Sąd stanu faktycznego w niniejszej sprawie. W szczególności Sąd przyjął za podstawę swojego orzekania opinię biegłego lekarza specjalisty ortopedy - traumatologa, gdyż jest to opinia najdalej idąca, a także jest to opinia zajmująca się głównymi, rozpoznanymi u odwołującego schorzeniami.

Zdaniem Sądu brak było podstaw do dopuszczania dowodu z kolejnych opinii. Nie można bowiem skutecznie wnioskować o dopuszczenie dowodu z opinii innego biegłego jedynie na tej podstawie, że dotychczasowa opinia jest niekorzystna dla strony. Stanowisko to jest uzasadnione utrwalonym już orzecznictwem sądowym. Przykładowo można wskazać w tym miejscu wyrok Sądu Apelacyjnego w Lublinie z dnia 25 sierpnia 2011r. (I ACa 316/11 LEX nr 1095795) zgodnie z którym, niedopuszczenie dowodu z kolejnej opinii biegłego jest prawidłowe w sytuacji, jeżeli opinia nie odpowiada oczekiwaniom strony i nie zgłasza ona żadnych merytorycznych uwag do opinii. Samo stwierdzenie strony, że się z nią nie zgadza, nie oznacza, że opinia jest wadliwa. Podobnej treści jest również teza 2 wyroku Sądu Apelacyjnego w Katowicach z dnia 25 czerwca 2009r. (V ACa 139/09 LEX nr 551993) zgodnie z którą, o ewentualnym dopuszczeniu dowodu z opinii innego biegłego tej samej specjalności nie może decydować wyłącznie wniosek strony, lecz zawarte w tym wniosku konkretne uwagi i argumenty podważające miarodajność dotychczasowej opinii lub co najmniej miarodajność tę poddające w wątpliwość. W przeciwnym wypadku wniosek taki musi być uznany za zmierzający wyłącznie do nieuzasadnionej zwłoki w postępowaniu, co winno skutkować jego pominięciem.

W takiej sytuacji, mając na względzie całokształt wszystkich wyjaśnionych okoliczności związanych z ustaleniem stanu zdrowia P. B., Sąd nie widział podstaw do rozszerzenia materiału dowodowego z urzędu. Sąd uznał, iż opiniom złożonym w przedmiotowej sprawie nie można niczego zarzucić, dlatego oceniając je jako prawidłowe i wiarygodne, na ich podstawie dokonał ww. ustaleń faktycznych.

Strony nie wnosiły o uzupełnienie materiału dowodowego.

Sąd zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 4 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych, do umiarkowanego stopnia niepełnosprawności zalicza się osobę z naruszoną sprawnością organizmu, niezdolną do pracy albo zdolną do pracy jedynie w warunkach pracy chronionej lub wymagającą czasowej albo częściowej pomocy innych osób w celu pełnienia ról społecznych. Do lekkiego stopnia niepełnosprawności zalicza się osobę o naruszonej sprawności organizmu, powodującej w sposób istotny obniżenie zdolności do wykonywania pracy, w porównaniu do zdolności, jaką wykazuje osoba o podobnych kwalifikacjach zawodowych z pełną sprawnością psychiczną i fizyczną, lub mająca ograniczenia w pełnieniu ról społecznych dające się kompensować przy pomocy wyposażenia w przedmioty ortopedyczne, środki pomocnicze lub środki techniczne.

Z ustaleń Sądu dokonanych na podstawie sporządzonych opinii wynika, że odwołujący jest osobą niepełnosprawną w stopniu umiarkowanym. Już od dnia 12 marca 2007 roku do dnia 31 października 2021 roku, tj. przez prawie 15 lat miał ustalony umiarkowany stopnień niepełnosprawności.

Aktualnie P. B. ma 45 lat. Z zawodu monter urządzeń i sieci telekomunikacyjnych, nie pracuje od 15 lat. W 2000 roku przebył złamanie górnej blaszki granicznej trzonu kręgu L4 z uszkodzeniem rdzenia kręgowego, z niedowładem prawej kończyny dolnej. Był leczony operacyjnie w (...) w K.. Wykonano odbarczenie struktur nerwowych, stabilizację L3-L4-L5. Po operacji niedowład prawej kończyny dolnej zmniejszył się. Następnie w dniu 1 czerwca 2007 roku przebył stłuczenie okolicy lędźwiowej i skręcenie kręgosłupa szyjnego. Od tego czasu stopniowo nasilały się dolegliwości bólowe kręgosłupa, bóle promieniują do kończyn dolnych.

U odwołującego rozpoznano stan po złamaniu górnej blaszki granicznej kręgu L-4, po leczeniu operacyjnym. Wielopoziomowe zmiany zwyrodnieniowe i dyskopatyczne z uciskiem korzeni nerwowych na poziomach L3L4, L4L5 i L5S1. Niedowład kończyn dolnych. W zaistniałej sytuacji P. B. jest osobą niepełnosprawną w stopniu umiarkowanym z powodu schorzeń oznaczonych symbolem niepełnosprawności 05-R, 10-N od 12 marca 2007 roku do 31 października 2024 roku. Nie kwalifikuje się do zatrudnienia na otwartym rynku pracy, ponieważ ewidentna niewydolność układu ruchu nie daje się kompensować przy pomocy wyposażenia w przedmioty ortopedyczne, środki pomocnicze lub środki techniczne. Jest niezdolny do pracy wymagającej chodzenia, podnoszenia i przenoszenia cięższych przedmiotów i do pracy w pozycjach wymuszonych. Nie ma żadnej możliwości zatrudnienia w zawodzie montera urządzeń i sieci telekomunikacyjnych z powodu niedowładu kończyn dolnych w przebiegu ucisku korzeni nerwowych na poziomach L3L4, L4L5 i L5S1. Jest zdolny do pracy na stanowisku pracy przystosowanym do schorzenia w warunkach pracy chronionej i dlatego P. B. kwalifikuje się do zaliczenia do umiarkowanego stopnia niepełnosprawności.

Mając na względzie powyższe, Sąd na podstawie wskazanych przepisów zmienia zaskarżone orzeczenie (...) w W. z dnia (...) roku, Nr (...) oraz poprzedzające je orzeczenie (...) w W. z dnia(...) roku, nr: (...) i zalicza P. B. do osób o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności do 31 października 2024 roku ze wskazaniem, że ustalony stopień niepełnosprawności datuje się od 12 marca 2007 roku.