Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 29 maja 2014 r.

Sąd Okręgowy we Wrocławiu VII Wydział Pracy

w składzie następującym:

Przewodniczący SSO Ryszard Kozłowski (ref.)

S ę d z i o w i e: SSO Wacława Macińska

SSO Robert Kuczyński

Protokolant : Małgorzata Miodońska

po rozpoznaniu w dniu 29 maja 2014 r. we Wrocławiu - na rozprawie

sprawy z powództwa T. P.

przeciwko R. K. (1) prowadzącemu działalność gospodarczą pod nazwą (...) R. K. (2)

o sprostowanie protokołu powypadkowego

na skutek apelacji strony pozwanej

od wyroku Sądu Rejonowego dla Wrocławia-Śródmieścia X Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych z dnia 20 stycznia 2014 r. sygn. akt X P 188/13

I.  prostuje wyrok Sądu Rejonowego dla Wrocławia-Śródmieścia X Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych z dnia 20 stycznia 2014 r. sygn. akt X P 188/13 w części komparatywnej w ten sposób, że w miejsce zapisu „ o sprostowanie świadectwa pracy „ wpisuje „o sprostowanie protokołu powypadkowego”,

II.  zmienia zaskarżony wyrok w pkt I w ten sposób, że powództwo oddala,

III.  nie obciąża powoda kosztami zastępstwa prawnego w postępowaniu odwoławczym.

UZASADNIENIE

Powód T. P. po ostatecznym sprecyzowaniu pozwu skierowanego przeciwko pozwanemu, R. K. (2) prowadzącemu działalność gospodarczą pod firmą (...) z siedzibą we W., wniósł o sprostowanie protokołu powypadkowego nr 001a/2012 z 11 stycznia 2013 r. w następujący sposób:

1. w punkcie 5 protokołu poprzez wskazanie następujących przyczyny wypadku:

brak oceny ryzyka zawodowego na zorganizowanym w zakładzie stanowisku pracy na którym zatrudniony jest poszkodowany, a tym samym nie poinformowanie o zagrożeniach występujących na stanowisku pracy oraz sposobach ochrony przed tymi zagrożeniami, brak wyposażenia umożliwiającego transport narzędzi ręcznych w sposób pozwalający na wykorzystanie obu rąk do przytrzymywania się drabiny podczas wchodzenia/schodzenia po niej, brak odpowiednich rękawic.

2. w punkcie 8 protokołu poprzez zmianę kwalifikacji wypadku na ciężki

Pismem z dnia 8 listopada 2013 r. pozwany uznał powództwo w zakresie sprostowania protokołu powypadkowego w punkcie 8 i zakwalifikowania wypadku jako wypadek ciężki.

Wyrokiem z dnia 20 stycznia 2014 r. Sąd Rejonowy dla Wrocławia - Śródmieścia Wydział X Pracy i Ubezpieczeń Społecznych nakazał stronie pozwanej R. K. (1) prowadzącemu działalność gospodarczą pod nazwą (...) R. K. (2) sprostowanie protokołu powypadkowego nr 001a/2012 sporządzonego i zatwierdzonego w dniu 11 stycznia 2013 r. dotyczącego wypadku, któremu w dniu 17 grudnia 2012 r. uległ powód T. P. w ten sposób, że w punkcie 5 protokołu oprócz przyczyn wypadku już wskazanych zamieścić jako przyczyny wypadku: „brak oceny ryzyka zawodowego na zorganizowanym w zakładzie pracy stanowisku pracy, w tym poinformowania poszkodowanego o zagrożeniach występujących przy wykonywanych przez niego czynnościach”, „brak wyposażenia umożliwiającego transport narzędzi ręcznych w sposób pozwalający na wykorzystanie obu rąk do przytrzymywania się drabiny podczas wchodzenia/schodzenia po niej” (pkt I), nakazał stronie pozwanej R. K. (1) prowadzącemu działalność gospodarczą pod nazwą (...) R. K. (2) sprostowanie protokołu powypadkowego nr 001a/2012 sporządzonego i zatwierdzonego w dniu 11 stycznia 2013 r. dotyczącego wypadku, któremu w dniu 17 grudnia 2012 r. uległ powód T. P. w ten sposób, że w punkcie 8 protokołu zmienić kwalifikację wypadku na ciężki (pkt II), oddalił powództwo w pozostałym zakresie (pkt III), odstąpił od obciążania powoda kosztami procesowymi poniesionymi przez stronę pozwaną w części w jakiej przegrał powództwo (pkt IV), nieuiszczone przez powoda koszty sądowe zaliczył na rachunek Skarbu Państwa.(pkt V).

Sąd Rejonowy ustalił, że powód był zatrudniony u pozwanego na stanowisku mechanika motocyklowego, a miejscem wykonywania pracy był warsztat przy ul. (...). Do obowiązków powoda należała naprawa motocykli, usługi wulkanizacyjne, sprzedaż art. motoryzacyjnych. Powód posiadał aktualne badania okresowe dopuszczające go do pracy na stanowisku mechanika motocyklowego. Na wyposażeniu warsztatu znajdowały się rękawice cienkie oraz grubsze do prac fizycznych. Powód nie został zapoznany z ryzykiem zawodowym na zorganizowanym stanowisku pracy. Sąd Rejonowy wskazał, że w dniu 17 grudnia 2012 r. M. G. poinformował pozwanego, że idzie na dach w celu dokończenia prac związanych z instalacją odgromową, które w poprzednich dniach wykonywał na polecenie pozwanego wraz z powodem. Powód postanowił dołączyć do M. G. mimo, iż tego dnia nie dostał takiego polecenia. Na dach weszli po drabinie znajdującej się poza terenem warsztatu przytwierdzonej na stałe do ściany na ostatnim piętrze budynku. Po zakończeniu pracy powód schodził po drabinie jako pierwszy, nie miał założonych rękawic, w lewej ręce trzymał narzędzia, a prawą trzymał się górnej części drabiny. Gdy był już na wysokości, która pozwalała mu bezpiecznie zeskoczyć obrączka, którą miał na czwartym palcu prawej ręki zahaczyła o ostrą krawędź drabiny czego powód nie zauważył. Powód zeskoczył i doszło do oderwania palca prawej ręki na wysokości obrączki. Na skutek wypadku powód doznał urazowej amputacji paliczka dalszego palca czwartego ręki prawej. Zespół powypadkowy uznał zdarzenie za wypadek przy pracy. Na skutek zastrzeżeń powoda do protokołu powypadkowego został sporządzony protokół nr (...), gdzie w pkt 5 wskazano, iż przyczyną wypadku była ostro zakończona bocznica drabinki i obrączka założona na palec poszkodowanego, a w pkt 8, iż był to wypadek indywidualny powodujący czasową niezdolność o pracy.

Sąd Rejonowy uznał, że roszczenie powoda zasługuje na częściowe uwzględnienie, a powód ma interes prawny w żądaniu takiego sprostowania. Sąd miał na względzie, że opis wypadku zawarty w protokole nie może być treścią zeznania poszkodowanego, zapis ma być formułowany przez zespół powypadkowy poczynając od momentu rozpoczęcia pracy w danym dniu przez poszkodowanego, z dokładnością możliwą do ustalenia. Sąd uznał, że korekta protokołu w pkt 5 poprzez wskazanie jako przyczyny braku oceny ryzyka zawodowego na zorganizowanym w zakładzie stanowisku pracy i braku wyposażenia umożliwiającego transport narzędzi ręcznych wynikała z faktu, iż pozwany nie dokonał oceny ryzyka zawodowego związanego z wykonywaną przez powoda pracą i nie poinformował go o ryzyku zawodowym, jak również z faktu, iż schodząc z drabiny powód nie miał zapewnionego wyposażenia umożliwiającego transport narzędzi, co pozwoliłoby mu wykorzystać obie ręce. Sąd oddalił powództwo w części wskazania jako przyczyny braku odpowiednich rękawic, gdyż jak wynika z przeprowadzonego postępowania pozwany zapewnił pracownikom rękawice zarówno cienki jak i grube. W zakresie uznania wypadek jako ciężki Sąd Rejonowy kierował się uznaniem powództwa w tej części przez pozwanego.

Apelację od powyższego wyroku wniósł pozwany zaskarżając wyrok w pkt I oraz w zakresie oznaczenia przedmiotu sprawy zarzucając:

I. naruszenie przez Sąd I instancji przepisów prawa procesowego tj.:

1. art. 233 k.p.c. przez wyprowadzenie wniosków sprzecznych z zebranym materiałem dowodowym polegające na uznaniu, że:

a) w zaistniałym stanie faktycznym występuje związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy brakiem przeprowadzenia szkolenia w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy a wypadkiem mającym miejsce w dniu 17 grudnia 2012 r. podczas gdy obiektywna zależność pomiędzy tymi dwoma okolicznościami nie występuje,

b) przyczynami wypadku obok już wskazanych w protokole nr (...) był także „brak wyposażenia umożliwiającego transport narzędzi w sposób pozwalający na wykorzystanie obu rąk przytrzymywania się drabiny podczas wchodzenia/schodzenia po niej” podczas gdy z okoliczności sprawy wynika, że w dniu 17 grudnia 2012 r. pozwany nie zlecił powodowi udania się na dach, a zatem pozwany nie miał obowiązku wyposażania w sprzęt umożliwiający transport narzędzi.

2. art. 328 § 2 k.p.c. przez brak w uzasadnieniu analizy związków przyczynowych pomiędzy dodatkowymi rzekomymi przyczynami wypadku wskazanymi przez Sąd I instancji a wypadkiem z dnia 17 grudnia 2012 r., podczas gdy w uzasadnieniu Sąd I instancji obowiązany jest wskazać podstawy faktyczne rozstrzygnięcia, co uniemożliwia kontrolę zasadności wyroku,

3. art. 325 k.p.c., a to przez błędne oznaczenie przedmiotu sprawy tj. „o sprostowanie świadectwa pracy”, podczas gdy przedmiotem sprawy jest ustalenie treści protokołu ustalenia okoliczności i przyczyn wypadku przy pracy.

II. błąd w ustaleniach faktycznych polegający na ustaleniu, że poszkodowany nie został poinformowany na zorganizowanym w zakładzie pracy stanowisku pracy o zagrożeniach występujących przy wykonywanych przez niego czynnościach podczas, gdy z zeznań świadka M. G. wynika, że pracownicy brali udział w szkoleniach stanowiskowych i ostrzegani byli przed zagrożeniami mogącymi wystąpić w trakcie wykonywania obowiązków pracowniczych,

III. błąd w ustaleniach faktycznych polegający na ustaleniu, że przyczynami wypadku obok już wskazanych w protokole (...) była także „brak oceny ryzyka zawodowego na zorganizowanym w zakadzi pracy stanowisku pracy, w tym poinformowania poszkodowanego o zagrożeniach występujących przy wykonywanych przez niego czynnościach” podczas gdy z okoliczności sprawy wynika, że powód został zapoznany z ryzykiem zawodowym na zorganizowanym stanowisku pracy,

IV. błąd w ustaleniach faktycznych polegający na uznaniu, że powód schodząc po drabinie jedną ręką - lewą trzymał narzędzia, natomiast drugą ręką - prawą trzymał się drabiny i przez to powód nie mógł zejść na sam dół drabiny i w związku z tym zeskoczył z niej z wysokości kilkudziesięciu centymetrów, podczas gdy z dowodów przeprowadzonych w sprawie oraz samego pozwu wynika, że decyzja o skoku z wysokości była samowolną decyzją powoda i nie była ona wymuszona przez zewnętrzne okoliczności.

W oparciu o powyższe zarzuty pozwany wniósł o zmianę sentencji przez oznaczenie, że przedmiotem sprawy jest ustalenie treści protokołu ustalenia okoliczności i przyczyn wypadku przy pracy nr 001a/2012 r., zmianę wyroku w pkt I przez ustalenie, ze przyczynami wypadku były ostro zakończona bocznica drabinki i obrączka założona na palec poszkodowanego oraz zasądzenie od powoda na rzecz pozwanego zwrotu kosztów postępowania za obie instancje. Ewentualnie wniósł o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania.

W odpowiedzi na apelację powód wniósł o jej oddalenie w całości i zasądzenie od pozwanego na rzecz powoda kosztów postępowania apelacyjnego, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

Sąd Okręgowy zważył:

Apelacja strony pozwanej zasługiwała na uwzględnienie.

Na wstępie wskazać należy, że zgodnie z art. 350 § 1 k.p.c. Sąd może z urzędu sprostować w wyroku niedokładności, błędy pisarskie albo rachunkowe lub inne oczywiste omyłki. § 3 tego artykułu stanowi, że jeżeli sprawa toczy się przed sądem drugiej instancji, sąd ten może z urzędu sprostować wyrok pierwszej instancji. W niniejszej sprawie przedmiotem postępowania było sprostowanie protokołu powypadkowego, a nie jak błędnie wpisano w wyroku Sadu I instancji sprostowanie świadectwa pracy. Z tego względu koniecznym stało się sprostowanie wskazanego wyroku w części komparatywnej w ten sposób, że w miejsce zapisu „o sprostowanie świadectwa pracy” wpisał „o sprostowanie protokołu powypadkowego” o czym Sąd Okręgowy orzekł w pkt I sentencji wyroku.

Dalej stwierdzić trzeba, że treść protokołu wypadku przy pracy powinna zawierać dane wskazane w Rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 1.07.2009r. w sprawie ustalenia okoliczności i przyczyn wypadków przy pracy (Dz.U.2009.105.870). W protokole zamieszcza się więc informacje niezbędne do ustalenia uprawnień pracowniczych oraz uprawnień z ubezpieczenia społecznego dotyczących świadczeń z tytułu skutków zdarzenia, którym był wypadek przy pracy. Aktualna treść protokołu powypadkowego nr 001a/2012 sporządzonego w dniu 11 stycznia 2013 r. dotyczącego zdarzenia o charakterze wypadku przy pracy któremu uległ powód w dniu 17 grudnia 2012 r. odpowiada wymaganiom przewidzianym w cytowanym wyżej Rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 1.07.2009 r. oraz zasadzie pełnego i rzetelnego podania w protokole informacji dotyczących wypadku przy pracy wymaganych przez prawo. Zdarzenie jakie miało miejsce w dniu 17 grudnia 2012 r. zostało uznane przez zespół powypadkowy za wypadek przy pracy i kwestia nie była przedmiotem sporu w niniejszym postępowaniu. Wskazać jednak należy, że sprostowanie protokołu powypadkowego winno dotyczyć okoliczności istotnych dla zaistniałego zdarzenia, a jednocześnie związanych ze stanowiskiem pracy i zakresem obowiązków danego pracownika. Sprostowanie protokołu nie może natomiast dotyczyć wykonywanych przez pracownika czynności innych niż te związane z jego zatrudnieniem i zakresem jego czynności. Powód w trakcie zaistniałego zdarzenia wykonywał czynności nie związane ze stanowiskiem, na którym był zatrudniony tj. ze stanowiskiem mechanika motocyklowego, zatem orzeczenie Sądu Rejonowego, który nakazał sprostować okoliczności nie dotyczące stanowiska pracy powoda i zakresu jego czynności które wykonywał jako mechanik motocyklowy nie mogło się ostać.

Mając na uwadze powyższe Sąd Okręgowy na zasadzie art. 386 § 1 k.p.c. zmienił zaskarżony wyrok w ten sposób, że powództwo oddalił, co skutkowało orzeczeniem jak w pkt II sentencji.

O kosztach zastępstwa procesowego orzeczono w oparciu o przepis art. 102 k.p.c. Zgodnie z normą prawną w nim wyrażoną, w wypadkach szczególnie uzasadnionych Sąd może nie obciążać strony przegrywającej w ogóle kosztami. Kierując się oceną okoliczności sprawy Sąd Okręgowy uznał, że sprzecznym
z zasadami współżycia społecznego i zasadami słuszności byłoby obciążenie powoda kosztami zastępstwa procesowego strony pozwanej.