Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 1 marca 2013 r.

Sąd Rejonowy dla Wrocławia-Krzyków Wydział III Rodzinny i Nieletnich

w składzie:

Przewodniczący: SSR Karolina Kosikowska-Kosmala

Protokolant: st. sekr. sąd. Anna Ignasiak

po rozpoznaniu w dniu 15 lutego 2013 r. we Wrocławiu

sprawy z powództwa L. G.

przeciwko A. G. (1)

o obniżenie alimentów

I.  obniża alimenty od powoda L. G. zasądzone na rzecz A. G. (1) wyrokiem Sądu Rejonowego w Legnicy w sprawie IIIRC 370/10 z dnia 29 września 2010 r. następnie zmienione wyrokiem Sądu Okręgowego w Legnicy z dnia 31 marca 2011 r. w sprawie IICa 120/11 z kwoty po 900 zł miesięcznie do kwoty po 700 zł (siedemset) zł miesięcznie, poczynając od dnia 06 czerwca 2012 r., płatne z góry do dnia 05-go każdego miesiąca , z ustawowymi odsetkami na wypadek opóźnienia w ich płatności, do rąk pozwanej;

II.  w pozostałej części powództwo oddala;

III.  nie obciąża stron kosztami postępowania.

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 6 czerwca 2012 r. L. G. wniósł o obniżenie alimentów zasądzonych wyrokiem Sądu Okręgowego w Legnicy z dnia 31 marca 2011 r. w sprawie o sygn. akt XIII Ca 120/11 na rzecz córki A. G. (1) z kwoty po 900 zł miesięcznie do kwoty po 400 zł miesięcznie, płatnych do 5-go dnia każdego miesiąca wraz z ustawowymi odsetkami na wypadek opóźnienia w płatności którejkolwiek z rat.

W uzasadnieniu zgłoszonego żądania L. G. wskazał, że w porównaniu ze stanem istniejącym w dacie wydania ostatniego orzeczenia alimentacyjnego jego sytuacja majątkowa i osobista uległy istotnemu pogorszeniu. Zarobki pozwanego zmniejszyły się, zaś on sam nie ma możliwości podjęcia dodatkowego zatrudnienia co jest spowodowane pogarszającą się sytuacją w szkolnictwie wyższym. Pozwany mieszka obecnie ze swoją matką w L. i dokłada się do wspólnego utrzymania, zaś jego miesięczne wydatki przeznaczone na życie oraz utrzymanie córki i syna oscylują w granicach 2.450-2.500 zł. Pozwany zaznaczył, że w porównaniu ze stanem istniejącym w dacie wydania poprzedniego orzeczenia alimentacyjnego znacznym zmianom na lepsze uległa sytuacja materialna jego córki A. G. (1).

W odpowiedzi na pozew pełnomocnik pozwanej – matka E. G. wniosła o oddalenie powództwa w całości wskazując, że twierdzenia powoda odnośnie jego ciężkiej sytuacji majątkowej nie zostały udowodnione, albowiem z dołączonych do pozwu dokumentów wynika jedynie, że L. G. zaniechał w pełni swojej aktywności zawodowej w porównaniu do lat ubiegłych. Zaznaczyła również, iż nie jest prawdą, aby sytuacja majątkowa pozwanej uległa zdecydowanej poprawie w ciągu ostatnich dwóch lat. A. G. (1) jest studentką III roku inżynierii środowiska na Uniwersytecie Przyrodniczym we W.. Studia odbywa w systemie dziennym co uniemożliwia jej podjęcie pracy zarobkowej. Nadto pozwana posiada orzeczenie o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności co wiąże się z dodatkowymi kosztami przeznaczanymi na jej utrzymanie. Dodatkowo pozwana zbiera pieniądze na operację plastyczną w związku z porażeniem nerwu twarzowego, zaś szacowany koszt takiej operacji to kwota około 20.000 zł.

Na podstawie zgromadzonego materiału dowodowego, Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

A. G. (1) urodzona dnia (...) ma 21 lat, jest dzieckiem z małżeństwa L. G. i E. G.. Wyrokiem rozwodowym Sądu Okręgowego w Legnicy z dnia 25 stycznia 2011 r. (sygn. akt I RC 562/10) małżeństwo stron zostało rozwiązane.

dowód: - akta sprawy I RC 562/10

Wyrokiem z dnia 31 marca 2011 r. w sprawie o sygn. akt XIII Ca 120/11 na skutek apelacji wniesionej przez przedstawicielkę ustawową A. G. (1) Sąd Okręgowy w Legnicy zmienił wyrok Sądu Rejonowego w Legnicy z dnia 29 września 2010 r., sygn. akt III RC 370/10 w ten sposób, że zasądził od L. G. na rzecz córki alimenty w kwocie po 900 zł miesięcznie płatne z góry do 5-go dnia każdego miesiąca począwszy od 1 października 2011 r.

dowód: - akta sprawy II Ca 120/11

W dacie wydania powyższego orzeczenia alimentacyjnego A. G. (1) rozpoczynała studia wyższe na Uniwersytecie Przyrodniczym i z tego powodu wynajmowała stancję we W.. Miesięczny koszt wynajmu pokoju połączony z partycypacją w opłatach mieszkaniowych wynosił pozwaną około 600 zł (czynsz 440 zł, media 160 zł). Wydatki na wyżywienie A. G. (1) wynosiły około 400 zł miesięcznie. Miesięczne wydatki na odzież i kosmetyki wynosiły około 150 zł.

W chwili obecnej udział pozwanej w kosztach związany z utrzymaniem wynajmowanego mieszkania (czynsz, energia, gaz, koszty eksploatacji) to kwota rzędu 520 zł miesięcznie (470 zł czynsz, media około 50 zł). Miesięczna opłata za Internet wynosi około 35 zł. Koszt wyżywienia pozwanej w dalszym ciągu sięga około 400 zł miesięcznie. Koszt zakupu odzieży to kwota około 100-150 zł miesięcznie. Wydatki na kosmetyki i środki czystości zamykają się w kwocie około 100-150 zł miesięcznie. Na rozrywkę (kino, teatr, kawiarnia) pozwana przeznacza około 100 zł miesięcznie.

dowód: - akta sprawy III RC 370/10

- umowa najmu lokalu mieszkalnego z dnia 27.07.2011 r. – k. 128-129;

- zaświadczenie z dnia 8.10.2012 r. – k. 130;

-potwierdzenia transakcji z dnia 1.06.2012 r.,7.05.2012 r., 3.07.2012 r.,– k.44- 46;

­ - przesłuchanie pozwanej A. G. – k. 167-168;

A. G. (1) od urodzenia cierpi na porażenie nerwu twarzowego. Posiada orzeczenie o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności. Otrzymuje zasiłek pielęgnacyjny z MOPS w kwocie 153 zł miesięcznie.

W 2011 r. wydatki związane z leczeniem pozwanej obejmowały: zakup szkieł kontaktowych (około 90 zł miesięcznie) oraz koszt zakupu leków odczulających (ok. 50 zł miesięcznie).

W chwili obecnej wydatki związane z leczeniem A. G. (1) w dalszym ciągu obejmują koszt zakupu szkieł kontaktowych (około 150-170 zł co trzy miesiące), leków odczulających (ok. 50 zł), a także koszt zakupu szkieł korekcyjnych średnio co dwa lata (ok. 300 zł). Pozwana korzysta także z zabiegów rehabilitacyjnych refundowanych w ramach NFZ.

dowód: - akta sprawy III RC 370/10;

- orzeczenie o stopniu niepełnosprawności – k. 121;

- decyzja z dnia 4.10.2010 r. o przyznaniu zasiłku pielęgnacyjnego – k. 39;

- zaświadczenia lekarskie z dnia 24.06.2009 r.,6.07.2012 r.,1.09.2012 r. – k.41,119-120;

- przesłuchanie pozwanej A. G. – k. 167-168;

W dacie wydania poprzedniego wyroku alimentacyjnego pozwana rozpoczynała studia na Uniwersytecie Przyrodniczym na kierunku inżynieria środowiska. Studia odbywała w systemie dziennym. Od października 2010 r. pozwana pobierała również korepetycje z matematyki i fizyki, których miesięczny koszt wynosił około 320 zł.

Obecnie pozwana kontynuuje studia dzienne na Uniwersytecie Przyrodniczym. Wydatki na edukację (zakup podręczników, pomocy naukowych, koszty dojazdów na zajęcia) wynoszą pozwaną około 150 zł miesięcznie. A. G. (1) pobiera stypendium socjalne w kwocie 200 zł miesięcznie. W 2012 r. pozwana poniosła opłatę w kwocie 540 zł za powtarzanie zajęć z jednego przedmiotu w kolejnym roku akademickim.

W 2011 r. w okresie wakacyjnym A. G. (1) podejmowała się prac dorywczych. Jej roczny dochód z tego tytułu wyniósł 2.600 zł.

dowód: - akta sprawy III RC 370/10;

- zaświadczenie z dnia 4.07.2012 r. – k. 37;

- decyzja z dnia 21.09.2012 r. – k. 126;

- PIT za 2011r. – k. 122-125;

- potwierdzenie transakcji z dnia 22.06.2012 r. – k. 40;

- przesłuchanie pozwanej A. G. – k. 167-168;

Powód L. G. jest nauczycielem akademickim. W 2011 r. był zatrudniony w Państwowej Szkole Wyższej Zawodowej w L. za wynagrodzeniem brutto 5.580 zł miesięcznie. Na rękę uzyskiwał około 3.000 zł miesięcznie. W czasie swojej pracy na uczelni pełnił funkcję prodziekana Wydziału rekreacji i turystyki. Dodatkowo z tytułu umów zlecenia powód uzyskiwał dochód w kwocie około 1.500 zł rocznie. W październiku 2011 r. otrzymał nagrodę za wieloletnią pracę w kwocie około 7.000 zł netto.

Obecnie powód zarabia brutto około 3.240 zł miesięcznie. Na rękę – po odliczeniu wszystkich potrąceń (zaliczka na podatek dochodowy, składki na ubezpieczenia społeczne, obciążenia kredytowe) uzyskuje około 1.900 zł wynagrodzenia. Dodatkowo od września 2012 r. powód co miesiąc dokonuje wpłat na konto w kwocie od 500-600 zł. W dalszym ciągu jest zatrudniony w Państwowej Szkole Wyższej Zawodowej w L.. Z powodu likwidacji wydziału, którego był prodziekanem przestał pełnić tę funkcję, co obniżyło jego miesięczny dochód uzyskiwany do września 2012 r. o około 1800 zł brutto.

dowód: - akta sprawy III RC 370/10;

- zaświadczenie z dnia 8.10.2012 r.

- pismo z dnia 31 sierpnia 2012 r. – k. 67;

- umowa z dnia 30.09.2002 r. o zakazie konkurencji – k. 68;

- zaświadczenie o dochodach z dnia 8.10.2012 r. – k. 69-70;

- historia rachunku bankowego powoda – k. 138 – 163;

- przesłuchanie powoda – k. 135-136;

Na przełomie 2010/2011 r. powód opłacał ze swoich dochodów należności związane z mieszkaniem (gaz, energia elektryczna, abonament), w którym zamieszkiwał wspólnie z byłą żoną oraz dziećmi. Dokonywał również codziennych zakupów artykułów żywnościowych. Miesięczny koszt utrzymania mieszkania wynosił około 1.000 zł Do czasu ukończenia przez pozwaną szkoły średniej powód uiszczał czesne za szkołę. Opłacał również czesne za szkołę syna w kwocie 290 zł miesięcznie.

W czerwcu 2011 r. powód wyprowadził się z mieszkania zajmowanego przez byłą żonę i dzieci do swojej matki do L.. Opłaty mieszkaniowe i wydatki na żywność obciążające powoda wynoszą obecnie 500 zł miesięcznie. Opłata za Internet i telefon wynosi około 200 zł miesięcznie. Koszty utrzymania samochodu osobowego marki F. (...) (rocznik 1998) wynoszą około 400 zł miesięcznie. Około 50 zł miesięcznie powód przeznacza na materiały dydaktyczne związane z wykonywanym zawodem. Na szkła kontaktowe oraz leki wydaje około 90-100 zł miesięcznie. W lutym 2012 r. powód zaciągnął dwie pożyczki na łączną kwotę 10.000 zł. Miesięczne raty wynoszą odpowiednio 238 zł oraz 295 zł i wraz ze składkami na ubezpieczenia społeczne oraz zaliczką na podatek dochodowy są potrącane z wynagrodzenia powoda.

Poza alimentami na córkę powód łoży dobrowolnie na utrzymanie syna M. G. 600 zł miesięcznie. Brat pozwanej ma 19 lat. W 2012 r. rozpoczął naukę na Wydziale Ochrony (...) Przyrodniczego.

dowód: - akta sprawy III RC 370/10;

- zaświadczenie o dochodach z dnia 8.10.2012 r. – k. 69-70;

- przesłuchanie powoda – k. 135-136;

Matka pozwanej E. G. jest z wykształcenia pielęgniarką. Prowadzi własną działalność gospodarczą, z której uzyskuje średni miesięczny dochód w kwocie około 2500 zł netto.

dowód: - akta sprawy III RC 370/10;

- przesłuchanie powoda – k. 135-136;

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo o obniżenie alimentów zasługiwało na uwzględnienie jedynie w części.

Motywując przedmiotowe rozstrzygnięcie w pierwszej kolejności zauważyć należy, iż powód wywiódł swe roszczenie z treści przepisu art. 138 kro, w myśl którego można dochodzić zmiany orzeczenia lub umowy w zakresie alimentów z uwagi na zmianę stosunków, jaka zaszła po ostatnim rozstrzygnięciu o obowiązku alimentacyjnym. Dokonując niezbędnych ustaleń odnośnie tego, czy do takiej zmiany rzeczywiście doszło Sąd oparł się na dołączonych do akt sprawy dokumentach, w szczególności zaś na potwierdzeniach transakcji bankowych stron, historii rachunku bankowego powoda za ostatnich dwanaście miesięcy, zaświadczeniach o dochodach powoda oraz informacjach związanych z jego zatrudnieniem, zaświadczeniach o stanie zdrowia pozwanej, zaświadczeniach z uczelni, a także deklaracjach PIT stron za 2011 r. Sąd nie podważył mocy dowodowej wskazanych dokumentów, albowiem zostały one sporządzone przez upoważnione podmioty, w odpowiedniej formie, przez co nie można było im odmówić przymiotu wiarygodności. Dopełnienie powyższych dowodów stanowiły informacje uzyskane w toku przesłuchania L. G. oraz A. G. (1) w zakresie, w jakim dotyczyły obecnych uzasadnionych potrzeb pozwanej, ponoszonych przez strony kosztów utrzymania, ich sytuacji zdrowotnej i osobistej, aktualnych możliwości zarobkowych oraz ponoszonych wydatków. Sąd skonfrontował następnie poczynione ustalenia ze stanem istniejącym w dacie wydania poprzedniego wyroku alimentacyjnego, tj. na dzień 31 marca 2011 r.

I tak stosownie do treści przepisu art. 135 § 1 kro zakres świadczeń alimentacyjnych zależy od dwóch elementów: usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego do alimentacji oraz możliwości zarobkowych i majątkowych osoby, która z mocy ustawy jest takim obowiązkiem alimentacyjnym obciążona. Dokonując ustaleń w tym zakresie Sąd wziął pod uwagę wyrażaną wielokrotnie w orzecznictwie zasadę, że od chwili urodzenia się dziecka – zarówno z małżeństwa, jak i pozamałżeńskiego - rodzice mają obowiązek zapewnić mu utrzymanie na takiej samej stopie życiowej, na jakiej sami żyją. Określając ową adekwatność stopy życiowej powoda i pozwanej Sąd oparł się przede wszystkim na analizie kosztów utrzymania A. G. (1), jak również na analizie dochodów i wydatków ponoszonych przez L. G..

Mając na uwadze, że usprawiedliwione potrzeby to przede wszystkim te, których zaspokojenie zapewni osobom uprawnionym odpowiedni do ich wieku prawidłowy rozwój fizyczny i duchowy Sąd podzielił stanowisko pozwanej, że w porównaniu ze stanem istniejącym w marcu 2011 r. jej wydatki na życie utrzymują się na zbliżonym poziomie i wynoszą obecnie około 1.400 - 1.500 zł miesięcznie. Sąd ustalił powyższe, biorąc pod uwagę, że pozwana w dalszym ciągu wynajmuje pokój we W., za który płaci około 520 zł miesięcznie, a także ponosi opłaty za Internet w kwocie 35 zł miesięcznie. Koszt zakupu żywności to około 400 zł miesięcznie. Pozwana kontynuuje studia wyższe, co wiąże się z wydatkami na edukację w łącznej kwocie około 150 zł miesięcznie (zakup podręczników, skryptów, pomocy naukowych, koszt ksera, koszty dojazdów na zajęcia). Przy ustalaniu zakresu obowiązku alimentacyjnego uwzględniono jednak także, że w stosunku do stanu istniejącego w marcu 2011 r. odpadł koszt przeznaczany na korepetycje dla pozwanej w kwocie przeszło 300 zł miesięcznie. A. G. (1) zaznaczyła w toku swojego przesłuchania, że korzystała z dodatkowych zajęć z matematyki i fizyki do końca II roku studiów, obecnie rozpoczęła naukę na III roku w efekcie czego wydatki na korepetycje nie mogły być w dalszym ciągu zaliczane do kosztów jej utrzymania. W porównaniu z marcem 2011 r. nieznacznie wzrosły wydatki związane z zakupem odzieży, kosmetyków i środków czystości dla osoby w wieku pozwanej, jednak przeznaczane na nie kwoty w dalszym ciągu nie mogły zostać uznana za nadmiernie wygórowane. Sąd nie znalazł także podstaw, aby zakwestionować wydatki pozwanej przeznaczane na rozrywkę. Sąd miał na uwadze, że w porównaniu do stanu istniejącego w marcu 2011 r. nie uległ zmianie stan zdrowia pozwanej – A. G. (1) w dalszym ciągu jest osobą o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności i z tego tytułu ponosi wydatki związane z wizytami u lekarza oraz udziałem w rehabilitacjach, ponosi również koszty związane z zakupem soczewek kontaktowych oraz co jakiś czas - leków na alergię. Należy nadmienić, że ustalając stan faktyczny sprawy Sąd nie uwzględnił kosztów operacji plastycznej twarzy, o której wspominała pozwana. Zarówno z odpowiedzi na pozew, jak i informacji uzyskanych od pozwanej w toku jej przesłuchania przed Sądem wynikało, że wskazana operacja pozostaje na razie wyłącznie w sferze nieskonkretyzowanych planów pozwanej. Ani pozwana ani jej matka nie poczyniły dotychczas żadnych wyraźnych kroków, aby ustalić czy A. G. (1) w obecnym wieku kwalifikuje się do zabiegu, nie były w stanie stwierdzić jaki jest rzeczywisty koszt operacji (raz podawały, że jest to kwota 10.000 zł, innym razem, że 20.000 zł), a także czy z uwagi na swój stan zdrowia pozwana może ubiegać się o refundację zabiegu w ramach NFZ.

Analizując z kolei sytuację majątkową powoda Sąd miał na względzie, że w porównaniu z marcem 2011 r. jego miesięczne zarobki rzeczywiście uległy zmniejszeniu i wynoszą obecnie około 3.240 zł brutto, co w porównaniu z jego dochodem uzyskiwanym w poprzednim postępowaniu alimentacyjnym stanowiło spadek o około 1.800 zł brutto miesięcznie. Na własne utrzymanie powód przeznacza miesięcznie około 1.200 zł (wyżywienie i utrzymanie mieszkania zajmowanego wspólnie z matką, Internet, telefon, utrzymanie samochodu, leki). Dodatkowo łoży dobrowolnie na syna kwotę 600 zł miesięcznie oraz na pozwaną alimenty w kwocie 900 zł miesięcznie. Pomimo realnej obniżki dochodów Sąd nie podzielił stanowiska L. G., że jego aktualna sytuacja osobista i zawodowa pozwala mu łożyć alimenty na córkę jedynie w kwocie 400 zł miesięcznie. W pierwszej kolejności wskazać należy, iż przedłożona przez powoda historia rachunku bankowego za ostatnie dwanaście miesięcy prowadzi do przekonania, iż powód poza wynagrodzeniem miesięcznym w kwocie około 1.900 zł netto uzyskuje także dochód z innego źródła w kwocie około 500-600 zł miesięcznie, co daje łącznie kwotę około 2.400-2.500 zł netto miesięcznie na życie. Na powyższe wskazują systematyczne wpłaty na konto, jakich powód dokonywał w ciągu ostatniego roku. Co więcej, nie uszło uwadze Sądu, że 1/5 wynagrodzenia uzyskiwanego przez powoda z tytułu zatrudnienia na wyższej uczelni jest przeznaczana na spłatę rat dwóch pożyczek w łącznej kwocie 10.000 zł, które powód zaciągnął w lutym 2012 r. Sąd zwraca uwagę, że zadłużenie bankowe powoda nie może powodować ograniczenia należnych pozwanej środków utrzymania. Osoba na której ciąży obowiązek alimentacyjny, musi się z tym liczyć przy podejmowaniu różnego rodzaju wydatków i ich wysokość planować stosownie do posiadanych możliwości, także z uwzględnieniem wspomnianego obowiązku alimentacyjnego (tak, m.in. wyrok SN z dnia 12 listopada 1976 r., III CRN 236/76, Lexpolonica nr 316358). Analiza materiału dowodowego zgromadzonego w aktach sprawy prowadziła wreszcie Sąd do przekonania, iż powód nie wykorzystuje w pełni swoich możliwości zarobkowych. Pomimo tego, że od dłuższego czasu L. G. miał świadomość, że utraci dodatek funkcyjny z tytułu pełnienia obowiązków prodziekana na wydziale Pedagogiki, Geodezji i Kartografii w Państwowej Wyższej Szkole Zawodowej w L. - nie poczynił większych starań, aby podjąć się innych, dodatkowych zajęć czy zatrudnienia. Powód powoływał się na umowę o zakazie konkurencji zawartą w 2002 r. z uczelnią, na której obecnie wykłada, jednak z postanowień wskazanej umowy wynika jedynie, iż powód nie może podejmować zatrudnienia na uczelniach niepaństwowych prowadzących działalność konkurencyjną na terenie byłego województwa (...), nie zaś – jak twierdził w trakcie swego przesłuchania – na wszystkich uczelniach. Jako całkowicie chybiony Sąd ocenił również argument powoda, iż łożenie alimentów na córkę w kwocie wyższej niż 400 zł miesięcznie uniemożliwi mu dobrowolne łożenie na utrzymanie drugiego dziecka – 19-letniego M. G. - kwoty po 600 zł miesięcznie. Po pierwsze brak jest głębszego uzasadnienia dla jakiegokolwiek różnicowania kwot przeznaczanych przez powoda na utrzymanie dwójki swoich dzieci w sytuacji, gdy każde z nich uczy się i nie osiąga własnych dochodów. Po drugie przywoływany przez powoda kryzys w sektorze oświaty nie może stanowić wystarczającego uzasadnienia dla tak drastycznego obniżenia alimentów na córkę. Pamiętać należy, że powód jest osobą zdrową, posiada wyższe wykształcenie i wieloletnie doświadczenie zawodowe – ma zatem wystarczające możliwości psychofizyczne, aby zdobyć takie zatrudnienie, z którego dochody umożliwią mu nie tylko własne utrzymanie, ale także utrzymanie dwójki swoich dzieci. Przy ustalaniu zakresu obowiązku alimentacyjnego powoda Sąd nie uwzględnił także argumentu, iż pozwana uzyskuje własne dochody z tytułu okresowego zatrudnienia oraz z tytułu stypendium socjalnego wypłacanego jej przez uczelnię, na której obecnie studiuje. Z przesłuchania A. G. (1) wynikało, iż podejmowane przez nią dotychczas prace miały wyłącznie sezonowy charakter - pozwana podejmowała dodatkowe zajęcia za które otrzymywała niewielkie wynagrodzenie w okresie wakacyjnym wolnym od zajęć na uczelni. Ponieważ wskazany dochód nie miał stałego charakteru Sąd nie mógł potraktować go, jako okoliczności uzasadniającej obniżenie obowiązku alimentacyjnego ojca względem uczącej się córki. Jeśli zaś idzie o stypendium socjalne wypłacane pozwanej przez uczelnię, to zarówno w doktrynie, jak i orzecznictwie ugruntowało się stanowisko, iż pobieranie przez dziecko stypendium uzyskiwanego na podstawie przepisów rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie pomocy dla studentów szkół wyższych nie ma wpływu na obniżenie obowiązku alimentacyjnego w stosunku do tego dziecka.

Biorąc pod uwagę powyższe wyliczenia Sąd doszedł do przekonana, że z uwagi na fakt, iż w porównaniu ze stanem istniejącym w dacie wydawania poprzedniego orzeczenia alimentacyjnego obecnie dochody uzyskiwane tak przez L. G., jak i przez E. G. znajdują się na porównywalnym poziomie oraz że wkład w rozwój i wychowanie pozwanej miało każde z rodziców, których rozwód został orzeczony gdy pozwana była już pełnoletnia - zakres obciążeń finansowych z tytułu utrzymania pełnoletniej córki winien rozkładać się po połowie. W konsekwencji każdego z rodziców powinien obciążać obowiązek alimentacyjny w kwocie po 700 zł miesięcznie. Za takim ustaleniem przemawia także to, iż każde z rodziców na chwilę obecną dysponuje wystarczającymi i jednocześnie bardzo zbliżonymi możliwościami finansowymi, aby wskazane powyżej obowiązki względem pozwanej skutecznie realizować. Przy ocenie możliwości finansowych powoda Sąd uwzględnił spadek osiąganych przez niego dochodów oraz ich obecny poziom (przy przyjęciu dochodów ze wszystkich źródeł) wynoszący około 2.400-2.500 zł netto miesięcznie, jak również to, że poza córką wspomaga on finansowo swojego syna, zaś jego miesięczne wydatki (w tym wydatki na leki, żywność, utrzymanie) wynoszą około 1.200 zł. W konsekwencji obniżenie alimentów na pozwaną z kwoty 900 zł miesięcznie do kwoty 700 zł miesięcznie uznać należało za wystarczające, a zarazem uzasadnione i znajdujące pokrycie w materiale dowodowym.

W pozostałym zakresie powództwo jako nieuzasadnione podlegało oddaleniu.

Sąd nie obciążył żadnej ze stron kosztami postępowania co znalazło swój wyraz w pkt III części dyspozytywnej wyroku.

Zarządzenie:

1.  Odnotować;

2.  Odpis wyroku z uzasadnieniem doręczyć powodowi;

3.  Kalendarz 14 dni.