I PZ 50/99
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Korekty wprowadzone przez SAOS:
Zmiana nazwy izby Sądu Najwyższego z "Izba Administracyjna, Pracy i Ubezpieczeń Społecznych" na "Izba Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych".
Automatyczne korekty wprowadzone przez system SAOS w czasie importu orzeczenia z zewnętrznego systemu
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:14-11-2012
Pełny tekst orzeczenia
Postanowienie z dnia 20 grudnia 1999 r.
I PZ 50/99
Kasacja, w której wskazano wartość przedmiotu zaskarżenia nie niższą
niż pięć tysięcy złotych nie podlega odrzuceniu z uwagi na to, że strona nie
wyjaśniła sposobu jej wyliczenia.
Przewodniczący: Prezes SN Jan Wasilewski, Sędziowie SN: Teresa
Flemming-Kulesza (sprawozdawca), Walerian Sanetra.
Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 20 grudnia
1999 r. sprawy z powództwa Edwarda K. przeciwko Przedsiębiorstwu Realizacji i
Koordynacji Budownictwa – „R.” Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w K. o
zapłatę, na skutek zażalenia powoda na postanowienie Sądu Okręgowego-Sądu
Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Krakowie z dnia 2 czerwca 1999 r. [...]
p o s t a n o w i ł:
u c h y l i ć zaskarżone postanowienie i przekazać sprawę Sądowi Okręgowe-
mu-Sądowi Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Krakowie do ponownego rozpozna-
nia.
U z a s a d n i e n i e
Sąd Okręgowy-Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Krakowie postano-
wieniem z dnia 2 czerwca 1999 r. odrzucił kasację powoda od wyroku Sądu Woje-
wódzkiego w Krakowie z dnia 29 września 1998 r. W uzasadnieniu tego postanowie-
nia podano, że w apelacji pełnomocnik powoda wskazał wartość przedmiotu sporu
na 3441 zł, natomiast w kasacji na 6096,30 zł (a w toku postępowania apelacyjnego
nie doszło do zmiany wartości przedmiotu sporu). Pełnomocnik wezwany do wyjaś-
nienia sprzeczności między apelacją a kasacją nie uczynił tego w wyznaczonym ter-
minie.
2
Powód działający przez swego pełnomocnika wniósł zażalenie na to postano-
wienie podnosząc, że chociaż ze zwłoką, to jednakże wyjaśnił wartość przedmiotu
sporu.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Kasacja powoda nie zawierała braków, których nieuzupełnienie w terminie
mogłoby uzasadniać jej odrzucenie na podstawie art. 3935
KPC.
Sąd Najwyższy badał na posiedzeniu niejawnym dopuszczalność tej kasacji z
uwagi na wartość przedmiotu zaskarżenia. W związku z tym postanowił sprawdzić
podaną przez powoda (jego pełnomocnika) wartość przedmiotu zaskarżenia (art. 25
§ 1 KPC w związku z art. 393 pkt 1 KPC). Akta zostały zwrócone Sądowi Okręgo-
wemu w celu przeprowadzenia dochodzenia zarządzonego na podstawie art. 25 § 1
KPC. Rezultatem dochodzenia powinno być ustalenie wartości przedmiotu zaskarże-
nia, do czego jednakże dotychczas nie doszło. Wydane postanowienie jest zatem
przedwczesne, gdyż nie zostało ustalone, że wartość przedmiotu zaskarżenia jest
niższa niż pięć tysięcy złotych. Trzeba przy tym wskazać, że w samej apelacji za-
warta jest sprzeczność między wskazaniem wartości przedmiotu zaskarżenia, a tzw.
petitum, w którym określono granice zaskarżenia (zaskarżono wyrok w całości). Od-
rzucenie kasacji mogłoby nastąpić jedynie wówczas, gdyby Sąd Okręgowy prawidło-
wo ustalił, że wartość przedmiotu zaskarżenia jest niższa niż pięć tysięcy złotych,
wobec zaskarżenia apelacją oddalenia tylko części roszczeń (których wartość – jak
wynika z uzasadnienia zaskarżonego kasacją wyroku – wynosiła 6.096,30 zł).
Wobec powyższego zaskarżone zażaleniem postanowienie podlegało uchyle-
niu na podstawie art. 39318
w związku z art. 39319
i 386 § 4 KPC, a kwestia wartości
przedmiotu zaskarżenia i dopuszczalności kasacji powinna być ponownie zbadana i
rozważona.
========================================
I PZ 50/99
Kasacja, w której wskazano wartość przedmiotu zaskarżenia nie niższą
niż pięć tysięcy złotych nie podlega odrzuceniu z uwagi na to, że strona nie
wyjaśniła sposobu jej wyliczenia.
Przewodniczący: Prezes SN Jan Wasilewski, Sędziowie SN: Teresa
Flemming-Kulesza (sprawozdawca), Walerian Sanetra.
Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 20 grudnia
1999 r. sprawy z powództwa Edwarda K. przeciwko Przedsiębiorstwu Realizacji i
Koordynacji Budownictwa – „R.” Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w K. o
zapłatę, na skutek zażalenia powoda na postanowienie Sądu Okręgowego-Sądu
Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Krakowie z dnia 2 czerwca 1999 r. [...]
p o s t a n o w i ł:
u c h y l i ć zaskarżone postanowienie i przekazać sprawę Sądowi Okręgowe-
mu-Sądowi Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Krakowie do ponownego rozpozna-
nia.
U z a s a d n i e n i e
Sąd Okręgowy-Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Krakowie postano-
wieniem z dnia 2 czerwca 1999 r. odrzucił kasację powoda od wyroku Sądu Woje-
wódzkiego w Krakowie z dnia 29 września 1998 r. W uzasadnieniu tego postanowie-
nia podano, że w apelacji pełnomocnik powoda wskazał wartość przedmiotu sporu
na 3441 zł, natomiast w kasacji na 6096,30 zł (a w toku postępowania apelacyjnego
nie doszło do zmiany wartości przedmiotu sporu). Pełnomocnik wezwany do wyjaś-
nienia sprzeczności między apelacją a kasacją nie uczynił tego w wyznaczonym ter-
minie.
2
Powód działający przez swego pełnomocnika wniósł zażalenie na to postano-
wienie podnosząc, że chociaż ze zwłoką, to jednakże wyjaśnił wartość przedmiotu
sporu.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Kasacja powoda nie zawierała braków, których nieuzupełnienie w terminie
mogłoby uzasadniać jej odrzucenie na podstawie art. 3935
KPC.
Sąd Najwyższy badał na posiedzeniu niejawnym dopuszczalność tej kasacji z
uwagi na wartość przedmiotu zaskarżenia. W związku z tym postanowił sprawdzić
podaną przez powoda (jego pełnomocnika) wartość przedmiotu zaskarżenia (art. 25
§ 1 KPC w związku z art. 393 pkt 1 KPC). Akta zostały zwrócone Sądowi Okręgo-
wemu w celu przeprowadzenia dochodzenia zarządzonego na podstawie art. 25 § 1
KPC. Rezultatem dochodzenia powinno być ustalenie wartości przedmiotu zaskarże-
nia, do czego jednakże dotychczas nie doszło. Wydane postanowienie jest zatem
przedwczesne, gdyż nie zostało ustalone, że wartość przedmiotu zaskarżenia jest
niższa niż pięć tysięcy złotych. Trzeba przy tym wskazać, że w samej apelacji za-
warta jest sprzeczność między wskazaniem wartości przedmiotu zaskarżenia, a tzw.
petitum, w którym określono granice zaskarżenia (zaskarżono wyrok w całości). Od-
rzucenie kasacji mogłoby nastąpić jedynie wówczas, gdyby Sąd Okręgowy prawidło-
wo ustalił, że wartość przedmiotu zaskarżenia jest niższa niż pięć tysięcy złotych,
wobec zaskarżenia apelacją oddalenia tylko części roszczeń (których wartość – jak
wynika z uzasadnienia zaskarżonego kasacją wyroku – wynosiła 6.096,30 zł).
Wobec powyższego zaskarżone zażaleniem postanowienie podlegało uchyle-
niu na podstawie art. 39318
w związku z art. 39319
i 386 § 4 KPC, a kwestia wartości
przedmiotu zaskarżenia i dopuszczalności kasacji powinna być ponownie zbadana i
rozważona.
========================================