Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III AUa 827/12

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 30 października 2012 r.

Sąd Apelacyjny w Lublinie III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący - Sędzia

SA Bogdan Świerk (spr.)

Sędziowie:

SA Teresa Czekaj

SA Barbara Mazurkiewicz-Nowikowska

Protokolant: st. prot. sądowy Krzysztof Wiater

po rozpoznaniu w dniu 30 października 2012 r. w Lublinie

sprawy J. B.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w L.

o wysokość świadczenia

na skutek apelacji wnioskodawcy J. B.

od wyroku Sądu Okręgowego w Lublinie

z dnia 22 czerwca 2012 r. sygn. akt VII U 2339/12

oddala apelację.

III AUa 827/12

UZASADNIENIE

Dwiema decyzjami z dnia 5 marca 2012 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L. dokonał od dnia 1 marca 2012 r. waloryzacji świadczeń przysługujących J. B.. Waloryzacja polegała na dodaniu, do dotychczasowej comiesięcznej jego emerytury, kwoty 71 zł oraz na dodaniu do takiej jego renty kwoty 53,25 zł stanowiącej 75% kwoty waloryzacji.

Odwołania od obu decyzji wywiódł J. B. kwestionując ich poprawność. Według ubezpieczonego jego świadczenie rentowe zostało w przeszłości ustalone w niewłaściwej wysokości i ta wadliwość nie została dotychczas naprawiona.

Po ich rozpoznaniu Sąd Okręgowy w Lublinie wyrokiem z dnia 22 czerwca 2012 r. oddalił odwołania J. B. od obu kwestionowanych przez niego decyzji.

Swoje rozstrzygnięcie Sąd Okręgowy oparł na poniższych ustaleniach faktycznych oraz ich ocenie prawnej: J. B. jest uprawniony do świadczeń z ubezpieczenia społecznego w zbiegu, mianowicie do emerytury i do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy w związku z wypadkiem przy pracy.

Zgodnie z przepisem art. 4 ust.1 i ust.5 ustawy z dnia 13 stycznia 2012 r. o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2012 r., poz. 118) waloryzacja świadczeń emerytalnych i rentowych przeprowadzana od dnia 1 marca 2012 r. polegała na dodaniu do wielkości dotychczasowego świadczenia kwoty 71 zł., a w przypadku rent z tytułu częściowej niezdolności do pracy 75% kwoty waloryzacji, to jest 53,25 zł. W ten właśnie sposób pozwany organ rentowy dokonał waloryzacji zbiegowych świadczeń ubezpieczonego. Dlatego kwestionowane przez niego decyzje pozwanego są zgodne z prawem i z tej przyczyny wniesione od nich odwołania podlegały oddaleniu jako bezzasadne.

Apelację od wyroku Sądu Okręgowego wywiódł J. B.. Nie zawiera ona wniosków odnoszących się do tego wyroku. Z treści jej komparycji i uzasadnienia wynika, że skarżący kwestionuje wysokość swoich świadczeń, zwłaszcza renty, uważając ich wysokości za zaniżone. Ponadto sąd pierwszej instancji nie wypowiedział się co do innych roszczeń zgłaszanych przez ubezpieczonego, mianowicie co do wyrównania zasiłku chorobowego za okres od dnia 18 lutego 1970 r. do dnia 31 grudnia 1970 r., zapłaty jednorazowego odszkodowania z tytułu wypadku przy pracy i wypłaty renty z należnymi odsetkami za okres od 1970 r. do 1974 r.

Sąd Apelacyjny zważył co następuje: w sprawach z zakresu ubezpieczeń społecznych przedmiot rozpoznania sprawy sądowej, a przez to zakres kontroli decyzji pozwanego organu rentowego, wyznacza rozstrzygnięcie zawarte w takiej decyzji od której zostało wniesione odwołanie, oraz zawarty w odwołaniu zakres zaskarżenia tego rozstrzygnięcia, gdy kwestionowana jest tylko część tego rozstrzygnięcia (zob. wyroki Sądu Najwyższego z dnia: 7 kwietnia 2011 r. I UK 357/10, teza 4 – LEX 863946, z dnia 26 maja 2011 r. II UK 360/10, teza 2 – LEX 901610 czy postanowienie tego sądu z dnia 10 marca 2011 r. III UZ 1/11, teza 1 – LEX 846597). Oznacza to, że następczej kontroli sądowej nie może być poddane roszczenie ubezpieczonego o którym, w kwestionowanej przez niego decyzji, nie orzekał uprzednio pozwany organ rentowy. W sprawie niniejszej organ rentowy przeprowadził jedynie waloryzację świadczeń do których ubezpieczony ma ustalone prawo. Zatem zakres takiej kontroli może obejmować tylko poprawność przeprowadzonej waloryzacji. Sąd Okręgowy prawidłowo dokonał tej kontroli bo wskazał na czym polegała ta waloryzacja i sprawdził matematyczną poprawność przeprowadzonych wyliczeń wysokości waloryzowanych świadczeń. Wszystkie inne roszczenia ubezpieczonego, o których wspominał on w swoich pismach procesowych i w apelacji, nie mogą być więc w obecnej sprawie dochodzone z tej przyczyny , że nie były one objęte rozstrzygnięciem zawartym w zaskarżonych decyzjach.

W zakresie w jakim kwestionowane przez wnioskodawcę decyzje mogą być poddane kontroli sądowej skarżący nie zawarł merytorycznej argumentacji odnoszącej się do waloryzacji jego świadczeń przeprowadzonej tymi decyzjami.

Dlatego jego apelacja podlegała oddaleniu jako zupełnie bezzasadna.

Z tych zatem względów i z mocy art. 385 kpc Sąd Apelacyjny orzekł jak w wyroku.

Kontakt: saos_malpka_saos_kropka_org_kropka_pl | Wersja SAOS: 0.9.13