V CNP 161/06
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:16-11-2012
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt V CNP 161/06
POSTANOWIENIE
Dnia 13 grudnia 2006 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Lech Walentynowicz
w sprawie ze skargi T. D.
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego
wyroku Sądu Okręgowego
z dnia 25 kwietnia 2006 r.,
w sprawie z powództwa H. K. i J. K.
przeciwko T. D.
o zapłatę,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 13 grudnia 2006 r.,
odrzuca skargę.
2
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 25 kwietnia 2006 r. Sąd Okręgowy oddalił apelacje
powodów i pozwanego od wyroku Sądu Rejonowego z dnia 3 października 2005 r.
w sprawie o zapłatę.
Pozwany T. D. wniósł o stwierdzenie niezgodności z prawem wskazanego
wyżej wyroku Sądu Okręgowego.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 871
§ 1 k.p.c. w postępowaniu przed Sądem Najwyższym
obowiązuje obligatoryjne zastępstwo stron przez adwokatów lub radców prawnych.
Wymaganie to ma charakter konstrukcyjny, w związku z czym skarga wniesiona
osobiście przez stronę niebędącą sędzią, prokuratorem, notariuszem, profesorem
lub doktorem habilitowanym nauk prawnych, adwokatem, radcą prawnym, radcą
Prokuratorii Generalnej Skarbu Państwa (art. 871
§ 2 k.p.c.) jest dotknięta tzw.
brakiem istotnym, nienaprawialnym w trybie właściwym dla usuwania braków
formalnych (art. 130 k.p.c.) i podlega odrzuceniu a limine. Wniesiona skarga
sporządzona i wniesiona została osobiście przez powoda, a zatem bez zachowania
przymusu adwokacko-radcowskiego.
Ponadto skarga nie spełnia wszystkich wymagań określonych w art. 4245
§ 1
k.p.c.
Z przedstawionych przyczyn skarga jest niedopuszczalna. Zawiera bowiem
nieusuwalne braki. W konsekwencji należało ją odrzucić (art. 4248
§ 1 k.p.c.).
POSTANOWIENIE
Dnia 13 grudnia 2006 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Lech Walentynowicz
w sprawie ze skargi T. D.
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego
wyroku Sądu Okręgowego
z dnia 25 kwietnia 2006 r.,
w sprawie z powództwa H. K. i J. K.
przeciwko T. D.
o zapłatę,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 13 grudnia 2006 r.,
odrzuca skargę.
2
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 25 kwietnia 2006 r. Sąd Okręgowy oddalił apelacje
powodów i pozwanego od wyroku Sądu Rejonowego z dnia 3 października 2005 r.
w sprawie o zapłatę.
Pozwany T. D. wniósł o stwierdzenie niezgodności z prawem wskazanego
wyżej wyroku Sądu Okręgowego.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 871
§ 1 k.p.c. w postępowaniu przed Sądem Najwyższym
obowiązuje obligatoryjne zastępstwo stron przez adwokatów lub radców prawnych.
Wymaganie to ma charakter konstrukcyjny, w związku z czym skarga wniesiona
osobiście przez stronę niebędącą sędzią, prokuratorem, notariuszem, profesorem
lub doktorem habilitowanym nauk prawnych, adwokatem, radcą prawnym, radcą
Prokuratorii Generalnej Skarbu Państwa (art. 871
§ 2 k.p.c.) jest dotknięta tzw.
brakiem istotnym, nienaprawialnym w trybie właściwym dla usuwania braków
formalnych (art. 130 k.p.c.) i podlega odrzuceniu a limine. Wniesiona skarga
sporządzona i wniesiona została osobiście przez powoda, a zatem bez zachowania
przymusu adwokacko-radcowskiego.
Ponadto skarga nie spełnia wszystkich wymagań określonych w art. 4245
§ 1
k.p.c.
Z przedstawionych przyczyn skarga jest niedopuszczalna. Zawiera bowiem
nieusuwalne braki. W konsekwencji należało ją odrzucić (art. 4248
§ 1 k.p.c.).