Pełny tekst orzeczenia

Postanowienie z dnia 6 listopada 1997 r.
II UKN 312/97
Niedopuszczalne jest odwołanie do sądu pracy i ubezpieczeń społecz-
nych od orzeczenia komisji lekarskiej do spraw inwalidztwa i zatrudnienia (art.
4778
KPC).
Przewodniczący SSN: Roman Kuczyński (sprawozdawca), Sędziowie SN:
Jerzy Kuźniar, Maria Tyszel.
Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu w dniu 6 listopada 1997 r., na posiedzeniu
niejawnym sprawy z wniosku Doroty G. przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecz-
nych Oddziałowi w S. o ustalenie inwalidztwa dla celów poza rentowych, na skutek
kasacji wnioskodawczyni od wyroku Sądu Apelacyjnego-Sądu Pracy i Ubezpieczeń
Społecznych w Gdańsku z dnia 28 lutego 1997 r. [...]
p o s t a n o w i ł :
o d d a l i ć kasację.
U z a s a d n i e n i e
Wnioskodawczyni Dorota G. wystąpiła do Sądu Wojewódzkiego-Sądu Pracy i
Ubezpieczeń Społecznych w Gdańsku z siedzibą w Gdyni z odwołaniem od orzecze-
nia Wojewódzkiej Komisji Lekarskiej do Spraw Inwalidztwa i Zatrudnienia w S., do-
magając się zaliczenia jej do drugiej grupy inwalidów.
Postanowieniem z dnia 16 stycznia 1997 r. Sąd Wojewódzki odrzucił odwoła-
nie uzasadniając, iż zgodnie z art. 4778
KPC odwołanie do Sądu przysługuje od de-
cyzji organów rentowych, gdy tymczasem Dorota G. badana była przez Obwodową i
Wojewódzką Komisję Lekarską do Spraw Inwalidztwa i Zatrudnienia na podstawie
skierowania Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej w K. dla celów innych niż ren-
towe i organ rentowy - Oddział ZUS w S. nie wydał w sprawie żadnej decyzji, od któ-
rej przysługiwałoby odwołanie do Sądu.
Stanowisko Sądu Wojewódzkiego w całej rozciągłości podzielił Sąd Apela-
2
cyjny w Gdańsku, oddalając postanowieniem z dnia 28 lutego 1997 r. zażalenie
wnioskodawczyni.
Od postanowienia tego wnioskodawczyni wniosła kasację, zarzucając naru-
szenie art. 199 § 1 KPC.
Sąd Najwyższy rozważył, co następuje:
Kasacja jest oczywiście bezzasadna. Jak wynika ze znajdujących się w aktach
Oddziału ZUS w S. decyzji z dnia 29 lipca 1992 r. [...] i wyroku Sądu Wojewódzkiego-
Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Gdańsku z dnia 10 grudnia 1993 r. [...] -
roszczenie Doroty G. o rentę inwalidzką zostało prawomocnie oddalone z uwagi na
brak inwalidztwa co najmniej drugiej grupy w okresie przed ukończeniem nauki w
szkole ponadpodstawowej (w 1990 r.).
Rozstrzygnięcia powyższe są prawomocne i nie jest dopuszczalne ponawianie
wniosków o ustalenie, że przed 1990 r. wnioskodawczyni była inwalidą wyższej grupy
niż trzecia. Może ona złożyć wniosek o rentę inwalidzką przede wszystkim po
wykazaniu odpowiedniego dla jej wieku (28 lat) czteroletniego okresu zatrudnienia
(składkowego), a nadto pogorszenia inwalidztwa istniejącego przed podjęciem za-
trudnienia.
Odwołanie, które stało się przedmiotem niniejszego postępowania sądowego
nie zostało jednak wszczęte złożeniem kolejnego wniosku o rentę, umotywowanego
wskazanymi wyżej nowymi dowodami - lecz dotyczy orzeczenia Wojewódzkiej KIZ,
zapadłego wskutek skierowania Doroty G. na tę Komisję przez Gminny Ośrodek Po-
mocy Społecznej w K. dla celów innych niż rentowe, co wyraźnie wynika ze skiero-
wania [...].
W tym stanie rzeczy powołanie się przez Sąd Wojewódzki na przepis art. 4778
KPC i przez Sąd Apelacyjny na przepis art. 199 § 1 KPC jest trafne i uzasadnione
stanem faktycznym sprawy. Nie ma natomiast zastosowania powołany w kasacji
przepis art. 4779
§ 4 KPC, bowiem Dorota G. po 17 czerwca 1993 r. (pierwszy wnio-
sek o rentę inwalidzką prawomocnie oddalony wyrokiem Sądu Wojewódzkiego w
Gdańsku z dnia 10 grudnia 1993 r.), innego wniosku o rentę inwalidzką nie składała,
wobec tego nie przysługuje jej tzw. skarga na milczenie organu rentowego.
Skoro natomiast w sprawach ubezpieczeń społecznych odwołanie do Sądu
przysługuje od decyzji organu rentowego (art. 4778
KPC) jest oczywistym, że droga
3
sądowa od orzeczenia Komisji Lekarskiej do Spraw Inwalidztwa i Zatrudnienia nie
przysługuje, przeto odrzucenie odwołania przez Sąd I instancji było zasadne. Wobec
zaś przesądzenia w innej sprawie [...], iż Dorota G. nie nabyła prawa do renty inwa-
lidzkiej z powodu powstania inwalidztwa drugiej grupy inwalidów przed zakończe-
niem nauki w Liceum Medycznym, jej ponowne roszczenie o - jak to określa kasacja
tzw. rentę szkolną - podlegałoby odrzuceniu na podstawie art. 199 § 1 pkt 2 KPC.
W tym stanie rzeczy Sąd Najwyższy na podstawie art. 3938
§ 2 KPC orzekł jak
w sentencji.
========================================