Pełny tekst orzeczenia

Wyrok z dnia 7 kwietnia 1999 r.
I PKN 653/98
Naruszenie art. 328 § 2 KPC nie może stanowić samodzielnej podstawy
kasacji (art. 3911
pkt 2 KPC), skoro sposób uzasadnienia wyroku nie ma
wpływu na uprzednie rozstrzygnięcie sądu.
Przewodniczący: SSN Walerian Sanetra , Sędziowie SN: Maria Mańkowska
(sprawozdawca), Zbigniew Myszka.
Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu w dniu 7 kwietnia 1999 r. sprawy z powódz-
twa Leszka J. przeciwko Miejskiemu Przedsiębiorstwu Energetyki Cieplnej Sp. z o.o.
w O. o przywrócenie do pracy, na skutek kasacji powoda od wyroku Sądu Woje-
wódzkiego-Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Olsztynie z dnia 29 czerwca
1998 r. [...]
1. o d d a l i ł kasację.
2. zasądził od powoda na rzecz strony pozwanej kwotę 100 (sto) złotych tytu-
łem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
U z a s a d n i e n i e
Sąd Rejonowy-Sąd Pracy w Olsztynie wyrokiem z dnia 20 kwietnia 1998 r.
oddalił powództwo Leszka J. przeciwko Miejskiemu Przedsiębiorstwu Energetyki
Cieplnej Sp. z o.o. w O. o przywrócenie do pracy i ustalił, że powód był zatrudniony u
strony pozwanej od 1 marca 1989 r. na czas nie określony na stanowisku montera
urządzeń i instalacji ciepłowniczych. W dniu 13 listopada 1997 r. powód pracował w
brygadzie czteroosobowej w węźle ciepłowniczym przy ulicy W. w O. Na skutek za-
wiadomienia mieszkańców bloku o nieodpowiednim zachowaniu się pracowników
zastosowano badanie powoda testerem alkoholowym o nazwie „ensure”, na podsta-
wie którego stwierdzone zostało, iż powód był w pracy pod wpływem alkoholu. To
spowodowało, że w dniu 20 listopada 1997 r. została z nim rozwiązana umowa o
pracę na zasadzie art. 52 § 1 pkt 1 KP.
2
Sąd Wojewódzki-Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Olsztynie wyrokiem
z dnia 29 czerwca 1998 r. oddalił apelację powoda. Po uzupełnieniu postępowania
dowodowego stwierdził, że z zebranego w sprawie materiału dowodowego jednoz-
nacznie wynika, iż powód był w czasie pracy w stanie nietrzeźwym, co uzasadnia
rozwiązanie umowy o pracę bez wypowiedzenia. Zdaniem Sądu Wojewódzkiego nie
istnieje żadna sprzeczność ustaleń Sądu Rejonowego z treścią zebranego materiału
dowodowego, a apelacja sprowadzała się w istocie do polemiki z ustaleniami Sądu.
Powyższy wyrok zaskarżył kasacją pełnomocnik powoda, zarzucając naru-
szenie przepisów postępowania: art. 233 § 1 i 328 § 2 KPC, w następstwie którego
nastąpiło negatywne dla powoda rozstrzygnięcie sporu.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Kasacja nie jest zasadna i w rzeczywistości sprowadza się do powtórzenia
zarzutów apelacyjnych, które zasadnie oddalił Sąd Wojewódzki. Nie jest zasadny
zarzut kasacji o naruszeniu art. 233 § 1 KPC, ponieważ Sądy obu instancji nie prze-
kroczyły granic swobodnej oceny zebranego w sprawie materiału dowodowego. Sąd
Rejonowy prawidłowo uzasadnił dlaczego uznał za wiarygodny ponowny dowód ba-
dania powoda testerem, ponieważ urządzenie to wymagało wymiany baterii. Po-
twierdził to świadek J. W., przesłuchany przed Sądem Wojewódzkim, że po zbadaniu
powoda alkomatem, który wykazał zawartość alkoholu, powód został odsunięty od
pracy. Ustalenie stanu nietrzeźwości powoda w pracy znajduje potwierdzenie w ma-
teriale dowodowym, który został wszechstronnie rozważony przez Sądy obu instancji.
Niesłuszny jest zatem zarzut pominięcia okoliczności korzystnych dla powoda i
arbitralności rozstrzygnięcia. Również bezpodstawny jest zarzut naruszenia art. 328
§ 2 KPC. Uzasadnienie wyroku zawiera bowiem wskazanie podstawy faktycznej
rozstrzygnięcia oraz wyjaśnienie podstawy prawnej z przytoczeniem przepisów
prawa. Sąd Najwyższy zauważa, iż art. 328 § 2 KPC nie może stanowić samodziel-
nej podstawy kasacji (art. 3931
pkt 2), skoro sam sposób uzasadnienia wyroku nie
ma już wpływu na rozstrzygnięcie sądu, które uprzednio zapadło.
Z tych wszystkich względów i na podstawie art. 39312
KPC Sąd Najwyższy
orzekł, jak w sentencji.
========================================