Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 29 sierpnia 2014 r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach II Wydział Karny w składzie:

przy udziale Prokuratora Andrzeja Michalczuka

po rozpoznaniu w dniu 29 sierpnia 2014 r.

sprawy skazanego S. U.

w przedmiocie wyroku łącznego

na skutek apelacji, wniesionej przez prokuratora

od wyroku łącznego Sądu Rejonowego w Węgrowie

z dnia 1 kwietnia 2014 r. sygn. akt II K 928/13

wyrok w zaskarżonej części zmienia w ten sposób, że na podstawie art. 85 kk i art. 86 § 1 kk orzeczone wobec skazanego S. U. wyrokami Sądu Rejonowego w Siedlcach z dnia 6 lipca 2011 r. w sprawie II K 292/11 i Sądu Rejonowego w Węgrowie z dnia 13 czerwca 2013 r. w sprawie II K 39/11 jednostkowe kary grzywny łączy i wymierza mu łączną karę grzywny w wymiarze 150 (sto pięćdziesiąt) stawek dziennych, ustalając, że jedna stawka dzienna grzywny jest równoważna kwocie 10 (dziesięć) złotych; stwierdza, że wydatki postępowania odwoławczego ponosi Skarb Państwa.

Sygn. akt II Ka 301/14

UZASADNIENIE

S. U. został skazany prawomocnymi wyrokami:

I.  Sądu Rejonowego w Siedlcach z dnia 6 lipca 2011 r. w sprawie sygn. akt II K 292/11 za czyn popełniony w dniu 29.09.2010r. na kare 6 miesięcy pozbawienia wolności; na podstawie art. 69§1 i 2 kk, art. 70§2 kk wykonanie orzeczonej kary warunkowo zawieszono na 3-letni okres próby; na podstawie art. 73§2 kk oddano oskarżonego pod dozór kuratora; na podstawie art. 71§1 kk orzeczono karę grzywny w wysokości 80 stawek dziennych, po 10 zł każda stawka;

II.  Sądu Rejonowego w Węgrowie z dnia 13.06.2013r. w sprawie sygn. akt II K 39/11 za czyn popełniony w dniu 29.09.2010 r. na karę 1 roku pozbawienia wolności; na podstawie art. 33§2 kk orzeczono karę grzywny w wysokości 150 stawek dziennych po 15 zł każda stawka; na podstawie art. 69§1 i 2 kk, art. 70§2 kk, art. 73§2 kk wykonanie orzeczonej kary warunkowo zawieszono na 3-letni okres próby i oddano oskarżonego pod dozór kuratora.

Sąd Rejonowy w Węgrowie wyrokiem łącznym z dnia 1 kwietnia 2014r. na podstawie art. 569§1 kk, art. 85 kk i art. 86§1 kk połączył jednostkowe kary pozbawienia wolności orzeczone wyrokami Sądu Rejonowego w Siedlcach z dnia 6 .07.2011r. w sprawie sygn. II K 292/11 i Sądu Rejonowego w Węgrowie z dnia 13.06.2013r. w sprawie sygn. akt II K 39/11 i wymierzył skazanemu S. U. łączną karę 1 roku i 3 miesięcy pozbawienia wolności; na podstawie art. 69§1 i 2 kk, art. 70§2 kk, art. 73§2 kk w zw. z art. 89§3 kk wykonanie łącznej kary pozbawienia wolności warunkowo zawiesił skazanemu tytułem próby na okres 3 lat i oddał go w tym czasie pod dozór kuratora; w częściach nie podlegających łączeniu, wyroki pozostawił do odrębnego wykonania; zasądził od skazanego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 70 zł tytułem poniesionych w sprawie wydatków.

Apelację od powyższego wyroku wniósł prokurator.

Zaskarżył powyższy wyrok w części dotyczącej orzeczenia o karze na korzyść skazanego S. U.. Wyrokowi temu zarzucił obrazę przepisów prawa materialnego, a mianowicie art. 85 kk oraz art. 86§1 kk, polegającą na zaniechaniu połączenia kary grzywny w wysokości 80 stawek dziennych, po 10 zł każda stawka, orzeczonej na podstawie art. 71§1 kk wyrokiem Sądu Rejonowego w Siedlcach z dnia 6 lipca 2011 r. w sprawie II K 292/11 oraz kary grzywny w wysokości 150 stawek dziennych po 15 zł każda stawka, orzeczonej na podstawie art. 33§2 kk wyrokiem Sądu Rejonowego w Węgrowie z dnia 13 czerwca 2013r. w sprawie II K 39/11 w sytuacji, gdy istniały podstawy do ich połączenia. Podnosząc ten zarzut wnosił o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez połączenie wspomnianych wyżej kar grzywny i wymierzenie jednej kary łącznej tego rodzaju w wysokości 130 stawek dziennych po 10 zł każda stawka.

Na rozprawie apelacyjnej Prokurator Okręgowy w Siedlcach poparł apelację Prokuratora Rejonowego w Węgrowie, przy czym zmienił zawarty w niej wniosek, wnosząc o wymierzenie 150 stawek dziennych grzywny po 10 zł każda.

Sąd Okręgowy w Siedlcach zważy, co następuje:

Apelacji prokuratora nie można odmówić słuszności i dlatego wniosek apelacyjny należało uwzględnić.

Przede wszystkim zgodzić się należy z argumentacją apelującego prokuratora, że z przepisów art. 85 kk i 86§1 kk wynika, iż istnieje możliwość połączenia kar grzywny, orzeczonych na różnych podstawach prawnych.

W ocenie Sądu Okręgowego nieprzekonywujące i niezasadne jest twierdzenie Sądu I instancji, iż z uwagi na całkowicie odmienny charakter i rolę, jaką pełnią w wydanym wyroku kary grzywny orzeczone na różnych podstawach prawnych nie jest możliwe połącznie ich w wyroku łącznym ze względu na to, że grzywna orzeczona w trybie art. 71§1 kk nie ma i nie może mieć charakteru samoistnego, a jest ona związana wyłącznie z instytucją warunkowego zawieszenia wykonania kary i nie może istnieć bez zastosowania tej instytucji, zaś grzywna orzeczona na podstawie art. 33§2 kk ma charakter trwały, niezależny od aktualności wykonania kary pozbawienia wolności. Jakkolwiek Sąd Rejonowy ma rację w zakresie przytoczonej wyżej interpretacji tych przepisów, to jednak nie można się zgodzić z tym, że brak jest prawnych przesłanek do połączenia w wyroku łącznym tak orzeczonych grzywien. Nie tylko przepisy zawarte w kodeksie karnym tj. art. 85 i 86§1 kk potwierdzają możliwość łączenia kar tego samego rodzaju i nie wykluczają możliwości łączenia grzywien orzeczonych na różnych podstawach prawnych, to również z dotychczasowej praktyki sądów, w tym orzeczeń Sądu Najwyższego bezspornie wynika, że taka możliwość istnieje. M. in. z wyroku Sądu Najwyższego z dnia 26 września 2012 r. w sprawie II KK 235/12 wynika, że „orzekana na podstawie art. 71§1 kk kara grzywny ma charakter akcesoryjny, zależny od aktualności warunkowego zawieszenia wykonania kary pozbawienia wolności i – stosownie do treści art. 71§2 kk – w razie zarządzenia wykonania warunkowo zawieszonej kary pozbawienia wolności lub ograniczenia wolności nie podlega wykonaniu. W takiej sytuacji brak jest odpowiednich podstaw prawnych wymaganych w art. 85 kk, do połączenia tego rodzaju grzywny w wyroku łącznym z karą grzywny orzeczoną na innej podstawie.” Z uzasadnienia tego orzeczenia bezspornie jednak wynika, iż połączenie kar grzywny orzeczonych na różnych podstawach jest możliwe w przypadku, gdy nie zarządzono wykonania kary pozbawienia wolności orzeczonej z grzywną na podstawie art. 71§1 kk, natomiast w razie zarządzenia takiej kary pozbawienia wolności, grzywna orzeczona na podstawie art. 71§1 kk nie podlega wykonaniu, zaś w przypadku jej uiszczenia kara pozbawienia wolności lub ograniczenia wolności ulega skróceniu o okres odpowiadający licznie uiszczonych stawek dziennych. W tej konkretnej sprawie kary pozbawienia wolności, orzeczone z warunkowym zawieszeniem ich wykonania nie zostały zarządzone, a zatem istniała prawna możliwość połączenia obu orzeczonych wobec skazanego S. U. kar grzywny z wyroków Sądu Rejonowego w Siedlcach w sprawie II K 292/11 i Sądu Rejonowego w Węgrowie w sprawie II K 39/11.

Sąd Okręgowy rozważając okoliczności mające wpływ na wymiar kary łącznej grzywny, a w szczególności na ścisłość związku przedmiotowego i podmiotowego zbiegających się realnie przestępstw, rodzaj naruszonych dóbr prawnych obu tych przestępstw, ich bliskość czasową, a także motywy i pobudki działania skazanego i sposób jego zachowania po wydanym wyroku doszedł do przekonania, że proponowany przez prokuratora na rozprawie odwoławczej wymiar kary łącznej grzywny w wysokości 150 stawek dziennych po 10 zł za stawkę jest zasadny. Nie bez znaczenia na taki wymiar kary grzywny ma fakt, iż czyny popełnione przez skazanego miały miejsce w 2010 r., a po wydaniu wyroków w w/w sprawach S. U. nie popełnił innych przestępstw. Zważywszy na powyższe, w ocenie Sądu odwoławczego skazany zasługuje na orzeczenie kary łącznej grzywny zgodnie z zasadą kumulacji. Wymiary orzeczonych grzywien w wyrokach sądów rejonowych to: 150 stawek dziennych po 15 zł oraz 80 stawek dziennych po 10 zł. Tak więc Sąd mógł orzec w wyroku łącznym grzywnę w wysokości od 150 stawek dziennych do 230 stawek dziennych, zaś stawkę dzienną mógł określić od 10 do 15 zł. Jak wynika z powyższego, Sąd Okręgowy dając szansę skazanemu na powrót do życia zgodnego z obowiązującymi zasadami prawa wymierzył karę łączną grzywny w najniższym możliwym wymiarze.

Mając na uwadze powyższe, Sąd Okręgowy orzekł, jak w wyroku.