Pełny tekst orzeczenia

Wyrok z dnia 16 kwietnia 1997 r.
II UKN 56/97
Pominięcie wnioskowanego w postępowaniu apelacyjnym dowodu bez
ustosunkowania się sądu do tego wniosku stanowi naruszenie przepisu art. 381
KPC i uzasadnia uwzględnienie kasacji.
Przewodniczący SSN: Jerzy Kuźniar, Sędziowie SN: Zbigniew Myszka, Maria
Tyszel (sprawozdawca).
Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu w dniu 16 kwietnia 1997 r. sprawy z wniosku
Witomierza S. przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych-Oddziałowi w O.W. o
rentę inwalidzką wypadkową, na skutek kasacji wnioskodawcy od wyroku Sądu Apela-
cyjnego-Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Łodzi z dnia 22 listopada 1996 r. [...]
u c h y l i ł zaskarżony wyrok i sprawę przekazał Sądowi Apelacyjnemu-Sądowi
Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Łodzi do ponownego rozpoznania, pozostawiając
temu Sądowi orzeczenie o kosztach postępowania kasacyjnego.
U z a s a d n i e n i e
Sąd Apelacyjny-Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Łodzi wyrokiem z dnia
22 listopada 1996 r. [...] oddalił apelację Witomierza S. od wyroku Sądu Woje-
wódzkiego-Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Kaliszu z dnia 17 września 1996
r. [...] oddalającego odwołanie ubezpieczonego od decyzji Zakładu Ubezpieczeń
Społecznych z dnia 15 maja 1996 r., wstrzymującej z dniem 1 czerwca 1996 r. dalszą
wypłatę renty inwalidzkiej, pobieranej przez niego według III-ej grupy inwalidów w
związku z wypadkiem przy pracy, jakiemu uległ w dniu 8 stycznia 1988 r.
W kasacji od wyroku Sądu Apelacyjnego pełnomocnik ubezpieczonego wnosił o
jego uchylenie i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi Apelacyjnemu
w Łodzi lub Sądowi Wojewódzkiemu w Kaliszu zarzucając, że obydwa orzeczenia
zapadły z istotnym naruszeniem przepisów postępowania mających wpływ na wynik
sprawy.
Rozpoznając sprawę Sąd Najwyższy wziął pod uwagę, co następuje:
Bezsporne jest, że Witomierz S., [...] uległ w pracy w dniu 8 stycznia 1988 r.
wypadkowi, którego następstwa spowodowały ograniczenie jego zdolności do pracy w
stopniu powodującym inwalidztwo III grupy. Organ rentowy decyzją z dnia 7 czerwca
1988 r. przyznał mu z tego tytułu rentę inwalidzką. W wyniku badania kontrolnego
Obwodowa Komisja Lekarska do Spraw Inwalidztwa i Zatrudnienia w dniu 28 marca
1996 r. nadal zaliczyła go do III-ej grupy inwalidów, natomiast Wojewódzka Komisja
Lekarska stwierdziła ustąpienie inwalidztwa. To orzeczenie stało się podstawą wydania
przez organ rentowy decyzji wstrzymującej dalszą wypłatę renty, stanowiącej przedmiot
rozpatrywanej sprawy.
Uzasadniony jest zarzut kasacji, że pominięcie przez Sąd Apelacyjny dowodu z
wyników tomografii komputerowej kręgosłupa wnioskodawcy, mogło mieć istotny wpływ
na wynik sprawy. Z protokołu rozprawy przed Sądem Apelacyjnym wynika, że
wnioskodawca kwestionował opinię biegłych oraz informował Sąd, że: "będzie miał
robione badanie rtg kręgosłupa". Na rozprawie przed Sądem Najwyższym okazał wyniki
przeprowadzonej w dniu 30 listopada 1996 r. tomografii komputerowej. Sąd Najwyższy
w składzie orzekającym w niniejszej sprawie w pełni podziela stanowisko wyrażone w
dotychczasowym orzecznictwie, między innymi w wyroku z dnia 6 grudnia 1996 r., II
UKN 26/96, że niedopuszczenie dowodu na fakty sporne między stronami, a mające
istotne znaczenie dla rozstrzygnięcia sprawy, może być uznane za naruszenie istotnych
przepisów postępowania i uzasadniać uwzględnienie kasacji. Zgodnie z przepisem art.
381 KPC sąd drugiej instancji może pominąć nowe fakty i dowody, jeżeli strona mogła
je powołać w postępowaniu przed sądem pierwszej instancji, chyba że potrzeba
powołania się na nie wynikła później. Skoro zatem wnioskodawca w postępowaniu
apelacyjnym wnosił o przeprowadzenie dowodu z wyników tomografii komputerowej, a
termin tego badania był wyznaczony zaledwie na osiem dni po dniu rozprawy
apelacyjnej, obowiązkiem Sądu Apelacyjnego było rozważenie tego wniosku. Ani w
protokole rozprawy, ani w uzasadnieniu wyroku Sądu nie wskazano przyczyn
pominięcia wnioskowanego dowodu. Tomografia komputerowa jest wysoce
specjalistycznym badaniem pomocniczym, ułatwiającym zarówno diagnozę, jak i
określenie nasilenia schorzenia w sposób bardziej obiektywny niż można to uczynić na
podstawie wyników badania przedmiotowego i rtg, którym to wynikiem - w niniejszej
sprawie - dysponowała WKiZ oraz biegli sądowi oraz na wynik którego powołał się Sąd
Apelacyjny. Pominięcie dowodu wnioskowanego w postępowaniu apelacyjnym bez
ustosunkowania się przez Sąd do tego wniosku, zdaniem składu orzekającego, stanowi
naruszenie przepisu art. 381 KPC i uzasadnia uwzględnienie kasacji.
Rozpoznając sprawę Sąd Apelacyjny przeprowadzi dowód z wyników tomografii
komputerowej wnioskodawcy i uzupełniającej opinii tych samych lub innych biegłych,
którzy w wyraźny sposób ustosunkują się do wyników tego badania.
Mając powyższe na uwadze Sąd Najwyższy na podstawie art. 393
13
§ 1 KPC
orzekł jak w sentencji wyroku.
N o t k a
Powołany w uzasadnieniu wyrok z dnia 6 grudnia 1996 r., II UKN 26/96 został już opublikowany
w OSNAPiUS 1997 nr 14 poz. 256.
========================================