Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 15 października 2014 r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 15 października 2014 r. w Siedlcach na rozprawie

odwołania M. K.

od decyzji Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego

z dnia 17 października 2013 r. Nr (...)-2/20

w sprawie M. K.

przeciwko Prezesowi Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego

o prawo do renty rolniczej

oddala odwołanie.

Sygn. akt: IV U 1455/13

UZASADNIENIE

Decyzją z (...)r. znak: (...)-2/20 Prezes Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego, działając na podstawie art.21 ust.1 i ust.2 ustawy z 20 grudnia 1990r. o ubezpieczeniu społecznym rolników odmówił M. K. prawa do renty rolniczej z tytułu niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym wskazując, iż Komisja Lekarska Kasy orzeczeniem z dnia 10.10.2013 r. nie stwierdziła u ubezpieczonej całkowitej niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym.

Odwołanie od w/w decyzji złożyła M. K. wnosząc o jej zmianę i przyznanie jej prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym. Podniosła, iż decyzja organu rentowego jest dla niego krzywdząca, gdyż jej stan zdrowia się pogorszył. Ubezpieczona wskazała, że leczy się na nadciśnienie, ma zawroty głowy, cukrzycę, słabszy wzrok w związku z cukrzycą, żylaki na nogach, problemy ze stawami kolanowymi, skurcze nocne w obu nogach, w związku z tym jest niewyspana i nie może pracować (odwołanie k.1).

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie, wskazując iż zaskarżona decyzja wydana została na podstawie prawomocnego orzeczenia Komisji Lekarskiej Kasy z 10 października 2013r., która uznała, że ubezpieczony nie jest całkowicie niezdolny do pracy w gospodarstwie rolnym, a odwołanie nie wnosi do sprawy żadnych nowych dowodów faktycznych i prawnych, które miałyby wpływ na zmianę zaskarżonej decyzji (odpowiedź organu rentowego na odwołanie k.2).

Sąd ustalił, co następuje:

M. K. jest rolnikiem i podlega ubezpieczeniu społecznemu rolników. Ma(...). W dniu 22 sierpnia 2013 r. M. K. wystąpił do Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego z wnioskiem o ustalenie prawa do renty rolniczej z tytułu niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym na dalszy okres (wniosek k.48-akt organu rentowego). Rozpoznając wniosek organ rentowy skierował ubezpieczonego na badanie przez Lekarza Rzeczoznawcę, który w orzeczeniu z 18 września 2013 r. nie uznał ubezpieczonej za całkowicie niezdolnego do pracy w gospodarstwie rolnym (wypis z orzeczenia Lekarza Rzeczoznawcy z 18.09.2013 r. k. 54 akt organu rentowego).

Na skutek odwołania ubezpieczonego od powyższego orzeczenia Lekarza Rzeczoznawcy ubezpieczona skierowana została na badanie przez Komisję Lekarską Kasy, która w orzeczeniu z 10 października 2013 r. nie uznała ubezpieczonej za całkowicie niezdolnego do pracy w gospodarstwie rolnym (odwołanie ubezpieczonej od orzeczenia Lekarza Rzeczoznawcy k.56 i wypis z orzeczenia Komisji Lekarskiej Kasy z 10.10.2013 r. k. 59 akt organu rentowego). Na podstawie powyższego orzeczenia, zaskarżoną decyzją z 17 października 2013r. Prezes Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego odmówił ubezpieczonej prawa do renty rolniczej z tytułu niezdolności do pracy (decyzja z 17.10.2013r. k.61 akt organu rentowego).

Biegli lekarze o specjalizacjach: ortopeda – chirurg naczyniowy, neurolog, diabetolog, kardiolog, w opinii sporządzonej na zlecenie sądu rozpoznali u ubezpieczonej zmiany zwyrodnieniowe kolan, zespół pozakrzepowy goleni prawej bez czynnego owrzodzenia, cukrzycę typu 2, zespół bólowy kręgosłupa lędźwiowego, nadciśnienie tętnicze, żylaki kończyn dolnych, otyłość i stwierdzili, że istniejące u ubezpieczonej schorzenia nie powodują u niej całkowitej niezdolność do pracy w gospodarstwie rolnym (opinia biegłych k. 14-19).

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie M. K. nie jest zasadne i podlega oddaleniu.

Zgodnie z art.21 ust.1 i 2 pkt 5 ustawy z 20 grudnia 1990r. o ubezpieczeniu społecznym rolników (Dz.U. z 2008r., Nr 50, poz. 291 ze zm.) renta rolnicza przysługuje ubezpieczonemu, który łącznie spełnia następujące warunki: podlegał ubezpieczeniu emerytalno-rentowemu przez okres, o którym mowa w ust.2 wskazanego przepisu – w przypadku ubezpieczonego, który ukończył 30 lat – przez okres co najmniej 5 lat, jest trwale lub okresowo całkowicie niezdolny do pracy w gospodarstwie rolnym, a całkowita niezdolność do pracy powstała w okresie podlegania ubezpieczeniu emerytalno-rentowemu lub w okresach, o których mowa w art.20 ust.1 i 2 ustawy, lub nie później niż w ciągu 18 miesięcy od ustania tych okresów. W myśl art.21 ust.5 w/w ustawy za całkowicie niezdolnego do pracy w gospodarstwie rolnym uważa się ubezpieczonego, który z powodu naruszenia sprawności organizmu utracił osobistą zdolność do wykonywania pracy w gospodarstwie rolnym.

Z przedstawionych wyżej ustaleń Sądu wynika, że ubezpieczona podlega ubezpieczeniu emerytalno-rentowemu. Z opinii biegłych lekarzy zaś wynika, że ubezpieczona nie jest całkowicie niezdolna do pracy w gospodarstwie rolnym. Analizując opinię biegłych Sąd doszedł do przekonania, że stanowi ona miarodajny i wiarygodny dowód w sprawie, gdyż wydana została przez lekarzy specjalizujących się w schorzeniach występujących u ubezpieczonej, a ponadto poprzedzona została analizą dokumentacji lekarskiej ubezpieczonej i jej badaniem. Ponadto opinia ta nie została zakwestionowana przez żadną ze stron.

Wskazać również należy, że biegli w swojej opinii wskazali, że stwierdzona u ubezpieczonej cukrzyca typu 2 wymaga przyjmowania leków doustnych i insuliny w celu obniżenia poziomu cukru. Leczenie wymaga okresowych wizyt u lekarza w celu ewentualnej korekty dawek, a także wdrożenia diety, nadciśnienie tętnicze również wymaga przyjmowania leków i okresowych wizyt u lekarza. Istniejące dolegliwości kręgosłupa poza lekami przeciwbólowymi i okresową rehabilitacją nie wymagają innego leczenia. U ubezpieczonej stwierdzono zakres ruchów kończyn górnych prawidłowy, pełny zakres ruchów kończyn dolnych, chód sprawny, lokomocję pełną, na prawej goleni widoczne blizny ściągające z przebarwieniem skóry wokół blizn po owrzodzeniach – aktualnie rany zagojone. Zgodnie z opinią biegłych ubezpieczona wymaga systematycznej kontroli lekarskiej, redukcji wagi ciała, okresowej rehabilitacji (lekarz ortopeda w związku ze zmianami zwyrodnieniowymi kolan zalecił tylko fizjoterapię). Opisany powyżej stan zdrowia nie powoduje całkowitej niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym (opinia biegłych k. 14-19).

Mając na uwadze powyższe okoliczności stwierdzić należało, że ubezpieczona nie spełnia ustawowych przesłanek do ustalenia prawa do renty rolniczej z tytułu niezdolności do pracy, dlatego na podstawie art.477 ¹ § 1 kpc Sąd oddalił odwołanie.

Mając powyższe na uwadze Sąd orzekł jak w wyroku.