Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 12 marca 2013 roku

Sąd Okręgowy w Białymstoku

V Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący SSO Helena Mironiuk

Protokolant Anna Filipowicz

po rozpoznaniu w dniu 12 marca 2013 roku w Białymstoku

sprawy z wniosku J. R.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B.

o rentę z tytułu niezdolności do pracy

na skutek odwołania J. R.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B.

z dnia 31 października 2012 roku

Nr (...)

Zmienia zaskarżoną decyzję i przyznaje J. R. rentę z tytułu częściowej niezdolności do pracy od dnia 11 września 2012 roku na okres jednego roku

Sygn. Akt VU 2009/12

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 31 października 2012 roku ZUS/O w B. J. R. prawa do renty na podstawie przepisów ustawy z 17.12.1998 r. o emeryturach i rentach z FUS wskazując na orzeczenie komisji lekarskiej, która nie stwierdziła niezdolności do pracy.

W odwołaniu od decyzji J. R. nie godząc się z jej treścią wobec istniejących schorzeń , wniósł przyznanie uprawnień do renty.

Sąd Okręgowy ustalił i zważył, co następuje:

Renta z tytułu niezdolności do pracy przysługuje ubezpieczonemu, który poza spełnieniem pozostałych określonych ustawą warunków jest osobą niezdolną do pracy (art. 57 ust.1 ustawy z 17.12.1998 r. o emeryturach i rentach z FUS Dz. U. Nr 153 poz. 1227 ze zm.).

W celu ustalenia czy schorzenia występujące u odwołującego wskazują częściową lub całkowitą niezdolność do pracy Sąd dopuścił dowód z opinii biegłych lekarzy z zakresu neurologii i ortopedii , którzy po rozpoznaniu stanu po endoprotezoplastyce totalnej stawu biodrowego lewego z powodu artrozy , przewlekłego zespołu bólowego biodra lewego z ograniczeniem ruchomości, zespołu bólowego kręgosłupa w odcinku lędźwiowo – krzyżowym bez cech uszkodzenia korzeniowego oraz skoliozy statycznej lewostronnej w odcinku lędźwiowym kręgosłupa z powodu skróconej kończyny dolnej lewej uznali, iż istnieje częściowa niezdolność do pracy zarobkowej od dnia 11 września 2012 roku na okres roku.

W uzasadnieniu opinii biegli wyjaśnili , iż po całkowitej endoprotezoplastyce bezcementowej lewego stawu biodrowego w 2009 r. odwołujący przebył leczenie rehabilitacyjne w Oddziale w ramach prewencji rentowej ZUS i po 6 – miesięcznym świadczeniu rehabilitacyjnym powrócił do pracy . Od roku nasiliły się dolegliwości biodra ze strony lewego stawu biodrowego oraz kręgosłupa L-S i aktualnie stwierdza się chód utykający na kończynę dolną lewą, ograniczenie ruchomości stawu biodrowego lewego, główne zgięcia przywodzenia i odwodzenia a także zaniki mięśni kończyny dolnej lewej.

Występują także dolegliwości bólowe biodra lewego . W ocenie biegłych stan czynnościowy narządu ruchu powoduje częściową niezdolność do pracy na okres 1 roku. – przeciwwskazaniem jest ciężka praca fizyczna , praca w długotrwałej pozycji stojącej, leczenie rehabilitacyjne wyrównanie skrócenia obuwiem ortopedycznym.

Po przedstawieniu aktualnego zdjęcia rtg lewego stawu biodrowego biegły z zakresu ortopedii uzupełnił opinię i wyjaśnił , iż stanowi ono o pogorszeniu stanu zdrowia. Wskazuje na niestabilność osadzenia protezy stawu biodrowego , przerwanie kręgu dwugłowego i duże skostnienie w okolicy stawu biodrowego oraz przemieszczenie ogólne panewki endoprotezy .

Schorzenia te powodują dużą dysfunkcję ruchu przy chodzeniu. Bóle są także podczas zmiany pozycji ciała i przy siedzeniu.

Odwołujący z zawodu introligator zdaniem biegłego nie poradzi sobie w pozycji siedzącej.

Odnosząc się do zarzutów organu rentowego biegły wyjaśnił, iż u odwołującego w 1981 r. nie było jeszcze zmian zwyrodnieniowych a samo skrócenie kończyny nie stanowiło podstawy do orzeczenia niezdolności do pracy i zdaniem biegłego aktualny stan zdrowia stanowi o częściowej niezdolności do pracy. Po zabiegu stan zdrowia odwołującego pogorszył się - jest gorzej niż przed wstawieniem endoprotezy .

Podstawą orzeczenia w przedmiotowej sprawie jest opinia biegłych , którzy ocenili stan zdrowia odwołującego na podstawie badania i aktualnych zaświadczeń.

Opinia biegłych jest przekonująca obiektywna i zasługuje na uwzględnienie.

Mając powyższe na uwadze należało zmienić decyzję organu rentowego i z mocy art. 477 ¹⁴ § 2 kpc orzec jak w wyroku.