Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 5 marca 2014r.

Sąd Okręgowy – Sąd Ubezpieczeń Społecznych w Katowicach, X Wydział

w składzie:

Przewodniczący SSO Elżbieta Żabińska - Fras

Protokolant Judyta Jakubowska

po rozpoznaniu w dniu 5 marca 2014r. w Katowicach

sprawy I. B.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w C.

na skutek odwołania I. B.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w C.

o d d a l a odwołanie

(-) SSO Elżbieta Żabińska - Fras

Przewodniczący

Sygn. akt X U 3343/13

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 7.10.2013r. organ rentowy odmówił odwołującej prawa do renty, ponieważ stwierdzona niezdolność do pracy nastąpiła po upływie 18m-cy od ustalenia ubezpieczenia.

W odwołaniu do Sądu ubezpieczona wniosła o zmianę decyzji organu rentowego przez przyznanie jej prawa do renty, podnosząc, iż stan jej zdrowia nie został prawidłowo oceniony przez organ rentowy, a ponadto nie wzięto pod uwagę orzeczenia o stopniu niepełnosprawności z dnia 3.06.2013r.

Sąd ustalił, co następuje:

Ubezpieczona w dniu 17.07.2013r. wystąpiła do organu rentowego z wnioskiem o ustalenie uprawnień do renty z tytułu niezdolności do pracy.

W wyniku przeprowadzonego badania przez Lekarza orzecznika ZUS ustalono, iż ubezpieczona jest częściowo niezdolna do pracy i niezdolność ta istniała na dzień 1.07.2013r. (w chwili złożenia wniosku), natomiast nie istniała na dzień 28.02.2011r. (18m-cy od ustalenia okresów ubezpieczenia).

Od powyższego orzeczenia ubezpieczona wniosła sprzeciw i Komisja lekarska ZUS orzeczeniem z dnia 3.10.2013r. stwierdziła, iż ubezpieczona jest częściowo niezdolna do pracy do 31.08.2014r. Za datę powstania częściowej niezdolności do pracy przyjęto dzień 19.03.2013r. tj. dzień pierwszej wizyty neurologicznej.

Nie stwierdzono natomiast by zachodziła niezdolność do pracy na dzień 28.02.2011r.

Celem ustalenia spornej kwestii niezdolności do pracy ubezpieczonej oraz ustalenia daty powstania niezdolności do pracy, Sąd zasięgnął opinii biegłych neurologa i internisty.

W opinii sąd.lek. z dnia 19.12.2013r. biegła internista rozpoznała u ubezpieczonej:

- stwardnienie rozsiane i bóle kostno stawowe.

Stwierdziła, iż z przyczyn internistycznych ubezpieczona nie była i nie jest niezdolna do pracy.

W opinii sąd.lek. z dnia 21.12.2013r. biegła neurolog rozpoznała u ubezpieczonej:

- stwardnienie rozsiane,

- zespół bólowy kręgosłupa bez ostrych objawów korzeniowych,

- neuralgię nerwu trójdzielnego.

Biegła uznała, że ubezpieczona jest częściowo niezdolna do pracy, ale niezdolność ta nie powstała do 28.02.2011r.

Częściowa niezdolność do pracy istnieje u ubezpieczonej od 19.03.2013r. tj. od dnia hospitalizacji na oddziale neurologii.

W piśmie procesowym z dnia 29.01.2014r. ubezpieczona nie zgodziła się z opiniami biegłych lekarzy. Stwierdziła, iż choroba – stwardnienie rozsiane jest chorobą ośrodka układu nerwowego o nieznanej przyczynie. Ponieważ nie miała prowadzonych badań neurologicznych przed 28.02.2011r. nie zgadza się z ustaleniem biegłego neurologa, iż przed tym dniem nie była już częściowo niezdolna do pracy.

Oceniając stan zdrowia ubezpieczonej Sąd oparł się na opinii biegłych internisty i neurologa. Sąd ustalił, iż istotnym w sprawie było ustalenie, czy ubezpieczona była częściowo niezdolna do pracy przed 28.02.2011r., bowiem wykonywała pracę zawodową do 31.08.2009r. Tylko ustalenie częściowej niezdolności do pracy na dzień i do dnia 28.02.2011r. pozwoliłoby Sądowi na przyznanie jej prawa do renty.

Sąd zgodził się z opiniami biegłych neurologa i internisty ustalającymi stan zdrowia odwołującej. Opinie uznał za rzetelne, profesjonalne, które czynią zadość wymogom przepisów kodeku postępowania cywilnego, zwłaszcza art. 285 § 1kpc i zawierają wszystkie elementy niezbędne do dokonania prawidłowej oceny stanu zdrowia ubezpieczonej. Sąd uznał opinie za opracowane starannie, po bezpośrednim badaniu odwołującego jak również po zapoznaniu się z jej dokumentacją medyczną, łącznie z dokumentacją, która stanowiła podstawę do orzekania o niepełnosprawności ubezpieczonej.

W ocenie Sądu z opinią biegłych nie sposób polemizować. Fachowość pozostaje bez zarzutów, a argumenty przedstawione przez biegłych są dla Sądu przekonywujące i znajdują pełne odzwierciedlenie w dokumentacji lekarskiej ubezpieczonej.

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie jest bezzasadne.

Zgodnie z art. 57 ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i renta z FUS (Dz. U z 2009r. nr 153, poz. 1227): - renta z tytułu niezdolności do pracy przysługuje ubezpieczonemu, który spełnia łącznie następujące warunki:

1)  jest niezdolny do pracy,

2)  ma wymagany okres składkowy i nieskładkowy,

3)  w czasie okresów składkowych lecz nie później niż w ciągu 18 miesięcy od ich ustania stał się niezdolny do pracy.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy emerytalnej: - niezdolną do pracy w rozumieniu ustawy jest osoba, która całkowicie lub częściowo utraciła zdolność do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i nie rokuje odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu.

Zgodnie zaś z ust. 3 tego artykułu: - częściowo niezdolną do pracy jest osoba, która w znacznym stopniu utraciła zdolność do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji.

Przy ocenia stopnia i przewidywanego okresu niezdolności do pracy oraz rokowania co do odzyskania zdolności do pracy uwzględnia się stopień naruszenia sprawności organizmu oraz możliwości przywrócenia niezbędnej sprawności w drodze leczenia i rehabilitacji a także możliwość wykonywania dotychczasowej pracy lub podjęcia innej pracy oraz celowość przekwalifikowania zawodowego biorąc pod uwagę rodzaj i charakter dotychczas wykonywanej pracy, poziom wykształcenia, wiek i predyspozycje psychofizyczne (art. 13 ust. 1 cyt. ustawy).

Skoro w postępowaniu sądowym zostało ustalone, iż ubezpieczona w aktualnym stanie zdrowia jest częściowo niezdolna do pracy, ale niezdolność ta nie powstała do dnia 28.02.2011r., Sąd na mocy art. 477 ¹⁴ § 1kpc oddalił jej odwołanie.

SSO Elżbieta Żabińska-Fras