IV CNP 1/07
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:28-02-2014
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt IV CNP 1/07
POSTANOWIENIE
Dnia 16 stycznia 2007 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Mirosława Wysocka
w sprawie ze skargi pozwanego
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego wyroku
Sądu Okręgowego w T.
z dnia 14 kwietnia 2005 r.,
w sprawie z powództwa Prokuratora Prokuratury Rejonowej w G.
działającego na rzecz Skarbu Państwa - Urzędu Skarbowego w G.
przeciwko R. N.
o zapłatę,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 16 stycznia 2007 r.,
odrzuca skargę
2
Uzasadnienie
Od wyroku Sądu Okręgowego z dnia 14 kwietnia 2005 r. wydanego
w sprawie o zapłatę skargę o stwierdzenie niezgodności z prawem
prawomocnego orzeczenia wniósł w imieniu pozwanego R. N. jego ojciec J. N.
Skarga jest niedopuszczalna.
Zgodnie z art. 871
§ 1 k.p.c. w postępowaniu przed Sądem Najwyższym
obowiązuje zastępstwo stron przez adwokatów lub radców prawnych. Zasada ta nie
odnosi się jedynie do osób określonych w paragrafie drugim tego przepisu. Także
więc w postępowaniu ze skargi o stwierdzenie niezgodności z prawem
prawomocnego orzeczenia zachodzi konieczność wykazania się zdolnością
postulacyjną, analogicznie jak dotychczas w postępowaniu kasacyjnym, czy też
zażaleniowym. Wniesienie skargi przez podmiot, który nie posiada zdolności
postulacyjnej czyni skargę niedopuszczalną (por. m. in. postanowienie Sądu
Najwyższego z dnia 14 stycznia 1997 r., l CZ 23/97, OSNC 1997, nr 6-7, poz. 77
oraz postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 19 grudnia 2000 r., V CZ 113/00.
niepubl.).
W sprawie niniejszej skarga została wniesiona w imieniu pozwanego przez
osobę, która zdolnością taką się nie legitymuje. Ojciec pozwanego. nie należąc do
kręgu podmiotów wskazanych w art. 871
§ 1 i 2 k.p.c., nie mógł zastępować swego
syna w postępowaniu przed Sądem Najwyższym.
Z tego względu skargę pozwanego należało uznać za niedopuszczalną
z „innych przyczyn" w rozumieniu art. 4248
§ 1 k.p.c.
Wobec powyższego badanie czy zostały spełnione pozostałe przesłanki
warunkujące dopuszczalność skargi stało się bezprzedmiotowe.
Niejako już na marginesie należy zauważyć, że wnoszący skargę
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia w imieniu
swego syna J. N. nie został przez niego do tego upoważniony. Udzielone przez
pozwanego pełnomocnictwo stanowiło jedynie podstawę do zastępstwa w sprawie
wytoczonej przez Prokuratora o zapłatę. Wniesienie skargi jest czynnością, która
3
rozpoczyna oddzielne od zakończonego zaskarżonym wyrokiem postępowanie, a
zatem wymaga dla swej skuteczności udzielenia wyraźnego umocowania (por.
niepubl. postanowienia SN z dnia 21 marca 2006 r., V CZ 6/06 oraz z dnia 14
czerwca 2005 r., V CZ 61/05). Ze względu jednak na niedopuszczalność skargi
pozwanego z wyżej wskazanej przyczyny uzupełnienie tego braku nie miałoby
wpływu na treść rozstrzygnięcia w sprawie niniejszej.
W tym stanie rzeczy Sąd Najwyższy skargę pozwanego odrzucił na
podstawie art. 4248
§ 1 k.p.c.
db
POSTANOWIENIE
Dnia 16 stycznia 2007 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Mirosława Wysocka
w sprawie ze skargi pozwanego
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego wyroku
Sądu Okręgowego w T.
z dnia 14 kwietnia 2005 r.,
w sprawie z powództwa Prokuratora Prokuratury Rejonowej w G.
działającego na rzecz Skarbu Państwa - Urzędu Skarbowego w G.
przeciwko R. N.
o zapłatę,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 16 stycznia 2007 r.,
odrzuca skargę
2
Uzasadnienie
Od wyroku Sądu Okręgowego z dnia 14 kwietnia 2005 r. wydanego
w sprawie o zapłatę skargę o stwierdzenie niezgodności z prawem
prawomocnego orzeczenia wniósł w imieniu pozwanego R. N. jego ojciec J. N.
Skarga jest niedopuszczalna.
Zgodnie z art. 871
§ 1 k.p.c. w postępowaniu przed Sądem Najwyższym
obowiązuje zastępstwo stron przez adwokatów lub radców prawnych. Zasada ta nie
odnosi się jedynie do osób określonych w paragrafie drugim tego przepisu. Także
więc w postępowaniu ze skargi o stwierdzenie niezgodności z prawem
prawomocnego orzeczenia zachodzi konieczność wykazania się zdolnością
postulacyjną, analogicznie jak dotychczas w postępowaniu kasacyjnym, czy też
zażaleniowym. Wniesienie skargi przez podmiot, który nie posiada zdolności
postulacyjnej czyni skargę niedopuszczalną (por. m. in. postanowienie Sądu
Najwyższego z dnia 14 stycznia 1997 r., l CZ 23/97, OSNC 1997, nr 6-7, poz. 77
oraz postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 19 grudnia 2000 r., V CZ 113/00.
niepubl.).
W sprawie niniejszej skarga została wniesiona w imieniu pozwanego przez
osobę, która zdolnością taką się nie legitymuje. Ojciec pozwanego. nie należąc do
kręgu podmiotów wskazanych w art. 871
§ 1 i 2 k.p.c., nie mógł zastępować swego
syna w postępowaniu przed Sądem Najwyższym.
Z tego względu skargę pozwanego należało uznać za niedopuszczalną
z „innych przyczyn" w rozumieniu art. 4248
§ 1 k.p.c.
Wobec powyższego badanie czy zostały spełnione pozostałe przesłanki
warunkujące dopuszczalność skargi stało się bezprzedmiotowe.
Niejako już na marginesie należy zauważyć, że wnoszący skargę
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia w imieniu
swego syna J. N. nie został przez niego do tego upoważniony. Udzielone przez
pozwanego pełnomocnictwo stanowiło jedynie podstawę do zastępstwa w sprawie
wytoczonej przez Prokuratora o zapłatę. Wniesienie skargi jest czynnością, która
3
rozpoczyna oddzielne od zakończonego zaskarżonym wyrokiem postępowanie, a
zatem wymaga dla swej skuteczności udzielenia wyraźnego umocowania (por.
niepubl. postanowienia SN z dnia 21 marca 2006 r., V CZ 6/06 oraz z dnia 14
czerwca 2005 r., V CZ 61/05). Ze względu jednak na niedopuszczalność skargi
pozwanego z wyżej wskazanej przyczyny uzupełnienie tego braku nie miałoby
wpływu na treść rozstrzygnięcia w sprawie niniejszej.
W tym stanie rzeczy Sąd Najwyższy skargę pozwanego odrzucił na
podstawie art. 4248
§ 1 k.p.c.
db