Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III CSK 85/06
POSTANOWIENIE
Dnia 3 kwietnia 2006 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Jacek Gudowski
w sprawie z wniosku J. K.
przy uczestnictwie T. K.
o rozgraniczenie,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 3 kwietnia 2006 r.,
na skutek skargi kasacyjnej wnioskodawcy
od postanowienia Sądu Okręgowego w Z.
z dnia 16 listopada 2005 r.,
odrzuca skargę kasacyjną.
2
Uzasadnienie
Postanowieniem z dnia 16 listopada 2005 r. Sąd Okręgowy w Z. oddalił
apelację wnioskodawcy J. K. wniesioną od postanowienia Sądu Rejonowego w B.
z dnia 8 sierpnia 2005 r.
Postanowienia Sądu Okręgowego i Rejonowego wnioskodawca zaskarżył
skargą kasacyjną.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 3984
§ 1 k.p.c., skarga kasacyjna – obok oznaczenia
zaskarżonego orzeczenia wraz ze wskazaniem zakresu zaskarżenia, podstaw
kasacyjnych i ich uzasadnienia, wniosku o uchylenie lub uchylenie i zmianę
orzeczenia z oznaczeniem zakresu żądanego uchylenia lub zmiany – powinna
zawierać, jako jeden z elementów konstrukcyjnych, wniosek o przyjęcie skargi
kasacyjnej do rozpoznania i jego uzasadnienie.
Sąd Najwyższy wielokrotnie wyjaśniał, że brak okoliczności uzasadniających
przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania jest tzw. brakiem istotnym,
nienaprawialnym w trybie właściwym dla usuwania braków formalnych, zatem
skarga kasacyjna dotknięta tym brakiem podlega odrzuceniu a limine
(postanowienie z dnia 4 lutego 2000r., II CZ 178/99, OSNC 2000, nr 7-8, poz. 147,
uchwała składu siedmiu sędziów Sądu Najwyższego z dnia 30 kwietnia 1938 r.,
C III 319/37, Zb. Urz. 1938, poz. 303, postanowienie z dnia 16 października 1997 r.,
II CKN 404/97, OSNC 1998, nr 4, poz. 59 lub postanowienie z dnia 21 marca
2000 r., II CKN 711/00, OSNC 2000, nr 7-8, poz. 151).
Należy podkreślić, że uzasadnienie wniosku o przyjęcie skargi kasacyjnej do
rozpoznania nie może polegać – jak to uczynił wnioskodawca – na opisaniu stanu
faktycznego sprawy oraz przebiegu procesu, ale powinno odnosić się do
przesłanek art. 3989
§ 1 k.p.c. Skarżący powinien zatem wskazać jako okoliczności
uzasadniające wniosek o przyjęcie skargi do rozpoznania, że w sprawie występuje
istotne zagadnienie prawne i uzasadnić dlaczego jest ono istotne, albo że istnieje
3
potrzeba wykładni przepisów prawnych budzących poważne wątpliwości lub
wywołujących rozbieżności w orzecznictwie sądów i wskazać przepisy wymagające
wykładni Sądu Najwyższego i na czym polegają związane z tym poważne
wątpliwości lub przedstawić rozbieżności występujące w orzecznictwie sądów, albo
że zachodzi nieważność postępowania lub skarga kasacyjna jest oczywiście
uzasadniona, przy czym należy to wykazać (por. postanowienia Sądu Najwyższego
z dnia 11 stycznia 2002 r., III CKN 570/01, OSNC 2002, nr 12, poz. 151, z dnia
10 maja 2001, II CZ 35/01, Biul. SN 2001, nr 6, s. 11 oraz z dnia 22 marca 2001 r.,
V CZ 131/00, OSNC 2001, nr 10, poz. 156).
Tymczasem skarżący w skardze nie powołał się na żadną z ww. przesłanek,
ograniczając się jedynie do lakonicznego opisu przebiegu postępowania, co
w oczywisty sposób nie może stanowić spełnienia wymagania przewidzianego art.
3984
§ 1 pkt 3 k.p.c.
Z tych względów skargę kasacyjną należało odrzucić jako niedopuszczalną
(art. 3986
§ 2 k.p.c. w zw. z art. 3984
§ 1 pkt 3 k.p.c.).
db