Dnia 19 kwietnia 2013 r.
Sąd Rejonowy w Legnicy VII Wydział Cywilny
w składzie następującym:
Przewodniczący: |
SSR Renata Mierzwicka |
Protokolant: |
Stażysta Andrzej Janas |
po rozpoznaniu w dniu 19 kwietnia 2013 r.
na rozprawie
sprawy z powództwa (...)S. A. we W.
przeciwko K. R.
o zapłatę
I. umarza postępowanie co do kwoty 1883,46 zł;
II. zasądza od pozwanego K. R.na rzecz strony powodowej (...)S. A. we W.kwotę 912,88 zł (dziewięćset dwanaście złotych osiemdziesiąt osiem groszy) z odsetkami umownymi w wysokości czterokrotności stopy kredytu lombardowego (...) w stosunku rocznym, liczonymi od dnia 27.02.2013 r. do dnia 18.04.2013 r. od kwoty 462,33 zł, z tym że należność te rozkłada na pięć rat, pierwsza w kwocie 112,88 zł, a cztery następne w kwocie po 200,00 zł każda, płatne do dziesiątego dnia każdego kolejnego miesiąca, poczynając od maja 2013 r., z ustawowymi odsetkami w razie zwłoki w płatności którejkolwiek z rat;
III. zasądza od pozwanego na rzecz strony powodowej kwotę 81,52 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania.
sygn akt VIICupr 1338\12
Strona powodowa (...) S.A. we W.wniosła o zasądzenie na jej rzecz od pozwanego K. R.kwoty 2.796,34 złotych wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 27.05.2012 r. do dnia zapłaty.
W uzasadnieniu podała , że dnia 12.10.2005 r. zawarła z pozwanym umowę limitu kredytowego i z tego tytułu pozwany był zobowiązany do spłaty tego limitu w miesięcznych ratach.
Z uwagi na brak spłat limit stał się wymagalny w całości a pozwany mimo wezwania do zapłaty nie uiścił kwoty dochodzonej pozwem.
W piśmie z dnia 28.12.2012 r. strona powodowa ograniczyła powództwo do kwoty 895,06 zł z uwagi na spłatę pozostałej części roszczenia przez pozwanego oraz wyraziła zgodę na spłatę zadłużenia przez niego w ratach po 100,00 zł miesięcznie.
Pozwany K. R. uznał powództwo i wniósł o rozłożenie roszczenia na raty.
Sąd ustalił następujący stan faktyczny:
Strona powodowa (...)S.A. we W.zawarła z pozwanym K. R.umowę limitu kredytowego MAXIMA nr (...)i z tego tytułu pozwany był zobowiązany do spłaty zadłużenia w miesięcznych ratach .
Pozwany zaprzestał miesięcznych spłat kredytu i zadłużenie w łącznej kwocie 2.796,34 zł stało się wymagalne w całości.
W dniu 27.11.2012 r. pozwany uiścił na rzecz strony powodowej kwotę 2.042,00 zł
(bezsporne).
Pozwany K. R. pracuje i zarabia 1.500,00 zł miesięcznie brutto.Prowadzi gospodarstwo domowe wraz z matką , córką , która uczy się i ma na utrzymaniu 2 letnie dziecko.Matka pozwanego otrzymuje emeryture w kwocie ok.1.300,00 zł miesięcznie.Na wnuka pozwanego są łożone alimenty w kwocie ok.300-400 zł miesięcznie.
Pozwany ponosi koszty utrzymania mieszkania w kwocie około 400 zł miesięcznie oraz spłaca kredyt hipoteczny w kwocie 300 zł miesięcznie.
dowód:zeznania pozwanego K-50
Sąd zważył , co następuje:
Zgodnie z treścią art.213 § 2 KPC sąd jest związany uznaniem powództwa , chyba że uznanie jest sprzeczne z prawem lub zasadami współżycia społecznego albo zmierza do obejścia prawa.
W niniejszej sprawie pozwany uznał powództwo w całości , dlatego w tym zakresie nie przeprowadzano postępowania dowodowego a jedynie sąd badał czy występują przesłanki z art.320 KPC z uwagi na wniosek o rozłożenie należności na raty.
Nadto sąd miał na uwadze , iż uznanie powództwa przez pozwanego nie jest sprzeczne z prawem lub zasadami współżycia społecznego oraz że pozwany spełnił część roszczenia w toku postępowania a strona powodowa wyraziła zgodę na spłatę zadłużenia w ratach.
Obecnie pozwany K. R. pracuje i zarabia 1.500,00 zł miesięcznie brutto.Prowadzi gospodarstwo domowe wraz z matką , córką , która uczy się i ma na utrzymaniu 2 letnie dziecko.Matka pozwanego otrzymuje emeryture w kwocie ok.1.300,00 zł miesięcznie.Na wnuka pozwanego są łożone alimenty w kwocie ok.300-400 zł miesięcznie.
Pozwany ponosi koszty utrzymania mieszkania w kwocie około 400 zł miesięcznie oraz spłaca kredyt hipoteczny w kwocie 300 zł miesięcznie.
Sytuacja materialna pozwanego nie pozwala na jednorazowa spłatę długu wobec strony powodowej , jednak w ocenie Sądu jest on w stanie ponosić dodatkowe obciążenie z tytułu spłaty ratalnej należności dochodzonej pozwem.
Rozkładając świadczenie na raty należy brać także pod uwagę interes strony powodowej , gwarantując jej otrzymywanie spłat.
W niniejszej sprawie kwota 200,00 złotych miesięcznie jest kwotą , którą pozwany ma możliwość uiścić co miesiąc na rzecz strony powodowej a nadto stanowi ona realną wartość ekonomiczną a nie jedynie symboliczną spłatę.
Rozłożenie świadczenia na raty pozwoli także stronie powodowej na faktyczne otrzymanie spłat bez potrzeby prowadzenia postępowania egzekucyjnego wiążącego się z dodatkowymi kosztami po obu stronach.
Z powyższych względów wniosek o rozłożenie świadczenia na raty został uwzględniony .
Na podstawie art.355 par 1 KPC w zw. z art.203 KPC postepowanie umorzono co do kwoty 1.883,46 zł
O kosztach postępowania orzeczono na podstawie art.98 KPC.