Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 27 lutego 2013 roku

Sąd Okręgowy w Białymstoku

V Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący SSO Helena Mironiuk

Protokolant Anna Filipowicz

po rozpoznaniu w dniu 27 lutego 2013 roku w Białymstoku

sprawy z wniosku E. M. M.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w B.

o wysokość świadczenia

na skutek odwołania E. M. M.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w B.

z dnia 3 grudnia 2012 roku

Nr (...)

Oddala odwołanie

Sygn. Akt V U 107/13

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 3 grudnia 2012 roku ZUS/O w B. przeliczył świadczenie emerytalne odwołującej E. M. M. na podstawie przepisów ustawy z 17.12.1998 r. o emeryturach i rentach z FUS ustalając wskaźnik wysokości podstawy świadczenia na 111,94%.

W odwołaniu od decyzji E. M. M. wniosła o ponowne przeanalizowanie okresu jej zatrudnienia, które stanowi podstawę do naliczenia emerytury, wskazując na niewłaściwą interpretację przepisów prawnych, które miały znaczenie przy ustalaniu wysokości świadczenia. W rezultacie wnosiła o przeliczenie świadczenia według wskaźnika najkorzystniejszego , tj. z lat pracy 1991 – 2000 r. i tak również sprecyzowała ostatecznie swoje stanowisko .

Sąd Okręgowy ustalił i zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 183 ust.1 pkt.3 ustawy z dnia 17.12.1998 r. o emeryturach i rentach z FUS (Dz. U. nr 153 poz 1227 ze zm.) emerytura przyznana na wniosek osoby ubezpieczonej urodzonej po dniu 31.12.1948 r. z wyjątkiem ubezpieczonych, którzy pobierali emeryturę na podstawie art. 46 lub 50 - o ile osoba ta nie była członkiem otwartego funduszu emerytalnego, albo złożyła wniosek o przekazanie środków na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym, za pośrednictwem zakładu na dochody budżetu państwa, która osiągnęła wiek emerytalny uprawniający do emerytury w roku kalendarzowym 2011 stanowi 55% emerytury obliczonej na podstawie art. 53 – 45%, na podstawie art.26.

Zgodnie z art. 53 ustawy organ rentowy ustalił podstawę wymiaru emerytury decyzja z 19.10.2012 r. przyjmując wskaźnik wysokości podstawy z 10 lat kalendarzowych wybranych z 20 – lecia przed dniem złożenia wniosku (1992 - 2001) – 111,94%.

Zgodnie z art. 15 ustawy 20 – lecie z uwagi na złożenie wniosku o emeryturę w 2012 r. obejmuje okres lat 2011 – 1992.

Wskaźnik ustalony z 20 lat kalendarzowych z uwzględnieniem lat 1991 – 2000 wynosił 101,53% i jest oczywiście mniej korzystny od ustalonego z lat 1992 – 2001.

Odnosząc się do ustalonego stażu pracy do ustalenia wysokości świadczenia przyjęto 29 lat, 7 miesięcy i 21 dni okresu składkowego i 7 lat i 25 dni okresu nieskładkowego z ustaleniem wysokości emerytury na podstawie art. 53 na kwotę 2157,76 zł.

Zgodnie ze wskazanym art. 183 ust.1 pkt.3 ustawy świadczenie emerytalne odwołującej wynosi 55% emerytury ustalonej na podstawie art. 53 w wysokości 1186,77 zł oraz 45% emerytury ustalonej na podstawie art. 26 w kwocie 709,28 zł – łącznie 1896,05 zł.

Ustalenia dokonane w sprawie wskazują na niezasadność odwołania skoro decyzja ustala wskaźnik najkorzystniejszy dla odwołującej z uwzględnieniem wynagrodzenia z lat określonych przepisami prawnymi z uwagi na datę złożenia wniosku o emeryturę.

Mając powyższe na uwadze uznać należy, iż brak jest podstaw do zmiany decyzji, w związku z czym, z mocy art. 477 ¹⁴ § 1 kpc orzeczono jak w wyroku