Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 28 lutego 2013 roku

Sąd Okręgowy w Białymstoku

V Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący SSO Helena Mironiuk

Protokolant Anna Filipowicz

po rozpoznaniu w dniu 27 lutego 2013 roku w Białymstoku

sprawy R. I.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi
w B.

o rentę z tytułu niezdolności do pracy w związku z wypadkiem przy pracy

na skutek odwołania R. I.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w B.

z dnia 20 lutego 2012 roku

Nr (...)

I.  zmienia zaskarżoną decyzję i przyznaje R. I. rentę z tytułu częściowej niezdolności do pracy w związkiem z wypadkiem przy pracy od dnia 6 czerwca 2012 roku na stałe,

II.  zasądza od Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w B. na rzecz adwokata B. I. kwotę 360 (trzysta sześćdziesiąt) złotych tytułem kosztów zastępstwa procesowego w sprawie

Sygn. Akt V U 352/12

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 20 lutego 2012 roku ZUS/O w B. odmówił R. I. prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy w związku z wypadkiem przy pracy z dnia 7 lipca 2008 r. na podstawie przepisów ustawy z 30 października 2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułów wypadków przy pracy wskazując na orzeczenie komisji lekarskiej, która nie stwierdziła niezdolności do pracy w związku z wypadkiem przy pracy.

W odwołaniu od decyzji R. I. wskazując na pogarszający się stan zdrowia i niepełnosprawność , której przyczyną jest uraz jakiemu uległ w dniu wypadku wnosił o przyznanie uprawnień do renty.

Sąd Okręgowy ustalił i zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 6 ust.1 pkt.6 ustawy z dnia30 października 2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (Dz. U. Nr 167 poz. 1322) Renataz tytułu niezdolności do pracy przysługuje ubezpieczonemu, który stał się niezdolny do pracy wskutek wypadku przy pracy lub choroby zawodowej

Aby ustalić, czy schorzenie występujące u odwołującego stanowią o całkowitej lub częściowej niezdolności do pracy, czy pozostaje w związku z wypadkiem oraz czy jest stała czy okresowa, dopuszczono dowód z opinii biegłych lekarzy z zakresu ortopedii i rehabilitacji, którzy po rozpoznaniu przewlekłego zespołu bolesnego barku pourazowego, stanu po urazowym zerwaniu obwodowego przyczepu mięśnia dwugłowego ramienia prawego – wypadek w dniu 7.07.2008r. , wadliwego wygojenia złamania kości promieniowej prawej z ograniczeniem ruchomości w stawie nadgarstkowym, zespołu bólowego kręgosłupa odcinka lędźwiowo – krzyżowego w przebiegu zmian zwyrodnieniowych bez objawów podrażnienia korzeni nerwowych, łuszczycy skóry, przewlekłej choroby niedokrwiennej serca, nadciśnienie tętniczego, bloku prawej odnogi pęczka Hisa, dny moczanową, przepukliny kresy białej, przepukliny pępkowej i otyłości uznali, iż brak jest aktualnie podstaw do uznania niezdolności do pracy w związku z wypadkiem , odwołujący jest osobą częściowo niezdolną do pracy z ogólnego stanu zdrowia do 30 kwietnia 2014 roku.

Uwzględniając wniosek pełnomocnika odwołującego Sąd dopuścił dowód z opinii biegłego z zakresu medycyny pracy, przedstawiając zgłoszone zastrzeżenia do oceny biegłych z zakresu ortopedii i rehabilitacji.

W opinii uzupełniającej biegli nie zmieniając stanowiska stwierdzili, iż została wydana po aktualnym badaniu odwołującego i rzetelnej ocenie dokumentacji medycznej.

Biegła z zakresu medycyny pracy stwierdziła, iż odwołujący jest częściowo niezdolny do pracy zgodnie z posiadanymi kwalifikacjami na okres 2 lat w związku z wypadkiem w pracy w dniu 7 lipca 2008 r. i istnieje od ukończenia świadczenia rehabilitacyjnego

Z uzasadnienia opinii biegłej wynika, iż odwołujący jest praworęczny, aktualnie posługuje się w większości lewą ręką . Przebyty uraz prawej kończyny górnej spowodował znacznego stopnia upośledzenie sprawności prawej kończyny górnej. W wyniku wypadku doszło do zerwania obwodowego przyczepu mięśnia dwugłowego ramienia i występuje nadal znaczny stopień dysfunkcji prawej kończyny górnej, ograniczenie siły mięśniowej, stąd odwołujący nie może wykonywać ciężkiej pracy fizycznej, która wymaga sprawności prawej kończyny górnej a do tego typu prac należy praca na stanowisku pracownika odlewni .

Stan zdrowia odwołującego w związku z przebytym wypadkiem nie uległ poprawie i jest ona w zasadzie zgodna z opinią lekarza ZUS z zakresu ortopedii z 2009 r., którą stwierdzono, że w związku ze znacznym stopniem dysfunkcji prawej kończyny górnej – należy uznać częściową niezdolność do pracy od zakończenia świadczenia rehabilitacyjnego.

Biegła stwierdziła, iż główne stwierdzenia na wszystkich opiniach dotyczą schorzeń prawej kończyny górnej i jej upośledzonej sprawności a nie ogólnego stanu zdrowia – ogólny stan zdrowia odwołującego jest dobry.

Uzupełniając opinię wobec zarzutu organu rentowego biegła z zakresu medycyny pracy stwierdziła iż za wypadek przy pracy uznano zerwanie mięśnia dwugłowego prawego do którego doszło w dniu 7.07.2008 r. i z tego powodu odwołujący przebywał przez 182 dni na zasiłku chorobowym i świadczeniu rehabilitacyjnym – po ukończeniu świadczeń zdolności do pracy nie odzyskał , uszkodzenie mięśnia dwugłowego jest trwałe i nie rokuje poprawy.

Z uwagi na stan narządu ruchu po wypadku przy pracy w dniu 7.07.2008 r. odwołujący jest w dalszym ciągu częściowo niezdolny do pracy, niezdolność jest trwała i pozostaje w związku z wypadkiem.

Takie stanowisko wynika także z ponownej opinii uzupełniającej.

Biegła wyjaśniła, iż w dalszym ciągu jest zdania, iż ze względu na narząd ruchu po wypadku odwołujący jest częściowo niezdolny do pracy zarobkowej w związku z wypadkiem od ukończenia świadczenia rehabilitacyjnego.

W opinii uzupełniającej wydanej wskutek rozbieżności stanowisk biegłych - lekarze ortopeda i rehabilitant w dalszym ciągu nie uznali odwołującego za częściowo niezdolnego do pracy w związku z wypadkiem przy pracy w dniu 7.07.2008 r., biegła z zakresu medycyny pracy podtrzymała swoje stanowisko. Stwierdziła, iż przebyty uraz kończyny górnej prawej w pracy w dniu 7.07.2008 r. czyni odwołującego częściowo niezdolnym do pracy na okres 2 lat od daty badania.

Uzupełniając opinię stwierdziła, iż częściowo niezdolność do pracy jest trwała wyjaśniając, iż wskazana w opinii łącznej niezdolność okresowa była pomyłką osoby piszącej opinię.

Wobec istniejących rozbieżności, do wypowiedzenia się na rozprawie zobowiązani zostali biegli wydający opinię w sprawie.

Biegły z zakresu rehabilitacji medycznej dr M. K. stwierdził jednakże, iż opinia podstawowa w przedmiotowej w sprawie jest opinią biegłego z zakresu medycyny pracy. Pomimo swojej oceny stanu funkcjonalnego barku i łokcia to biegła z zakresu medycyny pracy wypowiedziała się ostatecznie czy z występującym schorzeniem można pracować

Po ostatecznej ocenie zaświadczenia z dnia 22.06.2012 r. w którym stwierdzono uszkodzenie mięśnia dwugłowego z zanikiem - uznał, iż jest to uszkodzenie trwałe. Ogranicza ono z pewnością ruchomość prawej ręki, stąd podzielił stanowisko biegłej z zakresu medycyny pracy po uzgodnieniu stanowiska z biegłym ortopedą .

Biegła z zakresu medycyny pracy ponownie stwierdziła , iż częściowa niezdolność do pracy jest trwała i pozostaje w związku z wypadkiem przy pracy i urazem kończyny górnej prawej..

Podstawą rozstrzygnięcia w przedmiotowej sprawie jest opinia biegłych, którzy ostatecznie uznali, iż częściowa niezdolność do pracy odwołującego pozostaje w związku z wypadkiem i jest niezdolnością trwałą.

Stanowisko to jest przekonujące , wynika z badania odwołującego i analizy obszernej dokumentacji medycznej.

Opinie lekarskie były uzupełniane wskutek zastrzeżeń organu rentowego , to ostatecznie biegli uznali , iż odwołujący nie jest w stanie wykonywać ciężkiej pracy fizycznej wymagającej pełnej sprawności prawej kończyny górnej. Schorzenie to wskazuje na niezdolność częściową, pozostającą w związku z wypadkiem w pracy i jest niezdolnością trwałą.

Mając na uwadze powyższe ustalenia należało zmienić decyzję organu rentowego i z mocy art. 477 ¹⁴ § 2 kpc orzec jak w wyroku.

O kosztach orzeczono zgodnie z art. 98 § 1 kpc.