Sygn. akt II Ca 4/14
K., dnia 26 czerwca 2014 r.
Sąd Okręgowy w Kaliszu II Wydział Cywilny Odwoławczy
w składzie:
Przewodniczący: |
SSO Wojciech Vogt (spr.) |
Sędziowie: |
SSO Janusz Roszewski SSO Barbara Mokras |
Protokolant: |
st. sekr. sąd. Elżbieta Wajgielt |
po rozpoznaniu w dniu 26 czerwca 2014 r. w Kaliszu
na rozprawie
sprawy z powództwa M. N.
przeciwko (...) Zakład owi (...) SA z siedzibą w W.
o zapłatę
na skutek apelacji powoda
od wyroku Sądu Rejonowego w Kaliszu
z dnia 13 listopada 2013r. sygn. akt I C 1435/12
1. zmienia punkty I i II zaskarżonego wyroku i nadaje im następując brzmienie:
„I. zasądza od pozwanego (...) S.A. z siedzibą w W. na rzecz powoda M. N. kwotę 4760 zł (cztery tysiące siedemset sześćdziesiąt zł),
II. w pozostałym zakresie powództwo oddala”
2. w pozostałej części apelacje oddala,
3. przyznaje od Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Kaliszu na rzecz adwokata M. W. kwotę 1200 zł powiększoną o 23 % podatek od towarów i usług tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej powodowi z urzędu,
4. nie obciąża powoda kosztami postępowania odwoławczego.
II Ca 4/14
Powód M. N. wniósł o zasądzenie kwoty 25.000 zł od (...) Spółka Akcyjna z siedziba w W..
Pozwany wniósł o oddalenie powództwa.
Sąd Rejonowy w Kaliszu wyrokiem z dnia 13 listopada 2013 r. zasądził od pozwanego na rzecz powoda kwotę 1400 zł . Oddalił powództwo w pozostałej części i orzekł o kosztach postępowania. Rozstrzygnięcie swoje oparł na następujących ustaleniach:
Powód zawarł z pozwanym umowę ubezpieczenia w której pozwany zobowiązał się zapłacić powodowi za każdy 1% uszczerbku na zdrowiu kwotę 2800 zł. Do umowy dołączono tabele norm oceny procentowej trwałego uszczerbku na zdrowiu.
W dniu 11 września 2011 r. powód uległ nieszczęśliwemu wypadkowi. Zdiagnozowano u niego złamanie w obrębie łokcia prawego wymagające zespolenia operacyjnego. Ponadto powód leczył się ambulatoryjnie i korzystał z zabiegów usprawniających. W związku z powikłaniami po raz kolejny trafił do szpitala. Było to w lutym 2012 r. Leczenie zakończono w czerwcu 2012 r.
Pozwany decyzją z dnia 13 czerwca 2011 r. przyznał powodowi świadczenie w wysokości 2.240 zł za 8 % trwałego uszczerbku na zdrowiu.
Sąd ustalił – przy pomocy opinii biegłego – uraz doznany przez powoda spowodował u niego 13% trwałego uszczerbku na zdrowiu. Zasądził więc kwotę 1400 zł (5 x 280 zł)
Apelację od tego wyroku wniósł powód zaskarżając go w części oddalającej powództwo. Zarzucił błąd w ustaleniach faktycznych polegający na przyjęciu, że rzeczywisty uszczerbek na zdrowiu, jakiego doznał powód odpowiada wysokości określonej przez biegłego sądowego w wydanej na potrzeby procesu opinii.
W oparciu o ten zarzut wniósł o zmianę orzeczenia i uwzględnienie powództwa co do kwoty 23.600 zł.
Sąd Okręgowy zważył, co następuje:
Apelacja jest częściowo zasadna.
Sąd Rejonowy ustalając wysokość trwałego uszczerbku na zdrowiu oparł się na opinii biegłego specjalisty ortopedy i traumatologa M. G., który określił, że powód doznał 13% trwałego uszczerbku na zdrowiu. Opinii tej nie kwestionował pozwany. Natomiast powód wniósł o wezwanie biegłego na rozprawę celem wyjaśnienia skąd przyjął on taka miarę procentową i z czego ona wynika. Sąd Rejonowy oddalił wniosek powoda o przesłuchanie biegłego, gdyż biegły w dostateczny sposób w pisemnej opinii wyjaśnił jakie względy zadecydowały o przyjętym procencie inwalidztwa.
Sąd Okręgowy rozpoznając niniejszą sprawę - wobec poważnych rozbieżności w odczuciu przez powoda stopnia trwałego inwalidztwa doznanego w wypadku a wynikami ustaleń biegłego specjalisty – podjął wątpliwość, czy mimo wszelkich cech formalnej poprawności wydanej opinii i w związku z tym braku konieczności jej uzupełniania nie tkwi w niej jakiś błąd, który powodowałby brak poprawności w rozstrzygnięciu.
Celem rozwiania tych wątpliwości Sąd Okręgowy dopuścił dowód z opinii biegłego dr M. K. celem ponownego ustalenia procentowego uszczerbku na zdrowiu doznanego przez powoda w wyniku przedmiotowego zdarzenia. Biegły ten ocenił, że interesujący nas procent trwałego inwalidztwa wynosi 25 i w tym zakresie opinie te szczegółowo uzasadnił. Opinia ta odbiega od opinii biegłego G. o kilka punktów procentowych. Różnica ta wynika z luzu decyzyjnego zawartego w przepisach i możliwości dokonania pewnych ocen przez biegłego. Sąd Okręgowy uznał, że opinia biegłego M. K. jest dokładniejsza i przez to elementy ocenne są bardziej zobiektywizowane i dlatego należy dokonać rozstrzygnięcia w oparciu o jej ustalenia. Różnica miedzy tymi opiniami jest w istocie niewielka.
Po przeprowadzeniu tej opinii Sąd Okręgowy nabrał jednak przekonania, że odczucie powoda o stopniu jego inwalidztwa jest jedynie subiektywne i apelacja w przeważającej części nie zasługuje na uwzględnienie.
Mając na uwadze powyższe okoliczności należało orzec – w oparciu o art.,. 386 k.p.c. jak w sentencji.