Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 18 września 2014 roku

Sąd Rejonowy dla Warszawy Śródmieścia, III Wydział Rodzinny i Nieletnich w składzie:

Przewodniczący: SSR Małgorzata Klonowska

Protokolant: Iwona Krótkiewicz

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 18 września 2014 roku w W. sprawy

z powództwa M. S.

przeciwko kuratorowi dla zmarłego W. N.

o ustalenie ojcostwa zmarłego R. D. (1)

1)  ustala, że zmarły w dniu 07 lipca 2013 roku w W.(nr aktu zgonu (...) W.) R. D. (1), urodzony (...)w W., syn M. J.nazwisko rodowe (...)i M.nazwisko rodowe Ż., jest ojcem M. S., urodzonej (...)w W.z matki T. S. (1)nazwisko rodowe J., dla której w Urzędzie Stanu Cywilnego w m. st. W.sporządzono akt urodzenia nr I/2244/1990,

2)  nadaje M. S. nazwisko zmarłego ojca (...),

3)  koszty sądowe nieuiszczone przejmuje na rachunek Skarbu Państwa.

Sygn. akt. III RC 131/14

UZASADNIENIE

M. S. w dniu 16 maja 2014 roku (data prezentaty Biura Podawczego) złożyła pozew o ustalenie ojcostwa zmarłego R. D. (1). Wniosła ponadto o nadanie jej nazwiska (...). Jednocześnie M. S. wniosła o ustanowienie kuratora dla zmarłego R. D. (1).

W uzasadnieniu powyższego wskazała, że jej matka T. S. (1)pozostawała w konkubinacie z R. D. (1)od roku 1987. W tym czasie matka powódki była w związku małżeńskim z T. S. (2)zmarłym (...), z którym rozwiodła się w dniu (...), w czasie w którym zamieszkiwała już z R. D. (2). Powódka wskazał, że T. S. (2)został uznany za jej ojca ze względu na domniemanie, że dziecko pochodzi od męża matki. Powódka wskazała, że w toku postępowania o zaprzeczenie ojcostwa zostały wykonane badania DNA, z których wynika z prawdopodobieństwem graniczącym z pewnością ojcostwo R. D. (1)w stosunku do powódki ( pozew: k.1-2).

Postanowieniem z dnia 05 czerwca 2014 roku tutejszy Sąd w sprawie III RNs 386/14 ustanowił dla zmarłego dnia 7 lipca 2013 roku R. D. (1) kuratora w osobie W. N., która jest siostrzenicą zmarłego (postanowienie k.2 akt III RNs 386/14).

Na rozprawie w dniu 8 września 2014 roku powódka poparła powództwo. Kurator ustanowiony dla zmarłego W. N. również poparła powództwo ( protokół rozprawy: k.14).

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Powódka M. S. urodzona (...)jest córką T. S. (1)i zmarłego w dniu (...) R. D. (1). Matka powódki T. S. (1)w trakcie trwania małżeństwa z T. S. (2)związała się z R. D. (1). Jeszcze przed orzeczeniem rozwodu T. S. (1)razem z dziećmi pochodzącymi ze związku z T. S. (2): A.i J.zamieszkała w mieszkaniu R. D. (1). T. S. (1)na ponad 2 lat przed orzeczeniem rozwodu współżyła już z R. D. (2). Razem mieszkali, wspólnie prowadzili gospodarstwo domowe. Rozwód związku małżeńskiego T. S. (1)i T. S. (2)został orzeczony w dniu(...). M. S. urodziła się w dniu (...). Z uwagi na istnienie domniemania, że dziecko pochodzi od męża matki, T. S. (2)został wpisany do aktu urodzenia jako ojciec M. S.. M. S.do 16 roku życia mieszkała razem z matką i R. D. (1). Powódka do śmierci R. D. (1)utrzymywała z nim bliski kontakt, opiekowała się nim w czasie choroby (zeznania T. S.k.141v i powódki k.142v).

Sąd Rejonowy dla Warszawy Śródmieścia III Wydział Rodzinny i Nieletnich wyrokiem z dnia 19 lutego 2014 roku w sprawie III RC 5/14 ustalił, że T. S. (2) urodzony (...), s. W. i Z. zmarły w dniu 25 sierpnia 1994 roku w W., nie jest ojcem M. S. urodzonej (...), dla której akt urodzenia sporządzony został pod nr (...) w dniu 09.04.1990 w USC m.st. W. (wyrok k.128 akt III RC 5/14).

W toku postępowania o zaprzeczenie ojcostwa zostały wykonane badania DNA z próbek pochodzących od zmarłego, które potwierdziły ojcostwo R. D. (1) wobec powódki ( opinia wraz z protokołem pobrania materiału genetycznego: k.110-113 akt III RC 5/14).

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o wskazane powyżej dokumenty oraz dokumenty zgromadzone w akta III RC 5/14, III RNs 386/14 i III RNs 14/14, których prawdziwość nie budziła wątpliwości i nie była kwestionowana przez strony w toku niniejszego postępowania. Sąd wziął pod uwagę także dowód z przesłuchania powódki M. S., kuratora dla zmarłego W. N. oraz zeznań świadków: T. S. (1), J. S., M. P., P. P. i uznał te dowody za wiarygodne w zakresie przebiegu i charakteru znajomości T. S. (1) i R. D. (1). Zeznania te są spójne i w zasadniczych punktach się pokrywają.

Sąd zważył, co następuje:

Zgodnie z brzmieniem art. 85 § 1 kodeksu rodzinnego i opiekuńczego domniemywa się, że ojcem dziecka jest ten, kto obcował z matką dziecka nie dawniej niż w trzechsetnym, a nie później niż w sto osiemdziesiątym pierwszym dniu przed urodzeniem się dziecka. Powyższe domniemanie prawne jest domniemaniem, które może być obalone. Ciężar dowodu, gdy chodzi o obalenie tegoż domniemania spoczywa na pozwanym mężczyźnie. Winien on podjąć ewentualną obronę w dwóch zasadniczych kwestiach: co do tego, iż nie obcował z matką dziecka w okresie jego poczęcia, bądź co do tego, że nawet mimo obcowania z matką dziecka w tym okresie nie jest ojcem dziecka.

Zmarły R. D. (1) nigdy nie kwestionował, że obcował z matką powódki w okresie poczęcia dziecka, co potwierdzili w toku postępowania słuchani świadkowie. Jednocześnie zmarły jeszcze przed swoją śmiercią, przed notariuszem A. M. w dniu 19 czerwca 2013 roku złożył oświadczenie, że powódka M. S. jest jego biologicznym dzieckiem (k.7-8). Ponadto zarówno powódka, jak i jej matka T. S. (1) oraz przesłuchani świadkowie zgodnie wskazali, że R. D. (1) i matka powódki razem mieszkali, prowadzili wspólne gospodarstwo domowe na długo przed urodzeniem się powódki. T. S. (1) zeznała również, że rozstała się T. S. (2) na 2 lata przed urodzeniem powódki. Wskazała również, że R. D. (1) przez 16 lat mieszkał z powódką i ją wychowywał. Do chwili śmierci R. D. (1) utrzymywał bliskie kontakty z M. S..

Przeprowadzone w toku postępowania o zaprzeczenie ojcostwa badania DNA na podstawie próbek pochodzących od zmarłego wykazały, że jeżeli badane osoby, tj. matka dziecka – T. S. (1), dziecko M. S.nigdy nie miały przeszczepu szpiku oraz jeżeli domniemany ojciec R. D. (1)nie miał brata bliźniaka jednojajowego to z prawdopodobieństwem graniczącym z pewnością (P>0,999999) R. D. (1)jest ojcem powódki M. S.(k.110-112 akt III RC 5/14).

Z oświadczeń M. S. i jej matki T. S. (1) wynika, że nigdy nie miały one, przeszczepu szpiku oraz w ciągu ostatnich 6 miesięcy, zabiegu przetoczenia krwi.

Zdaniem Sądu, powyższy dowód potwierdził domniemanie zawarte w art. 85 § 1 kro – stąd należało stwierdzić, że ojcem M. S. jest zmarły R. D. (1).

Mając powyższe na uwadze Sąd orzekł jak w punkcie pierwszym sentencji wyroku.

Jak wynika z brzmienia art. 89 § 2 kro, w razie sądowego ustalenia ojcostwa sąd nadaje dziecku nazwisko w wyroku ustalającym ojcostwo. Dziecko nosi nazwisko wskazane w zgodnych oświadczeniach rodziców. Powódka M. S. wniosła o nadanie jej nazwiska (...). Kierując się tymi zasadami sąd uwzględnił wniosek powódki i nadał jej nazwisko ojca – (...) (punkt drugi sentencji wyroku).

Kierując się obowiązującymi przepisami, Sąd przejął koszty sądowe na rachunek Skarbu Państwa.